Ekşi Duyuru

insan sosyal bir hayvandır.

@dear, her soruya cevap yazmak zorunda degilsin. Bir fikrin yoksa ya da olan fikrini de anlasilir acik bir sekilde yazmaya üseniyorsan sen yazmasan da olur

Ben de onunla ağlarım. Bazen insan gerçekten anlatmak ister çünkü o üzüntüyle baş edemeyebilir.Anlatınca biraz olsun rahatlıyor. Ben de anlatmam kimseye. Birisi sana derdini anlatiyorsa seni kendine yakın hissetmiştir bence.

Bana anlatiyorsa ben bunu çok değerli görürüm. Senin halden anlayan, empati yapabilen, insani bir yönün olduğunu düşünmüştür bu kişi. Elimden ne geliyorsa yaparım onun için. Hatta yaşadığı bir sorun varsa nasıl bu sorunu çözebilirim diye kafa yorarim. Hiçbir şey yapamazsam dinlerim. O an mutlu olacağı şeyler yaparım. Kahve yaparım, sevdiği bir yiyeceği alırım. Kendim,sevdiği bir yemeği yaparım ona. Gezmeye gideriz beraber. Hediye alırım.

@sonsuz manyak mısın, insanlar olarak sosyaliz işte anlamıyorsan yazdığım şeyi ota boka soru sorma sen de.

duygularını paylaşan insanlara yanında olup sorularına cevap vermeye çalışırım. soru sormuyorsa, müdahale etmeden sadece anlatmasına ya da ağlamasına alan açarım. "dertleşmek" diye bir kavram bile varken, tam olarak bu bencilliğinizi idrak edemedim. "insan" olmak biraz böyle birşey.
bu sorunuzu silmeyin. size bu yazdığınızı utandıracak durumlar yaşamanız an meselesi.

Her insan aynı değil. Siz ihtiyaç duymuyorsunuz diye ihtiyaç duyan herkesi bencil diye etiketlemek saçma bence. Acılar paylaşınca azalır demişler.

Bu arada ben de sevmem duygularımı paylaşmayı, kimseye de hiçbir şey anlatmam, ama anlatanlar da yanlış değil.

neşeli maskesi takmaktan yorulmuş biri olarak cevap vereyim. paylaşmak acıyı azaltıyor. niye bu ketumluğa düşmüşüm bunca zamandır bilmiyorum. galiba 'ortamın tadını kaçırmamak', 'insanların modunu düşürmemek' için yüksek olasılıkla ya da 'ne yapabilirler ki' düşüncesiyle.

insanlar, dediğiniz arkadaş dediğiniz biri mi yoksa alelade biri mi bilmiyorum ama duygularını bu şekilde dışa vurması çok doğal bir davranış. böyle bir durum karşısında rahatsız olmanız daha çok siz ile alakalı bir durum bence.

ablamla paylaşırım ve ağlarım.
bir kaç arkadaşımla ağlamadan da olsa paylaşırım. genel olarak acımı kendi içimde yaşarım. rahatsızlık vermek aklıma gelmez, insanların yanında vulnerable olmak önemli burada.

ben sizin gibi duygularını ifade edemeyen (ya da etmekten çekinen) insanları daha ezik ve aciz buluyorum. toplumsal yargılar ve normlar bu tip insanların hayatına o kadar işlemiş oluyor ki tepki verirken bile kendilerini baskılamak zorunda hissediyorlar.

@ellen, kendini kontrol edebiliyor olmanin nesi acizlik anlayamadim ama sagol

aslında farkında olmadan kendine büyük kötülük yapıyorsun düşündüm de. "başkasını görünce neşelenirim" evet hepimiz başkalarını görünce neşeleniriz ama bazen öyle olur ki, dilinden içindeki sıkıntılar dökülür. hatta eğer ki üzüntülerin dilinden dökülmezse, bunlar bir hastalık olarak ortaya çıkar. kendini kontrol edebildiğini zannedersin ama bir sabah yataktan vücut ve kas ağrıların yüzünden kalkamadığını farkedersin.

duygular üzüntüler dertler kesinlikle paylaşılmalı. eğer seninle dertleşen bir arkadaşın yoksa buna da üzülmelisin, demek ki seni dertleşecek biri gibi görmüyorlar.

ve emin ol ki, insanların çok büyük oranı dertlerini paylaşıyorlar. ablasına abisine annesine babasına, arkadaşına hocasına, kapı komşusuna bile iki satır arasında sıkıntısını anlatan insanlar var. genelde modernlik adı altında herşeyi pollyanna gibi yaşayanlar, dertlerini sümen altı edenler, mutlaka ama mutlaka bi yerden pörtlüyorlar. bence sende çok kasma.

duygularini kontrol etmek baska bir sey kirilgan olabilmek baska bir sey. is yerine gidip is yerinin ortasinda sevgilimden ayrildim diye aglamak duygularini kontrol edememektir, ancak dostum dediginiz bir insana - ki bunun sayisi fazla olmak zorunda degil - zinhar kalp kirikligimi, uzuntulerimi anlatmam diyorsaniz bu kirilgan olamamaktir bunun da eilenengray'in dedikleriyle daha fazla ilgisi var. ingilizce biliyorsaniz vulnerability, power of vulnerability ve en basitinden brene brown'un calismalarina bakabilirsiniz. kirilgan olabilmek esasinda buyuk bir guc gerektiren bir erdem. kirilgan olamayan insanlarin ve kirilganligi yargilayan insanlarin buyuk cogunlukla utanc ve kaygi icinde yasadigini dusunuyorum, kendi kisisel dusuncem.

Önemli bir kayip yasayan biri sizin yaninizda aglasa, üzülde ne yaparsiniz mesela? elimden geldigince destek olurum, uzuntusunu yasamasi icin alan acarim.

siz boyle bir yasami tercih etmiyor olabilirsiniz, tercih eden bence bencil degildir. bence boyle bir insan nasil bir insandir? Insan olma halinin farkinda olan ve bunu kabul etmis biridir. dayanisma, dostluk vs. yukarda bazilari aciklamis zaten. Kirilgan olabilen insanlardan rahatsiz olma haliniz muhtemelen kendinize hata yapmaya izin vermemenizle, mukemmel olmazsam sevilmem vs. gibi ogretilerle vs ilgili olabilir. Yine ilk adim kendimize bakmaktan geciyor.

hem yanlis dusunuyorsunuz, hem de duzgun cevap verenlere tuhaf tuhaf catmissiniz.

ne oldugunu soyleyeyim, diger insanlar bencil degil; siz "gucsuz gorunmekten" korkuyorsunuz. zayif anlarindaki insanlara ilgi ve sov pesinde vs. demissiniz.

insanlar sosyal canlilardir ve evet paylasinca azalir boyle seyler.

@sonsuz kardeş ahaahhaa, lan mutsuzsam bile başkasını görünce neşeleniyorsun ama bak @deartheodosia'yı gördün çıldırdın. Biraz sakin olsan, gerçek hayatındaki olumsuzlukları piksellerden ibaret bizlere pek yansıtmasan ne güzel olacak.

Beklediğin cevabı almayınca sinir krizine giriyorsun.

Ben negatifi anlatmam, kime ne yararı olur deme. Şov deme. Bir dostun olsaydı anlardın aslında ama yine de deneyelim. Bir gün o anlatır, yükü atar. Sonra sen anlatır rahatlarsın. İnsan insana muhtaç. Mesela psikolojik deli olan sen bile lazımsın duyuru'ya.

@shepard, senin yorumlarin beni bi tek neselendiren

duruma bağlı. dilencilik gibi ağlarsa hoşuma gitmez.

ama mesela bazen unutamadığı biri veya kaybettiği birinin bahsi geçtiğinde gözleri dolunca o sahicilikten etkileniyorum.

Karşılıklılığa göre bakarım ben. Tek tarafliysa tiksinc.

Ha bir de bazı kişiler var bu yaşam tarzı hep bir sorunu var ve sadece onu dramatize ederek konuşuyor. Hiçbir şey olmasa unutamadığı sevgilisi falan.

Siz tamamen bundan ibaret olan kişileri "herkes böyle" yapmışsınız gibi anladım ben. Eğer öyleyse herkes böyle değil, ama böyle olmayan da az.