kötü değilim ve yeterli bir şey bence :/

Kotu gorunen bir insanim ama aslinda iyiyim. Ama tam bir serefsiz imaji cizmeye calisirim genelde sirf cukmeye calismasinlar diye. Bi de en bastan o imaji verince kimse senden bir sey beklemiyor eglencen muhabbetin disinda. E ben de onlardan beklemiyorum. Win win

hayir. henuz vegan olmadigim icin boyle dusunuyorum.

Yaptığım çok kötü şeyler ve bikaç iyi şey var... Bilmiyorum kötüyüm galiba. Özüm iyiydi aslında sonradan böyle oldum....

ben de iyi bir insan olmaya çalışıyorum derdim hep, şimdi bakıyorum da harbiden iyi bir insanım. hala diyorum da zaten, çünkü çalışıyorum olmaya. süreç işte, hiçbir zaman iyiyim ya yeter bu kadar dememek lazım. ben mesela iyi olduğumu anladım diye korkuyorum artık, ya bundan sonra kötü bir insan olursam diye. ama galiba o zaman da kötü olduğumu anlarım, yine iyi olmaya çalışarak iyi olurum.

Kötülüğü ortaya çıkaran şey büyük oranda güç ve fiziksel şartlar. Hani çok güçlü olacaksın, etrafında ezip geçebileceğin ve bunun sonucunda büyük çıkarlar elde edebileceğin insanlar olacak da sen buna rağmen bu yönde bir girişim yapmayacaksın. Bu türden zorlanmaları yaşamadıkça iyilikten emin olmak zor.

İyi bir insanim.
yakişmiş,hayir kirilmadim,uykum geldi,biraz işim var gibi yalanlar soyler
cevremi temiz tutar
kasten yara'ya basmam.
gorevimi yapar
fakirlerin,acizlerin,yenilen takimlarin yaninda dururum.
Cok daha iyiyim.anlatmakla bitmez :p

Mutavezalige falan gerek yok simdi, iyi bir insanim, net. En iyi degilim ama gayet iyi kalpli bir insanim.

çok net, çok iyi bir insanım. kimsenin ne düşündüğü umrumda değil, iyi insan desinler diye iyilik yapmam. iyilik yapıyorum, yardım ediyorum, bin kere kötü karşılık alsam da 1001. seferde yine yardım ediyorum.

cidden pis bi insanım bence.

etrafımda 'öyle değilsin aslında' diyebilecek kimse olmadığı için ipin ucu bayaa bi önce kaçtı, dolayısıyla takip edemiyorum ne kadar kötüleştiğimi.

bi sith lordu çıkar bence benden ama.

insan hissiszleştikce ve doğal olarak 'kötü'leştikce şunu farkediyo, bütün bu kavram karmaşası tamamiyle hayal kırıklığı ve realist bi mantalitenin birleşmesinin ürünü.

kötü dediğin insan sokakta çöp kutularını devirip nihahaha diye kahkahalar atacak diye bir şey yok, insan psikolojisi dipsiz bi çukur resmen ve ne kadar uçlara gidebileceğin tamamen hayal gücüne kalmış bi şey.

iyi ve kötü çok ucu açık basmakalıp kavramlar bence, mesela yer yüzünün en problemli, en katlanılmaz köpeğine sahibim ama hiç bir şeye değişmem köpeğimi, 10 dakika önce biri 'kardeş ateşin var mı' dedi suratına suratına baktım öyle tırsıp gitti, sokakta kedi gördüğümde kedi selamı vermeden geçmem ve saygı duyarım kedilere ama geçen hafta birine balta çekiyodum az daha mesela.

hayatta çok fazla gri nokta var bunun kanıtı da bizzat benim bence.

ama biliyorum ki ben diğer insanlara karşı 'pure fucking evil' düşünen bi insanım, kesinlikle ama kesinlikle türdaşlarıma en ufak bi sempatim yok, bu beni kötü mü yapar?

bunun felsefede bir ismi var mı bilmiyorum ama ben ne kadar kötü olduğumu düşünüyorsam o kadar iyi olduğuma inanıyorum. hayatımdaki neredeyse her şeyde uygularım bunu. işi fazla bulandırmayıp düz düşünecek olursak, "eh iyi gibiyim" diyebilirim sanırım. kötü değilim bence. soğuk, sevimsiz, olumsuz düşünen biriyim ama insanlara zararım yok. kötünün iyisiyim belki. iyi yönlerim de yok değil. var muhakkak. o yüzden iyi kısmı ağır basıyor gibi.

şu "ne kadar kötüysem o kadar iyiyim" olayına gelirsek, bunu son zamanlarda çok daha belirgin bir biçimde hissediyorum. mesela anneme duyduğum sevgi ve saygı bu yıl içinde neden bilmem, çok arttı. sürekli arayıp soruyorum. eskiden o aradığı zaman kızardım. şimdi ondan beş kuruş isterken bile çekiniyorum çünkü yıllardır okula bile gitmiyorum. utanıyorum, üzülüyorum. suçluluk duyuyorum. "ne kadar kötü, şerefsiz, hain birisin lan. yıllardır para yiyip duruyosun, ananla kardeşlerin sene boyunca et göremezken sen her akşam onların parasıyla pizza yiyosun" diyorum. sonra "bunu düşünüp bundan rahatsızlık duyuyosam iyi ve duyarlı biriyim lan galiba?" deyip, kısa süreliğine de olsa adam olmaya karar veriyorum. sonra geçiyor.

o açıdan, insan ne kadar "kötü" olduğunu düşünüyorsa, bence o kadar meyilli ve potansiyellidir "iyi" olmaya. ne bileyim yav. acayip acayip işler.

evet iyiyim, merhametliyim.

ortalamayım. içi gerçekten kötü insanların kendilerini iyi olarak adlandırmalarını ise her zaman hayretle izliyorum.

Yoğurdum ekşi diyene köpek olurum
Tiplere bak herkes melek, meaah, kıçım


İyi bi insanım ^^ (yiyin be nolur)

kasıtlı kötülük yapmıyorum ama çok işe yarar iyilikte yapmıyorum. bir arkadaşıma iyilik yapıp ileride karşılığını göremesem başlıyorum söylenmeye. tabi ona belli etmeden.

meister,

''insanlığa somut bir zararım yok, bir de bazı durumlar karşısında vicdan azabı çekiyorum, vicdan azabı çekiyorsam iyi olmaya adayımdır herhalde diyip bitireceğin yerde, 250 kelime kullanıp, beni yorduğun için kötü bir insansın

şaka şaka iyisin, Livorno - brescia maçının analizli tahminini vermiştin bana zamanında, 10 liramı 16.3 lira yapmıştım:))

bana gelince, ne bileyim binbir türlü huyum var, kimisi faydalı kimi faydasız, ortalama bir insanım. kin gütmüşlüğüm de vardır, merhamet duymuşluğumda.

kötü olmadığım kesin, ama her zaman doğru olanı yapacak kadar iyi biri de değilim. kin tutarım.

Iyi bir insanim. Kimsenin kalbini kırmamaya calısıp sonra kendım kırılıyorum. Kasıtlı kötü davrandığım insan çok çok azdır. Bazen de isyan ediyorum neden bu kadar iyi olmak zorundayım, biraz kötü olsam daha mutlu olurdum diye. Durduk yere kimseye iyilik yapmıyorum aslında ama biri bi iyilik istesin kendimi o işe adarım resmen.

daha iyisi olamaz.

Evet, kimsenin kalbini kiracak kasitli ve onlenebilir oldugu halde onlemedigim bir sey yapmadim iyilikten yapmaktan ziyade kotuluk yapmamak bence daha onemli bir kriter.

eksileri artıları toplarsak sonuç benim için pozitif kanımca. ve kendimi vegan olmak zorunda hissetmiyorum.