Ben ama ne anlatayım

Yeni hayat, ikinci sinif vatandas, irkcilik, hic bir zaman orali olmamak, aileyi geride birakmak, arinma gecesinde ilk hedef olmak. Her yerde kötü gözle bakilmak, kendi dilini konuşsan küçümsenmek. O ulkenin suriyelisi, afgani olmak.

Bu sebeplerden ben almayayim. Bütün önemli günleri veya olayları kacirmak da var. Hastalik da var. Yok tenks.

Ben. Farklı ve yabancı bir kültürde uzun süreli yaşamak istemiyorum. Evet medeni, rahat falan ama yaptığım şakalar, sevdiğim müzikler karşılığını bulmayacak, hep bir yabancılık hissi olacak vs. İstekli değilim o yüzden

şimdi buradaki şartlarım ile aynı olacak şekilde ortalama üstü bir avrupa şehrinde yaşama fırsat sunulsa tercihim avrupa'dan yana olur.

ama bu bir hayal mi? değil.

Avrupa'nın birçok yerini gidip gezdim gördüm zaten, milano'da metroda dilencilerin tacizine tanık oldum, almanyada türk taksici tarafından dolandırıldım, fransada ve almanyada pasaportumdan dolayı üçüncü sınıf insan muamelesi gördüm, polonya'da ırkçılığa maruz kaldım.

demek istediğim evet birçok konuda avrupa bizden daha önde, yaya geçiti, trafik, sosyal devlet, gelir adaleti, ekonomi, politika, hukuk adalet vs. ama bizimle aynı veya benzer olduğu çok durum da var.

özetle avrupa'da yaşama gibi bir hayalim yok, fırsat gelirse hayır demem muhtemelen ama bunun için çabalamıyorum.

böyle bir hayalim hiçbir zaman olmadı. sebebi korkmam. uyum sağlamakta zorlanacağımı düşünüyorum. bir de gitsem ne iş yapacağım?

ben. hayatta en önemli şey aile. isterse burası afganistan olsun. isterse iş imkanı olmasın, aç kalayım. ailemin yanında değilsem boş bir hayat yaşamış sayarım kendimi. defalarca teklifler aldım. hem çalıştığım yerlerde hem de headhunterlardan. bir kaç hafta, bir kaç ay geçici olarak çalıştım. daha fazlasını istemem.

ben. sirf ab vatandasligi, vize serbestligi, ydch vs.. yuzunden basvurmustum. vize cikti ve aralikta gidiyorum. tamamen yasama gibi bir niyetim yok. yilda 3,4 ay kalmayi dusunuyorum. ekonomi, siyaset, halk vs.. hersey sikintili burada ama kulturu, tarihi ve sevdiklerim benim icin herseyden onemli.

Farklı şehirlerde, farklı hayatlar yaşadım. Avrupa'da da bir süre yaşadım. Ama dışarıdan göründüğü gibi değil, bir tatil gezisi gibi değil... Her şehir kendi hikayesini taşıyor, herkes için her şehir aynı da değil veya aynı mutluluğu yakalayamazsın. Göçmenlerin de şehirlere etkisi oldu tabii. Bazı yerlerde fırsatlar daha çok, bazı yerlerde zorluklar daha ağır... Kalabilirdim, ama kalmadım, birçok nedeni var. Gidip gezmek daha cazip şimdilik ve istediğim zaman gidebiliyorum, ama durmadan da gitmiyorum tabii. Yine de aklıma gidip tekrar yaşamak geliyor, farklı bir şehrinde belki. Hayal değil de, sadece bir düşünce. Hayat ilerledi ve ilerliyor, belli bir düzen ve rahatlıkla. Hayatın zorluklarını ise çoktan fazlasıyla yaşadım zaten.

Shepard +1, niye tik alamamis anlamadim.

Benim vardi. 4 senedir Hollanda'da yasiyorum, Turkiye'ye gelince burayi ozluyorum aslinda ama artik Avrupa'da yasama hayalim yok. Hollanda ingilizce konusmanin sorun edilmedigi, insanlarinin yabanciya alisik oldugu ve bariz hissedilir irkcilik olmayan bir ulke diye dusunuyorum. Ona ragmen diger arkadaslarin yabancilik cekme olarak bahsettigi seyler gercekten bir noktadan sonra cok sikinti oluyor.

Simdilik cesitli sebeplerden Turkiye'ye donmek istemiyorum ama duruma gore Istanbul gibi asiri kalabalik, fazlaca kozmopolit yerler haricindeki yerleri tercih ederim. Insanlarin pek agresif olmadigi yerler, mesela Edirne. Ancak ofis isinde calisacaksam Turkiye'de calismayi istiyorum. Hibrit bile olsa ayda 2 kez her seferinde 2-3 gun ofise gelebilirim.

Yakin zamanda vatandaslik almaya calisip basarabilirsem yavastan baska bir ucuncu ulkeye uzarim. 2 sene kendime deneme sansi verir olmazsa doneriz.

Bir de cok bahsedilmeyen ilginc bir durum daha var. Tam tibbi sebebini bilmiyorum ama buranin havasi bizi ailecek cok etkiliyor. Soguk ve kapali hava olmasi da etkili ama sadece o degil. Buradayken cesitli kronik hastaliklar kendini gosteriyor. Belim agriyor mesela, burnum tikaniyor. Hanimda cocukda egzama gibi seyler oluyor. Turkiye'ye tatile gidince geciyor kisa surede. Burada da yaz aylari daha iyi geciyor tabii saglik anlaminda. Uyku yetmiyor vs bir suru sikinti var.

ben 10 yildir avrupa'da yasiyorum. su ana kadar bir kere bile irkciliga maruz kalmadim. bu arada 2, 3 sene araliklarla farkli ulkelerde yasadim (egitimle basladi, calismayla devam etti). ben epey sikildim avrupa'dan. bunu yasamayan insanin anlamasi pek mumkun degil, o nedenle ne anlatsak bos. bunu soyleyince de ya sen bulmussun da bunuyorsun ya da don o zaman ulkene diyorlar. neden daha iyisini aramak varken bunlari tercih edeyim ki? insan ulastigindan daha iyisini ister hep, bu motivasyonu olmali ki hayatin her alaninda basarili olsun. bu sorun aslinda global dunyanin bir sorunu (yani yasadigin yeri begenmeme) cunku imkanlar cok, herkes her seye cok kolay ulasabiliyor. ben turklerin hala avrupa hayali olmasina sasiriyorum (orta sinif bir insan icin gitmek o kadar kolay ki, bu kadar imkan varken bunun icin yanip tutusup da gidememek gercekten cok tuhaf). yani avrupalilarda da bu durum var. finlandiyalilar diyor ya bu nasil ulke, hollandalilar diyor ya bu nasil ulke, ingilizler diyor ya bu nasil ulke cunku her ulkenin kendine gore problemleri var. bazilarinin hayali olandan bazilari bikmis durumda.

daha once soyle bir duyuru acmistim, bir bak istersen:
www.eksiduyuru.com

buradan da goruldugu gibi avrupa'ya siki sikiya bagli olanlarin cevaplari turkiye'deki kaostan bikmis olmalari ve hala o sakinlige doymamis olmalari. insan heyecan ariyor bir sure sonra! ozellikle avrupalilar, fakat bu demek degil ki hayatini riske at, fakirles vs.

1) isa'yla, muhammed'le dalga geçmek düşünce özgürlüğü ama homolarla, zencilerle, sözde yahudi soykırımıyla dalga geçmek nefret suçu.
2) sadece ingiltere'de sosyal medya paylaşımıyla tutuklanan insan sayısı rusya'nın 10 katı ama avrupa cennet yeğenim.
3) internete girerken webcam'inize kimlik gösterip beraberinde de yüzünüzü okutuyorsunuz.
4) ab'nin otomasyonla dinleyemediği bütün chatler illegal. (wuhuuu özgürlük çok süper)
5) devlet okullarında 6 yaşındaki çocuklara götten yemenin faziletleri anlatılmasın dediğinizde nazi oluyorsunuz
6) yemeklerinize %10'a kadar böcek tozu katılması zorunlu hale getiriliyor.
7) ortalama avrupalı çocuk yapmak istemediği için ülkeye kedi köpek yiyen yamyamları dolduruyorlar.
8) ortalama avrupalı zaten aile kurup çocuk yapabilecek zenginliğe sahip değil.
9) 100 tane chad'ın, tyrone'un içine boşalmadığı iffetini, namusunu korumuş becky, stacy bulmak imkansız.
10) ülken için ölmeni istiyorlar.

@Karim iceride uyuyor ben seni dusunuyorum

3) internete girerken webcam'inize kimlik gösterip beraberinde de yüzünüzü okutuyorsunuz.

bu nerede oluyor?

11 yildir avustralya'dayim, en buyuk hayalim turkiye'ye donmek.

Yalnizlik, izolasyon, ait olamama, ne orali ne burali olma.

Tek basina gocmenlik oturum yoksa kariyer yoksa artik hayattan ziyan etmek oluyor. Benim icin durum bu. Ingilizce sorunum da yok bu arada.

@mbond abi duyuru'yu açan arkadaşımız gerçeklerden uzak bir hayat yaşıyor. Ondan ağlıyordur ahahahha. Kendine hakim olamayan bir kardeşimiz.

Risksiz bir yolla gitmeyeceksem ben istemem. Evlilik, oturum almak, iş teklifi gibi kesin sonuç veren yollar dışında sonucu rezillikle bitebilir.

Avrupa'da avrupalı bile yaşayamayabiliyor. Şuan İngiltere'de ciddi bir işsizlik var. Elin İngilizi bile Latin amerika'da, ortadoğu'da falan çalışıyor. Yazılım kurslarıyla kod monkey olup gitme olayları falan da bitti.

Ben Türkiye'ye döndüm. Geleceği olmayan bir yolda olduğu hissettim. Ölü bir Ata bindiğini hissettiğinde yapacağın en iyi şey attan inmektir demiş bir kızılderili atasözü. Bunu takmayıp 20 sene öğreni vizesinde veya oturum alacam diye arafta kalanlar var.

Gezip görmeye varım. Sürekli de geziyorum. Ama hiçbir zaman yaşama hayali kurmadım. Türkiye’deki mikro hayatım beni tatmin ediyor.

Fırsatım olsa 1 sn düşünmem giderim buradan, koşturdum da olması için ama bir türlü olamadı. Ne yediğimizin tadı var ne de soluduğumuz havanın bir hayrı.

18 seneyi devirdim ben avrupa'da. geldigimde daha 18 olmamistim bile. gectigimiz 9 senedir yilda sadece 17 gün gidip kaliyordum, bu sene firsat olunca biraz uzun kalayim dedim. uzun dedigim de bir ay. cehennem neresi deseler o an bana, bak burasi, derdim.
yurtdisi tecrübesi kötü olanlara diyecek bir seyim yok, yasadigini kendi bilir. ama yurtdisina bile cikmadan ikinci sinif vatandas zart zurt diyenler neye dayanarak bunlari diyorlar, komik sahiden.