halkın genel zihniyetini az çok tanıdığım, ülkedeki hakim devlet anlayışına bireysel ya da topluca herhangi bir yapıcı, devrimci müdahalede bulunulamayacağını ve devleti -kanlı veya kansız- kim ele geçirirse onun borusunun öteceğini, ne olursa olsun hakim çoğunluğun gelene ağam, gidene paşam diyeceğini de az çok idrak ettiğim için böyle şeylere üzülsem de fazla kafaya takmamaya çalışıyorum. zaten her gün böyle bir sürü olay yaşanıyor, bir yerden sonra insan "üzülünecek olaylar listesi yapıp hayatımı yas tutarak geçirmeli miyim" diye düşünmeye başlayacak. tabii ki unutmayacağım. bir gün yetki sahibi olursam ona göre davranacağım. ama pragmatik yaklaşırsak, yapabileceğim hiçbir şey yok. o zaman, bana ne? üzülüp kanser mi olayım?
0