[]
Matmazel Noraliya'nın Koltuğu'ndan 50-60 kelime lazım.
şu anda elinde olan birisi varsa kısa bir bölümünün (ilk sayfasının) copypasta'sını isteyeceğim, veya fotoğrafı da olur. şu an kütüphanede oturup sıkıntıdan duyuruya giren insan. sözüm sana. kitap Peyami Safa'nın.
sayfa 1, aynen yazıyorum.
Ferit, ferid, it, id, t,d,t değil d, fotenik, fonetik ve babasının kahkahaları; sonra annesi, bir ormanın karanlığında hangi ağacın arkasına saklandığını belli etmeden, maymuna benzer bir gölgenin üfürdüğü borazan biçiminde bir sazın geniş ağzından çıkan yeşil, turuncu, daha sonra kıpkırmızı alevden bir sesle acı acı haykırıyordu. borazan ve maymun kayboldu. sonra ormanla beraber sesin anneliği de kaybolurken, trene benzeyen bir gölge, hiçbir makine gürültüsü çıkarmadan hızla geçiyor ve haykırış, lokomotifin bacasından kara bir duman halinde yükseliyordu.
ayaklarının şiddetli bir silkinişinden sonra, her şey karadı. yalnız ışık benekleriyle dolu sisli bir derinlik içinde hiçbir şekle bağlı olmayan haykırış devam ediyordu.
gözlerini açtı. uyanma duygusunun etrafını pek az aydınlatan loş bir bilgi halesi içinde, sesin rüya bittikten sonra kesilmediğini yarımyamalak idrak etmeğe başlamıştı. sağ yanındaki duvara değen dirseğinin ucundan yukarıya doğru yürüyen kireç soğukluğu, yokluğun içinden yavaş yavaş çıkan bir kolunu ona tamamiyle keşfettirdiği anda, nefsiyle dışarıda bir madde arasındaki temasın delaletinden gelen taze bir idrak , bütün vücudunu mekan....
Ferit, ferid, it, id, t,d,t değil d, fotenik, fonetik ve babasının kahkahaları; sonra annesi, bir ormanın karanlığında hangi ağacın arkasına saklandığını belli etmeden, maymuna benzer bir gölgenin üfürdüğü borazan biçiminde bir sazın geniş ağzından çıkan yeşil, turuncu, daha sonra kıpkırmızı alevden bir sesle acı acı haykırıyordu. borazan ve maymun kayboldu. sonra ormanla beraber sesin anneliği de kaybolurken, trene benzeyen bir gölge, hiçbir makine gürültüsü çıkarmadan hızla geçiyor ve haykırış, lokomotifin bacasından kara bir duman halinde yükseliyordu.
ayaklarının şiddetli bir silkinişinden sonra, her şey karadı. yalnız ışık benekleriyle dolu sisli bir derinlik içinde hiçbir şekle bağlı olmayan haykırış devam ediyordu.
gözlerini açtı. uyanma duygusunun etrafını pek az aydınlatan loş bir bilgi halesi içinde, sesin rüya bittikten sonra kesilmediğini yarımyamalak idrak etmeğe başlamıştı. sağ yanındaki duvara değen dirseğinin ucundan yukarıya doğru yürüyen kireç soğukluğu, yokluğun içinden yavaş yavaş çıkan bir kolunu ona tamamiyle keşfettirdiği anda, nefsiyle dışarıda bir madde arasındaki temasın delaletinden gelen taze bir idrak , bütün vücudunu mekan....
- marcelorios
(03.11.09 23:33:49 ~ 23:59:43)
1
