Ailem gıda üzerine esnaf. Satışlar düşüyor. Sattıkları malı yerine eski fiyattan koyamadıkları için zam yapmak zorunda kalıyorlar. Haliyle müşteri 1 kilo alacağına yarım kilo alıyor veya alışverişi kesiyor. Öyle fırsatçı tipler de değiller. Bayramda seyranda ve “gurbetçilerin” tatil döneminde iyi ciro yapılıyor ama.
- auroraaurora
(06.03.24 13:36:52)
Memnun değildir bence. Bazı insanlar "esnaf aşırı zam yaptı, ceplerini doldurdu, çok mutlu" diye konuşuyorlar ama bence durum öyle değil.
Herkeste belirsizlik olduğu için kimse doğru dürüst alıveriş yapmıyor, her alacağı şeyin fiyatına aşırı dikkat ediyor, gereksizse erteliyor vs. Bu durum da en çok esnafı kötü etkiliyordur.
Herkeste belirsizlik olduğu için kimse doğru dürüst alıveriş yapmıyor, her alacağı şeyin fiyatına aşırı dikkat ediyor, gereksizse erteliyor vs. Bu durum da en çok esnafı kötü etkiliyordur.
- michael_knight (06.03.24 13:37:37)
Esnaf eğer stok yapmışsa malını memnun. Zira alacağın mamüle zam gelse de o eski fiyattan almış olmasına rağmen yeni fiyatı hesaplıyor. Stok malları bittiğinde de yeni malın fiyatından tekrar zam yapıyor.
Fiyat artana da maliyeti bana bu kadar, malzeme sadece bu diyorlar.
Eğer belirli bir iş düzeni oturmuş bir esnaf ise bence enflasyona bayılıyordur esnaflar.
Fiyat artana da maliyeti bana bu kadar, malzeme sadece bu diyorlar.
Eğer belirli bir iş düzeni oturmuş bir esnaf ise bence enflasyona bayılıyordur esnaflar.
- drako
(06.03.24 13:41:20)
bizimkiler küçük esnaf. zamlar ve her yere açılan zincir marketler sağ olsun topun ağzındayız. küçük esnafın öyle büyük işletmeler gibi uzun erimli stok yapma gücü de yok. vatandaş önce küçük esnaftan vazgeçer, nasılsa alternatifi çok. kriz ortamında ilk kapanacak işletmeler biziz, memnun olacak bi tarafı yok.
- nic cage (06.03.24 13:47:15 ~ 13:48:08)
bizim kasap her seferinde söyleniyor.
adam o kadar bıkmış ki, müşterinin söyleyeceği "çok pahalı, şuncacık et 600 lira" gibi lafları kendisi ürünü paketlerken söylüyor.
sonra ekliyor tabi "iki dürüm parası, dürüm yiyeceğine bonfile ye, ucuz yine et" kendince haklı.
zamlardan hep yakınıyor. "550ye aldık geçen hafta bunu" diyor, "şimdi 600 yüz oldu, zam geldi ama biz yapmadık, haftaya yapıcaz."
adam benden daha mutsuz zamlar yüzünden. gelen gidenin laf etmesinden de bıkmış.
başka esnaflarla da benzer bir şekilde diyaloglarımız daha doğrusu monologlarımız oldu.
ama memnun olanları da vardır. rayına oturmuş, işlek yerdeki kafe sahipleri bu işlerden memnun gibi hissediyorum. bir zam geliyorsa fiyatı iki arttırıyorlar "ben bunu alacağım zaman üç olacak, yerine koymam için önden zam yapmalıyım" diyorlar. ama alacağı zaman üç değil ikibuçuk oluyor. yaptığı zam yanına kalıyor. tahmin ediyorum ki az çok böyle işliyor süreç
adam o kadar bıkmış ki, müşterinin söyleyeceği "çok pahalı, şuncacık et 600 lira" gibi lafları kendisi ürünü paketlerken söylüyor.
sonra ekliyor tabi "iki dürüm parası, dürüm yiyeceğine bonfile ye, ucuz yine et" kendince haklı.
zamlardan hep yakınıyor. "550ye aldık geçen hafta bunu" diyor, "şimdi 600 yüz oldu, zam geldi ama biz yapmadık, haftaya yapıcaz."
adam benden daha mutsuz zamlar yüzünden. gelen gidenin laf etmesinden de bıkmış.
başka esnaflarla da benzer bir şekilde diyaloglarımız daha doğrusu monologlarımız oldu.
ama memnun olanları da vardır. rayına oturmuş, işlek yerdeki kafe sahipleri bu işlerden memnun gibi hissediyorum. bir zam geliyorsa fiyatı iki arttırıyorlar "ben bunu alacağım zaman üç olacak, yerine koymam için önden zam yapmalıyım" diyorlar. ama alacağı zaman üç değil ikibuçuk oluyor. yaptığı zam yanına kalıyor. tahmin ediyorum ki az çok böyle işliyor süreç
- biseysorcaktim (06.03.24 14:12:29)
Enflasyon kolay kolay kimseyi memnun etmez çünkü her şeyiyle farklı farklı maliyet yaratır, esnaf önünü göremez, talep düşer, ciro artar, tedarik belirsizleşir; sürekli fiyat değiştiği için müşteriyle takışır falan filan. Nedense insanlarda esnaf çok akıllı, müşteri aptal ya da esnaf enflasyon döngüsünün dışında, diğer herkes içinde algısı var. Hemen hiçbir esnaf olmazsa olmaz bir ürün satmıyor; fiyatlar arttıkça insanlar almıyor, alamıyor, alternatiflere yöneliyor. Öyle ya da böyle talep düşüyor... Ha var mıdır bir şekilde yolunu bulan, vardır tabi ki ama maaşlı çalışanın, memurun falan imanı gevrerken esnafa döviz bazlı geçiş garantili köprü yapmış holding sahibi muamelesi yapmak saçma.
- salihdt (06.03.24 14:13:08)
esnafların çok etkilendiğini sanmıyorum.
geçen bir parça lazım oldu en az 10 yıldır depoda duran ürünü güncel kurdan satmaya çalıştı. öyle tek kalmışta değil almış depoya atmış.
stoklu çalışan esnaf son bir kaç senede çok iyi kazandı. önceden stok yap güncel kurla sat. her haftada zam yap.
geçen bir parça lazım oldu en az 10 yıldır depoda duran ürünü güncel kurdan satmaya çalıştı. öyle tek kalmışta değil almış depoya atmış.
stoklu çalışan esnaf son bir kaç senede çok iyi kazandı. önceden stok yap güncel kurla sat. her haftada zam yap.
- my fault (06.03.24 14:14:28)
Bakkal ve mahalle kasabı vs. türdeki esnafların kapısından yıllardır geçmiyorum. Onları bilemem. Zincir marketler onların işlerini baltalamışlardır. Çok da umurumda değil. Zincir marketleri tercih ederim her zaman. Gördüğüm ne kadar bu tarz esnaf vardıysa (şimdiki ısı korumalı dolaplar öncesi dönemde) soğutucuları kapatıyor, ürünleri kazık fiyattan satıyor, çıkan hiçbir promosyonu vermiyorlardı.
Restoranlar mutludur. Cafeler uzun süreli oturanlar dışında mutludur. Şu yüksek enflasyon döneminde kazıklayabildiklerini kazıklıyorlar. Şu anki fiyatların hiçbirinin mevcut giderler ya da önümüzdeki döneme ait stok doldurabilme ile alakası yok. Belirli bir kaliteyi devam ettirmek isteyenlerin fiyatları ciddi yükselmiştir ama işte biraz porsiyondan, biraz ürün kalitesinden, biraz da aşçıdan keserek yola devam ediyorlardır.
Giyim sektörünün anası ağlamıştır diye düşünüyorum. Yani daha ucuz ve daha dandik ürünlere yönelebilen esnaf bir şeyler (kıyafet demeye dilim varmadı) satarak gemisini yüzdürüyordur ama belirli bir kaliteyi korumak isteyenin yüzü gülmüyordur.
Restoranlar mutludur. Cafeler uzun süreli oturanlar dışında mutludur. Şu yüksek enflasyon döneminde kazıklayabildiklerini kazıklıyorlar. Şu anki fiyatların hiçbirinin mevcut giderler ya da önümüzdeki döneme ait stok doldurabilme ile alakası yok. Belirli bir kaliteyi devam ettirmek isteyenlerin fiyatları ciddi yükselmiştir ama işte biraz porsiyondan, biraz ürün kalitesinden, biraz da aşçıdan keserek yola devam ediyorlardır.
Giyim sektörünün anası ağlamıştır diye düşünüyorum. Yani daha ucuz ve daha dandik ürünlere yönelebilen esnaf bir şeyler (kıyafet demeye dilim varmadı) satarak gemisini yüzdürüyordur ama belirli bir kaliteyi korumak isteyenin yüzü gülmüyordur.
- nawar (06.03.24 14:25:32)
Olayı bir örnekle şöyle özetleyelim.
A kişisi : C'nin fabrikasında çalışan asgari ücretli
B kişisi : Ayakkabı boyacısı
C kişisi : Boya fabrikatörü
İlk safha:
A ayda 4 defa ayakkabısını B ye boyatıyor.10'ardan 40 lira veriyor.
B her gün C'den 10 liraya boya alıp bu boyayla 10 ayakkabı boyuyor.
Herkes mutlu.
İkinci dafha:
Boyaya zam geliyor 15 lira oluyor.
A geliri sabit olduğu için mutsuz ama alışkanlıklarını bozmuyor 4 defa ayakkabı boyatıyor.
B 15 liraya boya alıp 15 liraya boyuyor. Herşeye zam geldiği için gelirindeki artış refah seviyesini değiştirmiyor.
Üçüncü safha:
Boya 20 lira oluyor.
A ayda 2 defa ayakkabı boyatmaya başlıyor. Masraflar artmış yaşam kalitesi düşmüş. Mutsuz.
B Artık günde 5 ayakkabı boyayabildiği için işinin yarını kaybetmiş. Her şeyin de fiyatı artmış. Mutsuz.
C satışı yarıya düşmüş. Mutsuz.
Dördüncü safha:
Boya 25 lira.
A bir boya alıp Ayakkabısını ayda 1 ve kendi boyuyor. Yaşam kalitesi iyice düşmüş.
B İşsiz
C satışları çok düşmüş. Mutsuz.
Beşinci safha:
B, C'ye gidip A'yı işten çıkar beni al yarı fiyatına çalışırım demiş. C mecburen kabul etmiş.
A işsiz.
6. Safha.
C boyasını alacak kimse kalmadığı için iflas etmiş.
A işsiz.
B işsiz.
Sözün özü Kapitalizmde sistem sabit gelirli üzerine kurulmuştur. O aç kalırsa en tepedeki çok az sayıdaki mutlu azınlık hariç herkes aç kalır.
Biz şu an sanırım ikinci safhayla üçün arasındayız. Süreç devam ediyor.
A kişisi : C'nin fabrikasında çalışan asgari ücretli
B kişisi : Ayakkabı boyacısı
C kişisi : Boya fabrikatörü
İlk safha:
A ayda 4 defa ayakkabısını B ye boyatıyor.10'ardan 40 lira veriyor.
B her gün C'den 10 liraya boya alıp bu boyayla 10 ayakkabı boyuyor.
Herkes mutlu.
İkinci dafha:
Boyaya zam geliyor 15 lira oluyor.
A geliri sabit olduğu için mutsuz ama alışkanlıklarını bozmuyor 4 defa ayakkabı boyatıyor.
B 15 liraya boya alıp 15 liraya boyuyor. Herşeye zam geldiği için gelirindeki artış refah seviyesini değiştirmiyor.
Üçüncü safha:
Boya 20 lira oluyor.
A ayda 2 defa ayakkabı boyatmaya başlıyor. Masraflar artmış yaşam kalitesi düşmüş. Mutsuz.
B Artık günde 5 ayakkabı boyayabildiği için işinin yarını kaybetmiş. Her şeyin de fiyatı artmış. Mutsuz.
C satışı yarıya düşmüş. Mutsuz.
Dördüncü safha:
Boya 25 lira.
A bir boya alıp Ayakkabısını ayda 1 ve kendi boyuyor. Yaşam kalitesi iyice düşmüş.
B İşsiz
C satışları çok düşmüş. Mutsuz.
Beşinci safha:
B, C'ye gidip A'yı işten çıkar beni al yarı fiyatına çalışırım demiş. C mecburen kabul etmiş.
A işsiz.
6. Safha.
C boyasını alacak kimse kalmadığı için iflas etmiş.
A işsiz.
B işsiz.
Sözün özü Kapitalizmde sistem sabit gelirli üzerine kurulmuştur. O aç kalırsa en tepedeki çok az sayıdaki mutlu azınlık hariç herkes aç kalır.
Biz şu an sanırım ikinci safhayla üçün arasındayız. Süreç devam ediyor.
- Mirket (06.03.24 14:29:55)
1
