Ekşi Duyuru

Selamlar bir önceki duyurumda kız arkadaşımla sıkıntılı durumumuzdan bahsetmiştim. Genelde ayrıl denmiş, ancak ben gerçekten ondan uzak kalamıyorum.
Onsuz bir şeyden keyif alamıyorum gibi.
Her neyse, Geçenlerde ortak bir arkadaşımız bizi konsere çağırdı. Ben o gün için iş yoğunluğum olduğunu bu nedenle katılamayacağımızı söyledim. Sonra kız arkadaşıma , bu aralar çok yoğunluğum var biz sonra başka bir konsere yine gideriz bana 1 ay müsaade et dedim. Neyse bugün buluştuğumuzda tutturdu ben gitmek istiyorum diye ve bizim arkadaş grubu ile gitmek istediğini söyledi ben de kabul ettim. Sizce başta ben onu engellemeye çalışarak hata mı yaptım ya da o benim durumuma karşın anlayışsızlık mı yaptı?
Bir de ikinci sorum şu ki kendisi dış görünüşüne aşırı derecede özen gösteriyor. Saatlerce makyaj yapıp kıyafet deneyebilir. Veya bir önceki gün çok yemek yediği için bir gün aç durabilir. Ancak benim dış görüntüm konusunda hiçbir rahatsızlığı yok .daha önce saç ektirmiştim ve şu an eskiye göre durum iyi. Ancak doktorla iki seans planlamıştık .İkinci seansı yaptıracağım ancak bana hep böyle çok iyi olduğunu ,ektirmeme gerek olmadığını söylüyor.Son zamanlarda baya kilo aldım yaklaşık 10 :( ve kilo vermek istediğimi söylüyorum. Ancak o konuda da , benim hiçbir rahatsızlığım yok gözüme hala aynı geliyorsun canını sıkma diyor. Buna benzer başka durumlar da var. Sizce yapmak istediği ;Beni olduğum gibi kabul edip ,kendisini de olduğu gibi kabullenmem mi?

Eğer 30 yaşına gelmeden aylık faizden pasif geliriniz 50.000 TL olsa (3.000 Dolar) diyelim, nasıl bir hayat kurardınız? Hayatınızda neler değişirdi? Yani bugünden geriye baktığınızda böyle bir fırsatınız olursa nasıl değerlendirirdiniz bu geliri? Hayat standartınızı mı değiştirirdiniz, ülke mi değiştirirdiniz yoksa yatırım mı yapardınız?

Bir de nasıl bir günlük rutininiz olurdu?

Not. Türkiye'de yaşıyorsunuz, tek başınasınız.

Kyk + 1 kredi var.
Okula giden cocugun masrafi var (devlet okulu)
Faturalar. Mutfak giderleri. Ulasim giderleri. Saglik giderleri. Lojman aidati.

Aldigim maas asgari ucret duzeyinde degil, yüksek.

Standartlari dibe kadar cekmis durumdagiz, ki hatta bir standart yok bile.

Bu maasla hicbir sey tam olmuyor. Hep bir fire var. Mutfak giderine bile yetmrz hale geldi.

Hersey aksamaya basladi. Hicbir odemeyi yapamiyorum. Tasarrufla da olacak is degil.

Boyle giderse cevirmek icin borc dongusune girmek zorunda kalmaktan korkuyorum. Gelirin artmasj ya da ek gelir imkanim yok.

Calisip didinmeme, tutumlu yasamama ragmen dibe dogru cakiliyorum. Ki herkes de benzer durumda, o da malum.

Ne yapacagim ben? Cok kotu hissediyorum kendimi. Hicbir odememi yapamaz hale geldim yeni bir odeme kalemim olmamasina ragmen.

Sevgilim bir süredir beni ailesiyle tanıştırmak istiyor ama ben bir endişemden dolayı sürekli erteliyorum. Kendisi ailesine çok düşkün bir adam ve hayatına giren her kadını kısa süre içerisinde ailesiyle tanıştırıyor, hayatındaki kadın hemen onun ailesine girmiş oluyor.

Bana sevgilimin arkadaşlarından biri benden önceki bir yıllık sevgilisini onun ailesinin çok sevdiğini söyledi. Sürekli sevgilimin annesi ve kız kardeşleriyle birlikte vakit geçiriyormuş o kadın, hep bir aradalarmış. En son o kadar samimi olmuşlar ki sevgilimin küçük yeğeni kadının kucağında uyumaya başlamış, o kadın olmadan uyuyamıyormuş. Şimdi benim endişem acaba beni de bu kadar severler mi diye.

Sevgilimle aramda biraz yaş farkı da var. O kadınla da arasında aslında yaş farkı varmış ama bizimki bir tık daha fazla. Bundan çok rahatsız olurlar diye korkuyorum. Bir de ben o kadınla çok farklıyım tarz olarak. Mesela onunla benimkinin annesi birbirlerine sık sık yemek tarifi atıyorlarmış, bir araya gelip yeni öğrendikleri tariflerden yemek yapıyorlarmış ve sonra da anne kişisinin komşularıyla buluşup hep birlikte yiyorlarmış o yemekleri. Ben hiç anlamam yemekten falan, böyle oturmaya gitme işlerinden de hiç hoşlanmam. Ya da sevgilimin kız kardeşleriyle alışverişe çıkıyormuş, bütün gün birlikte şehir turu yapıyorlarmış. Ben böyle şeyleri de hiç yapamam, zaten biraz da soğuk ve donuk bir yapım var. Bu küçük örneklerin dışında o kadar çok farklı mesele var ki.

Artık sürekli bahane bulmaktan yoruldum, yakında beni tanıştırmaya götürecek muhtemelen. Aklıma geldikçe çok endişe ediyorum çünkü beni sevsinler istiyorum. Böyle olunca da elim ayağıma dolanıyor ve saçmalıyorum. Ne tavsiye verebilirsiniz bilmiyorum ama bu konuda söyleyeceğiniz var mıdır? Benzer deneyim olur, tavsiye olur, yorum olur. Şimdiden tanışmanın gerginliği çöktü üzerime, bunları yazarken bile kalbim çok hızlı çarpmaya başladı.

Şimdiye kadar samimiyet ve nezaket göstermiş, okulla ilgili bi durumda başım sıkıştığında beklediğimden daha "caring" davranmış olan ve aynı zamanda akademik danışmanım olan hocam covid olduğunu duyurdu mail ile. O maili yanıtlayıp bişey yazmayı düşünüyorum ama emin değilim.

"X yaz geç" tarzı önerilere açığım.
şakşakçı gibi olmasın ama belediye sms'i gibi de olmasın.

Bugun 21.00 gibi bulusacaginiz flort var. Dunden kararlastirmissiniz. Bu arada anadolu yakasinda yasiyorsunuz onunla bulusmak icin avrupa yakasinda arkadasinizda kaliyorsunuz (onunla bulusacagiz diye kaldigimi biliyor) aranizda bisey gecmemis ve 4.bulusmaniz olacak.

Az once icime bi sey dogdu mesaj attim kacta buluscaz diye. Isleri uzamis, baska is gelmis 12ye kadar ancak bitermis (kendisi muzisyen) ben de asiri gicik oldum bu saate kadar beklettigi hatta ben sormasam boyle biseyi soylemeyecegi icin. Saygisizlik resmen.

Yazmis dondun mu karsiya. Dedim boyle yapacagini bilseydim donerdim ama ben vazgectim zaten hevesim kacti bi daha gorusmek isteyecegimi zannetmiyorum dedim. Planli islere gelemiyormus beyefendi, boyle yapmam icin sebep yokmus.
Ben mi abartiyorum? Bu kapris mi? Kac saatimi aldi. Bi bulusmayi ertelemek icin mesaj atmak cok mu zor? Bu isin geri donusu var mi sizce.

ya da burada cıvıl cıvıl birileri var mı şu an? aşırı mutlu olan, hayatında süper şeyler yaşayan kişiler varsa bizimle de paylaşsa da azıcık nasiplensek :)

Sevgilinize onunla (onun davranışlarıyla, kararlarıyla vs.) ilgili rahatsız olduğunuz bir durumu söylüyorsunuz ve onu yapmamasını rica ediyorsunuz. Bunu normal bir şekilde dile getiriyorsunuz yani ortada herhangi bir tartışma veya bağırma yok. O siz ne zaman bu tarz bir şey söyleseniz sinirleniyor ve ''seninle ilgili yapmak istediğim çok şey vardı, çok planım vardı ama sen böyle davrandığın için onları ya ileri bir tarihe atıyorum ya da tamamen gerçekleştirmekten vazgeçiyorum'' diyor. Onun bu davranışını nasıl yorumlardınız ve ona nasıl karşılık verirdiniz?

Calisirken vakit bulmak zor oluyor, bahene edip evde oturmak yerine bir seyler yapsak dedik ama civarlarda cafelerin, otellerin yilbasi eglenceleri disinda pek bir secenek bulamadik.

Kar tatili gibisinden bir seyler dusunuyoruz, ama aracla rahat gidilir mi, tur mu alinmali emin olamadim.

Sizdeki plan, mekan, sehir tavsiyelerini dinleyelim dedik mümkünse Güney-Batı taraflarinda.

Biriyle düzenli sevgililik ilişkisi yürütmek için kafaca iyi anlaşmanız, uyumlu olmanız, cinsel çekim hissedebilmeniz gibi durumlar yeterli midir, yoksa aşık olmadan olmaz mı?

Yorumlarda tercihen cinsiyet de belirtebilirseniz çok daha iyi olur.

çok değer verdiğiniz, hayatınızda önemli bir yeri olan, iletişiminizi bitirmek istemediğiniz biri diyelim ki.

saçmaladı (hem %99 haksız hem uslup yakışıksız) ve kalbiniz kırıldı, ağırınıza gitti, gururunuza dokundu, incindiniz...

o an yani konuşma esnasında anlatmaya ve uyarmaya çalıştınız "bak böyle söyleme, bu dediklerin çok kırıcı vs." diye.

anlamadı, devam etti, çok kırıldığınızı söylediniz, üste çıkmaya çalıştı, konuyu kapatıp olay mahalinden sessizce ayrıldınız.

böyle durumlarda ne yapıyorsunuz? sessiz kalıp sizinle iletişime geçmesini mi beklersiniz? veya çok ağırınıza gitmiş olsa bile kendiniz gider konuşur musunuz? veya ne yaparsınız?

başınızdan geçen benzer durumları anlatsanız ne güzel olur hatta fikir vermesi için:)

Herkese selam,

Yaklaşık 3 ay önce bir kızla tanıştım, çok kafa dengim saatlerce keyifle sohbet ediyoruz.Dış görüntüsü de çok hoş. Birlikte aktivite yapıyoruz ; dizi,film izliyoruz, tiyatroya gidiyoruz , parklarda geziyoruz.Ancak hayata bakış açımız çok farklı.Geçen bir arkadaşımın çocuğu oldu dedim ki hediye alıp gidelim . Almak istediğim hediyeyi pahalı buldu aldırmadı uyduruk bir hediye ile misafirliğe gittik ama aynı gün boynerde üç katı paraya makyaj malzemesi aldı. Başka bir olay da ;Geçenlerde bir yerde arabayı valeye verdik adam arabayı saçma bir yere park etmiş baya bir bekledik. Vale özür diledi ben de sorun olmadığını bekleyebileceğimzi söyledim, ancak kız arkadaşım adama çok sert çıktı. Ben böyle yapma dediğimde hemen sakinleşti ama ben ömrüm boyunca böyle sakinleştirecek miyim ?Ayrıca Farklı aile yapılarından geliyoruz. Benim daha muhafazakar bir ailem var ancak muhafazakarlığı burada din bağlamında kullanmıyorum sadece geleneksellikten bahsediyorum. Ancak o çok rahat bir aileden geliyor. Anne baba ayrı her ikisinin de sevgilileri var gibi. Bir de çok sinir bozucu bir kardeşi var maalesef durmadan kızdan para isteyen. Abla, kız arkadaşımla gezeceğim para yolla , konsere gidecğim para yolla gibi. Kız arkadaşım da telefonda kızıyor ,söyleniyor ama parayı da yollamak zorunda kalıyor.Bu arada kardeşi üniden mezun,işe soktular ama zora gelmedi ,işten çıktı.Sabahtan akşama kadar arkadaşlarıyla kafede oturuyor.
Ben çok ciddi düşünüyorum çünkü gerçekten aşığım bu kıza ancak bu tip farklılıklar ileride bizi yıpratır mı ? Yoksa zıt kutuplar mı birbirini çekiyor. Ne dersiniz bu iş daha ciddileşmeden bitsin mi?
Tavsiyelerinizi bekliyorum.

sb.

iç dökesim geldi sadece. 27 yaşındayım, üç kuruş maaşım var. 4300 lira tam olarak yan haklar hariç olarak. asgari ücret olacak 4000 lira. yani aslında asgari ücretle çakışıyor olacağım resmen. illa ki zam olacak ama ne fark eder ki? yüzde 50 zam yapabilirler ama yüzde 50 zam bile hiçbir şey ifade etmiyor bu ekonomide. şu anki maaşım zaten yok gibi bir şey. hayatta kalabiliyorum sadece. iş değiştirerek maaş arttırmaya bakıyorum ama piyasa korkunç, iş yok zaten doğru düzgün olanlar da zaten 8-9 bin talep etsem dönüp bir daha aramazlar bile. işimde iyiyim, kafam çalışıyor kalifiye biriyim ama işte iş hayatına birazcık geç girdim. 1,5 yıldır çalışıyorum sadece.

hiçbir gelecek göremiyorum gerçekten, evden çalışıyorum. son 1 aydır falan resmen depresyonda gibiyim. yataktan kalkamıyorum, pc başında ekrana boş boş bakarken buluyorum kendimi. hiçbir şeye odaklanamıyorum doğru düzgün. yaptığım işe artık hiç sahip çıkmıyorum çünkü motivasyonum yok. napacaklar ki en fazla kovarlar diyorum yeni bakan gibi kaybedecek sadece maaşım var diyorum. benzer maaşa başka iş de bulunur nolacak diyorum.

ücretsiz izin falan mı alsam acaba diyorum kafa dinlemek için biraz. ne dersiniz? ücretli iznim de var baya ama onları iyi günlere saklasam daha mantıklı olur gibi geliyor.

son sorum mantıklı mı sizce siz olsanız yapar mıydınız? sizde durumlar nasıl genel olarak? nasıl dayanaıyorsunuz?

OkCupid, Bumble gibi mecralarda standart üyelikte sunulan imkanlar oldukça kısıtlanmaya başladı ve sistem seni adım adım Premium üyeliklere zorlamaya başlıyor artık, normal bir üyelikle çok verim alınamamaya başlanıyor.

Ben şimdiye dek hiç online dating işleri için ücretli bir üyelik almadım ve açıkçası bu biraz parayı çöpe atmak olarak gelmiştir bana hep. Şöyle ki; Türkiye'de zaten dating app kültürü çok oturmadı halen. Gerçek bir arayıştan ziyade, duygusunu tatmin için kullanan da çok. Bir anda gayet güzelce konuşurken sebepsizce unmatch yiyebildiğin bir ortama maddi bedel yatırmak, suya yazı yazmak gibi geliyor bana. Ben bu şekilde düşünüyorum şahsen.

Bu tür app'leri ücretli üyeliklerle kullananlar var mı aramızda peki? Verdiğiniz paranın karşılığını gördüğünüzü düşünüyor musunuz, tavsiye eder misiniz?

öncelikle (bkz: 2021 ekonomik krizi/@bleumarine)

üniversiteden mezun olduğumdan beri yani 10 yıldır çalışıyorum. iş hayatımın ilk yıllarında deli gibi para biriktirmeye odaklandım ve çok küçük bir ev (stüdyo daire) alıp kredisini ödedim. bu dönemde ailemle yaşadım, elimden gelen her türlü maddi manevi katkıda bulundum. (bulunurum da zaten, bu dünyada sadece ailem var, bunu marifetmiş gibi söylemiyorum, yanlış anlaşılmak istemem.)

tam kredi bitti, kendi evime yerleşirim artık kendi hayatım olur derken pandemi patladı, babamın işleri kötüye gitti. o zamandan beri de aileme destek olabilmek için varımı yoğumu ortaya koydum. gerekirse evimi de satarım. 2 yıldır maaşımdan 200 TL bile kendime ayırmıyorum, harcamıyorum. bu dönemde bir ilişkim vardı, o da bitti. yani kendi hayatım kalmadı, ne kadar daha böyle sürer onu da bilmiyorum ülkenin hali ortada.

özetle 2 yıldır
-evden çalışıyorum. (08:00 - 18:00 arası bilgisayar başındayım, çoğu zaman akşam, bazen hafta sonu da çalışıyorum.)
-işim yoğun ve stresli
-kronik hastalıklarım var, salgından korkuyorum.
-bu nedenlerle neredeyse evden hiç çıkmadan yaşıyorum. kendim için yaptığım hiçbir şey yok.

sorun nerede derseniz; asla anneme yaranamıyorum. yaptığım ev işlerini asla yeterli bulmuyor. sürekli laf ediyor. hem çalıştığım hem kronik rahatsızlıklarım da olduğu için evde süperman gibi her işe koşamıyorum ama gerçekten elimden geleni yapıyorum.

hiç asi, huysuz bir iletişim tarzım olmadı, kendisine tane tane anlatmaya çalışıyorum. fiziksel olarak evden bu kadar çıkmamak, bu kadar oturarak çalışmak da sağlımı kötü etkiledi zaten. ama işe yaramıyor, sürekli laf ediyor.

en son bu akşam bana çok tembelsin dedi.

ben dün belim çok ağrımasına rağmen robot süpürge çalıştırdıktan sonra evi vileda yaptım, tozları aldım, gık etmedim, surat bile asmadım yemin ediyorum.
ki viledayı taşırken bile canımın acısından gözlerim doldu.

bana bu akşam dedi ki dün ne yaptın ki robot süpürdü zaten evi. vileda suyunu kaç kez değiştirdiğimi, belim ağrımasına rağmen her yerin eğile kalka tozunu aldığımı anlatınca da tembelsin ondan ağır geliyor iş yapmak dedi.

çok ağırıma gitti. hiç fevri bir insan değilim ama yarın bavulumu toplayıp kendi evime gitmeyi düşünüyorum. hep alttan alan, fevri hareketleri olmayan biri olduğum için böyle bir şey yaparsam şok olacaklar büyük ihtimalle ama gerçekten artık dayanamıyorum.

onlar benim canım, kıymetlilerim, ben onlar her şeyi yaparım ama bu lafları artık kaldıramıyorum. 1 değil, 2 değil. 34 yaşımdayım. yeni yetme ergen de değilim artık.

bir yandan da gayet iyi biliyorum ki hayat çok kısa, onlarla geçirecek kaç günüm var önümde bilmiyorum, pişman olacağım şeyler yapmak hiç istemem. ama psikolojim bozuldu çünkü 2 yıldır konuşmak hiç işe yaramadı, ne kadar kırıldığımı, elimden geleni yapmaya çalıştığımı, sağlık sorunlarımı anlatmaya çalışmam işe yaramıyor.

siz olsaydınız ne yapardınız?

5 kisilik cocukluk arkadas gurbuyduk. Hepimiz birbirinizin ailesinin elinde buyuduk.

Farkli zamanlarda herkes koptu ama ben devam ediyordum hepsiyle. Sonra hakliligim su goturmez gercek olacak sekilde hepsiyle diyalogumu bitirdim.

Hepsi serefsizlesti. Ama seviyordum herifleri. 10 yil olacak neredeyse. Halen hep baristigimi goruyorum ruyalarimda.

Bu benim ezikligim midir sizce?

Merhaba sevgili duyuru yazarları. Güzel bir pazarınız güzel bir haftanız olsun.
Çok uzun bir süredir içim içimi yiyor, biraz dertleşmek biraz da akıl almak için açtım bu duyuruyu.
5 yıllık bir ilişkim var. Ben kız tarafıyım. Erkek arkadaşımla aramızda 15 yaş var. Ben öğrenciyken okuduğum yerde tanıştık. Ben 26 yaşındayım, hala okuyorum bu sene bitiriyorum okulu, bir kaç sene boşladığım için çok uzattım sonra aklım başıma geldi ama.
2 sene önce evlilik teklifi aldım, evet dedim ama okul bittikten sonra anca olur dedim. Şimdi mezuniyete yaklaştım iş ciddileşmeye başladı.
Babam çok modern görünüşlü ama eski kafalı birisi. Annem çok modern görüşlü, ama babama karşı çok pasif biri. Annem ilişkimizi ve evlenmek istediğimizi biliyor, okulunu bitirirsen ben arkandayım bu konuda dedi. Ama babamdan çok korkuyorum. Babamdan genel olarak, her hangi bir şey isteyeceğimde bile korkuyorum.
Nasıl olacak bu işler? Annem mi söyleyecek babama kızı istemeye gelecekler diye? Hayır derse ne yapacağım? İlla ayrılacaksın rızam yok derse ilişkimi mi bitireceğim yoksa kaçacak mıyım? Çok saçma, şu devirde çok komik gibi geliyor biliyorum. Acaba ben mi çok büyütüyorum gözümde? Sizin istenmeleriniz ya da kız istemeleriniz nasıl oldu?
Ortada tam bir soru yok ama umarım karın ağrımı anlatabilmişimdir. Vereceğiniz her türlü akıla, tavsiyeye, yoruma şimdiden çok teşekkür ederim.

Zayıflık mı?
Başarısızlıktan korkmak mı?
Özgüven eksikliği mi?
Boşa vakit harcamamış olabileceği için sonuç odaklı olmak mı? ​

Ayran gönüllülük denen şeyn aslı bununla ilgili olabilir mi?

Çabuk pes eder misiniz? Pes etmeniz için ne gerekir?

Geldi çattı yine bir yeniyıl zamanı. Çok sevmesem de sırf çıkıntılık yapmamak adına çekilişe katıldım. Çektim birinin adını. Neyse şimdi ben ne alacağımı bilmiyorum. Çok tanımadığınız gençten bir hanım kız çalışana ne alırdınız?
Kazak falan gibi giyim olur mu, yoksa yeniyıl temalı kupa, ajanda, kar küresi gibi masa süsü tarzı bir şeyler mi?
Yada kitap mı alınmalı acaba. Bütçe max 100 lira belirlendi.

Kendinizi mesleki açıdan arkadaşlarınızla karşılaştırıyor musunuz? Bu sadece mesleki bilgi açısından olabilir, pozisyon ve maaş açısından olabilir. Karşılaştırma sonucunda kıskanma yaşıyor musunuz?

Saat 23.00 00.00 arası hep çiğ köfte yeme isteği geliyor. Size de bu şekilde belirli zamanlarda ya da bir anda çiğ köfte yeme isteği geliyor mu? Çok gerekli bir soru olmadığının farkındayım. Sadece yalnız olup olmadığımı merak ettim. Teşekkür ederim. Çiğ köfteli günler.

Selamlar,

Böyle bir şey yaşadım, şaşkınım. İş arkadaşıma nikahında yarım gram taktım. O zaman için 243 tl idi. 3 ay sonra da benim nikahım oluyor. Gelemeyeceği için zarf verdi bana. İçinde 100 tl vardı. ahdhahss. Eşdeğer olması gerekmiyor muydu bu işlerin?

hafta sonu müstakbel kayınpederle tanışmak için şehir dışına çıkacağız kız arkadaşımla ancak elini mi öpsem, başını mı tutsam ne yapsam bilemedim. elini öpsem garip mi kaçar, zaten corona var. öpmesem yumruk atsam nasıl olur bilemedim :/ cahile yol gösterin agalar.

edit: müstakbel kayınvalide var birde onu sormayı unuttum. ona ne yapcağız?

Beni samimiyetle seven, benim de aynı şekilde onu sevdiğim eski bir kız arkadaşım vardı.

Uzun bir süre ilişkimiz karşılıklı çok güzel bir çizgide gitti. İlişkimizin bitmesine yakın dönemlerinde ise şımarıklıklar yaptım, bencilce hareket ettiğim konular oldu. Allah var, o pek çok konuda alttan aldı, toparlayıcı olmaya çalıştı. O zamanlar yanlış yaptığımı göremiyordum tabii, ona kızıyordum. Ama aradan zaman geçip de kendi fotoğrafına baktığında, net bir yüzleşme yaşıyorsun.

O kızdan sonra hayatımda pek çok denemem oldu. Onun ardından, hep en ufak bir sıkıntı baş gösterdiğinde çizgisini çeken, istediği olmayınca anında uzaklaşma yolunu tercih eden insanlara denk geldim. "Eski kız arkadaşım melekmiş meğer" düşüncesi defalarca aklımdan geçti bu süreçte.

Sanki geçmişte ona yaptığım hatalar yüzünden hayat beni cezalandırıyor gibi hissetmeye başladım, hiç böyle bir kafaya girdiğiniz oldu mu sizin de? "Ben onun değerini bilemedim ve hayat artık karşıma bu tür insanları çıkararak bedel ödetiyor" falan gibi bir şey yani?

bu programda yunan yarışmacılar arasında kıvırcık saçlı yohanna isimli bir kadın vardı. hatırlıyor musunuz? küçükken platonik aşıktım. merak ettim ama pek bilgi bulamadım. nasıl bilgi bulabilirim? adı "Ioanna Nikolaou" imiş.

Selamlar,

Geçen gün aşağıdaki soruyu sormuştum sizlere,

eksiduyu.ru

Oyuna gittim, çıkışta kendisini tebrik ettim bi yarım saat oyun ile ilgili sohbet ettik, enerjik ve pozitif konuşmalar geçti aramızda bir soğukluk veya zoraki konuşma gibi bir durum sezmedim, oyun günü migreninin tuttuğunu iğne ile oynadığını söyledi sohbet arasında muhabbet bitincede '' ben seni daha faizla tutmayayım zaten yorgunsun ve hastasın tekrar tebrikler çok geçmiş olsun'' dedim ve tokalaşıp bitirdik sohbeti.

Şimdi ben bu arkadaştan umudu keseyim mi ?
Gerçekten davet etmek istese oyun sonrası bir yerelere davet eder miydi ?
Bugün bir arkadaşıma anlattım konuyu '' abi tokalaştıysa olmaz o iş dedi'' bu işler böylemi oluyor, bi mesaj yöntemi mi bu ?
Birde yeni bir oyuna başlayacaklarmış ocak ayında ona da gidip izlesem mi ?

Instagram vs eklemedim hala siz olsaydınız ne yapardınız vol2 ile karşınızdayım :)

Ve yaşınız kaç?

Asiye'den kastım "asiye kulun sana geldi efendimiz ". gerçek hayatta tanıyan var mı kendisini, merak ediyorum. Asiyeyken sohbetimiz olmuştu ufak, saygıdeğer bir abimize benziyor.

Eskiden sık görüştüğüm arkadaşların hepsiyle yaşadığım buhranlar dolayısıyla irtibatı kesmiiştim. O dönemler kimseyle görüşmek konuşmak istemiyordum diyelim.

3 4 sene olmuştur konuşmayalı normal olarak hiç arkadaşım da kalmadı.

mesaj atayım diyorum ama ne diyeyim işte?

Siz ne dersiniz saçma mı? Eski arkadaşınız sizs mesaj atsa ne yaprdınız mesela?

Normalde severim hepsini bir problemimiz yok yani

yataktasınız, uykunuz var(ama uykusuzluktan ölüyorum gibi değil, normal bir gün normal uyku saati), uzanıp ışığı kapatıp uykuya dalacaksınız. fark ettiniz ki gardırobun kapağı(ya da kapısı mı denir?) açık. kalkıp kapatır mısınız yoksa dikkate almayıp uyumaya mı başlarsınız?

25+ kadınlar için: 30 yaş üstü bir erkek

bir erkek yaşına göre baya genç gösteriyorsa, gerçek yaşını ne ölçüde dikkate alırsınız

Selam arkadaşlar soru başlıkta.

Tarot falı bakan var mı? Tarotun enerji ile ilgili olduğuna ve falda çıkanların gerçekliğine inanıyor musunuz?

Estetik yaptıranların canı hiç acımıyor mu? Ben yanlışlıkla burnumu bir yere çarpsam bir saat kendime gelemem. Burun estetiği yaptıran bir sürü insan var. Çok basit bir şeymiş gibi paylaşıyorlar.

Dating app'ten muhabbet ettiğimiz bir hanımefendi var, yarın buluşacağız.

Önceleri bir sohbet esnasında bana "Boyun kaç bu arada? Boy mevzularını önemseyen biri değilimdir de merak ettim sadece, ondan" dedi. Nedense o an boyumu üzerine bir 3 cm pay koyarak söylemek geldi içimden ki ilk kez yaptığım bir şey oldu bu. Sonrasında ben ona boyunu sordum, benim gerçek boyumdan 2 cm daha uzunmuş. Daha minyon duruyordu, o anlamda şaşırdım biraz.

Kısacası, gerçekte o benden 2 cm daha uzun ama ona söylemiş olduğum boyuma göre ise benim ondan 1 cm daha uzun olmam gerekiyordu. O an niye böyle dedim ki diye içime dert oldu şu an, stres yaptım.

Bu seviyelerdeki farklılıklar "dikkat çekici düzeyde" hemen anlaşılır mı sizce? Onu kafasında "Aaa bana yalan söylemiş" moduna bağlatır?

Merhabalar,

Dövme yaptırmaya karar verdim, nasıl birşey olacağını da biliyorum ama kime yaptırayım sorusunda takıldım.

Dövmesi olan siz Romalılar, yaptırdıktan sonra pişman olanlar, yaptırdıktan sonra keşke şurası şöyle olsaydı diyenler, yaptırdıktan sonra keşke bu değil şu dövmeciye yaptırsaydım diyenler? Ya da bunların hiçbirini demeyip de memnun olanlar, tecrübelerinizi paylaşabilir misiniz?

PS. İlk dövmem değil ama kolumun önüne yaptıracağım için sürekli göreceğim ilk dövmem olacak.

Bir süredir güzel bir ilişkim var. Sevgilim artık beraber yaşamamızı istiyor, kendisi bu konuda bayağı istekli ve "Hadi ama" noktasında talepkar.

Ben şu ana dek hayatımda hiçbir sevgilimle birlikte yaşamadım ve şöyle bir takıntım vardır; sevgili kişisine "en iyi halimle" görünmek.

Yani sevgilim olan kadının yanına hazırlıklarımı yapmış bir halde gitmeyi, kendimi en iyi halimle hissederek onunla görüşmeyi seven bir yapım var. Bunun için de kişisel bakım çok önemli benim için. Her türlü vücut kıl tüy temizliğimi yapmalıyım, güzel kokmalıyım gibi şeyler, bunlar benim konforlu hissedebilmem için önemli.

Beraber yaşayınca ise böyle bir durumun olmayacak, birbirinin her anını görüp yaşayıp bileceksin ve ben onun yanında kendimi en iyi hissettiğim halimle olmadığımda bu hisle gerilirim diye düşünüyorum.

Sizce bir şekilde bu konuda kafaca kendimi bir salmam mı gerekiyor, yoksa "O zaman beraber yaşamayın, kendini nasıl en rahat hissedeceksen onu yap" mı dersiniz?

Selam,

Benim bir arkadaşım var, hemcins. 1 yıl kadar önce tanıştık, uyuştuk, hızla samimi olduk. Normal arkadaşlık. Ama zamanla onun benim onu salladığım kadar sallamadığını fark ettim. Ben daha çok arıyordum gibi. Onun son dakika plan değiştirdiği olmuştu 1-2 kez. Bu tarz küçük küçük şeyler sebebiyle ve bir olay karşısındaki tutumu (kötülük değil, yorum farklı diyebilirim) sebebiyle biraz soğuduğumu fark ettim.

Artık benim de çok görüşesim yoktu. Son görüşmemizde de az oturup kalktım, biraz sıkılmıştım.

Şimdi olay şu ki, ben şehirden ayrılacağım. bir veda partisi olacak. ben onu da çağırdım, çağırmayacağım seviyede değiliz, zaten aramız kötü de değil. Hem de kalabalıkta kaynar gideriz diye düşündüm. Ama son dakikada yine bir iptal geldi ondan. Bozuldum tabii. Yani sunduğu gerekçe anlaşılır ama yine de uğrayabilirdi bence. O da bu gece dışında, illa gitmeden oturup vedalaşalım diyor. Ben haberleşiriz dedim ama yalnız görüşesim hiç yok gibi. İşim gücüm çok demeyi düşündüm artık en son.

Nasıl yapayım?

oldukca heyecanlı başlamış aşk/ tutku gibi duyguların yogun yaşandıgı fakat bunun yıkıcı getirilerinin olduğu bir ilişki / heyecansız, stabil başlayan ama bir şeylerin daha belirli olduğu, duyguların daha kontrol edilebilir olduğu ve yıpratmayan ilişki

evet keşke hepsi bir arada olsa ama onu düşünmeden,kendi ilişkilerinizden ve karakterinizden yola cıkarak hangisini seçersiniz.

özetle ne olursa olsun tutkudan yana mısınız huzurdan yana mı.

edit: yıkıcı derken bir dargın bir barışık, gelgitli ama kopulamayan ilişki demek istedim. şiddet hakaret vs gibi insanlık dışı şeyler degil.

İş arkadaşlarınız işinin hakkını veriyor mu?

Genel olarak Türk iş hayatındaki kanıyı bilirsiniz. Evde kahvaltı yapmayıp iş yerinde çay/poğaça/simit yapanlar, iş zamanında sosyal medyada sörf yapanlar, geç gelip erken çıkanlar vb. şeylerden şikayet hep vardır.

Sizin kendi iş arkadaşlarınız için gözlemleriniz neler? Sektörü de paylaşıp 10 üzerinden kaç verirsiniz iş yerindeki verimlerine?

Hayattaki en güzel ve en kötü zamanlarınız nasıldı?

Geçen akşam bir cemiyette bir kadın ile tanıştım, bi yarım saat sohbet sonrası kendisine ondan etkilendiğimi söyledim. '' Sohbetin çok keyifli ancak şu an zor zamanlar geçiriyorum kimseyi üzmek istemem'' dedi ve mayınları döşedi aramıza.

Gecenin ilerleyen dakikalarına sohbet koyulaşınca kendisinin tiyatro sanatçısı oldugunu öğrendim, bu hafta oyunu varmış, ben izlemeye gelmek isterim dedim ve oyununa bilet aldım, kendiside bana çok sevinirim hatta çıkışta bişeyler içeriz dedi.

Şimdi bu arkadaş nezaket olsun diye mi bana '' çıkışta bişeyler içeriz'' demiştir yoksa iletişimi devam ettirmek için mi ?

Bu arada bugün bizi tanıştıran arkadaşımla telefonda konuşmuşlar kadın yine zor zamanlar geçiriyorum onu üzmek istemem demiş.


Ben bu hafta oyununu izlemeye gideceğim, ne instagramdan ekledim ne de telefonunu aldım, oyunu izledikten sonra tebrik etmeye gideyim mi yoksa zaten kadın istemiyor rahatsız etmemek için çekip gideyim mi evime oyundan sonra?

Kırk yaş üstü bir beyefendi söz konusu. Kendisi bir kadınla sevgili oluyor, kadına daha ilk günden kendisiyle yaşaması konusunda ısrarcı davranışlarda bulunuyor. Kadın da sonunda kabul ediyor ve adamın evine taşınıyor. Her şey güzel gidiyor, oldukça sevecen ve kibar bir adam kendisi.

Adamın ailesiyle çok yakın bir ilişkisi var. Annesi, kardeşleri, yeğenleri sık sık adamı ziyarete geliyor ve bu sırada kadınla da tanışıyorlar. Güzel, tatlı bir aile ve kadını seviyorlar da. Ailesinin yanındayken adam kadını öve öve bitiremiyor. Memleketini, mesleğini, eğitimini, güzelliğini... Ailesi ne zaman gelse her şeyini övüyor kadının.

İlk zamanlar aslında aralarında hiçbir sorun yok ama sonrasında adamın tavırları değişiyor. Ailesi orada olmadığında yani evde yalnız olduklarında, ki genellikle öyle oluyorlar, adam ailesinin övdüğü özelliklerinden kusur olarak bahsediyor kadına.

Kadının müzisyen olmasıyla ilgili ailesinin yanında övgüyle bahsederken yalnız kaldıklarında kadına "boş işle uğraşan beceriksiz" diyor mesela. Ailesine "Çok güzel ama hala diyet yapmaya çalışıyor, bence kilosu mükemmel." derken ailesi yokken sık sık "Amma kilolusun, hiçbir yakışmıyor üstüne." demeye başlıyor. Ya da ailesinin yanındayken "Kitabın evinde kaldıysa gidip alırız hayatım. Orası çok uzak, ben seni götürürüm." derken, kadın adamın ailesi yokken evine gidip kitabını almak istediğinde "Şoförün mü var senin? Kendin git al çok istiyorsan." gibi cevaplar veriyor. Bunlar sadece birkaç basit örnek.

Bu adamın ailesinin yanındayken ortaya koyduğu davranışlarının bu kadar farklı olmasını nasıl yorumlayabiliriz? Bir de ilişki başladıktan birkaç ay sonra bu hale gelmiş tabii ki, o da var.

Akla ilk gelen cevap hakkında bir şey diyeyim. Ailesinden kötü özelliklerini gizlemeye çalıştığını düşünmüyorum çünkü ailesi adamın bu tarz sağlıksız eğilimleri olduğunu zaten biliyor(muş).

Bazı şirketlerde iş görüşmesinde işten ayrılacak bir çalışan için bir çalışanımız evlenecek diyorlar. Evlilik için işten çıkılıyor mu gerçekten yoksa bahane mi uyduruyorlar? Evlenecek biri sadece yıllık iznini kullanarak evlenemez mi?

Siz nasıl yapmıştınız?

Merhabalar,

İstanbulda mekanların fiyatları kaç olmuştur bilmiyorum, merak da ediyorum açıkçası.
Evde olsa evde de 3 çifti ağırlamak masraflı olacak.

Siz neler yapıcaksınız merake diyorum belki ona göre bir yol izleriz.

Teşekkürler

1 senedir tanidigim biri. Arkadasimin arkadasi. Yakin oturdugumuz icin bulusuyorum bazen. Ustasi varmis yurtdisinda, el almis. Varliklari varmis falan. Gecen bulustuk su an yanimda mi diyorum evet diyor. Ne giymis diyorum yesil siyah diyor. Detay detay soruyorum tipi nasil bilmem ne vb. cevap veriyor. Soru soruyorum arayacak mi bu aksam diye soruyorum. Cevap vermedi falan diyor.  Gece uyumadigindan onun gibi insanlarin uyku sorununun oldugundan bahsediyor bazen. Varliklarla konusuyomus. Madde kullanmiyor meditasyonla o boyutlara geciyormus.

Ben inanmiyorum zaten de. Arkadasima inaniyor musun ona diyorum. Inaniyormus onun ustun guclu insan olduguna, hatta arkadasim rahatsiz oluyormus onun guclerinden. beyin falan okuduguna inaniyor elemanin. Bir iki kere de enerji yollasin diye para vermis galiba. Para almasa olmazmis bu isin bi bedeli varmis. Arkadasima sen benim sinavimsin, talebemsin diyormus. Bu arada farkli cinsiyetler ve arkadasim evli. Sonra ask kokuyosun falan diyormus. Ne aski yaaa deyince askin metaforik anlamlarindan bahaediyomus.

Sizce mental problemi var midir? Sizce kendisi inaniyor mu yaptigina yoksa bilerek dolandiricilik niyetiyle mi oyle. Cok da iyi dolar uzerinden para kazandigi isi var niye ugrassin dolandiricilikla diyorum. Iqsu da parlak degil oyle. Sorularim 1. Neden boyle seyler yapiyor. 2.boyle biriyle ne mesafede olursunuz 3. arkadasinizi uyarir misiniz. 4.ben mi onyargiliyim.

Selam ahali,

Bir sıkıntım var. Eski kız arkadaşımı unutamıyorum, ayrılmamızın üzerine 2.5 sene geçmiş olmasına rağmen.

3,5 senelik bir birlikteliğimiz olmuştu. İlk ciddi ilişkimdi. Birtakım problemlerden dolayı ayrılmıştık. İlişkimizin son zamanları mesafe girmişti aramıza ve oldukça toksik bir ilişki haline gelmişti.

Ayrıldıktan 3 ay sonra ben konuşmak için yazdım ona. Çünkü mesafeleri kaldıracak bir fikrim vardı. Ama o sözlenmişti. Konuşamadık tabi, tanımadığım bir erkek arkadaşı aradı beni. Kardeşim kızı arama o artık sözlü rahatsız etme minvalinde konuştu. Ben de aramadım artık tabi.

Ondan 3 ay sonra da nişanlanmış, bir sene sonra da evlendi. Evlendiğinde askerdeydim ben. Ortak arkadaşlarımız var çokça, ister istemez haberleri geliyor. Bunu engellemenin yolu yok çünkü çok ortak arkadaşımız var.

Geçen sene evlenmişti, şimdi de haberi geldi çocuğu olmuş. Hamile olduğunu da biliyordum ama umrumda değildi. Çocuğunun doğduğunu duyunca bi kötü hissettim. Gece rüyama girdi, rüyamda çok pişmanım falan diyordu.

Unutmak için ne yapabilirim? Haber aldığımda bile umrumda olmasın istiyorum. Anıları falan her şeyi sildim. Başka kimseye ilgi de duyamıyorum. Herkeste onu arıyorum.

Yani sizde durumlar nasıl ?
Bağımlı mıyım?

Anlatacağım olayın psikolojide bir adı var mı, onu öğrenmek için soruyorum. Şimdi olay eski. Çocukken bir gün bir nedenle bir komşumuzda durmam gerekti 1, 2 saat için. Orada da kuru pasta ikram etmişti bir abla. Ondan sonra ben tüm gün sokakta olmanın açlığıyla biraz daha kuru pasta istemiştim. Çocukluk işte. Komşumuz olan abla da "yeterince verdim, daha fazla veremem" demişti asfsad. Sonra ablanın bu hareketi de bana kaba geldi. Kendisini de zaten pek sevmiyordum. Zenginliğiyle hava atmayı seven biri. Sonraları ben bu "yeterince" kelimesini her duyduğumda bu olayı hatırlamaya başladım. O kelimeyi kullanmak istemiyorum. Düşününce komik bir olay ama akla geliyor işte. Teşekkür ederim cevap veren olursa.