değilim. nefret ediyorum hatta. şubat'tan itibaren yurda geçeceğim mesela, bugün bayağı yeri aradım fiyat aldım bir sürü. iki kişilik odalar için alabildiğim en düşük fiyat ki o da tek bir yerde zaten 750 lira. kimisi 850 çekiyor, kimisi 1200 diyor. tek bir odada başka bir insanla yaşayacağım, muhtemelen torrentçisi osuydu busuydu derken doğru dürüst internet bağlantım bile olmayacak ama 750 lira vereceğim. bu inanılmaz ve mantık dışı pahalılığından nefret ediyorum istanbul'un.
türkiye'de yaşamayı istemiyorum. illa yaşamak zorunda olsaydım gölcük'te (kocaeli) veya eskişehir'de yaşamak isterdim sanırım.
yurtdışı için "avrupa olsun çamurdan olsun" diyorum. özellikle isteyebileceğim iki yer geliyor aklıma ilk olarak: isveç'te lulea, almanya'da düsseldorf. onun dışında devasa olmayan, insanların kafasının rahat olduğu, terörmüş ırkçılıkmış bu tip tatavaların en son uğrayacağı kendi halinde bir şehir isterdim.
baltık başkentleri, brno, linz, spezia falan mesela. bisikletle veya yürüyerek işe gidebileceğim, kendi halinde şirin bi yer işte. of of. niye burda doğdum, niye bi türlü gidemiyorum amk. sinirden kendimi skicem.
0