Ekşi Duyuru

istanbul'da yaşamanın stresi falan ömür boyu çekilecek dert değil. küçük şehirde yaşamak daha iyi bence. aynı paraya istediğim küçük bir şehirde istediğim gibi bir iş yapabilecek olsam giderim. iş dışındaki hayatım da bana kalır.

ben olsam gitmem kalırım.

Özel sektörde mühendislik çok değişken. Ama özel sektör stresi, aileye ve kendine vakit ayıramamak gibi problemleri göze almak için bunun karşılığını da almak gerekiyor. Maddi olarak bir fark yoksa, kendini geliştirip daha iyi yerlere gelme imkanı da yoksa bence mantıklı değil. Yukarıdaki arkadaşın dediği gibi hem mesleki hem de maddi bir katkısı olmadıktan sonra iş değiştirmek mesleğin ne olursa olsun, mesleğinde ne kadar başarılı olursan ol bence mantıksız.

Bir de İstanbul'da aynı paraya aynı hayatı yaşayamazsın.

memleketiniz neresi bilmiyorum, ama hiçbir koşul beni plaza baskısı altında çalıştıramaz. sosyal hayatınız olacak, para aynı. ama aile uzak, mesai baskı altında geçiyor ve herkes sus pus. bir süre sonra kötü hissedeceksiniz.
bu teklif gelene kadar mevcut durumunuzdan memnunmuşsunuz aşağı yukarı. yaş 22-23 olsa gidin derdim. tavsiyelerle beraber siz de çok katı şekilde düşünmelisiniz. önceliğiniz ne istediğinizi bilmek olsun.

büyük bir şirkette raporlama ve analiz uzmanı olarak çalışıyorum, maaşım iyi. ama 1 ay sonra istanbul'u terk ediyorum. daha az maaşlı bir iş buldum başka bir şehirde. ve inanın öyle huzurluyum ki istanbul'u terk edeceğim için. 29 yaşımdayım. artık para değil huzur istiyorum.

İkilemin aşırı tanıdık :)

Ben 2008'den beri aktif iş hayatında olan, mesleğini de 19 yaşında seçmiş ve buna göre kendini eğitmiş, işinden gücünden memnun bir insanım. Şu an 29 yaşındayım ve hayatım boyunca farklı firmalarla toplam 76 iş görüşmesi yaptım. Buna rağmen devlette çalışmayı aklımdan bile geçirmedim. Dış ticaretle ilgileniyorum ve işe olan tutku, ülkeye döviz girmesi gibi motivasyon kaynaklarım olmasaydı bu işi yapamazdım muhtemelen. Ortalamanın üzerinde eğitimim, 7 yıllık deneyimim, gayet iyi yabancı dil seviyem ve işe bağlı kişiliğim sayesinde gelebildiğim nokta hala piyasanın 40% altında. Özel sektörde bu durumlar tamamen şans. bahsettiğim 76 iş görüşmesinden de 5'i olumlu sonuçlandı. Şu an akıbeti belli olmayan, finansmanı güçlü bir firmada aynı mesleğe devam ediyorum. Dünyayı gezmek için dayanılmaz bir arzu duyuyor ve düzenli olarak para-izin hesabı yapıyorum. İstanbul'da yaşıyorum. Burada doğdum, büyüdüm. Ortalamanın üzerinde bir sosyal hayatım, ayda bir konser, her hafta da en az bir gün dışarıda yeme lüksüm var. Bence fena değilim.

Kafa olarak geldiğim nokta ise beni mutlu eden işi seçtiğim için kendimle gurur duymam ile "Ama hak ettiğim hala bu değil!" arasında gidip gelmek. Bana bunu devlet sağlayabilir miydi? Sanmıyorum. Hiçbir kurumundan hayır görmediğim devlet, beni de kendi kısır sisteminin bir parçası yapamaz mıydı? Yapabilirdi. Sınav sisteminin, atamaların hali ortadayken senin hakkınla geldiğin nokta takdir edilesi.

Bence senin soruna yanıt yapmak istediklerinle ilgili olacak. Ben, kendi kişiliğimin avantajıyla sıkışıp kalmış hissetmiyorum. İnsan olarak gücümün ve yapabileceklerimin farkındayım. Hayatın da seçimlerden ibaret olduğunu düşünüyorum, benim gibiler için en azından. Anladığım kadarıyla devletten teklif alabilecek kapasitede, az buçuk da deneyimini sağlamlaştırmış birisin. Yaşın da 28. Ben yerinde olsam olduğum yerde biraz daha para biriktirir, sonra da hayattaki idealim her neyse en az 1 yıl ona odaklanırdım. Bir şey öğrenmek olur, bir yerlere gitmek olur, ufak bir iş kurmak olur. Kenarda birikim yaptıktan sonra güç sende olacak. Emin ol para her şey demek. Ama İstanbul'da aynı şartlarda o parayı biriktirmen mümkün değil. Kendini maddi olarak sağlama aldığında özel sektörde, İstanbul'da iş bulabileceğini düşünüyorum. Yoksa sistem seni yutacak. Geri bırakmamacasına...

iyice tartman lazım. özel sektör kamudan daha fazla kazandırır ama en ufak hatanda kamuda uyarı cezası bile almazken özel sektörde kendini kapı önünde bulursun. iş güvencesi ve arada sırada gevşemeye ihtiyacın olan bir iş yapıyorsun iş değiştirme derim. ama para kazanma hırsın varsaözel sektör tek seçenek.

hem daha az/aynı kazanacaksın hemde gelen teklife göre ne olacağı belli değil deneme vs. yok sevmedim bu işi gitmem kalırdım.
edit: İstanbulun çilesi vs ayrı dert, özel sektör çilesi ayrı dert.

sadece istanbulda yapabildiğiniz ve şu an bulunduğunuz yerde yapamadığınız sosyal aktiviteleri bir sıralayın kağıda, ardından da sadece orada yapabildiğiniz şeyleri sıralayın sonra karar verin derim ben.

o sıralama içinde arkadaşlarla bara gidip kız düşürmek gibi şeyler olmasın ama, arkadaşlarınızı ayrı tutun.

yakında inşaat mühendisliğini bitireceğim,maaş olayını teorik olarak biliyordum ama bu kadar fazla tecrübeni görünce yazmadan duramadım.söylediğin bu yerlerdeki maaşlar konusunda özelden biraz bilgi verir misin ?

kamuda ceza alınmadığını kim söyledi. kamudaki cezalar çok ağırdır. maaş kesintisi, sürgün ağır cezada yargılanmak vb.

istanbul'da yaşamanın stresi çekilmiyor da şimdi yaşamazsan ne zaman yaşayacaksın anasını satayım? harcayamadıktan, keyfini çıkaramadıktan sonra trilyoner olsan ne olur? eğer amaç huzursa emekli hayatıysa az para biriktir, gücünün yettiği yerde ufak 2 ev al birine otur ötekinin kirasını ye ölümü bekle

bence kabul et, ennnn kötü ihtimalle hafta içi 8-5 mutsuz olursun, mesai sonrası ve tatillerde ise ücra memleketlerde yapamayacağın şeyleri yapar daha çok mutlu olursun hayatın içinde kalırsın daha çok insan tanır ve belki de bu sayede daha güzel bir yerde daha iyi şartlarla iş bulursun.