allaccess
kim canım sıkkın, morlalim bozuk, depresyondayım dese spor diyorsunuz. Gerçekten iyi geliyor mu Endorfin dışında cevap pls.
kim canım sıkkın, morlalim bozuk, depresyondayım dese spor diyorsunuz. Gerçekten iyi geliyor mu
Endorfin dışında cevap pls.
Endorfin dışında cevap pls.
0
gelmiyor abartıyorlar. o haldeyken spora asla gitmiyorsun zaten. diyelim ki gittin ölü gibi çalışıyorsun. otur delikanlı gibi ye çikolatanı depresyonunu yaşa.
0
o an için iyi geliyor ancak depresif bir moddaysan spor sonrası bu modun devam edecektir.
0
Gitmesi yapması gelmesi yorgunluğu derken üzülecek vakit kalmıyor valla
0
spora diye hazırlanıp kıyafetlerimi çıkarttığım çok oldu.Fakat gidilirse etkili oluyor. sporda stresini büyük oranda atıyorsun. çıktığında da yorgunluk olduğu için gece rahat uyuyup kafanda kurup iyice mutsuz olma durumun azalıyor. Ayrıca spor yapmak hedeflerinden biri ise bir de hedefini gerçekleştirdiğin için ekstra moral oluyor.
0
Tıp son sınıfta diş hekimlerine mesleksel risk faktörlerinin stres düzeyine etkileri diye bir bilimsel çalışma yapmıştık.
Orada spor yapanlardaki stres düzeyi yapmayanlara göre anlamlı olarak az çıkmıştı.
Yani spor yapanlar daha az strese giriyor.
Orada spor yapanlardaki stres düzeyi yapmayanlara göre anlamlı olarak az çıkmıştı.
Yani spor yapanlar daha az strese giriyor.
0
yapılan spor branşını göz önünde bulundurmak lazım bu soruya cevap verirken. kimileri için sadece koşmak müthiş bir dinginlik verirken kimileri de bisiklete binerken nirvanaya ulaşır. sen ağırlık kaldırıp, koşu bandında koşup moral motivasyonum yerine gelsin diye beklersen daha çok beklersin. sabahın 5 inde seni ayağa kaldıracak 50-60 km yol yaptıracak bir olay bisiklet benim için. her yer sakinken kimseler yokken yollarda rahat rahat dolaşmanın zevkini trilyonlar bana veremez mesela. böyle bir şey işte. sözün özü kişi kendine uygun branşı bulursa istediği cevaba pozitif olarak ulaşır.
0
İştahın iyileşiyor. Yediğinden tat alıyorsun.
Özellikle bisiklet için söylüyorum, 100 km sürüş sonunda ben adımı hatırlamıyorum, bırak derdi tasayı. Çözemediğim sorunlar ilk 10 km içinde ya çözülüyor, ya önemsizleşiyor.
Kalbin daha yavaş atıyor zamanla, doğal olarak daha yavaşlıyorsun, ani tepkiler, büyük göçüntüler kalmıyor.
Konfor arzundan kısıyorsun. Daha sert yatak, daha az koltuk istirahati istiyorsun.
Bir hedefe varmak için ödemen gereken bedelle ilgili gerçekçi bir fikir sahibi oluyorsun. Bu bilinci hayatının işlemeyen herhangi bir detayına yöneltebilirsin.
Seks belirgin şekilde daha uzun sürüyor, daha doyurucu oluyor, daha kısa sürelerde tekrarlamak istiyorsun.
Daha sayarım. Ama kısaca endorfin.
Özellikle bisiklet için söylüyorum, 100 km sürüş sonunda ben adımı hatırlamıyorum, bırak derdi tasayı. Çözemediğim sorunlar ilk 10 km içinde ya çözülüyor, ya önemsizleşiyor.
Kalbin daha yavaş atıyor zamanla, doğal olarak daha yavaşlıyorsun, ani tepkiler, büyük göçüntüler kalmıyor.
Konfor arzundan kısıyorsun. Daha sert yatak, daha az koltuk istirahati istiyorsun.
Bir hedefe varmak için ödemen gereken bedelle ilgili gerçekçi bir fikir sahibi oluyorsun. Bu bilinci hayatının işlemeyen herhangi bir detayına yöneltebilirsin.
Seks belirgin şekilde daha uzun sürüyor, daha doyurucu oluyor, daha kısa sürelerde tekrarlamak istiyorsun.
Daha sayarım. Ama kısaca endorfin.
0
Her şey sana bağlı. Stresini spora doğru şekilde kanalize edersen deşarj olursun tabii ki. Sporun insan psikolojisi üzerineki olumlu etkileri inkar edilemez.
Diğer taraftan, depresyonda olmak zaten spor yapmak istememeye neden oluyor, bırak sporu, evden, yataktan bile çıkamıyorsun. Bu döngüyü kıracak adımı atabilmek lazım. Bu da biraz iradeye bakıyor.
Ben kendimde gözlemlediğime göre, stresli iken bireysel değil de, bir grup ile spor yapmak daha iyi geliyor. Tek başına sıkılıyorsun ve canın istemiyor. Ama salonda bir grup dersine girmek daha eğlenceli olabiliyor. Veya tek başına koşmaktansa koşu grupları ile beraber koşmak daha fazla motive edebiliyor. Aynı şekilde takım sporlarına yönelmek de iyi gelebilir, basketbol, futbol vb.
Diğer taraftan, depresyonda olmak zaten spor yapmak istememeye neden oluyor, bırak sporu, evden, yataktan bile çıkamıyorsun. Bu döngüyü kıracak adımı atabilmek lazım. Bu da biraz iradeye bakıyor.
Ben kendimde gözlemlediğime göre, stresli iken bireysel değil de, bir grup ile spor yapmak daha iyi geliyor. Tek başına sıkılıyorsun ve canın istemiyor. Ama salonda bir grup dersine girmek daha eğlenceli olabiliyor. Veya tek başına koşmaktansa koşu grupları ile beraber koşmak daha fazla motive edebiliyor. Aynı şekilde takım sporlarına yönelmek de iyi gelebilir, basketbol, futbol vb.
0
