Ekşi Duyuru

Merhaba, soruma gelmeden kafanızda daha iyi canlanması için biraz kendimi anlatacağım sizlere. Lise birinci sınıfta iki defa kaldıktan sonra sanayide işe girdim ve toplam 5 sene çalıştım. Bu süre içerisinde azmedip liseyi 2.5 senede bitirdim. 4 ay önce de işten ayrıldım ve şu an üniversite sınavlarına hazırlanıyorum. Bu seneden pek beklentim yok çünkü doğru dürüst temelim yok, matematiğim kötü, yabancı dilimde eksiklikler var. Dilden giriş yapacağım bu arada. Bunları anlatmanın sebebi şu; ben yıllar yılı işten eve evden işe hayat yaşadım ve doğru dürüst arkadaşım bile yok. Hatta 6 ay dil çalışıp monotonluktan sıkıldığım için patladım ve 1 sene hiç ders çalışmadım. Çünkü iş ders iş ders acayip bir sıkıntı biriktirmişti bende. Yani tamamen yalnızlık ve ders odaklı çalışmak bana yaramıyor. Bir süredir hoşlandığım bir kız var ve arkadaşlığımız güzel bir şekilde ilerliyor. Ben 21 yaşındayım kendisi de 19 yaşında üniversite hazırlık öğrencisi. Tam aklımdaki gibi birisi açıkçası: boş muhabbet yapmayan, ilgi manyağı olmayan, kitap okuyan ve kendini geliştirmeye özen gösteren bir insan. Şimdiye kadar ki ilişkilerimde karşımdaki kızın ilgi manyağı olması sebebiyle hep sıkıntı çektim. Ama şimdiki görüştüğüm kız arkadaşımla bunları yaşamayacağımı düşünüyorum. Kendisiyle de konuşacağım ancak sizlerin de fikrinizi almak istedim. Aranızda sınav döneminde erkek/kız arkadaşı olup da hiç sıkıntı çekmemiş olanlar var mı acaba? Bu şekilde sağlıklı bir ilişki yürütülebilir mi?




 

Merhabalar, bu başlık bir kız meselesi vs değildir. Çok rahat ve kendine güvenen biriyim. Asla çekinme,utanma veya panik durumu yok. Sanal alemde herhangi bir konuda fikir belirtirken, arkadaşlarla konuşurken vs neredeyse çok kısa bir süre içinde destan gibi devasa uzun yazılarla fikrimi belirtebiliyorum, ancak yüzyüzeyken bazen söylediklerimi unuttuğum, veya kafamda milyon tane şey varken bir türlü nereden başlayacağımı bilemiyorum. Örneğin aşk acısı çeken bir arkadaşıma upuzun bi teselli yazısı yazarken, reelde takma be oğlum sana kız mı yok tavrında oluyorum. Açıkçası insanları pek sevmeyen ve gereksiz sohbet etmekten hoşlanmayan biriyim. Tarih, gündem veya bilgili olduğum herhangi bir konuda bunlar olmuyor. Daha çok havadan sudan konuşurken, önemsiz şeyleri konuşurken oluyor bu durum. Bunun temel nedeni nedir acaba? Konuşmaya üşenmek olabilir mi? Sanalda sorulsa dakikalarca konuşacağım muhabbet reelde açılınca: şimdi kim uğraşacak vs demiyorum ama kesinlikle o kafada oluyorum. Mümkün olduğunca az konuşmaya çalışıyorum ve bu durum hoşuma gitmemeye başladı iyice.




 

3 ay önce üniversite sınavları için işten ayrıldım ve o zamandan beri 10 kilo kadar aldım. kiloluydum zaten daha da şiştim. Evden dışarı adım attığım yok, pek çevrem yok. Günde 2 paket sigara içiyorum bir de üstüne 100 kilo olduğum eklenince daha bu yaşta arkadan nefes almaya başladım. spora başlamak istiyorum ama fazla bilgim olmadığı için de kararsız kaldım. bu konuda beni aydınlatabilecek arkadaşlardan yardım istiyorum.

Yaş : 21
Boy : 185
Kilo : 100

Zor hareket etmeye başladığımı farkettim, kıyafetlerim olmuyor, aynada gördüğüm görüntüyü sevmiyorum. en azından yaza kadar güzel bir görünüm elde etmek istiyorum. vakit sıkıntım yok, sürekli evdeyim. ideal olanı sabah gitmek midir yoksa akşam mı?

Erken kalkan erken yol alır mantığıyla ben sabah sporundan yanayım aslına bakarsanız. Mesela sabah 8 de sporumu yaparım güne o şekilde başlarım diye düşünüyorum. bir de aç karna kardiyo sanırım daha iyi kilo verdirirmiş. şu lanet kilolarımdan ve nefes darlığımdan kurtulmak istiyorum, sabahları dinç bir şekilde uyanmak istiyorum. bana tavsiye verebilecek olanlar var mı ? yemeye içmeye uyku düzenine çok dikkat ederek bu yaza kadar max elde edebileceğim görüntü ne olabilir? kas olayı pek umrumda değil açıkçası. ama 185 boya 80 85 kg olup göbeksiz ve kalıplı durmak istiyorum diyebilirim.