Ekşi Duyuru

Merhaba,

İki sorum var;

1. Yurtdışı çıkış harcı seve seve ödüyoruz, bir de dönüşte TRT bandrolü uygulaması başlamış. 500-600 TL gibi bir şey, velev ki ben telefonu beyan etmeyi unuttum veya memurun dalgınlığına geldi, bu telefonun IMEI kaydını yaptırmama engel mi?

2. Bugün gittim bir telefon aldım geldim, aynı gün veya ertesi gün bir tane daha getirdim, burada bir teknik engel var mı? Yani diyelim kız arkadaşım için de alıyorum.

Teşekkürler

 

****Dikkat edin, tıklamayın****

guinness.com@linkgo.is/EsJmnMyH/?ucretsiz-guinness-bira.html

****Dikkat edin, tıklamayın****

Whatsapp'tan biri gönderdi. Guinness reklamı gibi düşündüm. açınca ufak bir anket vardı yaş vs. 4. sorudan sonra kapattım. herhangi bir bilgi vs girmedim. Bilgisayardan açılmıyor. Telefon IOS. IOS'a virüs bulaştığını hiç duymadım ama tedirgin oldum. IOS güncel, jailbreakli falan değil. Bir profesyonel kontrol edebilir mi siteyi?

 

Burada çalışan, vize başvurusu için yardımcı olabilecek birileri var mı?




 

Hollanda'ya tatile gidicem, belki yakın ülkelere de geçeceğiz arkadaşlarla. Dönüşte boş bir bavulum olacak. Yükte hafif, pahada ağır veya Türkiye'de olmayan veya çok pahalı olan ne alınabilir? iPhone ve PS5 dışında.

Not: sipariş duyurusu değildir.


 

Malum pasaport başvurularının geç sonuçlanması sebebiyle seyahatime az süre kala pasaportum geldi, VFS en erken Mayıs'a randevu veriyor ama seyahatim daha önce. Randevusuz gitsem işleme alırlar mı?




 

5-6 cümlelik, vize başvurusu için. teşekkürler.




 

berbere gittiğimde yanağımdaki ince tüyleri almak için ağda yapıyor. böyle ufak elektrikli tencere gibi bir şeyin içinde bayaa kaskatı bir şey, ısıtınca yumuşuyor, uygulama yaptıktan kısa bir süre sonrada donuyor. evde aynısını yapmak için bugün migrostan bundan aldım, goo.gl bu öyle taş gibi sert bir şey değil, kabını kaynar suyun içine koyup on dakika bekleyin, uygulayın diyor, öyle yaptım, uygulamdan sorun olmadı ama ağda donmadı, yarım saat bekledim, en son kalktım yıkadım. berberlerin kullandığı normalde taş gibi sert olan, uyguladıktan sonra da hemen donan ağda hangisi, ondan nerde bulurum?




 

Merhaba duyuru insanları,

Kurumsal bir firmada çalışıyorum, kurumiçi iletişim için, telefon, e-posta dışında office communicator 2007'de kullanıyoruz, çok acil olduğu için "konuşmalarınız kayıt altına alınmaktadır" uyarısı olmasına rağmen özel bir konuşmayı office communicator üzerinden yaptım. Konuştuğum kişi de haliyle kurum içinden biri, bu kayıtların nerde tutulduğunu bulup silmem lazım, yani konuşan iki kişinin bilgisayarında mı kayıt ediliyor yoksa server tarafında mı saklanıyor, nedir ne değildir, IT uzmanı arkadaşların yardımını rica ediyorum. Bu arada konuşma işle alakalı değil, tamamen özel ama öyle çok özel değil :), sadece kurum kayıtlarında durmasını istemediğim bir konuşma. Karşı tarafta haliyle silinmesi için gerekiyorsa kendi bilgisayarından işlem yapabilir, o da silinmesini istiyor yani.


 

şimdi şöyle, 10 ay önce ayrıldığım bir kız arkadaşım var, yaklaşık 1,5 senedir beraberdik, ayrılma sebebimiz ufak bir problem, aslında ben o problemi ayrılmak için bahane olarak kullandım, şöyle; ben evlenmeyi düşünmüyorum, birlikte olmadan önce de düşünmüyordum ve o da biliyordu, yaşı itibariyle ve ailesinin de bu konu da biraz tutucu olması sebebiyle benimle zaman kaybettiğini düşünüyordum, çok seviyordum, ama benimle mutsuz olacağını biliyordum, ve ufak problemi onu kendimden uzaklaştırmak için bahane olarak kullandım ve ayrıldık. sürekli onu düşünüyordum, çok özlüyordum ama onun benden kopup evleneceği biriyle birlikte olması için aramıyordum. bir zaman sonra ara sıra konuşmaya başladık, ama normal konuşmalardı, hiç ileriye gitmedi, ta ki ben bi gün ipimi koparana kadar, ona sarılıp uyumayı çok özlediğimi söyledim, daha doğrusu mesaj attım, o da, ayrılma sebebibimizin sevgi olmadığını, benim evlenmeyi düşünmeyişimi kastederek başka bir sebep olduğu söyledi ve bunun değişip değişmediğini sordu, son bir kez şans veriyor gibiydi ama ben yine yok dedim, beni çok sevdiğini ama tekrar yalnız kalmak istemediğini söyledi, ben sadece haklısın diyebildim, bir hafta sonra naber nasılsın gibi bir mesaj attım, bana 3 gündür biriyle birlikte olduğunu ve bunu bilmem gerektiğini düşündüğü söyledi. ben mutluluklar diledim. uzun bir süre görüşmedik, sadece 1 kere yine naber nasılsın gibi mailleştik, şimdi ortak bir arkadaşdan, o zaman birlikte olduğunu söylediği kişiyle 2 hafta sonra nişanlanacağını öğrendim. içim acıyor ama bişey yapamıyorum. düşünüyorum, ondan ayrılsa, ben evlenmek istiyor muyum, cevap veremiyorum. onu sevdiğim için onu mutluluğuyla başbaşa mı bırakmalıyım, yoksa gidip mücadele mi etmeliyim? mücadele edip onu kazansam sonunu isteyip istemediğimi bilmiyorum, bu durumda onun mutluluğunu bozma hakkına sahip değilim diye düşünüyorum. soruyorum size, ben ne yapmalıyım?




 

öncelikle daha önce şöyle bir duyurum vardı
kısaca şöyle özetlersem, okul+askerliği bitirdikten sonra kurumsal ve iyi bir firmada, iyi bir pozisyonda işe başladım, aileminde durumu oldukça iyi, hatta abim zengin sayılabilecek biri ki işe girmeden önce, şu an kazandığımdan fazlasını rahatlıkla bana harçlık olarak veriyordu, hala da verebilir ama hem ben kendi ayaklarım üzerinde durmak istediğimden, hem de bazı noktalarda onunla anlaşamadığımız için, onun işyerinde çalışmaktansa kendim bir şeyler yapmak istedim, ve bu işe tamamen kendi çabamla girdim. bu tablo ilk bakışta çok toz pembe görülebilir veya durumum şımarıklık olarak değerlendirelebilir ancak ruh halim inanın çok farklı. bir yandan çok mutluyum kendim iyi bir şey elde ettim, kendi ayaklarımın üzerindeyim, bağımsızım, zaten ailemle yaşadığım için ekonomik olarak rahatım ama öte yandan içim kan ağlıyor. madalyonun öteki yüzü şöyle ki ben kariyer adamı olmadığımı anladım, işimi kesinlikle iyi yapıyorum ve takdir görüyorum ama bu işi sevdiğimden değil, zaten o zamanı orada geçirmek zorunda olmam, ve yapacak iş dışında bir şey olmaması, her şeyi öğrenip, en iyisini yapmaya çalışmamdan kaynaklanıyor, yani sevmediğim bir işi, zaten o zamanı orada geçirmek zorunda olduğum için, en iyi şekilde yapmaya çalışıyorum. kapıdan girerken şalteri kapatıp, akşam çıkarken açıyorum yani bir bakıma. üzüldüğüm nokta yapmak zorunda olduklarımın, yapmak istediklerime engel olması, çalıştığım yerde çoğu kişi de bu örtüşmüş durumda yani, yapmak istedikleri ile yapmak zorunda oldukları aynı şey ve kariyerlerine odaklanmış durumdalar. benim yapmak istediğim ise gitar çalmak. bana içinden vay soytarıya bak diyen vardır ama gerçek bu, bunu hissediyorum. 5-6 yıldır çalıyodum, işe girdikten sonra iyice azaldı maalesef, çok aman aman biri değildim ama istediğim kadar iyiydim ve sürekli kendimi geliştiriyodum, günde 10-12 saat çalıştığım oluyordu. ama şu anda giderek uzaklaşıyorum evde oturup bütün gün gitar çaldığım günleri çok özlüyorum. işten oldukça geç geliyorum ve çok yorgun oluyorum, haftasonu da haftaiçi yapamadığım şeyler bütün vaktimi alıyor ve vakit kalmıyor yine. işi bırakmayı düşündüm ama bu ailemi fazlasıyla üzeceği için ve bu maddi özgürlükten sonra tekrar abimden para almak istemeyeceğim için yapamadım. abimle çalışmayı düşündüm ama bazı noktalarda kesinlikle anlaşamıyoruz ve benim maddi bir sermayem olmadığı için bu çatışmalarda ezilen taraf olacağım, o yüzden onu da kabul edemedim. yani beni bu mutsuzluktan sadece sayısal loto gibi birşey mi kurtarabilir, bunu soruyorum size?

Ne yazık ki cevaplar derdime çare olamadı, ve de olayın boyutu biraz daha değişti, çok daraldım, tekrar başvuruyorum size, bi de itiraf edeyim aslında sözlük yazarıyım ama utandığım için internet kullanıcı hesabıyla yazıyorum. şimdi yukarda anlattığım problem aynen devam ediyor, farklı bir boyutta üstüne eklendi ki, kız arkadaş. aslında ilk duyuruyu yazdığımda da vardı, ama ayrılmıştık, tekrar birleşeceğimizi düşünmüyordum, şimdi tekrar beraberiz. hayatım aynı monotonlukta devam ediyor. iş ev uyu kalk işe git haftasonu kız arkadaşınla gez eve dön haftabaşı iş, çoğu insan için bu normal, belki de özenilecek bir durum, ama ben mutlu olamıyorum, tatminsiz biri miyim diye sorguluyorum hep ama ben fazlasını istemiyorum, ben evde oturup sadece gitar çalmak istiyorum, yapamıyorum. hayatımın tamamı iş ve kız arkadaşıma bölünmüş durumda. kız arkadaşımla da mutluyuz ama benim evlilik düşünmediğimi biliyor, beni bu konuda sıkmıyor, ben seninle olmaktan mutluyum diyor ama ben hep suçluluk hissediyorum, bir sonu olmadığı bile bile zamanını çalıyormuşum gibi geliyor. sonuç olarak sevmediğim bir şehirde, sevmediğim bir işi yapıyorum, çok sevdiğim bir kız arkadaşım var ama sonu olmadığını biliyorum, gitar çalmak istiyorum ama yapamıyorum, ileriye baktığımda ne olacağını göremiyorum, belki işimi sevip, bu şehri sevip, kız arkadaşımla evlenmeliyim, hayatı böyle kabullenmeliyim, veya bir kaçış bulup hepsinden uzaklaşmalıyım, sadece gitar çalıp, bununla yaşamalıyım, ama ne yapacağımı daha da önemlisi nasıl yapacağımı hiç bilmiyorum. lütfen iyi kötü yorumlarınızı esirgemeyin. her düşünceye ihtiyacım. bu duyuru bir süre üstte kalabilirse de çok memnun olurum

 

kısaca şöyle özetlersem, okul+askerliği bitirdikten sonra kurumsal ve iyi bir firmada, iyi bir pozisyonda işe başladım, aileminde durumu oldukça iyi, hatta abim zengin sayılabilecek biri ki işe girmeden önce, şu an kazandığımdan fazlasını rahatlıkla bana harçlık olarak veriyordu, hala da verebilir ama hem ben kendi ayaklarım üzerinde durmak istediğimden, hem de bazı noktalarda onunla anlaşamadığımız için, onun işyerinde çalışmaktansa kendim bir şeyler yapmak istedim, ve bu işe tamamen kendi çabamla girdim. bu tablo ilk bakışta çok toz pembe görülebilir veya durumum şımarıklık olarak değerlendirelebilir ancak ruh halim inanın çok farklı. bir yandan çok mutluyum kendim iyi bir şey elde ettim, kendi ayaklarımın üzerindeyim, bağımsızım, zaten ailemle yaşadığım için ekonomik olarak rahatım ama öte yandan içim kan ağlıyor. madalyonun öteki yüzü şöyle ki ben kariyer adamı olmadığımı anladım, işimi kesinlikle iyi yapıyorum ve takdir görüyorum ama bu işi sevdiğimden değil, zaten o zamanı orada geçirmek zorunda olmam, ve yapacak iş dışında bir şey olmaması, her şeyi öğrenip, en iyisini yapmaya çalışmamdan kaynaklanıyor, yani sevmediğim bir işi, zaten o zamanı orada geçirmek zorunda olduğum için, en iyi şekilde yapmaya çalışıyorum. kapıdan girerken şalteri kapatıp, akşam çıkarken açıyorum yani bir bakıma. üzüldüğüm nokta yapmak zorunda olduklarımın, yapmak istediklerime engel olması, çalıştığım yerde çoğu kişi de bu örtüşmüş durumda yani, yapmak istedikleri ile yapmak zorunda oldukları aynı şey ve kariyerlerine odaklanmış durumdalar. benim yapmak istediğim ise gitar çalmak. bana içinden vay soytarıya bak diyen vardır ama gerçek bu, bunu hissediyorum. 5-6 yıldır çalıyodum, işe girdikten sonra iyice azaldı maalesef, çok aman aman biri değildim ama istediğim kadar iyiydim ve sürekli kendimi geliştiriyodum, günde 10-12 saat çalıştığım oluyordu. ama şu anda giderek uzaklaşıyorum evde oturup bütün gün gitar çaldığım günleri çok özlüyorum. işten oldukça geç geliyorum ve çok yorgun oluyorum, haftasonu da haftaiçi yapamadığım şeyler bütün vaktimi alıyor ve vakit kalmıyor yine. işi bırakmayı düşündüm ama bu ailemi fazlasıyla üzeceği için ve bu maddi özgürlükten sonra tekrar abimden para almak istemeyeceğim için yapamadım. abimle çalışmayı düşündüm ama bazı noktalarda kesinlikle anlaşamıyoruz ve benim maddi bir sermayem olmadığı için bu çatışmalarda ezilen taraf olacağım, o yüzden onu da kabul edemedim. yani beni bu mutsuzluktan sadece sayısal loto gibi birşey mi kurtarabilir, bunu soruyorum size?