insan gerçekten hayret ediyor.
mahmut demesin de, "teyzen" desin mesela.
ki normal insan diyalogu bunu gerektirir.
bunu normal karşılamak bence biraz garip.
tutup dayımın karısı dayım için bana "eşim" dese, "dayım yani?" falan derim.
zaten Türkçe ifadesi olarak da yanlış, çünkü bahsi geçen kişi yani teyze "senden" olan taraf.
dışarıdan gelen teyzenin kocası.
yani ifade edilirken karşıdaki kişiye göre düşünüldüğü için onun eşinden önce, teyzelik özelliği ön planda olmalı.
en kötü ihtimalle adı geçmeli.
kibritsuyu +1
hatta "düşünsenize oğluma annesinden bahsederken "eşim seni çağırıyo git bi bak" dediğimi" kısmına sesli güldüm :)
annemin bir arkadaşı vardı.
benle yaşıt bir oğlu var ve adı "umut".
telefonda konuşurlarken umut eve gelince, "oğlum geldi" derdi.
annem de "bu da bir cins" diye tuhaf karşılardı devamlı "oğlum, oğlum" diye bahsetmesini, çünkü o benden adımla söz ediyordu doğal olarak.
tuhaf gerçekten.
tuhaf ve samimiyetsiz bir yanı var.
kaldı ki, "eşim" kelimesini ben resmi olunmayan insanlara karşı kullanıldığında da antipatik bulan biriyim.
"karım/kocam" diye bahsedilmesi bile bence daha iyi.
yani hem "eşim" resmiyeti, hem de karısının kendi yeğenine "eşim" diye bahsetmek iki katı komik ve saçma
itici bulunması çok normal, hatta ben olsam şakayla karışık ya da onun anlayacağı herhangi bir tarzda "yahu eşim diyip durma şu kadına, komik oluyor" falan der, bu gidişata son vermeye çalışırdım.
0