evet karamsarlık. buyrun beni mi çağırdınız ? :)
her zaman her olayın en kötü sonucunu düşünmeyi felsefe edindim ben. mesela kavga mı ettik, herkes "olm o der ki çok kötü dedin, ben de derim ki özür dilerim onu demek istememiştim, o da tamam affettim der." ben öyle düşünmem. nerden biliyorsun affedeceğini pezevenk ?
basit bir örneği de lisede vardı, her sınıfta vardır mutlaka bunlardan. sınavdan sonra çıkar hesaplar, "hoca şurdan 2 puan daha verir ya bence." diye. lan gavat yanlış yazmışsın neyine verecek ? vermezdi zaten. hoca bana sorardı kaç bekliyorsun oğlum ? olasılıkları düşünürdüm (hoca söyledi varsayıyoruz cevapları) hocam en kötü 72, en iyis 84. ama siz 72 duyun. derdim. öbürü de gelir "hocam 80-90 arası bir şey bekliyorum fazla puan kırmadıysanız." der, 75 alır.
en sevmediğim çeşittir amk iyimserlik. şunu unutma, iyimserlik=hayalperestlik, kötümserlik=gerçekçilik.
@qweqwe, ağzını yiyim senin. :) harikasın panpa aynısını dedim.
0