Ekşi Duyuru

o saçmalığa katılıyorum. bir kıza aşık değildim. öyle takılıyoduk. zerre kıskanmıyodum. sonra yavaştan alıştık birbirimize aşık olduk. kıskanmaya başladım. sevmediğim birini neden kıskanayım a dostum.

seven kıskanır saçmalığına sonuna kadar katılıyorum. kıskanmak başka bir şey, özgürlüğünü kısıtlamak başka bir şey.

bu sevmekle değil insanın karakteriyle alakalı bir şey. türk milletinde kıskanmak hakim diyelim. erkekleri gururdan kadınları da aldatılmaktan korkar ve kıskançlık doğar. bana sorarsan hiçbir fikrim yok çünkü bugüne kadar erkek arkadaslarımdan hiç iri onları kıskanmamı gerektirevek bir şey yapmadı. ama ben bu çileyi çektim yani gerçekten rahatsız edici bir şey. kıskanıp boğuyorlar. onu yapma bunu etme falan

kıskanmanın sevmekle bir ilgisi var mutlaka ama kıskanmayan sevmiyor demek değil bu bence kıskanmadan da sevilebilir

seven kıskanır ama bunun da bi derecesi olmalıdır diye düşünüyorum. tutsak etmeye, boğmaya, hapis hayatı yaşatmaya gerek yok.

insan doğasında kıskançlık olduğunu kabul ediyorum. ben de sevdim içten ie kıskandığımda oldu ama hiçbir zaman seven kıskanır mantığını onaylamadım. güven ile orantılı geliyor bana kıskanmak olgusu. kıskanç insanın pskolojisi ile ilgili bir yazı paylaşmak istedim;

Kıskançlık doğal bir duygu olmakla beraber ilişki içerisinde ilişkiyi yıpratıcı, karşı tarafı hapsedici, kontrol etmeye çalışıcı bir etkinliğe sahiptir.Kıskanç insan gittikçe artan güçsülük duygusunu ve olmayan öz güvenini
yenmek için eşini hapsederek onu kendine yakın tutmaya çalışır. Sürekli sorgulamalar, eşin özel eşyalarının karıştırılması, sadakat garantisi istemek , suçlayıcı tavırlar, gizli takipler vs ile karşı tarafın iradesinin yerine kendi iradesini koymaya çalışan birey, onu denetimi altına almaya çalışır. Ancak kıskanç insan karşısındakinden sevgi talep ederken zamanla hem kendisinden hem de karşı taraftan nefret edecektir.
Dolayısıyla kıskançlık bir ilişkiyi besleyen ( "seven kıskanır" mantıgı) duygu değil, ilişkiyi yaşayan tarafları birbirine düşman eden bir duygudur.

Kıskanan için belirsizlik tahammül edilmez bir şeydir. Bu yüzden çoğunlukla kıskanılan kişi çeşitli yollarla gözlenir, ayrıntılar atlanmaz. Tüm belirsizlikler çözümlenmeye çalışılır.

Yakın ilişkilerdeki kaygıyı besleyici önemli taktikleriden biridir kıskançlık. Kıskanç bireyler bunu kontrol edemediklerini, eski ilişkilerinde ihanete uğradıkları için böyle davrandıklarını, karşı tarafı çok sevdiklerini, onsuz yaşayamayacaklarını ve onlarında kendileri olmaksızın yaşamaması gerektiğini söyleyen, karşı tarafa kendi olma hakkı tanımayan, egosantrik bireylerdir.

Seven kıskanır mantığı da kıskançlık olgusunu normailleştiren ve ikili ilişkilerde tarafları çıkmaza sürükleyen bir mantıktır.

Kendimizle güvenli olmayı öğrenerek bizi kıskançlık tuzağına düşürmeye çalışanlarla mücadele edebiliriz. Aksi halde davranış ve duygularımızın sorumluluğunu kontrolümüz dışındaki partnerimize veya bir şeye yüklediğimizde yaşayacağımız acılarla baş etmek durumunda kalabiliriz. Kıskançlık ikili ilişkilerde karşı tarafta kaygı yaratıcı bir taktik olarak değerlendirildiğinde sevgi ile bağdaştırılamayacaktır. Sevgii ile bağdaştırılmayacak bir kıskançlığında sevgi ilişkisinde yeri olmayacaktır.

Sahiplenici sevgi gerçek sevgi değil, "ihtiyaç"tan kaynaklanan sevgidir. Sahiplenirken değişimi engellemeye ve her şeyi olduğu gibi tutmaya çalışırız.

Sevdiğimiz insanları ve şeyleri rahat bırakmalı, tüm ihtiyaçlarımızı karşılamalarını beklememeliyiz. başkalarına ne kadar az ihtiyaç duyarsanız onlar sizinle daha çok beraber olmak isteyeceklerdir. Sahiplenicilik kıskançlık duygusunun çıkış noktasıdır. ve unutmayın ki,

"ne kadar az sahiplenirseniz o kadar çok sevilirsiniz"

kıskançlık olur bir yere kadar. bu da değer verildiğinin göstergesidir. fakat o "bir yer" geçildi mi sabır taşar.