a man alone
akkusative, dative vb gibi durumlara yönelik kelimelerin başlarındaki eklerin değişmesini iyi bir kaynaktan oturup öğrenmek istiyorum.dili yıllardır iyi konuşanlar zamanla öğrenirsin, ben bile hepsini bilmiyorum vs diyor.kurs da aynı modda.sabırsız olduğum için bekleyemiyorum. mümkünse daha iyi anla
akkusative, dative vb gibi durumlara yönelik kelimelerin başlarındaki eklerin değişmesini iyi bir kaynaktan oturup öğrenmek istiyorum.
dili yıllardır iyi konuşanlar zamanla öğrenirsin, ben bile hepsini bilmiyorum vs diyor.
kurs da aynı modda.
sabırsız olduğum için bekleyemiyorum.
mümkünse daha iyi anlaşılır diye iyi bir türkçe kaynak önerebilir misiniz?
youtube tan güvenilir video bulamadım.
pdf kaynak önerirseniz almanya'daki download sorunundan dolayı sadece ekranda açabiliyorum.
dili yıllardır iyi konuşanlar zamanla öğrenirsin, ben bile hepsini bilmiyorum vs diyor.
kurs da aynı modda.
sabırsız olduğum için bekleyemiyorum.
mümkünse daha iyi anlaşılır diye iyi bir türkçe kaynak önerebilir misiniz?
youtube tan güvenilir video bulamadım.
pdf kaynak önerirseniz almanya'daki download sorunundan dolayı sadece ekranda açabiliyorum.
0
“kelimelerin başlarındaki ekler” dediğin şeylerin adı artikel. Değişmelerinin sebebi de dilbilgisinde “ismin halleri” ya da “isimlerin çekimleri” denilen konu.
Google’da “almanca artikel kullanımı” ya da “almanca isim çekimleri” diye aratırsan, bol miktarda Türkçe açıklamalı bilgi bulabilirsin. Yine de en temel şeyleri kısaca özetleyeyim:
Türkçede isimlerin beş hali olduğunu biliyorsundur: ismin yalın hali, –i hali, -e hali, -de hali ve -den hali. Örneğin okul, okul-u, okul-a, okul-da ve okul-dan.gibi.
Bu halleri Türkçede sözcüğe son ek ekleyerek yaparız (okul-da), Almancada ise artikeller değişir (die schule --> in der schule) = okul --> okulda = yalın hal --> -de hali))
Almancada dört tane hal var: Nominativ: yalın hal. Akkusativ: -i hali. Dativ: -e hali. Genitiv: -in Hali (Türkçeden farklı olarak, sahiplik belirten bir hal bu, “kime ait?” sorununu cevaplar.)
Fazla uzatmadan iki temel tavsiye daha vererek bitireyim:
Almancanın şöyle bir güzelliği var: kuracağın cümle “nereye, hangi yöne?” sorusuna cevap verecekse, artikeli akkusativ kullanırsın. (okula gidiyorum: ich gehe in die schule). Çünkü hareketin yönünü belirtiyorsun, nereye sorusunu cevaplıyorsun.
Eğer cümle “nerede?” sorusuna cevap verecekse, yani sabit konum belirtecekse, artikeli dativ kullanırsın (okuldayım: ich bin in der schule).
Almanca’daki preposition’ları da mutlaka görmüşsündür, für, über, mit, vor, ... öğrenmen gereken ilk kural şu: bazı prepositionlar daima akkusativ artikelle kullanılır, bazıları da daima dativ artikelle kullanılır. Örneğin für, über daima akkusativ olur (ismin –i hali); mit, vor daima dativ olur (ismin –de hali).
Almanca öğrenme maceranda bol şans ve kolaylıklar dilerim.
Google’da “almanca artikel kullanımı” ya da “almanca isim çekimleri” diye aratırsan, bol miktarda Türkçe açıklamalı bilgi bulabilirsin. Yine de en temel şeyleri kısaca özetleyeyim:
Türkçede isimlerin beş hali olduğunu biliyorsundur: ismin yalın hali, –i hali, -e hali, -de hali ve -den hali. Örneğin okul, okul-u, okul-a, okul-da ve okul-dan.gibi.
Bu halleri Türkçede sözcüğe son ek ekleyerek yaparız (okul-da), Almancada ise artikeller değişir (die schule --> in der schule) = okul --> okulda = yalın hal --> -de hali))
Almancada dört tane hal var: Nominativ: yalın hal. Akkusativ: -i hali. Dativ: -e hali. Genitiv: -in Hali (Türkçeden farklı olarak, sahiplik belirten bir hal bu, “kime ait?” sorununu cevaplar.)
Fazla uzatmadan iki temel tavsiye daha vererek bitireyim:
Almancanın şöyle bir güzelliği var: kuracağın cümle “nereye, hangi yöne?” sorusuna cevap verecekse, artikeli akkusativ kullanırsın. (okula gidiyorum: ich gehe in die schule). Çünkü hareketin yönünü belirtiyorsun, nereye sorusunu cevaplıyorsun.
Eğer cümle “nerede?” sorusuna cevap verecekse, yani sabit konum belirtecekse, artikeli dativ kullanırsın (okuldayım: ich bin in der schule).
Almanca’daki preposition’ları da mutlaka görmüşsündür, für, über, mit, vor, ... öğrenmen gereken ilk kural şu: bazı prepositionlar daima akkusativ artikelle kullanılır, bazıları da daima dativ artikelle kullanılır. Örneğin für, über daima akkusativ olur (ismin –i hali); mit, vor daima dativ olur (ismin –de hali).
Almanca öğrenme maceranda bol şans ve kolaylıklar dilerim.
0
