Ekşi Duyuru

Öyle aşırı iyi durumumuz yok ama binamız bölgedeki tek yeni bina. Etrafımızda varoşlar olarak tabir edebileceğimiz mahalleler var. Daire girişine kamera taksak evde birşeyler saklıyoruz gibi mi olur?

Evin içine güvenlik kamerası mı yoksak en iyisi?

En mantıklı güvenlik önlemleri ne olur?

Çelik kapı kilidi güçlendirme, demir korkuluk kamera vb?

Aynı şekilde annem de yalnız yaşıyor 67 yaşında. Apartmanı eski ama Onun için de bir güvenlik önlemi almak istiyorum ne yapabilirim?

Bir değnekçiye denk geldim, bugün bir tanesi eşgal tip avmde bana waffle alır mısın abi diyordu.

Yer istanbul Anadolu yakası. Sizde denk geldiniz mi bu tarz tiplere son bir ayda özellikle

Ana işi memur. Bizde de gayri resmi ilgileniyor. 22 alıyordu 30 bine çıkardık. Her zam sürecinde içinizden ne geçiyor diyor ona uyuyoruz. Yeri geliyor çarşaf yıkıyor kurutuyor. Kiracılarla ilgili tüm sorunlarla ilgileniyor. Yeni kişileri aparta alıyor. Onlardan da ilk girişte komisyon ne alabilirse alıyor. Şuan 150 bin gider hariç net bize kalıyor. Ona da şuan maaşı 30 bin düşüyor.

Sizce nasıl? Teşekkürler.

Ve kalmak için nereleri tavsiye edersiniz?


Çok teşekkürler.

Adam bize mesaj attı. Aracında sol arka çamurlukta çok hafif göçük oldu. Ben de ustamıza götürelim dedim.

Ama tutanak filan tutup (ki adamı gece nasıl bulacaktık) trafik sigortasıyla mı ilerlemeliydik? Yanlış mı yaptım? Adam da tramerine işlenmesi taraftarı değil anladığım kadarıyla.

Çarpma sonrası hemen fotoğrafladık bu arada herşeyi.

Sb

Yapınız biraz saf bir iki kişi herkesin içinde dalga geçmeye çalışma, çocuk gibi davranma tarzı rahatsız olduğunuz hareketler yapıyor. Bir yeni çanta almışsınız dalga geçer gibi üç kişiden bir kişi elini uzatıp bakmaya çalışıyor bir yandan sırıtıyorlar size, siz gülümseyip geçiştiriyorsunuz.

Böyle durumlarda en iyisi

a) zorbaları trolleri besleme sessiz özgüvenli kal geçiştir

b)özgüvenli net sakin sınır çiz

c)özgüvenli tersle

Hiçbirinde agresif alternatifimiz yok. Hepsinde sakin net özgüvenle hareket ediyoruz bu arada.

Ben eskiden herkese samimi iyi niyetli davranan bir insandım yaş 30 oldu artık samimiyetimi kaybetmeye başladım. Fark ettim ki kafam bir Fanusta büyümüşüm çocukluğumdan beri çok konservatif böyle uyanıklık ogrenememişim yani.

Kötü insanları daha iyi ayırt ediyorum artık. yani eskiden olsa hiç farkedemezdim suistimal edildiğini iyi niyetimin.

Şimdi yine Özellikle Çekirdek ailemle ilintili insanlara iyilik yapıyorum ama Ama eskisi gibi içimden gelerek değil iyilik yapmadım da laf söz yapacaklarını bildiğim için o laf sözleri ağızlarından çekip almak için yapıyorum.


Özellikle narsist kötü insanlardan saygısızlıklar göre göre alay edilme küçük küçük düşürmeler göre göre mesafe koymaya daha çok sınır çizmeye başladım sanırım biraz geç oldu ama saflığım gitti. Gerçek sevgi mi ve gerçek saygımı yalnızca çok samimi güvendiğim insanlara sunuyorum. Ve kötü insanlarla ya hiç temas ya da mecbur kalıyorsam akrabalık durumları gibi bayramda seyranda sadece sınırlarımı belirleyerek özgüvenli durarak temasta oluyorum

Sizce nasıl hissel gelişim açısından belki biraz geç bir yaş ama doğru bir yolda mıyım sizler bu süreçten nasıl geçtiniz bıyık vurula vurula kaytan insan arkadan vurula vurula şeytan Olur dediğimiz süreci siz nasıl yaşadınız ve bu saf saflığın yitirilmesi çok üzücü bir şey değil mi?


Yetişkin yaşamında gerçek samimiyetin gerçek güvenin sadece çok sınırlı bir arkadaş çevresinde sadece anneyle veya sadece babayla sadece bir aile üyesi ile veya bazen onlarla bile değil kalmayışı samimiyetsizliklerin artışı bunlar sizi de üzmüyor mu?

İçini dökmek istedim biraz. Uzun olduysa affınıza sığınıyorum.

Dün bir taksiye bindik. Taksici yoldan geçen biriyle selamlaştı. Adamcağız yaşlı, bir hastanenin önünde karşılama personeli olarak görev yapıyor sanırım. Taksici selam verdikten sonra adama “Bu da emekli olamadı.” gibisinden, adamın hemen bana dedikodusunu yaptı. Başka bir yerde biriyle oturuyorum, küçük bir ilçe, nüfus az. Aksayarak yürüyen birinin dedikodusunu yaptı adam ayaküstü. Ve bu kişi o konuşmayı duysa kesinlikle rahatsız olur, üzülür; o tonda bir konuşma yaptı.

Ben üniversiteye başlamıştım. Hemen gruplaşmalar olur malum. O gruplaşmalar daha yeni yeni oluşuyorken, benim de yapım çok saf, çok iyi niyetli. Elemanın biri kendince herkesin içinde dalga geçmeye kalktı benimle. Beni yalnız, zayıf gördü muhtemelen. Ben de çok sert cevap verince yapışıp kaldı. Bunun gibi yüzlerce örnek… Bizim toplumumuz neden böyle? Yaşlı, zayıf, yalnız, engelli, farklı… Tahammülü neden yok ve neden bu kadar küçük kötülük var insanların içlerinde?

Ve ben artık insanımızdan, toplumdan soğudum açıkçası. Acaba duygusal olarak beklentisiz olarak bir yatırım yapmamak mı gerekiyor? Sadece gözlemci olup işimize mi bakmak lazım? Elinden geldiğince iyi kalmaya çalışan bir insan olarak bu manzaraları gördüğümde gerçekten üzülüyorum. Bu topluma karşı iyi kalmaya çalışan bir insanın tavrı nasıl olmalı sizce?

Sürekli başında durmak istemedik işi didikleniyor gibi hissetmesin diye. Çantamız orada kalmış. Cüzdanımız içinde ve net 1000-2000 lira arası para olduğuna iki kişi eminiz. Çantayı hatırlayınca aldık ama paradan eser yok :)

Eşgal tip gelenler.

Ne yapmak lazım? Stratejik akıllıca davranma adına

a) hiç peşine düşme bu işlerde de bundan sonra kimseye güvenme
b) polis çağır içeride suç üstü yaptır ama güvenlik kamerası yok başından 600 lira bahşiş de vermiştik zaten.

Mesela Beyoğlu istiklal caddesinde yürü manda batmazda Türk kahveni iç falanca oranın tarihi olan klasik pastanesinde özellikle şu tatlıyı ye .. böyle İstanbul’u tarihi mekanlarını müzelerini tarihi ruhunu iyi bilen birilerince yazılmış İstanbul rotaları içeren kitap var mı veya internette bir uygulama bir kaynak ? nereden bulurum

Çok teşekkürler :))

Anne spor yaparken oyun ablalı bir de oyun salonu var. Aylık 1300 tl.

Sizce fiyat nasıl? İstanbul Ümraniye Üsküdar ortalamalarına göre değerlendirsek…

Çok Teşekkürler…

Benim durumum şöyle:
• 32 yaşındayım, erkeğim.
• Boyum 179 cm, kilom 110. Göbek çevrem oldukça geniş. 125 cm
• Karaciğer yağlanmam var.
• Babam karaciğerden vefat etti, bu yüzden karaciğerle ilgili sağlık kaygılarım fazla.
• Bipolar bozukluğum var. Manik dönemde kötüleştirdiği için egzersiz ve spor çok yapamıyorum.
• Yeme alışkanlıklarımı değiştirmekte çok zorlanıyorum. Patates kızartması, et, hamur işi, çikolata yediklerim bunlar.

Sormak istediğim şu:

Doktorla görüşsem; onay verirse Metformin kullanmak kilo vermeme yardımcı olur mu?

Veya önerebileceğiniz başka spor ve diyet harici etkili bir yol var mı?

Çok teşekkürler.

Herkes birbirine Pasif agresif örtülü laf atma, hafif alay, hafif dalga geçme, sataşma bunların hepsi şakayla karışık yapılıyor.

Ve kötüsü daha önce terslediğim biri var. Bana kin tutmuş. Sürekli üzerime oynuyor. Birbirleri arasında da sürekli laf sokma var. Enerjim bitti artık. Çok yorucu.

Fakat nereye gidersem gideyim özel sektör aynı değil mi?

Ben ne yapayım? Şuan akıllı olup herkese pozitif, samimi enerjik davranmaya devam.

Terslemiyorum kimseyi.

Tavsiye ettiğiniz bir site veya sayfa var mı? Şimdiden çok teşekkürler…

Mesela sokak ortasında denedi 5-10 erkek toplanıp onu dövüyor.

Evde denedi hemen polis jandarma neyse gelip yakalayıp dövecek güzelce.

Zamanla dayak arsızı olma durumu da olabilir değil mi o daha tehlikeli gerçi...

Sizce bu davranışlardan kadına şiddet vb vazgeçmeyen birinin rehabilitasyon çözümü dayak değil ise nedir?

Ben normalde iş yerinde oldukça saygılı, güler yüzlü, çalışkan ve uyumlu biriyim. Fakat son zamanlarda yaşadığım duygusal dalgalanmalar nedeniyle zaman zaman biraz ukala, küstah davranma gibi değişiklikler olmuş olabilir. Bu durumun nedeni henüz yeni yeni toparlamaya başladığım ruhsal rahatsızlığım (bipolar bozukluk) ile ilgili şu anda tedavi sürecindeyim.

İş yerinde ekip liderimle ise geçmişte oldukça sıcak ve saygılı bir iletişimimiz varken, son zamanlardaki bu değişimi fark edip bana karşı daha mesafeli davranmaya sınır koymaya başladı. İşle ilgili mesajlarıma yanıt vermemeye başladı. Ben de buna karşılık kendimi geri çektim ve ben de mesaj dilimde birebirde vs biraz mesafe koydum.

Ben de böyle mesafe koyunca şimdi tekrar benimle yüz yüze iletişim kurmaya başladı, odama gelip işle ilgili konuşmalar yapıyor. ( Normalde telefonla arar söylerdi)
Merak ettiğim iki şey var:
1. Bu süreçte yaşanan duygusal dalgalanmalarım ve dönemsel kişilik değişim hallerim işimle ilgili bir tehlike yaratır mı? (Yani bu nedenle işten çıkarılma gibi bir durum olur mu? İşyeri rahatsızlığımı bilmiyor ) İşimi çalışkanlıkla yapıyorum sadece eskiden aşırı uyumlu aşırı saygılı iken hastalık dönemlerinde hafif kibirli rahat bir modda oluyorum sanırım… Bu da ego sahibi ekip liderini rahatsız etti eminim…
2. Ekip lideri ile İletişimimiz yeniden eski samimiyetine, güven ortamına sizce kavuşur mu?

Eskiden çok saygılıydınız son zamanlarda bipolar rahatsızlığınız dolayısıyla Siz biraz rahat hafif ukala davrandınız diye bu şekilde. İşle ilgili Mesajlarınıza cevap vermiyor. Hastalığınızı bilmiyor bu arada.

Bu sefer siz de geri adım attınız bir mesafe koydunuz mesajlarınızda araya.

Fakat bu sefer o odanıza geliyor işle ilgili görüşmeler için. Muhtemelen mesafe koymanız onu tedirgin etti durumu birebirde görmek istedi.

Hastalığınızla ilgili toparlamaya çalışıyorsunuz ilaç vs. Normalde çok saygılı güleryüzlü pozitif enerjik uyumlu çalışkan birisiniz.

Bu olayı objektif analiz eder misiniz?


Ve Bu iletişim durumları dolayısıyla işten atılır mıyım? Ve işler iletişimimiz yine eskisi gibi samimiyet güven vb yoluna girer mi?

Ulusal tüketiciyken yeni yasayla serbest tüketici olmuşuz haberimiz yok.

3.84 kuruşa sabitleyen pratik tarife tavsiye ettiler. Ama faturayı şişik şişik yollarlar diye korktum kabul etmedim.

Nedir bu olayın aslı astarı?

Geçelim mi bu tarifeye? (Son faturamızı 4.90'dan mı ne ödemişiz öyle dedi)

Ev sahibi çocuk oyuncağı gibi uğraştırıldı diyelim. Ev eşyalı olarak kiralandı. Gerçek bir mazeret de olmaksızın 1 ay sonra biz boşaltıyoruz deniyor. Yani kiracı otel mantığıyla geçici olarak kullandı evi çıkıyor.

Bu duruma engel olmak için ev sahibi nasıl önlem alabilir?

Şu şekilde bir ek protokol hukuken uygun olur mu mesela?


KİRA SÖZLEŞMESİ EK PROTOKOLÜ

Taraflar arasında daha önce imzalanmış olan kira sözleşmesine ek olarak, aşağıdaki şartlar taraflarca kabul edilmiştir.

Madde 1 – Erken Tahliye ve Cezai Şartlar

1. Kiracı, sözleşme süresi sona ermeden evi boşaltmak isterse, en az 30 (otuz) gün önceden yazılı olarak Ev Sahibine bildirimde bulunmakla yükümlüdür.

2. Kiracı, bu bildirim süresi içinde veya sözleşme süresi bitmeden evden çıkması halinde, kalan kira bedelinin %50’sine tekabül eden tutarı cezai şart olarak Ev Sahibine ödemeyi kabul eder. (Veya makul süreye binaen 2 aylık kira ücretini, Veya yatırdığı bir aylık depozito ücretini Ev sahibine bırakmayı)

3. Kiracının sözleşme süresi dolmadan çıkması, Ev Sahibinin uğrayacağı maddi zararın tazmini hakkını saklı tutar.

4. Kiracı, erken tahliye nedeniyle doğabilecek tüm zararları tazmin etmekle yükümlüdür.

5. İşbu madde kapsamında doğacak ihtilaflarda İstanbul (veya ilgili il) Mahkemeleri ve İcra Daireleri yetkilidir.

İşbu ek protokol, tarafların serbest iradeleri ile okunup anlaşılarak, iki nüsha olarak düzenlenmiş ve taraflarca imzalanmıştır.



Ev Sahibi: ............................................. Tarih: ...............



Kiracı: ............................................... Tarih: ...............

2 adet aracımız var. Nezaket görgü kuralları ve hak açısından ikisini bir arada 7-8 araçlık otoparka bırakmamız veya bir aracı hiç oynatmadan sürekli aynı yerde park halinde bir iki ay tutmamız uygun olmaz değil mi?

Daire kapısı açık çocuk haliyle çorabıyla kapıdan dışarı adım atıyor. Kolundan sertçe çocuğu sirkeler gibi çekiyor. İçeri alıyor koşarak. Çocuk haliyle ağlıyor. Sinir olduğunda birleyen düzenli aralıklarla böyle çocuğu silkeler gibi sert hareketler yapıyor. Çocuk böyle davranışlarında bazen ağlıyor bazen gülüyor. Ben çok sert tepki verdim defalarca. Anlamıyor davranışında bir değişiklik yok. Bunun dışında normal anneliğinde bir problem yok. Duygu kontrolü düzenlemesi mi artık her neyse sorun var. stresli anlarında anlık böyle çocuğa sert hareketler yapıyor.

Baba olarak Sizce nasıl bir aksiyon almalıyım?

Verir misiniz?

8-9 tane açılmamış sıfır beyaz eşyamız vardı. Aldığımız yetkili bayiye ucuza geri sattık. Ürünleri aldılar. Bugün 5’e kadar bir yerlerden para ayarlayacağım muhabbeti, olmazsa kendim yatıracağım dedi. 5’te elemanı aradı garanti bankası çöktü ödeme olmadı pazartesiye kaldı muhabbetine döndü iş.

Dümene mi geldik sizce?

Ankastre set, bulaşık, kurutma makinesi aldık.

Kurutmayı önden kurdurmak istedik kirli çamaşırlarımız çok. Müşteri hizmetlerinden 1 gün önceden randevu aldık. Adam hepsini Pazartesi toplu kuralım muhabbeti yaptı. Ben de olmaz kurutmaya ihtiyacımız var kurutmayı gelin kurun dedim. Üsküdar'dan Kadiköy'e geldi diye surat yaptı.

Kullanımını soruyorum kılavuz orada diyor surat yaptı gitti.

Şimdi ankastre seti için 11-13 arası randevu aldık. Sadece nakliye için gelecekler. 11'de oradayım diyor. Emrivaki. Ben diyorum evde insan yok 13'te gelin. Yok olmaz muhabbeti yapıyor. Ben de ben "her yetkili servisle konuştuğumda sizi ikna etmek için müşteri olarak niye uğraşıyorum kardeşim?" dedim çıkıştım elemana.

12:30'da geliriz abiye döndü iş.


Eve insan yollayacağım ki o da 11'de müsait olamıyor. Adamlar her seferinde böyle. Bir de ben ilk defa sizin gibi örnekle karşılaştım muhabbeti yapıyor, işte 12:30'da orda kimse olmazsa kayıt açar giderim muhabbetleri yapıyor hala.
Acayip bir durum gerçekten...



Montaj hizmeti için böyle sıkıntı yaşadınız mı hiç?

SB

Yeni bitmiş sıfır 7-8 katlı binada 1.kat daire
Bodrum katı da olan 3 katlı küçük binada giriş kat daire (üstünde sadece 1 daire var altında da bodrum dairesi var) - fakat bina 50-60 senelik eski bir bina.

Deprem için hangisi daha güvenli olur? Kat sayısı az olduğu için eski bina mı yoksa çok katlı yeni bina mı?

Doğalgaz saati yok, Kombi yok, ankastresi ocağı vs. yok. iskanı yeni alındı. Fakat henüz kat irtifaklı kat mülkiyetine geçirtmedik.

Doğalgaz başvuru süreci nasıl olacak önce ocağı kombiyi taktırıp sonra mı bunlar?

şimdiden çok teşekkürler.

"Suçluyum. Zararlıyım. Kusurluyum." gibi temel olumsuz inançlardan bahsediyorum.

Değiştirebildiyseniz nasıl yaptınız?

SB şimdiden teşekkürler...

Toplu olarak ailece evlere aldık. Sürekli arıza yapıyorlar. Tamir ettik diyorlar getirince yine anakart yanıyor. Elektrik arızası sizinle ilgili dediler yeni hat çektirdik yine aynı.

4 tane kullandığımız ve bozuk olan, Kullanmadığımız 2 tane daha açılmamış var.


Direkt iade edebilmemiz için nereye başvurmamız lazım?

Bir tüccara borcumuz var. Türk lirası üzerinden borçlandık. Tutar 100 bin tl. Borçlanmanın üzerinden 2 hafta ya geçti ya geçmedi. 3 hafta içinde ödeyeceğim dedim. Şimdi altın üzerinden hesap yapalım diyor. Bu fırsatçılık değil midir? 3-4 ay sonra ödeyecek olsam neyse. TL olarak borçlanmışız neticede

Yalnızken, çekirdek aileyle iken enerji az, standart. Uzun süredir görüşülmeyen sevdiğimiz akrabalarımızeka eş dostla bayramda filan bir araya gelince herkes çok daha enerjik, çok daha keyifli.

Kendi çekirdek ailemizde veya yalnızken niye böyle olamıyoruz sizce?

Gündelik hayatta sizi rahatlatan, Stresinizi azaltan hemen hemen hergün düzenli yaptığınız neler var? (müzik, sanat türü, yazmak, dans vb vb. herşey olabilir)

Günlük Yapılacakları yazmak, bir aksiyon almak çözümü düşünmek, planlamak harekete geçmek anksiyeteye nasıl iyi geliyor?

Zihin çözümle hedefle meşgul olunca daha savaş modunda olduğu için mi susuyor acaba

Belediyeye başvurulmuş bir iki aya iskan mı Kat mülkiyeti mi neyse çıkarılır filan dendi

Böyle bir kat irtifaklı daire almak mantıklı mı? İleride sıkıntı yaşatır mı sizce?

6 senedir evliyiz. Annemin desteğiyle Ev alacağız. Eşime her seferinde bir konuyu ona açma dememe rağmen sonradan haberi olursa ayıp olur dedi diye söyledik. Annem daireyi alacak. 2+1 almayın 3+1 bakın üstüne bir eski daire satıp öyle bakın vs. Ota boka karışıyor. Beraber ev gezelim muhabbeti dönüyor. Eşim de ertesi sabah kararsızım öyle mi yapsak moduna giriyor. 6 senedir tüm önemli kararlarda bu kısır döngü devam ediyor. Ben her seferinde 30 yaş üstü insanın 60 yaşında adam birşey dedi diye aklının bulaşmasına ayar oluyorum sinirleniyorum. Sonra ben kalkıp gidiyorum salonda yatıyorum vs. Adam saygısız bindiğim arabadaki arızaya laf eder, annemle aramızdaki mali ilişkilere laf eder ileri geri bir saat konuşuyor sinirlerimi zıplatıyor. Boşanmayı bile düşünmeye başladım çünkü eşim de ya babam sana çok karışıyor saygısızca konuşuyor kusura bakma ama ben senin yanındayım onun ne dediğinin önemi yok demiyor. 2 yaşında çocuğum olmasa düşünmeyeceğim o derece.

Şimdi ben tepki gösterdim diye 3 gün de surat asar. Artık deliriyorum yani.

Babana da sana da lanet olsun deyip boşanmak mı, saçlarım beyazladı artık

Altın artıyor ev fiyatları da sizce artacak mı?

Bu dönem ev almak için fırsat gibi değil mi sizce de

Arsamızı satacağız. Bayağı ceza maddeleri 90 gün sözleşme süresi filan var sonra caymak isteyince sıkıntı yaşar mıyız normal bir emlakçıya mı versek satış için

Ve önümüzdeki yıllarda da para değer kaybetmemesi için altında tutmak mı araba olarak tutmak mı (binilmeyecek otoparkta garaj arabası olarak bekletilecek) daha iyi?

Ciddi bir depresyon, stres, sosyal anksiyete, motivasyonsuzluk, zevk alamama süreçlerim vardı.

-Doğru ilacı doktorumla deneme yanılma ile bulduk gibi.

-Şimdi 4-5 gün olmasına rağmen tüm semptomlarım birden hafifledi. Motivasyonum cesaretim %70 arttı.

-Spor, terapi, vitamin takviyesi vs. bir sürü şey denedim ama hiç birisinde bu kadar kısa sürede, güçlü iyileştirici etkisi olmadı kısacası.

SORU: Mesele daha çok beyinle mi ilgili yani?

Ve ilacın etkisi bıraktıktan sonra da kalıcı oluyor mu?

Lise zamanları üniversite zamanları çok heyecanlıydım. Böyle içimden gelerek spontane birşeyler yapmaktan çok keyif alırdım. Spontane geziler ilişkiler vs. Evlilik sonrası yaşam sorumlululukları derken o heves heyecan gitti. Hobiler bile keyif vermez oldu. Arkadaş desen hiç kalmadı.

Bu 30 yaş sonrası ve sorumluluklar sonucu normal mi sizce?

Yani o gençlik hevesleri heyecanları zevki artık kalmıyor mu sahiden?

Veya o hevesi mutluluğu canlı tutanlar bunu nasıl başardınız?

Duyuru başlıkta. Özelden yazabilirim.

Genel cerrahi mi gastroentoroloji mi daha iyi olur?

Kayınvalide kayınbiraderin evine geldi. Eşim biz de kalalım dedi. İki gün kaldık. Üçüncü gün dönecektik. Kayınvalide de akşam bir düğüne katılıp dönüş otobüsüyle gidecek. Kayınbiraderin arabası var. Fakat karda arabayı çıkarmaya sürücülüğüne güvenmiyormuş. Eşim diyor ki annemi akşam düğüne sonra otobüsüne biz bırakalım. Küçük bebeğimiz de var. Kar kıyamet annem düğüne gitmesin o zaman dedim. Trip atıyor. Sinir nöbeti geçiriyor.

Bu gibi istekler ne kadar karşılanmalı sizce? Yani eşin ailesiyle ilgili her isteği kırmama adına karşılanmalı mı?

Ve maliyeti ne kadar olur? Ustasından istememiz gereken önemli incelikleri var mı?

Mesela sosyalleşmekten keyif aldığınız için mi, aramazsam arayı açtı derler ayıp olur diye mi gibi… arkadaşlarınızla akrabalarınızla işten arkadaşlarınızla hangi güdülenmeyle kesintisiz irtibatta kalıyorsunuz?

Bu iletişimde kalma konusunda hiçbir isteklilik ve motivasyonunuzun olmadığı, mutsuz, aşırı depresif, çok stresli olduğunuz dönemlerde nasıl iletişimlerinizi devam ettiriyorsunuz?

Şimdiden çok teşekkürler…

Kendi dairemiz de eski. Birikimle de istiyoruz ama yeni eve para yetmiyor alamıyoruz. En azından elimizdeki nakti değerlendirme adına Eski daire alıp kiraya vermek mantıklı mı? Kira getirisi 20-25 arası.

Alacağımız daire binası 40-50 senelik en az. Kentsel dönüşüme girme ihtimali az sa olsa olabilir gibi.

Depresyonda olanlar niçin depresyonda, olmayanlar da niçin değil? Depresyona neden girmiyorlar?

Veya tam tersi çok iyi muhabbet dönmesi neyle alakalı sizce ?

Birinin böyle ortamda fişeklerini mi olması gerekiyor illa