başınız sağolsun...
annemin vefatının, gömülmesinin gecesinde ablalarım teyzem falan aynı odada yattık ve zaman zaman hepimize gülme geldi konuştukça. bu tabii başka bir konu, üzülmemek değil, çok üzülmek, konudan konuya geçmek, eski günleri yad ederken anlaşılmayan bir krize girmek. teyzem, bunun genellikle böyle olduğunu söylemişti.
nedenleri bir yana bırakacağım çünkü törende, sonrasında evdeki taziye sırasında gelenlerde böyle bir şey olmadı. hatta bir-iki saat içinde en yakınlar (üç beş akraba, bir-iki eş dost) kaldı zaten, parti havası falan yoktu. sizin durum biraz farklı sanırım. biraz geç yazdığım için gitmişlerdir bile belki, ama hala ordalarsa siz odaya çekilin, annenizle didişmeyin hiç.
0