gizli saklı
vol 1 için (git: 662811) tahminimden daha uzun yazmısım ama eksiltecek bir yer bulamadım. simdiden okuyanlara tesekkürler.özet: 6 yıldır beraber olduğum biri var, ailem istemiyordu. biz evlenmeye karar verdik, hala istemediler. bir iyi görünüp beş kötü davrandılar. artık bu dengesizlikleri bana iyic
vol 1 için (git: 662811) tahminimden daha uzun yazmısım ama eksiltecek bir yer bulamadım. simdiden okuyanlara tesekkürler.
özet: 6 yıldır beraber olduğum biri var, ailem istemiyordu. biz evlenmeye karar verdik, hala istemediler. bir iyi görünüp beş kötü davrandılar. artık bu dengesizlikleri bana iyice kafayı yedirtmeye başladı. bir iki örnek verip davranış ve sağlık konusunda fikir isteyeceğim.
1- nişan yaptılar, bütün akşam asık suratlıydılar, ve ertesi gün erkek tarafıyla ilgili çok saçma sapan eleştirilerde bulunup yine "nasıl böyle biriyle sevgili olduğumu" sorguladılar ve sevgilimin çok büyük bir yalancı olduğuna kanaat getirdiklerini söyleyip benden diplomalarını ve askerlikle ilgili belgelerini istediler. (bunun sebebı kuzenımın yaptıgı bır pislikmiş, sonradan öğrendim. merak eden varsa yazarım asağıda). ben de hepsini gösterdim, susup kaldılar.
2- nikah için biz ekim sonu diyorduk, annem kasım diyordu, dedik hadi 2 hafta için ekstra hır gür olmasın, kasımın ilk pazarına gün aldık. bizimkilerle de konuşalım dedik, biz şu tarihe gün alıcaz diye konuşalım, sonra da aldık deriz dedik. yer kalmaz diye korktuk iyi de yapmışız, kalan son saati aldık. ama gelin görün ki bizimkilerle bir türlü "gün alıcaz kasım için" diye konuşamadık, çünkü bizi karşılarına almamakta ısrar ettiler. bir sürü bahane ve erteleme... hele bir de gül alıcaz sunu konusalım artık dediğimizde de "aaaaaa daha cok erken bi oturun bakalım konusuruz" diye ertelemeye giriştiler.
3- tuttuğumuz eve geldiler bir iki parça eşya almışlardı onları bırakmak için. dedik hazır evdeyken kahve yaparız, konusuruz orda söyleriz. ev de cok kucuk ama şirin ve çok merkezi. iş ve okul için yol parası harcamicaz, yürüme mesafesi hepsi. neyse, eve geldikleri gibi hırlamaları bir oldu. çok kücükmüş, karanlıkmış (hava karanlıktı geldiklerinde)... eve dönerken ve döndükten sonra 1-2 saat boyunca o evin benim gibi biri için (o da ne demekse) çok küçük çok yetersiz olduğu, o ev değişmeden beni asla evlendirmeyeceklerini filan söylediler, hakaretler ettiler durdular. ben de ev değişmicek dedim deliler gibi kavga ettik. hatta annem sonra nişanlımı bile aramış telefona. ona da demiş ev değişecek diye. o da "kasımda evlenicez, zaman yok. eğer dar gelirse değiştiririz" demiş :) annem de kızmıs "o ev değişecek oğlum iyi geceler" deyip kapatmış. hatta annem çok da iyi bir eğitimi olmayan bir kuzenimi söyleyip "o kıza bile dublex ev aldılar, o kızın değeri ne ki! rezil ediyorsun kendini" dedi bana. yani dertleri de belli millet ne dicek oraya gelirse. ama bu kavganın ertesi günü gitmiş küçük odam için tül almış.
3- babam veznede çalışıyor. bana karşı sürekli bir depresif modda bu sevgili işinden beri. hep triplerde, konuşmuyor filan. ymekte yemiyor göya boğazından geçmiyor ama 2 saat sonra bir bakıyorum sandvicleri götürüyor filan. neyse, dedi ki 20bin açık vermiş. sebebi de bulunamamıs. ben de nişanlımla konuştum, 10binlik altın vermeye karar verdik. kabul etmediler, bankadan kredi cekicekmiş... ama hiç 20bin borcu var gibi davranmıyorlar... bu da yalan bence.
4- geçen gün annemi aradım, dedim ki sevgilimle beraber geliyoruz, o dedi biyere gidiyomus yoldaymıs, baska aksam gelin. anne dedim nikah gününü konusmamız lazım artık zaman geçiyor, yeterince oyaladınız. bir başladı bana bağırmaya, yine evden girdi elaleme ne diyeceğinden çıktı. sonunda eğer gün alırsanız bizi yok saymış olursun, hiç bir şey yapmam, nikahına da gelmem dedi. eve geldim babam aynı sekilde, hatta abarttı, ya o ya biz dedi, kararını ver dedi. dolayısıyla neden simdiye kadar eve de hiç masraf yapmayıp her seyı ertelemeye calıstıkları belli oldu, bir şekilde bizi ayıracaklar akıllarınca ve esyalar da yalan olmasın filan diye düşünüyorum.
neyse, bir bu son olaydan sonra cok kızdık artık yeter dedik, davetiye bastırdık, yarın emrivaki yapıp gelicez bize ve davetiye vericez bizimkilere.
ayrıca bayram geldi ama bayramla ilgili hiç bir plana nişanlımı dahil etmek yok, sanki öyle biri hiç yok... çok kızıyorum. bir laf edicek oluyorum sinirden nefesim daralıyor, panik atak krizi geçiricem de bayılıcam diye korkuyorum. konuşmuyorum. işler son raddeye geldi. 3 haftaya nikahım var.
ben bunlarla nasıl baş edeyim? yarın konusurken neler diyelim? ne yapalım? muhtemelen ağzımıza edicekler ve fena bir kavga cıkacak.. nasıl bir yol izleyelim genel olarak. sevgilim de çok iyi idare etti ama artık delirdi iyice, iki tarafın arasında kaldım. denge nasıl kurucam ben bunların arasında?
sevgilim diyor ki, cok dellenirsen çık gel, ev var, zaten su kadarcık zaman kaldı filan diyor. bu saatten sonra evden kaçmak çok saçma geliyor. bayram da önümüz. iyice çorba oldum.
edit: şu güzel ve heyecanlı geçmesi gereken süreçte beni hayattan bezdirdiler, bir an önce bitse de evime yerleşsem nefes alsam diyorum artık. evlilik heyecanlı aman nikah telaşı filan hiç bir şey kalmadı. içim çürüdü ulan! çok yoruldum artık dayanamıyorum...
özet: 6 yıldır beraber olduğum biri var, ailem istemiyordu. biz evlenmeye karar verdik, hala istemediler. bir iyi görünüp beş kötü davrandılar. artık bu dengesizlikleri bana iyice kafayı yedirtmeye başladı. bir iki örnek verip davranış ve sağlık konusunda fikir isteyeceğim.
1- nişan yaptılar, bütün akşam asık suratlıydılar, ve ertesi gün erkek tarafıyla ilgili çok saçma sapan eleştirilerde bulunup yine "nasıl böyle biriyle sevgili olduğumu" sorguladılar ve sevgilimin çok büyük bir yalancı olduğuna kanaat getirdiklerini söyleyip benden diplomalarını ve askerlikle ilgili belgelerini istediler. (bunun sebebı kuzenımın yaptıgı bır pislikmiş, sonradan öğrendim. merak eden varsa yazarım asağıda). ben de hepsini gösterdim, susup kaldılar.
2- nikah için biz ekim sonu diyorduk, annem kasım diyordu, dedik hadi 2 hafta için ekstra hır gür olmasın, kasımın ilk pazarına gün aldık. bizimkilerle de konuşalım dedik, biz şu tarihe gün alıcaz diye konuşalım, sonra da aldık deriz dedik. yer kalmaz diye korktuk iyi de yapmışız, kalan son saati aldık. ama gelin görün ki bizimkilerle bir türlü "gün alıcaz kasım için" diye konuşamadık, çünkü bizi karşılarına almamakta ısrar ettiler. bir sürü bahane ve erteleme... hele bir de gül alıcaz sunu konusalım artık dediğimizde de "aaaaaa daha cok erken bi oturun bakalım konusuruz" diye ertelemeye giriştiler.
3- tuttuğumuz eve geldiler bir iki parça eşya almışlardı onları bırakmak için. dedik hazır evdeyken kahve yaparız, konusuruz orda söyleriz. ev de cok kucuk ama şirin ve çok merkezi. iş ve okul için yol parası harcamicaz, yürüme mesafesi hepsi. neyse, eve geldikleri gibi hırlamaları bir oldu. çok kücükmüş, karanlıkmış (hava karanlıktı geldiklerinde)... eve dönerken ve döndükten sonra 1-2 saat boyunca o evin benim gibi biri için (o da ne demekse) çok küçük çok yetersiz olduğu, o ev değişmeden beni asla evlendirmeyeceklerini filan söylediler, hakaretler ettiler durdular. ben de ev değişmicek dedim deliler gibi kavga ettik. hatta annem sonra nişanlımı bile aramış telefona. ona da demiş ev değişecek diye. o da "kasımda evlenicez, zaman yok. eğer dar gelirse değiştiririz" demiş :) annem de kızmıs "o ev değişecek oğlum iyi geceler" deyip kapatmış. hatta annem çok da iyi bir eğitimi olmayan bir kuzenimi söyleyip "o kıza bile dublex ev aldılar, o kızın değeri ne ki! rezil ediyorsun kendini" dedi bana. yani dertleri de belli millet ne dicek oraya gelirse. ama bu kavganın ertesi günü gitmiş küçük odam için tül almış.
3- babam veznede çalışıyor. bana karşı sürekli bir depresif modda bu sevgili işinden beri. hep triplerde, konuşmuyor filan. ymekte yemiyor göya boğazından geçmiyor ama 2 saat sonra bir bakıyorum sandvicleri götürüyor filan. neyse, dedi ki 20bin açık vermiş. sebebi de bulunamamıs. ben de nişanlımla konuştum, 10binlik altın vermeye karar verdik. kabul etmediler, bankadan kredi cekicekmiş... ama hiç 20bin borcu var gibi davranmıyorlar... bu da yalan bence.
4- geçen gün annemi aradım, dedim ki sevgilimle beraber geliyoruz, o dedi biyere gidiyomus yoldaymıs, baska aksam gelin. anne dedim nikah gününü konusmamız lazım artık zaman geçiyor, yeterince oyaladınız. bir başladı bana bağırmaya, yine evden girdi elaleme ne diyeceğinden çıktı. sonunda eğer gün alırsanız bizi yok saymış olursun, hiç bir şey yapmam, nikahına da gelmem dedi. eve geldim babam aynı sekilde, hatta abarttı, ya o ya biz dedi, kararını ver dedi. dolayısıyla neden simdiye kadar eve de hiç masraf yapmayıp her seyı ertelemeye calıstıkları belli oldu, bir şekilde bizi ayıracaklar akıllarınca ve esyalar da yalan olmasın filan diye düşünüyorum.
neyse, bir bu son olaydan sonra cok kızdık artık yeter dedik, davetiye bastırdık, yarın emrivaki yapıp gelicez bize ve davetiye vericez bizimkilere.
ayrıca bayram geldi ama bayramla ilgili hiç bir plana nişanlımı dahil etmek yok, sanki öyle biri hiç yok... çok kızıyorum. bir laf edicek oluyorum sinirden nefesim daralıyor, panik atak krizi geçiricem de bayılıcam diye korkuyorum. konuşmuyorum. işler son raddeye geldi. 3 haftaya nikahım var.
ben bunlarla nasıl baş edeyim? yarın konusurken neler diyelim? ne yapalım? muhtemelen ağzımıza edicekler ve fena bir kavga cıkacak.. nasıl bir yol izleyelim genel olarak. sevgilim de çok iyi idare etti ama artık delirdi iyice, iki tarafın arasında kaldım. denge nasıl kurucam ben bunların arasında?
sevgilim diyor ki, cok dellenirsen çık gel, ev var, zaten su kadarcık zaman kaldı filan diyor. bu saatten sonra evden kaçmak çok saçma geliyor. bayram da önümüz. iyice çorba oldum.
edit: şu güzel ve heyecanlı geçmesi gereken süreçte beni hayattan bezdirdiler, bir an önce bitse de evime yerleşsem nefes alsam diyorum artık. evlilik heyecanlı aman nikah telaşı filan hiç bir şey kalmadı. içim çürüdü ulan! çok yoruldum artık dayanamıyorum...
0
Yazının hepsini okumadım ama ailenin istemediği adamla evlendiğine çok pişman olacaksın. Aynısı bizim ailemizde de oldu ve seninle aynı roldeki kişi çok pişman oldu. Yarın öbürün o çocuk ağzına sıçtığı zaman koşa koşa ailenin yanına gideceksin ve maalesef ailen seni tüm yaptıklarına rağmen yine kabul edecek. Şimdi bu mesaja kızacaksın belki ama ilerde belki hatırlayıp bana hak vereceksin. O evlilik yürümeyecek. Bak sana 3 sene veriyorum nickimi kaydet 3 sene sonra bana diyeceksin ne kadar haklıymışsın sen diye. Ailemin başına gelenler aklıma geldi ve sinirlenip bu kadar şey yazdım telefondan. Az akıllı ol ailenin sözünü dinle. Hadi eyv.
0
ananla babanla didişmekten çocukta kaçırdığın bi durum olabilir.onların dediği şekilde bi düşün cevap menfii mi müspet mi görürsün zaten. sonra bilidiğini yap ablası.
0
@fuerteventura, yazdıkların için sağol ama ne ben senin ailenin yapısını biliyorum ya da sizde evlenen kişinin ilişkisini filan, ne de sen benimkini biliyorsun. benim de gördüğüm örneklerde aile nikahtan sonra kendine gelip aman kızım canım oğlum diye tozpembe bir hale dönüyorlar. ayrıca aile bu herhalde kabul edecek ne olursa olsun, aile olmanın olayı bu değil mi zaten? hayatta her sey risk ayrıca. yarın yolda yürürken kafama saksı düşüp ölmeyeceğim ne malum? ya da annemin çok istediği zengin iş adamı koca'nın işlerinin ters gidip de 2 sene sonra sıfırın dibine vurmayacağı? ne çiftler var beklemediğin kadar süper bir evlilik yapıyorlar, nasıl çiftler var ne ara ayrıldıklarına şaşırıyorsun. bir eve girdikten sonra ne olacağı belli olmaz, ben bunu kabul ediyorum zaten. ama hayat benimse, onlarda "benim çocuğumsa lafımı dinleyecek" düsturu olduğu için, onlar istedi diye kuklaları gibi yaşayamam. hayatımla ilgili en özel karar kiminle evleneceğim, kiminle yuva kurmak istediğim. farazi şeylerle bunu engelleyemezler. adamla ilgili somut tek bir şey söyleseler içim gam yemeyecek, ama söyledikleri her seyin cevabını veriyoruz, baska bir sey cıkarıyorlar. her sey öyle "aaa aile istemiyorsa olmaz"a bağlanamaz, dinamiklere bakmak lazım önce.
0
fuerteventura'ın dediklerini açıkcası çok yanlış buldum, özellikle şu anda ciddi bir karar aşamasında olan birine hiç söylenmemesi gereken şeyler bence. hatta yazdıkları komik bile, iki duyuruyu ya okumuş olsaydı emin ol böyle konuşamazdı. bence sabret az kalmış zaten, kurtulacaksın bütün sıkıntılarından. kimse evinizde sizin hayatınıza burnunu sokamayacak.
0
@ganyotçu, bizimkilerle asıl didişme 3-4 aydır, ilişkim 6 yıllık. kaçan bir şey varsa çıkar bir yerden zaten, ailemle olan kavgalarımla ilgili değildir bu. evdekilerle hep kavga ediorduk ama sadece yılda 2 kez, annem "hala ayrılmadın mı sen o cocuktan" diyordu sadece. ve 1 kere konuşmadan, 1 kere yüzünü görmeden. görücez. anneme, "somut tek bir şeyle gel bana, çok samimi söylüyorum ayrılıcam" dedim anneme. verdiği cevap "cık, olmaz, görmüyorsun". neyi görmediğimi sorunca, olmaz diyor sadece.
0
@theseachange, katılıyorum sana. teşekkürler. su 3 haftayı atlatayım zaten hem cildiye hem psikiyatriye gidicem, kendime gelmem lazım, kafayı yedirttiler bana 3 ayda.
0
gizlicim, öncelikle mutluluklar diliyorum size ama inan ki ailenin beğenmediği elemandan bir şekilde hayır gelmediğini düşünenlerdenim. o insanların vizyonu gençlerden farklı oluyor bir şekilde görüyorlar senin göremediklerini.
neyse evden kaçma sakın evlenince biter olaylar.
neyse evden kaçma sakın evlenince biter olaylar.
0
işin gücün varsa elin ekmek tutuyorsa aileni takma. yaşın gelmiş. günü de almışsınız. evlen gitsin.
bi sorun olursa da ilerde illa ailene muhtaç olacaksın diye bi şey yok. çalışır bakarsın kendine. ama inşallah olmaz öyle bi şey.
yine de kaçıp gitme. düğüne kadar bekle. adam gibi nikahınızı töreninizi yapın, kimseye laf ettirmeyin.
ayrıca takılarını falan verme borç için. o parayı bi daha bulamayabilirsin. gerçek olduğuna da inanmıyorsun hem. çok çok zor bi durumda değillerse kredi çekip kapatabilirler.
bi sorun olursa da ilerde illa ailene muhtaç olacaksın diye bi şey yok. çalışır bakarsın kendine. ama inşallah olmaz öyle bi şey.
yine de kaçıp gitme. düğüne kadar bekle. adam gibi nikahınızı töreninizi yapın, kimseye laf ettirmeyin.
ayrıca takılarını falan verme borç için. o parayı bi daha bulamayabilirsin. gerçek olduğuna da inanmıyorsun hem. çok çok zor bi durumda değillerse kredi çekip kapatabilirler.
0
senin ananın mutsuz bi evliliği olmuş,babanın ekonomik durumu iyi değilmiydi evlenirken nedir?
baban bu konuda annene bağlı bence.
baban bu konuda annene bağlı bence.
0
@ganyotçu, evlenirken hiç bir şeyleri yokmuş, zaten 18yaşında evlenmişler. annem evden kaçmış babasına kızıp. babam da napsın almıs köyüne götürmüş. barıstırmıs bunları. sonra demişler siz kaçtınız evleneceksiniz. okulu filan bırakıp evlenmişler... durumları uzuuuuun zamandır gayet iyi.
0
Aile de anne babana söz geçirecek aile büyükleri varsa onlarla konuş derim
0
@elorelia, evet yani sonuçta çalışıyorum paramı kazanıyorum. zaten su saatten sonra ayrılsam evlenmesem bile evden ayrılırım, yaşayamam onlarla. saat 6 olunca arayıp "nerde kaldın sen bu saate kadar napıyorsun" diye cemkiren bir babam var yani, yasım da 27. ayıp oluyor artık. kendi hayatımı yaşamak istiyorum, yaşlanıyorum ayol! çürüdüm yanlarında :D
0
@dieselsingle2, malesef yok. iki kişiyle denedik onu, ı-ıh diyorlar, başka bir şey yok...
neyse dananın kuyruğu yarın kopacak.
neyse dananın kuyruğu yarın kopacak.
0
son kez otur de ki anana,senin görüp benim göremediğim şey ne,kendin için değil benim için sıkıntı olucak bi şey söle nişanı atıcam de.
ee böle bi hikaye yaşamış bi anneden farklı tepkiler bekleme bence.
ee böle bi hikaye yaşamış bi anneden farklı tepkiler bekleme bence.
0
ya şu parayla ilgili mevzular canımı sıkıyor. para mutluluk getirmez ama parasızlık mutsuzluk getirir düsturundan hareketle kendine şu soruyu sorman lazım. ailemin bu kadar tepki göstermesine neden olacak şekilde ekonomik temelleri zayıf bir evlilik mi inşa etmeye çalışıyorum? (evet çok teknik bi soru olduğunun farkındayım, bi ortamda bunu desem 'yea abi ne diyosun yeaa' diyip etrafındaki insanlar gülüyo mu acaba diye etrafa bakan bi tipin hışmına uğrardım kesin:))
fakat soruya vereceğin cevap senin adına gerçekten önemli. para önemsiz ama parasızlık önemli bi mevzu
fakat soruya vereceğin cevap senin adına gerçekten önemli. para önemsiz ama parasızlık önemli bi mevzu
0
he bi de şöle bi durum var,siz evlenince fazla görüşmicen ananla babanla. baban bu sefer kızımızı elimizden kaçırdın diyip damadına kinlenecek.anan çok cadoloz senin onu anladım ben.
0
@error522, :)) para durumumuz, iyi, ikimiz de çalışıyoruz, rahat rahat geçineceğiz. hatta bir kaç aydan sonra sağlam para biriktirmeye başlayacağız. hatta ev almayı düşündük birikmişe biraz para ekleyip ama sonra dedik ki, kasmayalım, düşük kiralı bir yer bulalım (tahminimizden çok daha düşük bi kiraya, muhteşem bir yerde ev bulduk ve kaçırmadık), kiraya cok para gitmesin, rahat yaşayalım, 3-5 seneye istediğimiz yerden rahat rahat ev bakalım. zaten çocuk çoluk niyetimiz yok. maddi olarak iyiyiz yani. onu da düşündüm :) ben çalışmasam bile, hani bi şey olsa işten atılsam filan çok sere serpe olmasa da rahat geçiniriz.
0
@ganyotçu, dedim yahu. bir şey demiyo, diyemiyor. yakışmıyorsunuz diyo. dertleri "elalem ne der" onların, millet kimlere neler yapıyor nasıl damatlar buluyor filan. ben bilmemnerelerde okumusum onlardan ne eksiğim varmış. ona neler neler diyolarmış filan...
0
anneniz bu cocugu niye begenmiyor?
A. Sevgilinizi fakir buluyorlar.
B. Ahlaken ve hatta dinen ya da siyasi goruş acisindan size uygun olmadigini duşunuyorlar.
C. Sevgilinizin memleketine ya da kökenine karşı ön yargılılar.
A ise, ebeveynleriniz biraz kibirli sanki.
B ise, biraz haklı olabilirler. Cunku benzer yetişme tarzlari evlilikte işi kollaylaştirici olur. Bence tabi.(hic evlenmedim bu arada)
Cevap C ise, yine hakli olma ihtimalleri var. Cunku onyargilarinda gerceklik/haklilik payi olabilir. Mesela sevgiliniz kadina dayak atan bir cevrede buyuduyse ilerde pişman olabilirsiniz. Aileniz belki bu tespitleri akillarina bile getirmicek kadar onyargililar yani sizin icin bu kadar ince duşunmuyolar ama yarin evlilikte kotu bişey olsa biz dediydik derler.
Ee diceksin?
Diyecegim şu ki sen annenle babanla buyudun ve onlarin iyi kotu huylarini bilirsin. Şimdi de onlarin sacma bahanelerini daveanişlarini gormemeye calişip haklilik gerekceleri var mi yok mu bi bak. şu an problem seninkiler, ilerde sevgilinin ailesi sana cektirirler mi onu da bi olc tart.
son olarak da sinirlenip yillarca koz olarak kullanacaklari bir saygisizlik filan yapma aman. El opulcek yerde op. Diyemesinlerki bu kiz benim kalbimi kirdi, beni yok saydi falan filan... Allah hayirli etsin şimdiden, maaile tadinca dugunleriniz nikahlariniz olsun. Bir de bu ara bence sadaka versen iyi olur:)
A. Sevgilinizi fakir buluyorlar.
B. Ahlaken ve hatta dinen ya da siyasi goruş acisindan size uygun olmadigini duşunuyorlar.
C. Sevgilinizin memleketine ya da kökenine karşı ön yargılılar.
A ise, ebeveynleriniz biraz kibirli sanki.
B ise, biraz haklı olabilirler. Cunku benzer yetişme tarzlari evlilikte işi kollaylaştirici olur. Bence tabi.(hic evlenmedim bu arada)
Cevap C ise, yine hakli olma ihtimalleri var. Cunku onyargilarinda gerceklik/haklilik payi olabilir. Mesela sevgiliniz kadina dayak atan bir cevrede buyuduyse ilerde pişman olabilirsiniz. Aileniz belki bu tespitleri akillarina bile getirmicek kadar onyargililar yani sizin icin bu kadar ince duşunmuyolar ama yarin evlilikte kotu bişey olsa biz dediydik derler.
Ee diceksin?
Diyecegim şu ki sen annenle babanla buyudun ve onlarin iyi kotu huylarini bilirsin. Şimdi de onlarin sacma bahanelerini daveanişlarini gormemeye calişip haklilik gerekceleri var mi yok mu bi bak. şu an problem seninkiler, ilerde sevgilinin ailesi sana cektirirler mi onu da bi olc tart.
son olarak da sinirlenip yillarca koz olarak kullanacaklari bir saygisizlik filan yapma aman. El opulcek yerde op. Diyemesinlerki bu kiz benim kalbimi kirdi, beni yok saydi falan filan... Allah hayirli etsin şimdiden, maaile tadinca dugunleriniz nikahlariniz olsun. Bir de bu ara bence sadaka versen iyi olur:)
0
millet nasıl adamlarla evliniyormuş? seninkinin farkı ne ?sesli düşünerek taraf tutmadan yazarsan buraya, çoğu kişi sıkıntı hakkında gerçekçi bi yorum yapabilir.
0
zor bir durum. biraz daha sabredin anne baba sonuçta sırt çevirmek olmaz. ama nişanlınızdan diploma - belge falan istemeleri saçmaymış.
0
@ganyotçu, millet zengin, titri yüksek adamlarla evleniyormuş. ama kim yahu dediğimde onlar da cevap veremiyor. bir tane kuzenim çok zengin bi ailenin kızıyla evlendi, kuzenimin ailesi tanıştırdı, görücü gibi. ama simdi çok pişmanlar, keşke karışmasaydık aman bunlar ne biçim deyip duruyorlar. işte bir tane kuzenim de öğretmen fetullahcıların okulunda, yine ordan bi adamla evlendi, cocugun ailesi dubleks ev almış döşemişler. tabi ev gazi mahallesinin oralarda, işlerine 2 saat yol mesafesinde filan. işkence çekiyorlar işe gidip gelicekler diye.
bun bu tuttuğum evi tuttuğum fiyata biraz beylükdüzü avcılar taraflarına baksaydım havuzlu filan sitelerde 150m2 ev tutabilirdim. tercih meselesi. yol çekmekten bıkmış bir insanım. evim şişlide şimdi. 5 dakikada nişantaşı, 10 dakikada taksim, 15-20 dkda beşiktaş sahil filan yürüyerek. mesela maçka parkı gibi bir parka, gezi parkına 10-15dk yürüme mesafesinde olan bir ev bence o 150m2 evden daha iyi. ama bizimkiler niceliğe bakıyor.
benim sevgilim otelde çalışıyor. aynı zamanda çok başarılı bir fotoğrafçı. bir kaç dil biliyor gayet akıcı şekilde. deli gibi okuyan eden biri. benimle benzer zevklere sahip. beraber metal konserine gidip zıplayabiliyoruz da, çadırla kamp tatiline de çıkabiliyoruz. aynı şeyleri seviyoruz merkezde.
otelde çalışıyor olmasına takıklar, neden mezun olduğu dalda iş yapmıyor? oluyor. fotoğraftaki başarısını yok sayıyorlar, "hobi olarak gene yap" gördükleri için. kişiler tercih ve mutluluk değil, milletin ne diyeceği problem.
teyzem prof doktor. ayda en az 10bin maas alıyor. tek basına besiktasta 1500 liraya daire tuttu, orda yasıyor. şimdi onunla ben yeni meslege atılmıs genc bırı aynı olamaz sonucta, ama bana diyorlar ki en azından teyzeminki gibi olsunmuş ev. e ben ondan daha iyisini almak istiyorum, o yğzden su anda belli seylerden feragat ediyorum. ama onlar teyzem oraya geldiğinde "aa yatak odan ne küçükmüş" dicek diye dertleniyorlar.
oha cok yazmısım.
bun bu tuttuğum evi tuttuğum fiyata biraz beylükdüzü avcılar taraflarına baksaydım havuzlu filan sitelerde 150m2 ev tutabilirdim. tercih meselesi. yol çekmekten bıkmış bir insanım. evim şişlide şimdi. 5 dakikada nişantaşı, 10 dakikada taksim, 15-20 dkda beşiktaş sahil filan yürüyerek. mesela maçka parkı gibi bir parka, gezi parkına 10-15dk yürüme mesafesinde olan bir ev bence o 150m2 evden daha iyi. ama bizimkiler niceliğe bakıyor.
benim sevgilim otelde çalışıyor. aynı zamanda çok başarılı bir fotoğrafçı. bir kaç dil biliyor gayet akıcı şekilde. deli gibi okuyan eden biri. benimle benzer zevklere sahip. beraber metal konserine gidip zıplayabiliyoruz da, çadırla kamp tatiline de çıkabiliyoruz. aynı şeyleri seviyoruz merkezde.
otelde çalışıyor olmasına takıklar, neden mezun olduğu dalda iş yapmıyor? oluyor. fotoğraftaki başarısını yok sayıyorlar, "hobi olarak gene yap" gördükleri için. kişiler tercih ve mutluluk değil, milletin ne diyeceği problem.
teyzem prof doktor. ayda en az 10bin maas alıyor. tek basına besiktasta 1500 liraya daire tuttu, orda yasıyor. şimdi onunla ben yeni meslege atılmıs genc bırı aynı olamaz sonucta, ama bana diyorlar ki en azından teyzeminki gibi olsunmuş ev. e ben ondan daha iyisini almak istiyorum, o yğzden su anda belli seylerden feragat ediyorum. ama onlar teyzem oraya geldiğinde "aa yatak odan ne küçükmüş" dicek diye dertleniyorlar.
oha cok yazmısım.
0
@Neill, evet ya çok komikler. sonra da susup kaldılar işte. o yol olmadı başka bişi arayalım. aa ev küçük aslında, hadi burdan gel.
en azından nişanlım bir şey demiyor böyle saçma isteklerine. saklayacak bir şeyim yok, sorsunlar ne istiyorlarsa diyor.
en azından nişanlım bir şey demiyor böyle saçma isteklerine. saklayacak bir şeyim yok, sorsunlar ne istiyorlarsa diyor.
0
@klar, evet zaten asıl dikkat ettiğimiz şey ellerine saçma sapan bir sinir anında "saygısızlık" kozu vermemek. henüz bir şey olmadı, yarın davetiye ve nikah günü söyleme olayını da atlatırsak bitti zaten.
çok streslerdeyim. daha söyleyemedim bile yarın bize geliyoruz diye. nefesim tıkanıyor.. :/
çok streslerdeyim. daha söyleyemedim bile yarın bize geliyoruz diye. nefesim tıkanıyor.. :/
0
direk evlen bidaha da görüşme ananla babanla çocuk olana kadar,komikmiş harbi.
0
@ganyotçu hahaha :) komikler yani, benim sinirlerimi çok yıprattılar. olan bana oldu :)
0
ailenin begenmedigi adamdan hayir gelmemesi degil senin durumun. senin durumun ailenin kil oldugu adamla birlikte olmak istemen, ki bu tip evlilikler ailenin onayladigi evlilikler kadar basarilidir. her evlilikte sorunlar, sikintilar olur. ve bazen ailenin yanina gitmek istersin, ailemi bunun icin mi biraktim vah bana moduna da girersin. ailenin kil kaptigi adamla evlenmekle onayladigi erkekle evlenmekteki tek fark bu noktada ortaya cikiyor "ah bana dediydiler bohu bohu" diyorsun burada, onayli evlenen demiyor "ne cekilecek cilem varmis" diyor. bir de ailenin evine gercekten gidip biraz trip atarsan oradakiler de sana laf sokar kil olduklari adamla evliysen, yoksa yine de sokarlar ama secimlerinden degil, yapamadin edemedin diye.
0
çoğu kişi elinden geldiğince fikir vermiş size zaten. fakat ben bu 2-3 haftanın nasılsa geçeceğini (umarım büyük tatsızlıklar yaşanmadan ve ikinizi üzmeden sürecin tamamlanacağını) düşünüyorum. asıl mesele önünüzdeki yıllar. evliliğiniz başladıktan sonra kesinlikle ailelerin müdahalesine izin vermeyin, ikilemde kalmak/vicdan azabı çekmek falan devam ederse derdiniz bitmez. şimdi dik duramazsanız ileride durmanız da zorlaşır, nikaha kadar (eğer haklı değillerse) hiçbir konuda geri adım atmamanızı öneririm, ileride de zırıltı çıkaramayacaklarını göstermenizin en iyi yolunun bu olduğunu düşünüyorum. en ufak esnemeler ileride ummadığınız müdahalelere yol açabilir. ilişkinizi ailelerle mesafeli olmaya ayarlı tutun, bu konuda eşinizle mutabık olun.
böyle bir meseleden başım yanmış gibi yazdım, ama hiçbir sıkıntım olmadı herkes mesafesini bildiğinden. sadece gözlemlediğim çoğu aile sert ya da yumuşak egemenlik belirtileri ve çiftlerin net bir tavır sergileyemediğini (kendilerinden beklenen tavır olarak) tespit ettim.
kolaylıklar dilerim.
böyle bir meseleden başım yanmış gibi yazdım, ama hiçbir sıkıntım olmadı herkes mesafesini bildiğinden. sadece gözlemlediğim çoğu aile sert ya da yumuşak egemenlik belirtileri ve çiftlerin net bir tavır sergileyemediğini (kendilerinden beklenen tavır olarak) tespit ettim.
kolaylıklar dilerim.
0
