daha açarsam ne demek istediğimi:
----------
iş arıyorum. ve buna paralel huzursuzluklarım var. içimi dökücem.
ben obsesifim. ben değişiklik sevmem, zorlanırım. yer değiştiremem pek. olan, hep olan, olmaya devam eder bende. ben kendimi biliyorum. kurumsal bir firmada olmalı, girmeli ve orada kalmalıyım. hareketli değil, masa başı olmalıyım.
elektrik elektronik mühendisiyim. 2015 ocak'ta mezun oldum, askere gittim. 2 ay önce geldim.
başvurular yaptım bir sürü. it'ci, network'cu olmak istedim hep. dönen oldu, olmayan oldu. görüştük ettik, bekliyorum. elektrik mühendisliği, satış mühendisliği alanlarına da başvurular yaptım. niye bilmiyorum. boş oturmak istemedim diye heralde evde.
bi yandan bana göre olmadığını biliyorum. sevmediğimi biliyorum. özellikle satış mühendisi. ya küçümsemek değil niyetim. ama hem mühendis olarak satış benim işim değil gibi geliyor. hem de ben bi oraya, bi buraya gitmeli işi yapamam ki. öyle geliyor.
evci bi insandım ben hep. sessiz sakin. anlatabildim mi bilmiyorum.
ben istiyorum ki işime gideyim geleyim. ne yaptığım belli olsun. yerim belli olsun.
öyle işte.
mesela yarın satış mühendisliği için bi yerden aradılar, görüşmek için. acayip mutsuz hissediyorum. çünkü hem bu tür bi iş istemiyorum, hem lan boş boş oturuyosun diyorum kendime, hem de gitmezsem suçlu hissederim gibi geliyor.
bi endişem de şu. diyelim ki girdim. satış mühendisi mesela. yarın x bi kurumsal şirket dedi ki görüşelim. ben nasıl dicem görüşmeye gidim mi diye. hadi demedim, nasıl cıkıcam. diyelim ki x kurumsal firma gel dedi başla. ben nası adamlara dicem belki 1 2 hafta olmusken ben gidiyorum diye.
zaten okb sebebinden en büyük sıkıntılarımdan biri, ya şu olursa, ya bu olursa hissi.
işte öyle.
fikir, yardım ve önerilerinize açığım. okuyan eden herkese teşekkürler.
0