Ekşi Duyuru

babasız & rehbersiz büyüdüm. ilk ve ortaokulda sınıfın en güçlü ve zeki kişisi addedilen biri iken liseye başlarken nedense utangaçlaşmaya ve içime kapanmaya başladım, öyle ki çıkma teklifi eden 5 farklı kızın teklifini reddettim. :) tasdikname alarak açık liseye geçtim. aşağı yukarı son 10 senedir evdeyim maalesef, ki bu da sosyal anksiyetemi gün be gün daha da arttırıyor gibi. şimdiye dek para kazanmak adına yaptığım şeyler şunlar oldu: bir e-ticaret sitesine veri girişi, abimin sahaf & 2. el kitap dükkanında 5.5 ay çalışmak, yevmiyeyle ev taşımak, boyacı çıraklığı, hurda metal satmak. çoğunluğu demir olmak üzere toplamda yarım tona yakın metal, yani alüminyum, pirinç(sarı deriz buna), bakır vs. de dahil geri dönüştürmüşümdür, kendimle gurur duyduğum şeylerden biri de bu (çevreye faydalı bir şey ya hani). ayrıca sigorta girişim bile yok.

ingilizceyi, okuduğum kitapları (teknik ve edebi olmadıkça) anlayacak kadar iyi biliyorum, bir sürü ing. non-fiction kitap okudum. konuşma ve yazmada da hakeza gayet iyiyim. birkaç yerde duymuştum, ingilizcesi iyi olanlar askerde komutanların çocuklarına ders vererek askerliği iyi geçirebiliyorlarmış. bu yaygın bir şey mi?

şu anda aöf kaydım olduğu için 2026'ya kadar askerliğim tecilli. sizce askere gitsem açılır mıyım? babam gözüpek bir yörüktür, fakat bana babalık yapmadığı için maskülenlik açısından eksik kaldığımı ve hayata bir türlü atılamadığımı düşünüyorum.

askerlikte korktuğum şey, hijyen eksikliği. hayatımda alaturka tuvalete girmemiş biriyim. hadi o sorun değil alışılır da, tuvalet kağıdı olmayabiliyormuş, o beni korkutuyor. sabun var mı bari?