Ekşi Duyuru

günaydın herkese,
sabahın bi köründe aklıma geldi. dinledikçe boğazımın düğümlendiği bu şiirde bir satır var, ne dediğini anlayamıyorum. hatta nette farklı yorumlar var, yanlız değilim sanırım.


şiirim tamamını aşağıya kopyalıyorum. ilgili satır:
"Ağustos ayında ise ekinler sararırken doğduğum şehirde öldüm" bazı kaynaklarda "öldüm" yerine "uyandım" yazıyor. şiirin gelişine göre her ikisi de anlamsız gibi açıkçası. ölmüş olsa, haliyle şiiri yazamaz :) uyanmış olsa, silahlı saldırıyla ne alaka... aydınlatacak arkadaşların yorumunu beklerim



Doğurdun beni haceverada
Kör karanlık bir gecede
16 yaşındaysa İstanbul'a saldın beni anacığım
Ama inan göbeğimi koparttığında bu kadar canım yanmamıştı
Belki bu yüzden anacığım yüzüm gözüm kırık dolaşırım hala
Avuçlar dolusu ağladım yalnızlığımda pek belli etmeden
Ama en çok babam buzağımı kestiğinde ağlamıştım
Şimdi bunlar nerden çıktı deme bana
Hep konuşmak istemişimdir yıllar yılı, ama olmadı
Belkide kalabalık sülale olmanın bedeli
Bir sofrada kahvaltıya doyamadığım anacığım
Bırakta konuşayım
Belkide ölesim gelmiş Kimbilir..
Bırakta ağlayayım
Buralarda insanlar araba ve elbise markalarını ezberlerler
Ben ayrılıkları...
Bazıları yazlığa gitmeyi özler
Bense gübre kokulu anneme kavuşmayı özlerim
Kendimi kızılağaçlar arasında kaybediyorum zaman zaman
Başıma bastığım toprağın kokusu vuruyor anacığım
Anacığım bilirsin üniversiteyi Almanya'daki eniştemin parasıyla bitirdim
Düzensiz harcamalarımı da bilirsin
Aç kaldım zaman zaman
Ama onursuz hiçbirzaman...
Hiçbir zamanda gücenmedim yedi bölgeli ülkeme
Çok küfür ettim onursuzlara vazgeçmem de etmekten
Düşüncelerimden dolayı çok uğraştılar benimle
Kökü toprakta karayemiş fidanı gibi direndim
dimdik, onurla..
İki kez silahlı saldırıya uğradım
Ağustos ayında ise ekinler sararırken doğduğum şehirde öldüm..
Beş yaşında aşık oldum
Lisedeyse öğretmenime
Ablamın ve senin müdahalene rağmen
Velhasıl çok sevdiğim kadınları anacığım
Aldattıklarımda oldu aldatıldığımda
Ama asla konuşmadım arkalarından
Hele sana lacivert gözlü torun veremedim ya
Ben yine hayırsız oğlunum senin
Kimsenin önünde eğilmedi bu asi başım
Bize ilkokulda öğretti öğretmenlerimiz
Celal Bahçe Kadılı, Nuri Gazioğlu ve Orhan Yavuz
İleriyi görmek için başımızı hep dik tutmayı onlardan öğrendik
Bu yüzden anacığım işte bu yüzden
Güneşin bile üzerine yürüdüm gölgemi geçmek için
İyi de oldu uzakta kırılan söğüt dalını gördüm, acısını da
Mısır püskülünün rüzgarda salınmasını seyrettim, bahtiyarlığını da ...
Karşı yamaçtaki evde doğum sancısından ve fakirlikten
tahtayı ısıran kadının acısını duydum
yüreğim derinlemesine orta yerinden yarılarak...
Şimdi gelelim sana beni iyi dinle koca çınar
Kemal Dursun ve Rüştü Ağaz iyi doktordur
İlaçlarını bir defa olsun saatinde al be anacığım
Öyle kolay pes etmek yok
Yaşamakta ayak direyeceğiz
ve kahretsin ki bu da bizim elimizde olan birşey anacığım
Duyduğuma göre abimin resmini ahırda duvarla buzağının arasına asmışsın
Benim koca karıcığım
Millet senin kara bıyıklı oğluna sevdanı bilemez, gülecekler sana
Mektubumdaki üzüntülerimden babama bahsetme
Beni kırsada yıkamaz bu kirli şehir
Hem kolay okuyasın diye büyük harflerle yazdım
Kolayına gelipte ablama okutma Cumhuriyet kadını
Yine kirpiklerim tuzlandı mı ne
Galiba şimdilik bu kadar..
Seni ilkbaharda patlayan tohumun hışırtısı kadar masum öpüyorum
Ve seni kardelen çiçeğinin özlemiyle kucaklıyorum
Biliyorum bu son sözlerden birşey anlamadın
Ve beni sövdürmeye başlıyorsun
O zaman al sana al sana
Anderun Mastisi Seni çok seveyrum
Hayirsiz oğlun Ömer Ahmet...