[]
Ne yapacağımı bilemiyorum.
Herkese merhaba,
Biraz uzun olabilir. Sonuna kadar okuyup fikir verenlere çok teşekkürler.
Yaş 32. Bekar. Erkek.
Annemle babam lise 2'den beri ayrı. Ben de hep annemle yaşadım bu süreçte. Lisede yatılıydım. Üniversitede de yakın bir şehirdeydim. Hafta sonları hep gidip geldim. Yaklaşık 8 sene önce araştırma görevliliğine başlayınca annem yanıma geldi, beraber yaşamaya başladık. Daha sonra da ben doktorayı bitirince 1 yıllığına tek başına yurtdışına gittim. Tam da pandemi başlangıcına denk geldi. Annem o dönem dönmem için çok ısrar etti. Hem pandemi hem de benim yokluğum kötü etkiledi onu. Ama ben de gitmek için çok uğraşmıştım. Hem kabul alana kadar (çok sayıda üniversite ile mülakat yapmıştım) hem de görevlendirme alana kadar (kendi üniversitemden) çok efor sarf etmiştim. O nedenle şiddetle itiraz edip kalmaya devam ettim. 1 seneyi tamamlayınca da geri döndüm. Öğretim üyesi kadrosuna atandım. O dönem annem pandeminin başından 3 ay sonra memlekette geçici bir ev tutup orada kalmıştı. Arkadaşları, akrabalar derken görece iyi vakit geçirdi orada. Ben geri dönünce o da yanıma geri döndü.
Bunları biraz girizgah olarak yazmak istedim. Yanıma tekrar gelince de el ve kollarının çok ağrıdığından şikayet etmeye başladı. Zaten problemleri vardı (sinir sıkışması) ama bu kadar ağrı/acı çekmiyordu. Şimdi hafif bir poşet bile taşısa akşama çok ağrı çektiği söylüyor. Temizlik yaparken problem yaşıyor. Ben de elimden geldiğince destek oluyorum. Mesela evin yarısını ben süpürüyorum. Geçen aylarda evin tüm camlarını ben sildim. Ama bazen iş yoğunluğum sebebiyle çok yardım edemediğim de oluyor.
Son dönemde artık evlenmem gerektiği konusunu çok sık açmaya başladı. Kız beğeniyor, fotoğraf gösteriyor, vb. Ancak şöyle bir durum var. Ben evlenirsem artık benim de bir "kendi hayatım" olacak. Ona eskisi kadar destek olamayacağım. Mesela teknoloji kullanımı çok kötüdür. "shatskikh telefonda bir şey çıktı", "shatskikh televizyona bir şey oldu", "gel şuna bir bak" cümleleri her gün duyulur bizim evde. Mesela tutturdu bir robot süpürge diye. Alalım ama ben yokken onu tek başına hayatta kullanamaz. Ben de bir şeyleri sürekli uzaktan çözemem evlenirsem. Bu gerçekleri göremeyip benim evlenmemi istemesi beni çok üzüyor ve öfkelendiriyor. Ne tasarlıyor, ne hayal ediyor anlamak güç. Ben birtakım sebeplerden ötürü zaten evlenmeyi düşünmüyorum ama bu işler de nasıl çözülür bilemiyorum. Pandemiden dolayı hastaneye de gitmeye çekiniyoruz. Benzer durumda annesi/babası tek yaşayan evliler ya da ayrı evde bekar yaşayanlar bu işleri nasıl çözüyor merak ediyorum.
Teşekkürler.
Biraz uzun olabilir. Sonuna kadar okuyup fikir verenlere çok teşekkürler.
Yaş 32. Bekar. Erkek.
Annemle babam lise 2'den beri ayrı. Ben de hep annemle yaşadım bu süreçte. Lisede yatılıydım. Üniversitede de yakın bir şehirdeydim. Hafta sonları hep gidip geldim. Yaklaşık 8 sene önce araştırma görevliliğine başlayınca annem yanıma geldi, beraber yaşamaya başladık. Daha sonra da ben doktorayı bitirince 1 yıllığına tek başına yurtdışına gittim. Tam da pandemi başlangıcına denk geldi. Annem o dönem dönmem için çok ısrar etti. Hem pandemi hem de benim yokluğum kötü etkiledi onu. Ama ben de gitmek için çok uğraşmıştım. Hem kabul alana kadar (çok sayıda üniversite ile mülakat yapmıştım) hem de görevlendirme alana kadar (kendi üniversitemden) çok efor sarf etmiştim. O nedenle şiddetle itiraz edip kalmaya devam ettim. 1 seneyi tamamlayınca da geri döndüm. Öğretim üyesi kadrosuna atandım. O dönem annem pandeminin başından 3 ay sonra memlekette geçici bir ev tutup orada kalmıştı. Arkadaşları, akrabalar derken görece iyi vakit geçirdi orada. Ben geri dönünce o da yanıma geri döndü.
Bunları biraz girizgah olarak yazmak istedim. Yanıma tekrar gelince de el ve kollarının çok ağrıdığından şikayet etmeye başladı. Zaten problemleri vardı (sinir sıkışması) ama bu kadar ağrı/acı çekmiyordu. Şimdi hafif bir poşet bile taşısa akşama çok ağrı çektiği söylüyor. Temizlik yaparken problem yaşıyor. Ben de elimden geldiğince destek oluyorum. Mesela evin yarısını ben süpürüyorum. Geçen aylarda evin tüm camlarını ben sildim. Ama bazen iş yoğunluğum sebebiyle çok yardım edemediğim de oluyor.
Son dönemde artık evlenmem gerektiği konusunu çok sık açmaya başladı. Kız beğeniyor, fotoğraf gösteriyor, vb. Ancak şöyle bir durum var. Ben evlenirsem artık benim de bir "kendi hayatım" olacak. Ona eskisi kadar destek olamayacağım. Mesela teknoloji kullanımı çok kötüdür. "shatskikh telefonda bir şey çıktı", "shatskikh televizyona bir şey oldu", "gel şuna bir bak" cümleleri her gün duyulur bizim evde. Mesela tutturdu bir robot süpürge diye. Alalım ama ben yokken onu tek başına hayatta kullanamaz. Ben de bir şeyleri sürekli uzaktan çözemem evlenirsem. Bu gerçekleri göremeyip benim evlenmemi istemesi beni çok üzüyor ve öfkelendiriyor. Ne tasarlıyor, ne hayal ediyor anlamak güç. Ben birtakım sebeplerden ötürü zaten evlenmeyi düşünmüyorum ama bu işler de nasıl çözülür bilemiyorum. Pandemiden dolayı hastaneye de gitmeye çekiniyoruz. Benzer durumda annesi/babası tek yaşayan evliler ya da ayrı evde bekar yaşayanlar bu işleri nasıl çözüyor merak ediyorum.
Teşekkürler.
Abi herkes her seyi yapar merak etme. Robotu da kullanir televizyonu da.
Temizligi de yaptirir birine.
Sen yardim etmek yerine yapacagi islemi ona yaptir. Yanlis yaparsa tekrar bastan al, teknolojiyi yaslilar cok hizli ogreniyor ama ogreten yok.
Temizligi de yaptirir birine.
Sen yardim etmek yerine yapacagi islemi ona yaptir. Yanlis yaparsa tekrar bastan al, teknolojiyi yaslilar cok hizli ogreniyor ama ogreten yok.
- divit
(27.06.21 17:32:47)
Annen evlendiğin zaman sizinle birlikte yaşamayı düşünüyor olabilir mi? Eğer görücü usulü bu şekilde birilerini buluyorsa belki bunu kabul edecek birileridir bulduğu kişiler?
- mg3929
(27.06.21 17:33:39)
Hani genelde aileler çocukları sevdiği birini bulsun, evlensin, kendi hayatını kursun isterler ya? Annedir, bizim mutluluğumuzu ister falan?
- Jux (27.06.21 17:34:24)
@mg3929 Öyle de değil. :) Düşündüğü kişiler oldukça modern ailelerden geliyor. O kadınlar muhtemelen benden daha özgür bir hayata sahipler.
- shatskikh (27.06.21 17:38:55)
@Jux Anlayamadım neyi kastettiğinizi. Benim yukarıda bahsettiğim düşüncelerimde mi bir problem var?
- shatskikh (27.06.21 17:40:05)
Ben olsam tanışırım. Kim bilir belki aradığın kadını bulacaksın. Dalgama bakardım. Ayrıca; divit +1
- komando kani var bende (27.06.21 17:46:32)
Valla ben de @divit gibi düşünüyorum. Birlikte yaşamaya devam etmek istiyorsan et ama evlenmeye engel olacak bir durum değil bence.
- Amaranta ursula (27.06.21 17:49:52)
Kırk yaşından önce evlenmeyi düşünmüyorum de anneye :)
- mezarkabul (27.06.21 20:57:34)
annen bile olsa kendi hayatını feda ederek ömrünün sonuna kadar ona bakamazsın. tabii her zaman destek ol, elini üzerinden çekme ama kendini de feda etme. temizlik vs. bunlar çözülür haftada bir temizlikçi gelir halleder. teknoloji işi de eğer gerçekten çok gerekliyse öğrenir. maddi gücün yeterli ise şimdiden kendine bir ev bak. bu ev ne çok yakın ne de çok uzak olsun. tercihen 10-15 dakikalık uzaklık iyidir. 32 yaşında artık çok daha bağımsız olman gerekiyor.
- orpheus (28.06.21 00:50:12)
Senin hayattaki misyonun annenin temizlik, market, teknoloji vb ihtiyaçlarıni karsilamak olmus gibi gozukuyor. Evlen denince bu isleri artik yerine duzenli bir şekilde aninda yerine getiremeyecegini dusunerek sinirlenmen pek normal degil. Robot supurge mesela uzaktan da calistirilabilen bir sey, evde değilken ayarlayip calistirabiliyorsun. Telefonda bi sey çıkınca telefon patlamiyor bir sekilde hallediyorlar. Bunlar bahane. Esas olay burda yazmamis olduğun "birtakim baska sebeplerden evlenmeyi dusunmuyorum" dedigin kısımda yatıyor. Annenle iliskin duruma uzaktan bakamayacağım kadar iç-içe geçmiş ama soylediklerin hakli oldugun seyler degil, bagimsiz bir birey olmamak icin bahaneler. Bu anneni terket demek değil ama bir tane hayatin var kendin icin de yasamak zorundasin bir noktada.
- instant crush (28.06.21 06:48:42)
mecbur kalınca teknolojiyi öğrenir merak etme. şimdi sürekli yanında yardım eden biri var o yüzden öğrenmiyor. benim anne babamın yanında da hiç çocuk yok, aynı şehirdeyiz ama ayrı oturuyoruz. haftada 1-2 gidiyoruz, bizlik şeyler varsa hallediyoruz. aynı evde yaşıyor olsaydık tvde netflix kullanmayı öğrenmeyecek her seferinde içeriden bizi çağıracaklardı. şimdi biliyorlar, annem kendine instagram açıyor, yanlışlıkla iki facebook açıyor. robot süpürgesi de var.
aynı şehirde olun, çok uzak olmayın, haftada 1-2-3 canınız ne kadar isterse ziyaret edersiniz eşinizle. bazen yalnız gidersiniz. işini gücünü halledersiniz, temizlikçi gelir eve. getir kullanmayı öğretirsiniz market poşeti taşıması gerekmez. bunlar yoluna girer yani, siz kendi yaşamınızı ipotek altına almaya kendiniz niyetlenmişsiniz gibi geliyor :(
aynı şehirde olun, çok uzak olmayın, haftada 1-2-3 canınız ne kadar isterse ziyaret edersiniz eşinizle. bazen yalnız gidersiniz. işini gücünü halledersiniz, temizlikçi gelir eve. getir kullanmayı öğretirsiniz market poşeti taşıması gerekmez. bunlar yoluna girer yani, siz kendi yaşamınızı ipotek altına almaya kendiniz niyetlenmişsiniz gibi geliyor :(
- ofelia (28.06.21 09:44:38)
evleneceğin kişiye de bağlı
2-3 günde 1 ziyarete gidelim de diyebilir yaşlı olduğu olduğu için
evi yakın tutarsan çok problem yaşamazsın
2-3 günde 1 ziyarete gidelim de diyebilir yaşlı olduğu olduğu için
evi yakın tutarsan çok problem yaşamazsın
- bir soru sorcam (28.06.21 09:49:34)
1 yıl yurtdışına gittiğinizde anneniz nasıl yaşadı? Herkes her durumda idare eder siz onu merak etmeyin.
Ama bu mentaliteye sahipseniz evlendiğinizde eşinize sinir bozucu anlar yaşatabilirsiniz. Anneniz tabii ki en değerli varlığınız olacak ancak "ben evlenirsem annemle kim ilgilenecek?" düşüncesiyle evliliği istememeniz de çok sağlıklı bir bakış açısı olmayabilir. Hayat döngüsü bu.
Her şey hallolur en basitinden robot supurgeyi sen telefonundan çalıştırabilrisin :) ama emin ol ogrenir her seyini
Ama bu mentaliteye sahipseniz evlendiğinizde eşinize sinir bozucu anlar yaşatabilirsiniz. Anneniz tabii ki en değerli varlığınız olacak ancak "ben evlenirsem annemle kim ilgilenecek?" düşüncesiyle evliliği istememeniz de çok sağlıklı bir bakış açısı olmayabilir. Hayat döngüsü bu.
Her şey hallolur en basitinden robot supurgeyi sen telefonundan çalıştırabilrisin :) ama emin ol ogrenir her seyini
- kitap arasında kalmış silgi tozu (28.06.21 10:08:48)
1
