[]
Ailesi, ailem alevi olduğu için benimle tanışmayı reddetti.
23 yaşındayız. Ben öğrenciyim, okuduğum mesleği yapıyorum aynı zamanda. O da mezun oldu ve iş arayisinda, yüksek lisans düşünüyor önümüzdeki yıl için. Iki yıldır birlikteyiz, bir yıldır birlikte yaşıyoruz. Ben kadın tarafiyim.
Ailelerle tanışma mevzusu geldi. Ben bir yemek yiyelim istedim. Ben ateistim, ailemde de çoğunlukla ateist kişiler var zaten küçük bir aileyiz. Inançlı olanlar da alevi. Onun ailesi bunu duyunca babası, sadece ciddi düşündüğün kişiyi getirirsin demiş. Sevgilim de ciddi düşündüğünü söylemiş. Bu defa babası, ailem alevi olduğu için onay vermediğini söylemiş daha tanımadan beni.
Şimdi ailesini ikna ettiğini söylüyor ama bu mesele bayağı uzadı, başta boynunu eğip peki dedi sonradan ben tepki verince ilişkimizin arkasında durmaya başladı. Bu, ona olan saygıma büyük hasar verdi. Ben ayrılmayı düşünüyorum dedikten sonra kararlı davrandı ve ailesi peki dedi, yani en azından onun iddiasına göre. Şimdi tanışmak istiyorlar. Bu defa da ben pek istiyor muyum, emin değilim. Onu çok seviyorum ama aklım karışık. Ben onunla kalabilmek için iki defa yurtdışında yaşama fırsatını teptim, bir defa ailemle ciddi manada tartıştım. Aynısını onun yapamamış olması, hem de bahaneleri böyle mezhep gibi sacmasapan bir şey iken, beni üzdü.
Beni sevdiğini söylüyor ve benimle bir gelecek istiyor. Sizce bu işe kalkışmak mantıklı mı? Yerimde olsanız ne yapardınız?
Ailelerle tanışma mevzusu geldi. Ben bir yemek yiyelim istedim. Ben ateistim, ailemde de çoğunlukla ateist kişiler var zaten küçük bir aileyiz. Inançlı olanlar da alevi. Onun ailesi bunu duyunca babası, sadece ciddi düşündüğün kişiyi getirirsin demiş. Sevgilim de ciddi düşündüğünü söylemiş. Bu defa babası, ailem alevi olduğu için onay vermediğini söylemiş daha tanımadan beni.
Şimdi ailesini ikna ettiğini söylüyor ama bu mesele bayağı uzadı, başta boynunu eğip peki dedi sonradan ben tepki verince ilişkimizin arkasında durmaya başladı. Bu, ona olan saygıma büyük hasar verdi. Ben ayrılmayı düşünüyorum dedikten sonra kararlı davrandı ve ailesi peki dedi, yani en azından onun iddiasına göre. Şimdi tanışmak istiyorlar. Bu defa da ben pek istiyor muyum, emin değilim. Onu çok seviyorum ama aklım karışık. Ben onunla kalabilmek için iki defa yurtdışında yaşama fırsatını teptim, bir defa ailemle ciddi manada tartıştım. Aynısını onun yapamamış olması, hem de bahaneleri böyle mezhep gibi sacmasapan bir şey iken, beni üzdü.
Beni sevdiğini söylüyor ve benimle bir gelecek istiyor. Sizce bu işe kalkışmak mantıklı mı? Yerimde olsanız ne yapardınız?
Başlık yanlış. Bu yazının ana teması ailesinin değil, sevgilinin tavrı.
Nasıl davrandığına dair daha detaylı bilgiye ihtiyaç var ama sadece görünen kadarnda benim de sevgim/saygim bitebilirdi. O halde devam etmek de zor ve gereksiz zaten.
Ama dediğim gibi çok yüzeysel bir yazı bu. Sevgilinin aldığı tavra dair daha fazla detay gerekli
Nasıl davrandığına dair daha detaylı bilgiye ihtiyaç var ama sadece görünen kadarnda benim de sevgim/saygim bitebilirdi. O halde devam etmek de zor ve gereksiz zaten.
Ama dediğim gibi çok yüzeysel bir yazı bu. Sevgilinin aldığı tavra dair daha fazla detay gerekli
- abuzer
(15.08.21 07:00:42)
23 yaşında henüz çok genç. Böyle şeyler doğal.
Ama birbirinizi en iyi siz tanıyorsunuz, ona göre Karar verirdim ben olsam.
Ama birbirinizi en iyi siz tanıyorsunuz, ona göre Karar verirdim ben olsam.
- fempusay
(15.08.21 07:08:12)
Yaşınız daha çok genç
Böyle belirsiz durumlar için kendi geleceğinizin önüne geçmeyin, fırsatlar bir kere geliyor, sonrasında en çok siz üzülürsünüz.
Sorunuza gelince de, ilişkinize verdiğiniz değerler sevgiliniz ile aynı gelmedi bana. Sizin zorunuz olmadan kendi o tavrı koyabilmeliydi diye düşünüyorum.
Böyle belirsiz durumlar için kendi geleceğinizin önüne geçmeyin, fırsatlar bir kere geliyor, sonrasında en çok siz üzülürsünüz.
Sorunuza gelince de, ilişkinize verdiğiniz değerler sevgiliniz ile aynı gelmedi bana. Sizin zorunuz olmadan kendi o tavrı koyabilmeliydi diye düşünüyorum.
- purplee (15.08.21 07:20:59)
bu durumu birebir yaşamış bir adam adam olarak şunu belirtmem lazım öncelikle: burada mevzu bahis 'sen' değilsin. öteki'ye yabancı olma durumu var. bilmediğine, onlara yıllar yılı yabancı gelene. sana değil yani bu tavır. öncelikle bunu bil.
ben sünniyim, eşim alevi. aslında sünniden beklersin böylesi tanışma durumlarında daha yobaz bir tavır. ama bizim durumumuzda eşimin babası benimle tanışmak istememişti ve ben de ayrılmaya karar vermiştim. sonra araya birileri girdi ve babası benimle tanışmak istedi. ben de gittim tanıştım, sonrası malum. beni çok sevdiler, evlendik.
genelde de böyle olur; ilk tanışmak istenmeyen el üzerinde tutulur ondan sonra. bir dediği iki edilmez. insanlar da benden çok beklemiyordu evlenmemi etmemi onca tavır sonrasında. fakat seviyorum diyorsan, bir ailesi tanışıp devam edin derim. güzel bir şeye sahipmişsiniz iki yıldır, karın ağrıtıcı bir mevzu da olsa denemeden karar vermeyin ayrılmaya.
yaşınız da küçük, şu yaşınızda, şu bilgi birikiminizle uğraştığınız şeye bak... bu devirde bunu mu yaşayacaktım diye düşünüyorsun. hayata karşı çok öfkelisindir, seni çok iyi anlıyorum aynı şeyleri yaşamış bir adam olarak. ve sonuna kadar da haklısın, hatta öyle ki sadece sen haklısın... ama oluyor, insan başına... dirayetli durursan geçer. ha sonrasında anlaşamazsınız, ayrılırsınız amenna. ama denemedik demezsiniz. erkek arkadaşına da kızma, çocuğun kaldığı durum ömründen zaten bir 5 yıl götürmüştür inan. ne yapacak 20 küsur yıllık ailesini silecek mi hemen?.. kimse ailesini seçemiyor işte. böyle işlenmiş bu boktan coğrafyanın kodları. mezhep dediğin şey siyaset; sünnisine bir, alevisine iki... alem uzaya çıktı, biz hala bir şeyleri beğendirebilme kafalarındayız...
aşılmayacak durum değil. sadece ne istediğinizi iyi bilin.
ben sünniyim, eşim alevi. aslında sünniden beklersin böylesi tanışma durumlarında daha yobaz bir tavır. ama bizim durumumuzda eşimin babası benimle tanışmak istememişti ve ben de ayrılmaya karar vermiştim. sonra araya birileri girdi ve babası benimle tanışmak istedi. ben de gittim tanıştım, sonrası malum. beni çok sevdiler, evlendik.
genelde de böyle olur; ilk tanışmak istenmeyen el üzerinde tutulur ondan sonra. bir dediği iki edilmez. insanlar da benden çok beklemiyordu evlenmemi etmemi onca tavır sonrasında. fakat seviyorum diyorsan, bir ailesi tanışıp devam edin derim. güzel bir şeye sahipmişsiniz iki yıldır, karın ağrıtıcı bir mevzu da olsa denemeden karar vermeyin ayrılmaya.
yaşınız da küçük, şu yaşınızda, şu bilgi birikiminizle uğraştığınız şeye bak... bu devirde bunu mu yaşayacaktım diye düşünüyorsun. hayata karşı çok öfkelisindir, seni çok iyi anlıyorum aynı şeyleri yaşamış bir adam olarak. ve sonuna kadar da haklısın, hatta öyle ki sadece sen haklısın... ama oluyor, insan başına... dirayetli durursan geçer. ha sonrasında anlaşamazsınız, ayrılırsınız amenna. ama denemedik demezsiniz. erkek arkadaşına da kızma, çocuğun kaldığı durum ömründen zaten bir 5 yıl götürmüştür inan. ne yapacak 20 küsur yıllık ailesini silecek mi hemen?.. kimse ailesini seçemiyor işte. böyle işlenmiş bu boktan coğrafyanın kodları. mezhep dediğin şey siyaset; sünnisine bir, alevisine iki... alem uzaya çıktı, biz hala bir şeyleri beğendirebilme kafalarındayız...
aşılmayacak durum değil. sadece ne istediğinizi iyi bilin.
- mermize (15.08.21 07:44:07)
daha şimdiden böyle davranan bir ailenin çocuklarınız olursa nelere karışabileceklerini bir düşünün. sizce çocuğunuzu kendi değerlerinize göre özgürce yetiştirmenize izin verirler mi? hele ki eşiniz böyle biriyken... özellikle böyle bir konuda yanınızda duramayan biriyle bir ömür geçiremezsiniz. istediğiniz kadar aşık olun, ister kara sevdaya düşün, maalesef bahsettikleriniz kadarıyla böyle bir insanla (ve haliyle ailesiyle) evlenmek kendinize yapabileceğiniz en büyük kötülüklerden biri gibi duruyor. yerinizde olsam ki ben de alevi kökenli bir inançsızım, böyle bir şey ima edildiği an alayını hayatımdan şutlardım.
- kimberly (15.08.21 09:57:12)
Bence karşınızda tam karakteri oturmamış bir çocuk var. Henüz işi gücü yok, yaşlar küçük. Ailesi ciddi bir adımı onaylamamıştır ve çocuğunda aklını karıştırmak kolay olmuş olabilir. Siz de kariyerinizi ilişkiniz için riske atmakla büyük hata yapıyorsunuz. İlişki, sevgi önemli olsa da 27-28'den önce evlilik bu devirde zor. Önce olgunluk gerekli.
- anarsika (15.08.21 09:57:14)
bu yaşta sadece sevgili olunur.. böyle ailelerle tanışmak gibi arabesk şeylerden uzak durun .. yurtdışı planını hemen hayata geçirin, 30 lara kadar evlilik planlamayın ..
sonrası insanların 23 yaşında yaptığı hiçbir şeyde maalesef mantık yoktur.. sadece ajitasyon ve demogoji hakimdir herşeye. insan yetişkin olmadan kaderini hep başkaları eline alır, olgunlaşın kimseye eyvallahı olmayan bir insan olun ve öyle bir insanla beraber olun . aileler sadece fon olmalı arkada o kadar.
direk yurtdışına gidin
sonrası insanların 23 yaşında yaptığı hiçbir şeyde maalesef mantık yoktur.. sadece ajitasyon ve demogoji hakimdir herşeye. insan yetişkin olmadan kaderini hep başkaları eline alır, olgunlaşın kimseye eyvallahı olmayan bir insan olun ve öyle bir insanla beraber olun . aileler sadece fon olmalı arkada o kadar.
direk yurtdışına gidin
- taylor durden (24.08.21 16:51:04)
1
