hepimiz etrafımızdaki insanları ister istemez yargılarken kendimizi buluyoruz. en yargılamadığını iddia eden insan bile, tıpkı senin yaptığın gibi içten içe bunu yapıyor. bence bunun dozajı çok önemli. yani tepkinin derecesi, bu tepkiyi nereye götürmek istediğin. bunun illa ki imrenmeyle, kıskanmayla, yıkıcı bir eleştiriyle alakası olmasına gerek yok. bilinç altının derinliklerine inmeden konuya açıklık getirmek gerekirse bence bu çok fazla uyarıldığımız bir dünyada yaşıyor olmamızla açıklanabilir. ben de çevremdeki insanların giyimine, şehirlerin dizaynına, bir arabanın park edilişine, bir adamın yolda yürürken elini kolunu savuruşuna.. her şeye fazla dikkat eder oldum çünkü hem medyada hem gerçek hayatta bunlar gözümüze sokuluyor ve neyin nasıl olması gerektiği anlatılıyor hep. bazıları dünyamızla uyuşur, bazısı uyuşmaz. sonuçta kafamızda bununla ilgili doğru, yanlış yargılar oluşturuyoruz, tartışıyoruz.
senin verdiğin örnekten gidecek olursak, kış günü ince çorap ve minik etek giydiği için kızın durumuna "ne alaka şimdi, nası rahat ediyor böyle, ben hayatta edemezdim bu soğukta, üstelik o kadar olay oluyor niye daha düşünceli davranmıyor" diye mi düşünüyorsun yoksa bu davranışından dolayı ondan nefret mi ediyorsun? ikisinin arasında fark var. bana senin durumun ilkiymiş gibi geldi.
0