Gecen gun arkadasimla vejetreyanlik konusunu konusuyorduk. Ne zaman birisine ben vejtryn oldum dese hemen bir karsi atak geliyor, o zaman bunu da yeme, o zaman ormanda yasa, bitkilerin de cani yaniyor cart curt. Sonra sunu farkediyor, bu saldirinin sebebi belki de hayvanlarin benim icin oldurulmesini istemiyorum dediginde karsi tarafta olusan e ben kotu biri miyim yani dusuncesi, vicdan azabi ve bunun olcusuz sinirle disa vurumu.
E ne alaka?
Soru aslinda serzenis iceriyordu. Cevaplarla evet cnm ya, olmuyor iste, biz de oyleyiz inan seklinde destek beklentisi vardi, ama yoo gayet de oluyor seklinde cevap gelince bu diger tarafin kendini beceriksiz hissetmesine neden oldu. Halbuki gerek yok, kimse kimseyle bir degil, kosullar, beceriler bir degil. Onun yemegi iyidir, senin temizligin iyidir vs. guclu taraflarindan yararlanicaksin artik. Oldugu kadar yani. Herkesin memnuniyet seviyesi de farkli. Belki sen cok mukemmeliyetcisin, belki onlarin citasi dusuk. Daha iyisi hep var ama kiyaslamaya gerek yok. Oldugu kadar yani.
0