Organ bağışlamak kolay. Bir hastaneye gidin form veriyorlar dolduruyorsunuz. İşte hangi organlarınızı bağışlamak istiyorsanız formda işaretliyorsunuz. Size organ bağışı kartı veriyorlar. Kartta bağışladığınız organlar işaretli. Ayrıca formu doldururken bir veli tayin ediyorsunuz, yani ben ölünce bu kişiye sorulsun bir de demiş oluyorsun. O kişi izin vermezse organlarını alamıyorlar. Ama tabi ailene de kesinlikle soruyorlar, aile izni olmadan mümkün olmuyor.
Ben organlarımı bağışladığımda babamın ismini verdim. Eve gidince de anneme, babama söyledim. Annem biraz garip oldu, çocuğunun ölmesi fikriyle yüzleşti çünkü beklemediği bir anda. Ama anlayışla karşıladırlar kabul ettiler.
Burada ailenize sorulması fikri saçma gelebilir ama bir de onlar açısından bakın olaya. Öncelikle hastanede yaşam ünitesine bağlıyken fişinizi çekiyorlar. Aile açısından bu büyük bir yıkım, çünkü o durumda herkes az da olsa son umudunu kaybetmek istemez. Bir de organlar alındıktan sonra kül olup uçmuyorsunuz, vücut aileye veriliyor. Kim annesinin, çocuğunun, kardeşinin... gözleri oyulmuş, karnı açılımıp organları alınmış bedenini almak ister.
Öldükten sonra kadavra olarak kullanılmanın prosedürü organ bağışlamaktan çok farklı. Ben organları bağışlarken sormuştum. Savcılığa başvuruyormuşsunuz, sonra bazı psikolojik testler yapılıyormuş ondan sonra kadavra olarak kullanılmanız için onay veriliyormuş.
Bir de eğer müslüman değilseniz, yıkanıp kefenlenip, namazınız kılındıktan sonra gömülmek istemiyorsanız bunun hayattayken mutlaka ayarlayın. Bu hem kendiniz hem de sizin namazını kılacak insanlar için daha saygılı bir davranış olacaktır.
0