[]
İlişki mevzusu..
1,5 senelik kız arkadaşımla birbirimizi çok sevdiğimiz bir ilişkimiz var(dı).
Sürekli kavga eden, bağırış çağırışın eksik olmadığı bi ailede büyüdüğüm için kız arkadaşımla da ne zaman kavga etsek bağırıp çağırmaya, ne kadar kırıcı söz varsa sarfetmeye başlıyorum. Haliyle 1,5 senenin sonunda beni çok sevmesine rağmen artık canına tak etti ki geçen hafta beni terketti. Bu kadar sakin yazdığıma bakmayın, o günden beri salya sümük ağlayarak bi şeyleri nası düzeltirim diye düşünmeye başladım. Telefonlar açtım, mesajlar attım cevap vermedi.
En sonunda bugün abartmıyorum belki 100 belki 150 defa aradım aralarda da 10-15 tane msj atmışımdır en sonunda konuşabildik. Ben yine salya sümük pişman olduğumu falan anlattım ve "biz öyle telefonda bitirilebilecek bi ilişki yaşamadık, hiç olmazsa yüzüme söyle bitirdiğini" dedim. Şu anda iş için şehir dışında olduğundan pazar günü yüz yüze görüşeceğiz..
Şimdi asıl soru;
Pazar günü ne yapsam, ne etsem, nasıl ağzından girip burnundan çıksam da kendimi affettirsem?
Bir de sinirlendiğimde, kavga ettiğimizde bağırmayı, kötü sözler söylemeyi nasıl engellerim? Hem kız arkadaşıma hem de diğer insanlara karşı..
Lütfen yardımlarınızı esirgemeyin.
Teşekkürler.
Sürekli kavga eden, bağırış çağırışın eksik olmadığı bi ailede büyüdüğüm için kız arkadaşımla da ne zaman kavga etsek bağırıp çağırmaya, ne kadar kırıcı söz varsa sarfetmeye başlıyorum. Haliyle 1,5 senenin sonunda beni çok sevmesine rağmen artık canına tak etti ki geçen hafta beni terketti. Bu kadar sakin yazdığıma bakmayın, o günden beri salya sümük ağlayarak bi şeyleri nası düzeltirim diye düşünmeye başladım. Telefonlar açtım, mesajlar attım cevap vermedi.
En sonunda bugün abartmıyorum belki 100 belki 150 defa aradım aralarda da 10-15 tane msj atmışımdır en sonunda konuşabildik. Ben yine salya sümük pişman olduğumu falan anlattım ve "biz öyle telefonda bitirilebilecek bi ilişki yaşamadık, hiç olmazsa yüzüme söyle bitirdiğini" dedim. Şu anda iş için şehir dışında olduğundan pazar günü yüz yüze görüşeceğiz..
Şimdi asıl soru;
Pazar günü ne yapsam, ne etsem, nasıl ağzından girip burnundan çıksam da kendimi affettirsem?
Bir de sinirlendiğimde, kavga ettiğimizde bağırmayı, kötü sözler söylemeyi nasıl engellerim? Hem kız arkadaşıma hem de diğer insanlara karşı..
Lütfen yardımlarınızı esirgemeyin.
Teşekkürler.
öfke yönetimi hadisesi var onun üzerine eğilin. profesyonel destek alın.
- kyha
(30.10.09 22:23:34)
want2die; zaten bi bok hatta büyük boklar yediğimi kabul ediyorum ama daha önceden de bu mevzular yüzünden bu seferkiyle kıyaslanamayacak ufak ayrılıklar yaşadığımız için bana olan güveni çok azalmış durumda. aralıkta da askere gidiyorum. gitmeden onu kaybetmek istemiyorum çünkü büyük ihtimalle uzun dönem yedek subay olarak askerlik yapıcam (12 ay) ki bu süre de beni unutması için yeterli diye düşünüyorum.
ne yapıp edip pazar günü kendimi affettirmem, sonra da şu sorunuma acil çözüm bulmam gerek..
öfke yönetimi konusu ve kişisel tavsiyeler için teşekkürler.
ne yapıp edip pazar günü kendimi affettirmem, sonra da şu sorunuma acil çözüm bulmam gerek..
öfke yönetimi konusu ve kişisel tavsiyeler için teşekkürler.
- scope
(30.10.09 22:42:52)
bu ilişkinizi çözmese bile gelecekteki olaylar için yazıyorum. öfkenin temelinde korku olabilir. askerde bunu dizginlemeyi öğrenmeniz için önünüze çok fırsat çıkacak, bunları iyi değerlendirin.
ben de sizin yaşadığınız tip şeyler yaşadım çocukluğumda, bu yüzden şu an yüksek sese, bağırmaya, bu tarz öfkelere falan kesinlikle katlanamıyorum. hayatımdan bunları özellikle uzak tutuyorum. yani beni tersine etkilemiş bu durum.
öfkenizin o an karşınızdaki kişi ile bir alakası varmış gibi gelir, çünkü bunu ona siz yansıtırsınız, öfkenizi kusabilmek için onların açıklarını takip edersiniz. ama bu hissinizin kökeni kesinlikle o kişilerde değil, sizde. önce kendinizle probleminizi çözün. korktuğunuz için mi öfkeleniyorsunuz? eskiden bu bağırışmalara bir tepki gösteremediğiniz için bunu şimdi mi yapıyorsunuz? öfkeniz kendinize mi yönelik? bunları hep oturup düşünün. kendinize arkadaşlık edin. dostunuzla oturup nasıl konuşursanız, kendinizle de öyle konuşun, şefkatle. kendi kendinizden sakladığınız sırları duyunca şaşırabilirsiniz.
konu kız değil. konu sizsiniz ve sizin hayatınız. olayı böyle değerlendirirseniz daha kârlı çıkacağınızı düşünüyorum.
:)
bir de yine oşo'dan gelsin istiyorum. öfkeyi çok güzel değerlendirmiş. öfke her his gibi faydalı olabilir demiş. kimi guruları anlatmış, bir anda öfkelenen, sonra anında bir başkasına gülümseyen gurulardan bahsetmiş :) öfkeyi kullanabilmek önemlidir demiş. önemli olan öfkenin esiri olmamak, öfke ile bütünleştiğini düşünmemek, onun da gelip geçen hislerden biri olduğunu fark etmektir demiş. elçiye zeval olmaz, bunları kişisel olarak çözebildim demiyorum ama fikir verir diye yazdım.
ben de sizin yaşadığınız tip şeyler yaşadım çocukluğumda, bu yüzden şu an yüksek sese, bağırmaya, bu tarz öfkelere falan kesinlikle katlanamıyorum. hayatımdan bunları özellikle uzak tutuyorum. yani beni tersine etkilemiş bu durum.
öfkenizin o an karşınızdaki kişi ile bir alakası varmış gibi gelir, çünkü bunu ona siz yansıtırsınız, öfkenizi kusabilmek için onların açıklarını takip edersiniz. ama bu hissinizin kökeni kesinlikle o kişilerde değil, sizde. önce kendinizle probleminizi çözün. korktuğunuz için mi öfkeleniyorsunuz? eskiden bu bağırışmalara bir tepki gösteremediğiniz için bunu şimdi mi yapıyorsunuz? öfkeniz kendinize mi yönelik? bunları hep oturup düşünün. kendinize arkadaşlık edin. dostunuzla oturup nasıl konuşursanız, kendinizle de öyle konuşun, şefkatle. kendi kendinizden sakladığınız sırları duyunca şaşırabilirsiniz.
konu kız değil. konu sizsiniz ve sizin hayatınız. olayı böyle değerlendirirseniz daha kârlı çıkacağınızı düşünüyorum.
:)
bir de yine oşo'dan gelsin istiyorum. öfkeyi çok güzel değerlendirmiş. öfke her his gibi faydalı olabilir demiş. kimi guruları anlatmış, bir anda öfkelenen, sonra anında bir başkasına gülümseyen gurulardan bahsetmiş :) öfkeyi kullanabilmek önemlidir demiş. önemli olan öfkenin esiri olmamak, öfke ile bütünleştiğini düşünmemek, onun da gelip geçen hislerden biri olduğunu fark etmektir demiş. elçiye zeval olmaz, bunları kişisel olarak çözebildim demiyorum ama fikir verir diye yazdım.
- kediebesi (31.10.09 00:18:52 ~ 00:26:53)
şu oşo da bin derde devaymış.
birkaç ay önce erkek arkadaşımla bu yüzden ayrıldık, o deneyimden yola çıkarak söyleyebilirim ki ben kız arkadaşınızın yerinde olsam dönmezdim . bunu güçlü kadın olma tribi, kız inadı falan gibi değerlendirirseniz ona haksızlık etmiş olursunuz çünkü öfkeliyken sarfedilen laflar gerçekten de birşeyleri geri dönüşsüz biçimde hasarlayabiliyor, özellikle taraflardan biri kendini kontrol etmek konusunda özveri gösteriyorsa, karşı taraftan ağzına ne geldiyse duymak çok incitici oluyor. sana her öfkelendiğinde "sus lan" diye bağırmaktan yerinmeyen adamla da ne sevişmek ne de herhangi birşey paylaşmak bir daha mümkün olmayabiliyor.
dönmez deyip içinizi karartmış olmak istemezdim ama dönerse ve sizden yine aynı tavırları görürse kıza da yazık olur, o yüzden gerçekten kendinizden emin olmadığınız sürece söz vermeyin, ya da en iyisi bu konuda yardım alacağınızı söyleyin, o daha inandırıcı olur belki.
birkaç ay önce erkek arkadaşımla bu yüzden ayrıldık, o deneyimden yola çıkarak söyleyebilirim ki ben kız arkadaşınızın yerinde olsam dönmezdim . bunu güçlü kadın olma tribi, kız inadı falan gibi değerlendirirseniz ona haksızlık etmiş olursunuz çünkü öfkeliyken sarfedilen laflar gerçekten de birşeyleri geri dönüşsüz biçimde hasarlayabiliyor, özellikle taraflardan biri kendini kontrol etmek konusunda özveri gösteriyorsa, karşı taraftan ağzına ne geldiyse duymak çok incitici oluyor. sana her öfkelendiğinde "sus lan" diye bağırmaktan yerinmeyen adamla da ne sevişmek ne de herhangi birşey paylaşmak bir daha mümkün olmayabiliyor.
dönmez deyip içinizi karartmış olmak istemezdim ama dönerse ve sizden yine aynı tavırları görürse kıza da yazık olur, o yüzden gerçekten kendinizden emin olmadığınız sürece söz vermeyin, ya da en iyisi bu konuda yardım alacağınızı söyleyin, o daha inandırıcı olur belki.
- hayali arkadaş (31.10.09 01:22:49)
yardım almaktan kastım psikoterapi, öfke yönetimi falan. ama tabi mutlaka işe yarayacağından da kimse emin olamaz.
- hayali arkadaş (31.10.09 01:23:31)
ailevi durumunu anlat, 1.5 sene olmuş belki biliyordur ama tekrardan anlatmanda da fayda olabilir. şöyle ki "x böyle böyle davrandım biliyosun ailem böyledi o yüzden naptığımı bilmiyorum bazen özür dilerim" gibi. ama çok fazla inat etme gurur meselesi yapacaktır. want2die doğru söylüyor geçen sefer barıştım ama bu son olacak muhabbeti yapıcaktır. biraz da askere gidicem hani nolur nolmaz muhabbetine gir acındır ?:o o kadar da acındırma ama ne biliyim hani belki bişey olur gelemem ayakları yap ? sanırım saçmaladım. umarım barışırsınız da aynı haltı yemezsin.
- vurursa gol olur (31.10.09 03:23:11)
evet ailevi durumumu biliyor.. hatta ayrılırken bana sen böyle bi ortamda büyümüşsün anlıyorum seni ama ben çocuklarımı böyle bi ortamda büyütmek istemiyorum dedi, haklı da.. ben de şimdi hem bu sorunu aşmayı hem de onu geri kazanmayı çok istiyorum, ama dediğim gibi geri kazanmak için bu pazar gününden başka çarem olmayabilir.. askere gidince benden çok fena kopabilir :(
- scope (31.10.09 04:13:24)
asker de düşünecekçok zmanın olacak...bi bakıma sıçtın yani...
- werwee (31.10.09 11:43:56)
1
