Ben şimdiye kadar bir kere bile denk gelmedim ama bunun adapte olup olmamakla ilgili olduğunu düşünüyorum.

ingiltere'de yumruk yemiştim ama yanımdaki yunanlı ve ingiliz de yediği için sıra dayağı olarak algıladım ırkçılıktan ziyade.

Turkiyeye gelenler daha bilincli, haberlerden takip edenler de sevmiyor. Bu avrupa ve amerika icin gecerli daha cok.

Uzakdogulu konustuklarim da genel olarak turistik yaklasiyor cok bilgileri yok gibiydi.

Araplar ise hayran. Bana hukuneti oven onlarcasi oldu. Uzulsem mi sevinsem mi bilemedim ama araplara hitap ediyoruz.

Arap zanneden de cok var hala ama o insanlarin cahilligi dedim ben.

Bunlar 1 ay avrupa 2 ay amerika deneyimimden gozlemler sadece.

kaldım. berlin'de kiralayacak oda arıyordum. ev sahibi beni baya küçümsemişti. evs için gitmiştim. ve odayı vermemişti.
bir kere de arkadaş ortamında boynumdaki atkıyı gösterip bu senin başında olmalıydı türk değil misin sen demişlerdi.

ama almanyada türklerin imjaı berbat zaten. kaldı ki ben dillerini konuşuyordum, hiç bir yobazlığım yoktur vs vs

Polonya'da "sen babanin yaninda da boyle giyinebiliyo musun, orda icki icebiliyo musun" tarzi sorulara epey maruz kaldim

kaldım.

fransa'da bir yaşlı adamla konuşuyorduk ayaküstü, 5-10dk konuştuk. sonrasında bana nerelisin dedi, türküm dedim. arkasını dönüp tek kelime etmeden gitti.

abd'de o zamanlar güneşten iyice kavruk tenli olmuştum, saçlarım da hafif uzundu. her uçağa binişimde "rastgele" güvenlik kontrollerine denk geldim :) çok rastgeleydi gerçekten de.

yaşamak denemez ama yıllar önce gezgin halimle, İtalya'nın kuzeyinde bir küçük şehirde hostelde kahvaltı ederken, altmışlı yaşlarda gezgin bir teyze nerelisiniz diye sormuştu. turkey deyince önce deve esprisini yapıp(cidden hah camel tarzı bişiler demişti) yanımdaki kızın neden kapalı olmadığını sormuştu hatta evli değiliz sadece arkadaşız dediğimizde hollanda daki türkler farklı gibisinden bir şeyler gevelemişti baya ilginç gelmiştik anlayacağınız.

Abd'de ve 3 farklı Avrupa şehrinde toplam 3 sene kadar yaşadım. Barda yürüdüğüm kızların Türk olduğumu duyunca surat ekşitmesi dışında pek ırkçılık denebilecek bir duruma maruz kalmadım. Onu da Avrupa'ya gidip kızlara resmen saldıran hemşerilerimize borçluyuz.

Amerikalıların çoğunda Türkiye diyince pek bir şey canlanmıyor, Türkiye'yi İngiltere'de sanan, ya da "hangi eyaletteydi orası" diye soran bile gördüm. Almanlar da bizim Almanya'daki Türklerden çok farklı olduğumuzu falan söylüyorlar genelde, kafalarındaki Türk imajı Almancılar olduğu için bizimle tanışınca şaşırıyorlar. Doğu Avrupa taraflarında ise arkadaşların da belirttiği gibi "siz dört kadınla mı evleniyorsunuz?" ya da "Türkiye'de kadınların sokağa çıkması serbest mi?" tadında sorulara epey maruz kaldım. Ama bu ırkçılıktan çok cehalet olarak kategorize edilebilir. Her yerde olduğu gibi okuyan, kendini geliştiren insanlar daha fazla bilgi sahibi tabii ama bilmeyenlerin aklında komik imajlar olabiliyor.

Türk olduğumu söyleyince genel itibariyle olumlu tepki veren milletler de şu ana kadar sadece Boşnaklar ve Koreliler oldu diyebilirim. Bu ülkelerde epey seviliyoruz.

almanya'dayım, net olarak söylüyorum ki türkiye'dekinden çok daha fazla saygı görüyorum. karmaşık bürokrasi işlerinden tut günlük koşturmadaki detaylara kadar, herkes her anımda gayet yardımcı oluyor. üstelik henüz yeni almanca öğrenmeye çalışıyorum. dolayısıyla dillerini de bildiğim pek söylenemez. bu yüzden genelde muhabbet ortasında ingilizceye dönmek zorunda kalıyorum. buna rağmen çok rahatım. biraz şans, biraz da kişiden kişiye fark ediyor sanırım. bu arada "göz dolduran futbolcu"nun da söylediği gibi almanlar bizi almanya'daki türklerden baya farklı görüyor. hatta oradaki türkler de farklı görüyor. daha da abartacak olursam, almanya'daki türklerden daha fazla ayrımcılık gördüm diyebilirim. hafiften aşağılık kompleksine sahip olan türkler var. ama onların da geneli epey yardımsever tabii, o da ayrı konu.

özetle, neredeyse her milletten insanla tanışıyorum. türk olduğumu söylediğimde ilgilerini bile çekiyor. ülkenin son durumunu soruyorlar, istanbul'u aşırı merak ediyorlar...vs. bu duyuru altında yazılanlara şaşırdım da biraz açıkçası. 2016 yılında bile hala türkiye'de kadınların konumundan falan bihaber yaşayanlar nasıl bir fanusun içinde yaşamlarını sürdürüyor merak içerisindeyim. cahil her yerde aynı sonuçta, onları takmamak gerekiyor. öyle bir tip henüz karşıma çıkmadı neyse ki.

Almanyada yasiyorum, irkcisi da var tam tersine yabanci kültürlere karsi ilgili olani da. Gencler arasinda irkcilik genelde asagilik birsey olarak görülüyor, ama fakir issiz eski dogu alman sehirlerinde ise irkcilik daha yüksek. Bircok durumda da irkcilik ve önyargilar birbirine karisabiliyor. Türklerle ilgili bircok önyargilari var, bu konuda cok fazla konusmazlar ama mesela cocuklarini bir cocuk yuvasina verirken birbirlerine "orada cok türk cocuklari var, o cocuk yuvasi iyi degil" diyebiliyorlar. Bunu durumu aciklarken de "orada cocuklar kendi aralarinda türkce konusuyor, benim cocugum dislanir" diyorlar. Bu durumda irkcilik nerede basliyor, nerede bitiyor kestirmek güc. Ya da ev kiralarken bir türk daha dez avantajli cünkü bir almana daha cok güveniyorlar. Ama bu durum hizla degisiyor, gencler arasinda türk kültürünü tanimak isteyen sayisi giderek artiyor. Almanyanin %50 si muhafazakar, bu nedenle biraz ön yargililar, diger %50 ise cok acik fikirli.

Durum bu iken almanyayi iyi bir ülke yapan faktör ise devlet kurumlarinin, hukuk mekanizmalarinin bir cok durumda irkciliga karsi düzenlenmis olmasi. Almanyada eger bir sekilde irkcilik hissettiyseniz polise giderseniz görürsünüz ki polis bu durumu cok ciddiye aliyor. En kücük bir durumda bile hukuk süreci baslatilir. Hukuk icinde nasil cözülür cok karmasik bir konu cünkü irkcilikla suclanan yada irkcilik yapan biri bu durumu bir sekilde kivirabiliyor. Cünkü irkciligin nerede baslayip nerede bittigini bilmek cok zor. Mesela bir is ilaninda "Ana dili almanca olan birini ariyorum" denildiginde bu irkcilik midir yoksa degilmidir ayirmak zor ama "Alman birini ariyorum " denilseydi bu apacik irkcilik olurdu ve almanyada bu durumun yaptirimi cok yüksek.

Almanlarin en önem verdileri seylerden biri de dil, eger iyi almanca konusuyorsaniz daha az irkcilikla/ön yargiyla karsilasirsiniz. Eger almanca bilmiyor fakat iyi ingilizce biliyorsaniz türk olup olmamanizdan bagimsiz olarak cok iyi karsilanir, hatta icten ice taktir edilirsiniz. Dil ve iletisim cok önemli o nedenle türkler bircok durumda dil nedeniyle dislaniryor almanyada.

Ufak tefek seyler olabiliyor bazen. Kucumseme veya kucuk dusurucu sorular gibi. Yer Amerika.

Genele vurdugunda yok denecek kadar yani.

almanya'da ev ararken alman birisi sadece yabanciya yok demisti sayilir mi bilmem.

munih'te bi donercideki kürt tarafindan durduk yere ne kadar turksun gibi bi muhabbete girmisti sonra bana kufur etmisti dengeli konusmaya calisinca, vurdum kapiyi cikmistim ben de, onla mi ugrasicam. sinirlendim bak gene.

ha bi de arkadasimin basindan gecen var: danimarka'da bi partide yada clubda kizla tanisiyor arkadasim yenice, kiz nerelisin diyip cevabi ogrendikten sonra arkasina bakmadan bisey demeden cekiyor gidiyor. asfdsfdsfas hatirladikca gulerim o duruma

özellikle fransa'ya uçuşlara gördüğüm, son madrid uçuşumda da olan bişey var:

uçaktan iner inmez bi tünel gibi şey var ya...onun ucunda görevliler pasaport kontrolü yapıyorlar. lan zaten 18 kere türkiye'de kontrol edilmiş pasaportum. ayrıca napcaksın yani vizem yoksa? direkt geri mi sokacaksın beni uçağa? ilerdeki pasaport kontrolü niye var o zaman? şöyle bi göz ucuyla bakıp "he tamam geç" diyolar zaten

bu uygulamanın ilkini 2008'de yaşamıştım. paris aktarmalı rio uçuşum var. görevli "vizen yok" falan diye geveledi, "transit yolcuyum, vizeye gerek yok" demiştim.

2 ay ingilterede dil kursuna gitmiştim. aynı kursta fransız bir siyahi kız vardı. herkes birbiriyle tanışıyordu sıra bize geldi where are you from muhabbeti oldu işte from turkey diyince kız tiksintiyle bakmıştı bana.konuşmadan gitmişti yanımdan. esmer de değilim halbuki aşslsl. anlamadım ben de nolduğumu yanımdakine sordum he o türklerle konuşmaz demişti de apışmıştım. 2 ay boyunca yüzüme bakmadı kız

hiçbir ülkede aylar boyunca kalmadım, benimki mini geziler genelde ama yine de yanıtlıyım.

hiçbir yerde (avrupa, abd) ırkçılığa denk gelmedim, kötü bir şey işitmedim.

arap ülkelerindeyse hayranlık oluyor, türkiye onların avrupası gibi. @bir ileti de yazmış.

japonyada birçok ev sahibi yabancıya ev vermiyor. ev beğendiğinde emlakçı önce ev sahibini arayıp "kendisi yabancı yalnız, sorun olur mu?" diye soruyor. neredeyse yarı yarıya direkt reddediliyorsun. yerli bir kefilin yoksa şansın daha da azalıyor.

kaynak: kendim.