15 dakika önce oldu. evrim teorisinin müslümanlığı bitirmek için ortaya atılmış ve mazide kalmış bir inanç olduğunu iddia eden biriyle tartıştım. evrime inanırmış ama insanların "maymundan geldiğine" inanamazmış falan. üzülüyorum böyle şeylere aslında kızmaktan çok.

not: evrim teorisini kabul etmeyen veya müslüman olanlar gerizekalıdır falan demiyorum kesinlikle. sadece evrimin müslümanlığı bitirmek için çıkarıldığını ve insanlarla maymunların ilişkisi olamayacağını sanki bu konu hakkında çok okumuş gibi ahkam kesmesini kabul edemiyorum. çünkü okusa zaten öyle olduğunu bilecek.

ne yazık ki çok oluyor özellikle işsizlikten bütün gün internette ona buna laf yetiştirir oldum. laf anlatmaya çalışmaktan ve anlamayınca sinirlenmekten bıktım. halbuki banane ya ben niye kendi keyfime bakmıyorum dimi ama?

@nathan, laf anlatmaya çalışmayı bırak seni dinlemek bile onlar için günah sayılıyor. gidişat çok fena çok.

Oluyor hem de çok. Sürücü kursunda çalışıyorum ve yer olarak oldukça düşük seviyeli bir yer, öyle insanlar geliyor ki inanamıyorum.
Her yeni dönemde bambaşka bir manyak geliyor ya her seferinde daha beteri olamaz diyorum ama oluyor.
Kimseyi aşağılamak değil niyetim ama gerçekten ulan bu adam bu kafayla bunca yıl nasıl yaşamış diye ciddi ciddi oturup düşündüğüm oldu.

her zaman oluyor.

oluyo ama, bazen bu kadar sinirlendiğim kişilere daha sonradan hak verdiğim de olabiliyor. bakış açını biraz değiştirince, harbiden lan adam biraz da haklı aslında diyebiliyorsun.

şaçmalamaya başlayan insana pencereyi aç oksijen oda içinde seviyesi azalmış zira beynine gitmiyor o nedenle çalışmıyor diyip tartışmıyorum. sakin davranmak en güzeli laf sok ugraşma anlarsa tartışırsın anlamassa devam et

fazlasıyla oluyor. insanlar ailelerinin yanlışlarını göremediklerinde, göz göre göre enayi yerine konulduklarında çıldırıyorum ben. çünkü kendi ailem bana böyle yapmaya kalksa da ben engel olup tepkimi gösteriyorum her zaman. en yakının bile olsa kötü niyetli davranabiliyor. insanların bunu kabullenmemesi, senin için fesat demesi çok kızdırıyor beni. en son örneğini geçen hafta yaşadım ama neyse ki öyle güzel denk gelip göt oldular ki benim üzerine laf söylememe bile gerek kalmadı

karşınızdakiler de bu adam nasıl bu kadar saçma düşünür diyebilir,
sinirden kendinizi sikmenize gerek yok
karşı fikirleri ne kadar saçma bulursanız bulun,ama saygı göstermesini öğrenin

hem de ne.

su an aklima gelmedi. gelmesin de zaten. ama kendi kendime yahu normal bir insan beyni nasil boyle calisabilir diye dusundugum zamanlar cok olur.

Asker'den beri olmuyor. Asker'e gidince salaklığa şaşırma eşiğiniz yükseliyor.

etrafında bulunduğum insanlar arasında pek karşılaştığım bir durum değil ama internete girince sürekli oluyor.

çok nadiren, olmuyor yani.

iki şık var; ya ben de gerizekalıyım!!! ya da kimseye laf anlatmaya çalışmakla uğraşmıyorum. anlayamazlarsa pasta yesinler, neden ben başkalarının düşünceleriyle yorulayım bana ne.

Cok sik olurdu. O kadar siklasti ki artik sinirlenmiyor, sasirmiyorum.
Ornek olarak Gezi zamanlarini vereyim. Medyanin esiri olmus, devletine guvenen insanlarin yasayabilecegi celiski derecesi, gozunun onundekini gormemesi, algi kapaliligi, bu sebeplerle olaylari aciklamak icin aklina gelen teorilerin sacmalikta her seferinde yeni cigir acmasi ve yetmiyormus gibi saldirganlasmasi.. Insan gercekten hayret ediyor.

Jet Fadıl ve Power Balance şu milleti silkelediğinde olmuştu. Sonra Jet Fadıl bi daha silkeledi, bi daha, bi daha... Git gide normalleşti.

Bir atasözü var, bayıldığım: Akılları pazara çıkarsalar, herkes kendi aklını beğenip alırmış. Bunu bilimselleştirirsek, adına diş fırçası teorisi diyorlar. Görüşler diş fırçası gibidir. Herkes bir diş fırçası ister, herkesin ihtiyacı vardır, genelde herkesin diş fırçası da vardır ama başkasınınkini kullanmak isteyen yok denecek kadar azdır.

Açıkçası tıbben kanıtlı, sendrom sonucu, vb değilse, gerizekalı insana da inanmıyorum. Hepimizin zeka aralığı hemen hemen aynı uçlarda değilsek. Nadiren de olsa sinirlendiğim oluyor, hiç olmuyor değil. Benim sinirlenme noktam, hayatıma ya da genel olarak hayata müdahale edilmeye başlanması. Bunun dışında, ise laf sokmak ile laf anlatmak arasında büyük bir fark, kalın bir ayrım var bence. Herkes laf anlatsın isterim, durmadan laf anlatırsın. Laf lafı açsın ve bitmesin hiç. Biz "belki saçma, belki değil" fikirlerimizi anlatırken, birilerinin aklına bir şey gelir ve oradan bir şeylere çözüm bulur ya da yepyeni, belki de kendi diş fırçamızı bıraktıracak bir görüş bulunur. Örneğin, geçen senelerde adamın biri "Hamile kadınlar dışarı çıkmasın" dedi ve kadınlar buna bol bol tepki gösterdi. Buna sinirlendiğimi söyleyemem, büyük olasılıkla o adamın yetiştiği koşullarda ve o adamın genleriyle olsam ben de aynı şeyi düşünürdüm, adamın gerizekalı olduğunu düşünmüyorum ama kadınların yetiştirilme şartlarına ve genlerine daha yakınım, tam tersini düşünüyorum. Beni sinirlendiren kısım, adamın düşüncesi değil. Adam düşünsün, istediğini düşünsün. Beni sinirlendiren kısım, bunu veren kanalın tek taraflı yayın yapması. Yani, biri çıkıp televizyonda milyonlara bunu söylerse, bu kişiye yoğun tepki verildiğinde onların sesini milyonlar duymazsa; buna tek taraflı davrandığı için kanala sinirlendim. İlki, eşitsizlik ihlal edilmiş olurİ ya iki tarafı yayınla ya da ikisini de yayınlama. İkincisi, bu konuda zaten hassas dengeler üzerindeyiz. Tek taraflı oluşu ile, topluma bu kültürü empoze etmesini kınarım. Yine de kınadığım kişi, bunu söyleyen veya düşünen kişi olmaz; bunu yayına orantısız döken kurum olur. Tepki verir ve düşüncemi söylerim ama bunu sinirlendiğimden yapmam, ortalıkta fikirler uçuşsun isterim. Ancak, nefret suçuna göre yayınların ayarlanması taraftarıyım. Çok şiddetli değilse, yasaklanmak yerine, yoğun kınanması daha güzel bir seçim olabilir.

Genel olarak, günlük hayat ve ilişkilerimde de "gerizekalı" davranmaktan çekinmem. Hayatımdaki bana göre en güzel ve en renkli şeyleri, gerizekalı kararlarıma borçluyum.