Bu tür sözcükler, türetildikleri anda dilimizin kurallarıyla anlaşılması zor bir hale geliyor.
İngilizcedeki active, passive konusu gibi.
Sözcük ışınlanmak.
Işınlanma işinin kendisinin başarılmasından söz ediyorsak ışınlanılabilse(yapılabilse, edilebilse gibi bir yere ulanma arzusu var) kullanmak doğru.
Işınlanma eylemini bir insana yüklüyorsak ışınlanabilinse kullanırız ancak bu sözcük, fonetik açıdan kulağı tırmalıyor.
yapmak sözcüğünü ele alalım,yapılabilse deriz değil mi, yapılabilinse demeyiz. başarmak sözcüğüne bakalım, başarılabilse deriz, başarılabilinse demeyiz değil mi?
Bu fazladan ek kullanımı öznenin durumunu karıştırdığından anlamı da zedeler.
O yüzden, ilkini kullanmak doğrudur ancak ikincisinin de türetilmesine imkan veren bir dilimiz var.
0