bu durum türkçenin o saydığınız dillere oranla kontekste dayalı bir dil olmasından kaynaklanıyor. yani türkçede bir cümlenin anlamını kavramak için sadece cümleyi oluşturan kelimelere değil, öncesine sonrasına, konuşan kişiye, konuşulan zaman, mekan, duruma vs. bakmak gerekiyor.
mesela, televizyonu açmak iki şekilde algılanabilir.
-canım sıkıldı, televizyonu açıp izledim.
-bozulduğu için televizyonu açıp tamir ettim.
peki bu zayıflık, ilkelllik midir? bence değildir. eğer bir dil, kontekste bağlı olmaksızın tek bir söz tek bir anlam ifade edecek yapıda olursa o dil çok sıkıcı olur. mizah gelişmez.
konuyla ilgili ayrıntılı bilgim olmadığından kesin bir şey söyleyemem ama eğer araştırmak isterseniz bu olay edimbilim (pragmatik) ile ilgili olmalı.
0