aranızda benim gibi yüzlerce kişinin olduğuna adım gibi eminim. her gün yaşadığımız kepazelikler beni/sizleri daralttı. bu ortamda, dünyaya bakış açım, yaşam biçimim ve düşüncelerim hayatımın tehlikede olması için yeter sebep.
birileri beni/sizi 'onlar' gibi olmadığımız için tehdit edebilir, dövebilir ya da öldürebilir. bunların örneklerini gördük.
bu durum kendimi yalnız hissetmeme neden oluyor. içime kapandım. kimseyle konuşmak istemiyorum.
bütün bunlar düşünüldüğünde size aşağıdaki soruları sormak isterim:
1) bütün bu düşüncelerim abartı mı? sunduğum gerekçeler aslında sandığım kadar ciddi değil mi?
2) ben kendimi tehdit altında hissediyorum, tamam, peki onlar için de ben tehdit miyim? yani onlar bana bakıp düşündüklerimin aynısını mı düşünüyor? --şimdiye kadar toplum içinde tanımadığım birine yaptığım en sert müdahale, karşımdaki kişinin yere çöp atmamasını rica etmemdi.
3) eğer siz de benim gibi hissediyorsanız bu durumla nasıl baş ediyorsunuz?
--lütfen söylediklerimi yanlış anlamayın, söylenmiyorum. yalnızca söylenmenin acizliğinin farkındayım.
Toplumun uzun yıllar boyunca karşı olmaktan vazgeçmeyeceği bir görüşün, hayatın sahibiyseniz tehdit altındasınız. Bu durumun ciddiyeti, sizi zor duruma sokan olayların yaşanma sıklığıyla yakından alakalıdır. Herkes birbiri için tehdit oluşturduğundan zaten kötü olaylar yaşanıyor. Çözüm hiçbir şeyden korkmamak ve hayatınıza sahip çıkmak. Ya da en iyi ihtimalle fazla sivrilmeden yaşamak.
1 sunduğun gerekçeler ciddi ama bunun için yapacağın tek şey içine kapanmaksa bu biraz abartı tepki bence.
2 seni beni ya da bizi tehdit olarak görüyorlar. Ama onlar içine kapanmayıp daha da fazla atraksiyona giriyorlar.
3 içime kapanmıyorum. hayatıma devam ediyorum.
cihangirde iki kişi dayak yedi diye içine kapandıysan bu durumun başka şeylerle alakası vardır.
Pasif direniş de bir direniş biçimidir. İçine kapanmak istemiyorsan aktivizme yönelebilirsin. Benim dayanışma içinde olduğum insanlar var. Yalnız olmadığımı bilmek güç veriyor. Bir de yoga yapıyorum. O da iç huzur veriyor elhamdulillah.
@tosunpasa, ııı evet.
Kafayı dik tutup yaşamaya devam etmekten başka bir seçenek yok. Kötü hissedip içe kapanmak uzun vadede hiçbir çözüm getirmez. Kendine, nefes almak için çeşitli uğraşlar/sosyal ortamlar bulman lazım. Uzun vadede bunun yetmeyeceğini düşünüyorsan daha radikal kararlar alıp ülke değiştirmek faydalı olabilir.
Mesela dün nasıl bir rezillik yaşadık?
1) düşünceleriniz abartı değil ama sinmek yerine kendinize güvenip güçlü hissetmeniz ggerekiyor başa çıkmak için.
2) karşı taraf için tehdit olmanız doğru bildiğiniz şeyden uzaklaşmayı gerektirmiyor.aksine daha güçlü savunmalısınız.
ben dırdırcı teyze gibi görünmek pahasına yapıyorum bunu.ha evet çok huzurlu hissettirmiyor ama diğer türlü daha kötü hissediyorum.
3) 1 ve 2
ben bunları söylenmek olarak görmüyorum.kaldırıma parkeden adamı ,mallığını yüzüne vuracak şekilde uyarıyorum, zira keyfekeder ya da arabasına bir şey olmasın diye kaldırıma park eden ,oradan geçen bebek arabasını,yaşlıyı çoluğu çocuğu düşünmeyen 40 yaşındaki mal nazikçe uyarılmakla olmaz.
bir şey yapılsın ya da yapılmasın polise ya da illgili yerlere şikayet ediyorum.çünkü kimse etmediği için devam ediyor bu.
daha büyük bir olayda da pasif direnişin bir halta yaramayacağını,bunların tamamının gücü kontrol etme amacı taşıdığını düşünüyorum. gandhi yalanını araştırıp okuyun derim.
pasif direniş, hiçbir şey yapmamak değildir. çevrende olan bitene sessiz kalmak da değildir. tam tersine, içinde yaşadığın toplumun hakim kültürünü reddedebilmektir. iran'da yıllardır toplumsal harekete dönüşememiş bir muhalefet ve direniş söz konusu. rejimin altını oyuyorlar, kendileri bile farkında değil. türkiye'de yaşanan de facto devrimden ötürü, bizler de bir anlamda yaptığımız her eylemle bu hakim kültüre karşı koyuyoruz. otoriteyle direkt olarak çatışmadan yaptığımız fakat günlük hayatımızı, yaşantımızı en önemlisi de kendimize olan güvenimizi kazandığımız eylemler bunlar. arabasını kaldırıma park eden adamı şikayet etmek bir vatandaşlık görevi. otoritenin sana "yap" dediği zaten. benim bahsettiğim vatandaşlık bilincinden farklı bir şey.
arabasını kaldıdrıma park eden adamı şikayet etmek pasif direniştir demedim zaten.iki farklı paragraf ve iki farklı konudan bahsettim dikkatli okursanız.
maddeler ve ilk paragraf soruyu soran kişiye,son kısım ise sizin cevabınızda geçen pasif direniş konusunaydı.
ben şahsen pasif direnişin bir saçmalık ve dediğim gibi kitleleri "bize saldırmadan direnin" yalanıyla uyutmak olduğuna inanıyorum.
"daha büyük bir olay" ile de kastettiğim Gezi vb. bir olayda yapılan pasif direnişin gereksizliğidir.
ses getirebilir, sosyal medyada pohpohlanabilir ama nihayetinde sizi istenilen sonuca ulaştırmaz.
o yüzden Gandhi örneğini verdim,İngiltere'nin çekilmesini sağlayan şey köyünde oturup hatun stoklayanlar değil, ingiltere ve Hindistan'da suikastlerle öldürülen rütbeli İngiliz askerlerin varlığı ve daha fazla ölümü göze almak istememeleridir.
verdiğiniz iran örneği bile bence durumu çok net anlatıyor.