â, î, û
bazıları kullanıyor, bazıları kullanmıyor.
hukukta kullanıyorlar sanırım.
resmi alfabede harf olarak geçmiyor.
(düzeltme/şapka işareti, noktalama işareti olarak kullanılıyor.)
tdk kaldırmış, geri getirmiş vs.
neden bu kadar oynak bu durum?
nedir son durum? siz kullanıyor musunuz?
dil: Türkçe
www.tdk.gov.tr
tr.wikipedia.org
bazıları kullanıyor, bazıları kullanmıyor.
hukukta kullanıyorlar sanırım.
resmi alfabede harf olarak geçmiyor.
(düzeltme/şapka işareti, noktalama işareti olarak kullanılıyor.)
tdk kaldırmış, geri getirmiş vs.
neden bu kadar oynak bu durum?
nedir son durum? siz kullanıyor musunuz?
dil: Türkçe
www.tdk.gov.tr
tr.wikipedia.org
www.youtube.com 
hepsini anlayamadım, bu maddeleri türkçeye çevirebilecek varmı?
hepsini anlayamadım, bu maddeleri türkçeye çevirebilecek varmı?
'uzakları yakın eder' i ingilizceye çevirsek nasıl çevirirdik?
Hallo,
Twitter hat automatisierte Systeme, die zahlreiche automatisierte Spam-Accounts auf einmal erkennen und entfernen. Leider sieht es so aus, als ob Dein Account versehentlich in eine dieser Spam-Gruppen geraten ist.
Ich habe die Sperrung Deines Accounts nun aufgehoben, entschuldige bitte die Unannehmlichkeiten.
Bitte beachte, dass es eine Stunde oder so dauernd kann, bis sich die Anzahl Deiner Follower und derer, denen Du folgst, wieder normalisiert hat.
Vielen Dank!
Ne demek istemişler anlamadım çoğunu.
Twitter hat automatisierte Systeme, die zahlreiche automatisierte Spam-Accounts auf einmal erkennen und entfernen. Leider sieht es so aus, als ob Dein Account versehentlich in eine dieser Spam-Gruppen geraten ist.
Ich habe die Sperrung Deines Accounts nun aufgehoben, entschuldige bitte die Unannehmlichkeiten.
Bitte beachte, dass es eine Stunde oder so dauernd kann, bis sich die Anzahl Deiner Follower und derer, denen Du folgst, wieder normalisiert hat.
Vielen Dank!
Ne demek istemişler anlamadım çoğunu.
intend to run it worthy of the kingdom ""
Krallığın büyüklüğünü anlatmaya çalışmak anlamına mı geliyor sayın filologlar...
Krallığın büyüklüğünü anlatmaya çalışmak anlamına mı geliyor sayın filologlar...
Chuck Palahniuk'in / Chuck Palahniuk'un ?? :S
Öncelikle herkese günaydın !
Soru başlıktadır.
(bkz: when all you have is a hammer everything looks like a nail)
Soru başlıktadır.
(bkz: when all you have is a hammer everything looks like a nail)
"Not In My Lifetime, Not In Yours, Either"
Bu söz ne anlama gelmektedir? Stephen King sıkı bir Red Sox hayranıymış ve mezar taşına bu sözün yazılmasını istemiş.
Bu söz ne anlama gelmektedir? Stephen King sıkı bir Red Sox hayranıymış ve mezar taşına bu sözün yazılmasını istemiş.
ingilizce öğrenimi konusunda konuşma ve dinleme bazlı ilerlemek istiyorduk ve bu pimsleur işe yarayacak gibi görünüyordu ama "türkler için ikinci dil olarak ingilizce" diye bir programları yokmuş.
www.pimsleur.com
bunun yerine konuşma ve dinleme pratiği ve egzersizi sağlayacak bir nane arıyorum. livemocha bir yere kadar gider, peki rosetta stone işe yarar mı? bildiğiniz başka bir program var mı?
teşekkürler.
www.pimsleur.com
bunun yerine konuşma ve dinleme pratiği ve egzersizi sağlayacak bir nane arıyorum. livemocha bir yere kadar gider, peki rosetta stone işe yarar mı? bildiğiniz başka bir program var mı?
teşekkürler.
iyi geceler, çok basit bir dille türkiyedeki caddeler sokaklarla ilgili bi paragraf yazı yazmam gerekiyor da biri yardım edebilirse şahane olur. ben türkçe yazayım buraya.
Türkiye'de bir çok sokağın ismi aynıdır. cumhuriyet caddesi ve atatürk bulvarı en yaygın olan isimlerdir. sokak isimleri bölgeden bölgeye değişebilir. örneğin ege bölgesinde bir çok sokağın adı 'efeler'dir. bölgelerde yetişen ürünler de sokaklara adlarını verebilirler.örneğin, incirliova caddesi, kirazlıtepe mahallesi. siyasilerin isimleri de kullanılır celal bayar bulvarı gibi.
Türkiye'de bir çok sokağın ismi aynıdır. cumhuriyet caddesi ve atatürk bulvarı en yaygın olan isimlerdir. sokak isimleri bölgeden bölgeye değişebilir. örneğin ege bölgesinde bir çok sokağın adı 'efeler'dir. bölgelerde yetişen ürünler de sokaklara adlarını verebilirler.örneğin, incirliova caddesi, kirazlıtepe mahallesi. siyasilerin isimleri de kullanılır celal bayar bulvarı gibi.
ebay'de bir satıcının ürünü satılmadan kapanmış. onu almak istiyorum, ona sormak istediğim şu:
"eğer ürünü tekrar satışa koyabilir ve türkiye'ye gönderim yapabilirseniz satın almak istiyorum."
"eğer ürünü tekrar satışa koyabilir ve türkiye'ye gönderim yapabilirseniz satın almak istiyorum."
10 sayfa, çok teknik kelime bilgisi gerekmiyor, 200 tl dediler. Ederi nedir, yapayım mı?
Baktım da bulamadım sanki.
"gaydouraki mou" ne demek? yunanca olabileceğinden...
denizaya #636881
"gaydouraki mou" ne demek? yunanca olabileceğinden...şüpheleniyorum...
selamlar! aslında tam anlamıyla yabancı dil sorusu sayılmaz. bana şu lazım: bir kekin içine portakal kabuğu rendesi koyarsanız, kekin ..... bir tadı olur. boşluğa hangi sıfat gelmeli? türkçem durdu. "portakallı" demeyin rica ederim. rendelediği şey limon da olsa portakal da olsa fark etmeyecek genel bir kelime lazım.
linkteki açıklamaları çevirebilecek birisi var mı? translate pek verimli olmuyor.
birde bonus olarak yurtdışı telefon görüşme ücretleri ve internet paketleri hakkında bir şeylerde söyleyebilir misiniz, orada yazıyordur muhtemelen.
www.tunisiana.com
birde bonus olarak yurtdışı telefon görüşme ücretleri ve internet paketleri hakkında bir şeylerde söyleyebilir misiniz, orada yazıyordur muhtemelen.
www.tunisiana.com
veganlıktan vazgeçmiş ve nedenlerini anlatmış ablamız da çok merak ettim ne dediğini, zamanı olan biri çevirirse sevinirim.
"
Dear friends,
I am no longer vegan.
And I am still passionately devoted to helping as many people reach their ultimate health as I can. By helping them accept their cravings and working with their unique bodies to create lives of meaning, freedom and radical self-acceptance.
I’ve been thinking of how to tell you this story for some time now.
What I’m about to share may come as a total shock to you.
You might want nothing to do with me after today.
But I’m really hoping that you feel hopeful and breathe a sigh of relief.
13 years ago, when I decided to eat a vegan diet and live a vegan lifestyle, I did it for my health.
My body was suffering from years of unhealthy eating and a whole-foods, plant-based diet rebooted my entire being. Quickly. It was a relief and a miracle, in my mind.
The more I learned about how our food culture operated, how animals are raised in such unhealthy, horrifying conditions, and how animal protein production adds so significantly to global warming, I resonated deeply the vegan way. It felt good and clean. It felt right and my body thrived.
For a great long while.
And for a while, I thought many of the world’s problems could be solved if more people ate this way. We could end hunger if we fed grain to people instead of cattle. We could end global warming if we reduced the fertilizer, trucking and refrigeration required to produce meat. We could end the obesity epidemic.
What I ate aligned with what I believed.
And that was that.
But then, a few years ago, something began to shift.
The Uprising
My body started craving the “bad” stuff. Namely, meat.
It used to be that, when a friend ordered a burger out at dinner, I was slightly (though quietly) disgusted.
But I started noticing a different reaction.
Instead of disgust, I started to salivate.
The impulse to order salmon instead of salad with tofu at my favorite restaurant was overwhelming.
And, for me as a vegan, it was confusing, too.
At first, I thought: “I must be mineral deficient. Or maybe I need more concentrated protein. I’ll eat more sea vegetables. I’ll just add more nuts and hemp seeds and drink more green juice. Then the cravings will stop.”
I denied these cravings and tried to “talk my body out of them”.
I hid my cravings from myself, and my community.
I ate more sea vegetables in order to add more minerals to my diet as I had told so many of my vegan-curious friends to do. I chose more protein-heavy plant foods on a regular basis. I avoided sugar and drank green juices by the pint, all in an effort to give my body the nutrition that I thought my body was asking for.
I tried for over a year.
I felt ashamed. If I was “doing it right” I wouldn’t have these cravings, would I?
And still, the cravings persisted.
The Vegan Ideal
While these cravings warred with my vegan-teacher self, I noticed that most of my health coaching clients and readers were not vegan. Many of them were interested in trying this style of eating, often for the same reasons that I had.
They love animals and don’t want to contribute to their suffering.
They care about the planet and our global health.
They want to feel well in their bodies and lose weight.
Yet, some of these clients weren’t thriving on a vegan diet. Some were sicker and heavier after going vegan than they were before.
And they were so ashamed. Ashamed that it didn’t work for them when they thought it a moral, “right and kind” diet. Ashamed that the weight loss others had experienced wasn’t happening for them.
They felt like failures.
From that place, they craved something different.
They were looking for a state of health and well-being where they didn’t feel judged or guilty for their bodies’ needs… or cravings.
And I told them what I started to tell myself:
Some cravings are just your body telling you what it needs.
So I began coaching more and more people to trust their bodies.
To learn to listen to their own, innate knowing.
To live their truth.
And people began to relax and feel better in their bodies. They lightened up about food and felt better about themselves. Once they started listening to their bodies and trusting themselves, the judgment about food lifted and they started eating better because they wanted to, not because they “should.”
The Hardest Part
For many of these people, the hardest part wasn’t eating animals again. Even though they loved animals, and many had rescued their pets from shelters or donated money to environmental groups.
The hardest part was the shame. That they weren’t living up to the “vegan ideal.”
I saw their struggles.
And it made me guard my secret more tightly.
I told no one of my own cravings for meat or fish or eggs.
Even as I was helping others come to terms with the perfection of their own bodies and cravings, to learn to love and accept themselves as they were showing up, to be honest and real in their life…
… I was hiding my own truth.
The Turning Point
As time went on I couldn’t stand myself.
I had to eat some meat to experiment.
I had to experience how it felt to eat animal foods again, if only to prove to myself that it wasn’t really all that good. That it was just a thing I could manage or handle, like some addiction.
So, with the support of a few close, trusted friends, I allowed myself to eat what I was craving and started with some eggs.
The emotions of guilt and confusion I felt almost overwhelmed my ability to listen to what my body was saying – my human-animal body.
I started to think:
“What are you doing?! You shouldn’t be eating this – how can you even like the taste of this when you know where it comes from?!”
But I tuned in to my body instead of my thoughts.
And my body said YES.
It felt good and strong. And it wanted more.
Sneaking Around
My mind and morals popped up and batted down those overwhelmingly positive body sensations, but it became like a world-class tennis match.
Cravings from my body would SHOUT for meat, and my brain and logic would violently shove it away.
This went on for months.
I would secretly visit restaurants or stores and buy “contraband” animal foods, scurry home, and savor the food in solitude.
It’s so strange now to realize that, after working for 12 years as a health and wellness professional, I’d developed an eating disorder.
It reminds me of that new term orthorexia – the idea that we can become unhealthily obsessed with eating the “right, perfect foods.”
And a glimmer of hope began to dawn on me – that I could support even more people to feel good and get healthy without the shame, judgment and guilt if I brought my own struggle to light and shared my story.
Coming Out of the Closet
I began to see my cravings for animal foods from a different angle.
It wasn’t immoral or wrong.
It just was.
In fact, I came to believe that trusting your body, living your truth, whether it be vegan, part-time vegan, flexitarian or carnivore is all inherently good.
I thought about coming out sooner, but I was afraid. Afraid of what my vegan friends would say. Afraid of what my family would think. Afraid what would happen to my health coaching company that I was working so hard to build.
And I was worried what my clients and readers – what YOU — would think.
Would you feel betrayed? Would you be upset that I had lied all that time?
But I was suffering under the weight of my secret. I was living two lives. I hoped that one day I would be brave enough to talk openly about my experiences and about what I saw as a new possibility for health and wellness.
Today is that day.
As the revealing of my secret came closer, as I began to eat openly in front of my family and talk with a few vegan friends about my evolution, I noticed something very contradictory.
While my family and closest friends were completely accepting and loving towards me as I began to eat animal food products, I saw how that wasn’t always how it went with everyone.
Recently the actress-comedienne Ellen Degeneres, one of the most popular vegans around, mentioned that she had been eating eggs from her neighbors “happy chickens.” The response from the vegan community was swift and harsh. Diatribes on blogs and Facebook posts against her for “lapsing and lying” we’re harsh.
How is that compassionate, I thought?
Compassion.
This was a word I had given to the vegan community completely. But I began to realize that we need to offer compassion for all creatures, all animals, all humans, ourselves, in order to be truly compassionate.
And I realized that by keeping my truth a secret, I was adding to the hostile food-culture that so many feel trapped by.
The food culture that makes being overweight a crime and a weakness.
The food culture that makes eating what your body needs a moral dilemma.
This culture that has produced the most unhealthy, food-and-weight obsessed and ashamed generations the world has ever seen.
And it’s killing us in so many ways.
So I’m writing you this letter and telling you all in the hope that you and I can bring the dialogue to a new place.
A place where we can begin to have more compassion for ourselves and each other.
A place where we take the morality, perfectionism and rigidity out of our food.
A place where we can live truly healthy lives without the fear of judgment that who we are or what we need, is wrong.
A place where we can be ourselves.
What I Believe
I believe there is a middle way. There is no ONE way that everyone should live or eat. People can still love animals and care about protecting the environment AND honor their own animal bodies and consume the foods that they need.
I believe there are many paths to health.
I believe you can love and care about animal welfare and still consume them.
I believe that a vegan, whole-foods diet saved my life and is a delicious, valid, healthy style of eating for many people.
I believe that a vegan diet should be promoted as one of many possible ways to get the body and life that people crave.
I believe most people should be eating more vegetables and less processed, chemicalized, processed junk food.
I believe we should restructure the way animals are raised so that they live in more natural, comfortable, humane surroundings and stop force-feeding them 80% of all antibiotics used in the US.
I believe humans are animals. And some animals need to eat other animals to be healthy. Some do not.
And I believe in the innate kindness of people. And that by having compassion for each other, no matter how we eat, we are creating a new food culture, and a better world.
A culture and world that is free of shame.
And I am still passionately devoted to helping as many people reach their ultimate health as I can. By helping them accept their cravings and working with their unique bodies to create lives of meaning, freedom and radical self-acceptance.
It has been such a huge relief to me to stand in the full view of the people I know and respect. To state my truth from a place of self-acceptance instead of shame. And I hope you’ll join me in exploring the evolution of your diet, wellness and life dreams.
With all my love, hope and thanks,
Alex
"
"
Dear friends,
I am no longer vegan.
And I am still passionately devoted to helping as many people reach their ultimate health as I can. By helping them accept their cravings and working with their unique bodies to create lives of meaning, freedom and radical self-acceptance.
I’ve been thinking of how to tell you this story for some time now.
What I’m about to share may come as a total shock to you.
You might want nothing to do with me after today.
But I’m really hoping that you feel hopeful and breathe a sigh of relief.
13 years ago, when I decided to eat a vegan diet and live a vegan lifestyle, I did it for my health.
My body was suffering from years of unhealthy eating and a whole-foods, plant-based diet rebooted my entire being. Quickly. It was a relief and a miracle, in my mind.
The more I learned about how our food culture operated, how animals are raised in such unhealthy, horrifying conditions, and how animal protein production adds so significantly to global warming, I resonated deeply the vegan way. It felt good and clean. It felt right and my body thrived.
For a great long while.
And for a while, I thought many of the world’s problems could be solved if more people ate this way. We could end hunger if we fed grain to people instead of cattle. We could end global warming if we reduced the fertilizer, trucking and refrigeration required to produce meat. We could end the obesity epidemic.
What I ate aligned with what I believed.
And that was that.
But then, a few years ago, something began to shift.
The Uprising
My body started craving the “bad” stuff. Namely, meat.
It used to be that, when a friend ordered a burger out at dinner, I was slightly (though quietly) disgusted.
But I started noticing a different reaction.
Instead of disgust, I started to salivate.
The impulse to order salmon instead of salad with tofu at my favorite restaurant was overwhelming.
And, for me as a vegan, it was confusing, too.
At first, I thought: “I must be mineral deficient. Or maybe I need more concentrated protein. I’ll eat more sea vegetables. I’ll just add more nuts and hemp seeds and drink more green juice. Then the cravings will stop.”
I denied these cravings and tried to “talk my body out of them”.
I hid my cravings from myself, and my community.
I ate more sea vegetables in order to add more minerals to my diet as I had told so many of my vegan-curious friends to do. I chose more protein-heavy plant foods on a regular basis. I avoided sugar and drank green juices by the pint, all in an effort to give my body the nutrition that I thought my body was asking for.
I tried for over a year.
I felt ashamed. If I was “doing it right” I wouldn’t have these cravings, would I?
And still, the cravings persisted.
The Vegan Ideal
While these cravings warred with my vegan-teacher self, I noticed that most of my health coaching clients and readers were not vegan. Many of them were interested in trying this style of eating, often for the same reasons that I had.
They love animals and don’t want to contribute to their suffering.
They care about the planet and our global health.
They want to feel well in their bodies and lose weight.
Yet, some of these clients weren’t thriving on a vegan diet. Some were sicker and heavier after going vegan than they were before.
And they were so ashamed. Ashamed that it didn’t work for them when they thought it a moral, “right and kind” diet. Ashamed that the weight loss others had experienced wasn’t happening for them.
They felt like failures.
From that place, they craved something different.
They were looking for a state of health and well-being where they didn’t feel judged or guilty for their bodies’ needs… or cravings.
And I told them what I started to tell myself:
Some cravings are just your body telling you what it needs.
So I began coaching more and more people to trust their bodies.
To learn to listen to their own, innate knowing.
To live their truth.
And people began to relax and feel better in their bodies. They lightened up about food and felt better about themselves. Once they started listening to their bodies and trusting themselves, the judgment about food lifted and they started eating better because they wanted to, not because they “should.”
The Hardest Part
For many of these people, the hardest part wasn’t eating animals again. Even though they loved animals, and many had rescued their pets from shelters or donated money to environmental groups.
The hardest part was the shame. That they weren’t living up to the “vegan ideal.”
I saw their struggles.
And it made me guard my secret more tightly.
I told no one of my own cravings for meat or fish or eggs.
Even as I was helping others come to terms with the perfection of their own bodies and cravings, to learn to love and accept themselves as they were showing up, to be honest and real in their life…
… I was hiding my own truth.
The Turning Point
As time went on I couldn’t stand myself.
I had to eat some meat to experiment.
I had to experience how it felt to eat animal foods again, if only to prove to myself that it wasn’t really all that good. That it was just a thing I could manage or handle, like some addiction.
So, with the support of a few close, trusted friends, I allowed myself to eat what I was craving and started with some eggs.
The emotions of guilt and confusion I felt almost overwhelmed my ability to listen to what my body was saying – my human-animal body.
I started to think:
“What are you doing?! You shouldn’t be eating this – how can you even like the taste of this when you know where it comes from?!”
But I tuned in to my body instead of my thoughts.
And my body said YES.
It felt good and strong. And it wanted more.
Sneaking Around
My mind and morals popped up and batted down those overwhelmingly positive body sensations, but it became like a world-class tennis match.
Cravings from my body would SHOUT for meat, and my brain and logic would violently shove it away.
This went on for months.
I would secretly visit restaurants or stores and buy “contraband” animal foods, scurry home, and savor the food in solitude.
It’s so strange now to realize that, after working for 12 years as a health and wellness professional, I’d developed an eating disorder.
It reminds me of that new term orthorexia – the idea that we can become unhealthily obsessed with eating the “right, perfect foods.”
And a glimmer of hope began to dawn on me – that I could support even more people to feel good and get healthy without the shame, judgment and guilt if I brought my own struggle to light and shared my story.
Coming Out of the Closet
I began to see my cravings for animal foods from a different angle.
It wasn’t immoral or wrong.
It just was.
In fact, I came to believe that trusting your body, living your truth, whether it be vegan, part-time vegan, flexitarian or carnivore is all inherently good.
I thought about coming out sooner, but I was afraid. Afraid of what my vegan friends would say. Afraid of what my family would think. Afraid what would happen to my health coaching company that I was working so hard to build.
And I was worried what my clients and readers – what YOU — would think.
Would you feel betrayed? Would you be upset that I had lied all that time?
But I was suffering under the weight of my secret. I was living two lives. I hoped that one day I would be brave enough to talk openly about my experiences and about what I saw as a new possibility for health and wellness.
Today is that day.
As the revealing of my secret came closer, as I began to eat openly in front of my family and talk with a few vegan friends about my evolution, I noticed something very contradictory.
While my family and closest friends were completely accepting and loving towards me as I began to eat animal food products, I saw how that wasn’t always how it went with everyone.
Recently the actress-comedienne Ellen Degeneres, one of the most popular vegans around, mentioned that she had been eating eggs from her neighbors “happy chickens.” The response from the vegan community was swift and harsh. Diatribes on blogs and Facebook posts against her for “lapsing and lying” we’re harsh.
How is that compassionate, I thought?
Compassion.
This was a word I had given to the vegan community completely. But I began to realize that we need to offer compassion for all creatures, all animals, all humans, ourselves, in order to be truly compassionate.
And I realized that by keeping my truth a secret, I was adding to the hostile food-culture that so many feel trapped by.
The food culture that makes being overweight a crime and a weakness.
The food culture that makes eating what your body needs a moral dilemma.
This culture that has produced the most unhealthy, food-and-weight obsessed and ashamed generations the world has ever seen.
And it’s killing us in so many ways.
So I’m writing you this letter and telling you all in the hope that you and I can bring the dialogue to a new place.
A place where we can begin to have more compassion for ourselves and each other.
A place where we take the morality, perfectionism and rigidity out of our food.
A place where we can live truly healthy lives without the fear of judgment that who we are or what we need, is wrong.
A place where we can be ourselves.
What I Believe
I believe there is a middle way. There is no ONE way that everyone should live or eat. People can still love animals and care about protecting the environment AND honor their own animal bodies and consume the foods that they need.
I believe there are many paths to health.
I believe you can love and care about animal welfare and still consume them.
I believe that a vegan, whole-foods diet saved my life and is a delicious, valid, healthy style of eating for many people.
I believe that a vegan diet should be promoted as one of many possible ways to get the body and life that people crave.
I believe most people should be eating more vegetables and less processed, chemicalized, processed junk food.
I believe we should restructure the way animals are raised so that they live in more natural, comfortable, humane surroundings and stop force-feeding them 80% of all antibiotics used in the US.
I believe humans are animals. And some animals need to eat other animals to be healthy. Some do not.
And I believe in the innate kindness of people. And that by having compassion for each other, no matter how we eat, we are creating a new food culture, and a better world.
A culture and world that is free of shame.
And I am still passionately devoted to helping as many people reach their ultimate health as I can. By helping them accept their cravings and working with their unique bodies to create lives of meaning, freedom and radical self-acceptance.
It has been such a huge relief to me to stand in the full view of the people I know and respect. To state my truth from a place of self-acceptance instead of shame. And I hope you’ll join me in exploring the evolution of your diet, wellness and life dreams.
With all my love, hope and thanks,
Alex
"
Merhaba,
başlıktaki iki eseri araştırdığımda dillerinin çağatayca olduğunu öğrendim.
çağataycaya baktığımda kuzey doğu türkçesi olduğunu öğrendim.
sınavdaki seçenekler
kuzey türkçesi
batı türkçesi
orta türkçe
eski türkçe
idi. hangisi doğru oluyor ?
emin olmayan yazmazsa sevinirim. "kuzey-doğu" ise kuzeydir demeyi biz iyi biliriz.
başlıktaki iki eseri araştırdığımda dillerinin çağatayca olduğunu öğrendim.
çağataycaya baktığımda kuzey doğu türkçesi olduğunu öğrendim.
sınavdaki seçenekler
kuzey türkçesi
batı türkçesi
orta türkçe
eski türkçe
idi. hangisi doğru oluyor ?
emin olmayan yazmazsa sevinirim. "kuzey-doğu" ise kuzeydir demeyi biz iyi biliriz.
the way that i need you adli sarkida geciyor bu soz. hatta he is elephant in the room that never sleeps but you dream about him every two weeks diyor. burdaki elephant hangi anlamda kullanilmis acaba
Örneğin "Kafeteryalar Birim Sorumlusu" "Yurtlar Birim Sorumlusu" gibi üniversitenin çeşitli birimlerinin "Birim Sorumlusu" kelimesi ingilizcede nasıl yazılabilir?
Bu birimler 2-3 kişilik birimler de olabilir. "Manager" biraz ağır kalıyor, ingilizcede başka bir karşılığı var mıdır bu "Sorumlu" kelimesinin?
Bu birimler 2-3 kişilik birimler de olabilir. "Manager" biraz ağır kalıyor, ingilizcede başka bir karşılığı var mıdır bu "Sorumlu" kelimesinin?
Selamlar,
Yukarıdaki gibi bir cümleyi nasıl çevirebilirim? Resmi yazmak istiyorum.
That would be nice; mesela yeterince resmi olur mu?
Geri kalanı için busy kullanmak yerine başka bir alternatif olabilir mi?
Teşekkürler.
Yukarıdaki gibi bir cümleyi nasıl çevirebilirim? Resmi yazmak istiyorum.
That would be nice; mesela yeterince resmi olur mu?
Geri kalanı için busy kullanmak yerine başka bir alternatif olabilir mi?
Teşekkürler.
arkadaşlar easygo ingilizce kursuna giden var mı aranızda?
gitmeyi düşünüyorum ama hiçbir yerde giden birilerine rastlamadım, önerilir mi? uzak durulması mı gerekir? fikri olan
gitmeyi düşünüyorum ama hiçbir yerde giden birilerine rastlamadım, önerilir mi? uzak durulması mı gerekir? fikri olan
Men who say women belong in the kitchen obviously don't know what to do with them in the bedroom, 9gag.com
Daha son sezonu izlemediyseniz bakmayın derim.
vine.co
3.sezonun 9. bölümüne verdiği tepkiyi çekmiş burada arkadaş. Ama o güzel ingiliz aksanından bir bok anlayamadım. Ne diyor burada?
vine.co
3.sezonun 9. bölümüne verdiği tepkiyi çekmiş burada arkadaş. Ama o güzel ingiliz aksanından bir bok anlayamadım. Ne diyor burada?
with love and piety two qualities rarely seen in this house
çevirisi bu mu olacak
sevgi ve hürmetle bu nitelikler bu evde nadir olarak görülen nitelikler.
çevirisi bu mu olacak
sevgi ve hürmetle bu nitelikler bu evde nadir olarak görülen nitelikler.
Nereye baksam "a singing" yazıyor. Nasıl yani? Arkadaş insan zahmet eder de iki kelime daha ekleyip açıklar, bu nedir yahu. "A singing" ne? "Tralaylay" gibi bir şey mi yani ya da "Hoppada şinanay" filan?
"Tarif etmeye çalıştığımız, bir sosyo-ekonomik sınıfın, kendisini var eden maddi koşulların da etkisiyle, kendi özgün temsilcilerinde maddeleşen genel etkisi, yansımasıdır."
.ingilizce nasıl söyleyebilirim? i hope that ...
YDS'den 80 alıp da ingilizce yazamamak ve tıkanmak diye bir şey olur mu? evet olur. karşınızda net örneği. çok fazla ingilizce okuyorum ama yazma konusunda başarısızım. neden bu böyle? gerizekalı mıyım ben?
Guten Abend, Goethe sevdalıları, Alamanca öğreniyorumda, almanca altyazılı almanca dizi-film arıyorum, özellikle alman dizilerine almanca altyazı bulmak istiyorum, mesela Alarm für Kobra' ya aradım bulamadım, var mı bilen,eden?
çeviremedim amk aşağıdaki metni. biraz kasıntı bi kanun maddesi. çevirebilen olursa alnından öperim.
"Arsa Ofisi Genel Müdürlüğü, sattığı veya devrettiği arsa ve arazinin amacına uygun kullanılması için tapu kayıtlarına, satış şartlarına uygun alt yapı, yapı veya tesis yapılmadıkça üçüncü kişilere satış, devir, temlik yapılamayacağı ve haczedilemeyeceği hususunda şerhler koydurmaya ve/veya bu amaca yönelik sözleşmeler yapmaya yetkilidir."
"Arsa Ofisi Genel Müdürlüğü, sattığı veya devrettiği arsa ve arazinin amacına uygun kullanılması için tapu kayıtlarına, satış şartlarına uygun alt yapı, yapı veya tesis yapılmadıkça üçüncü kişilere satış, devir, temlik yapılamayacağı ve haczedilemeyeceği hususunda şerhler koydurmaya ve/veya bu amaca yönelik sözleşmeler yapmaya yetkilidir."
.. arabada 2 kişi vardır. birisi araçtan inerken, biraz sonra geleceğini belirtmek için '' motoru kapatma, motoru çalişir tut'' tarzı bi replik söyler ya hani?? heh işte neydi o ???
keep the engine on ??? keep the engine running?? 2sinden birisi miydi?
keep the engine on ??? keep the engine running?? 2sinden birisi miydi?
evet beyler bayanlar soru başlıkta.
nedir arkadaslar?
merhaba arkadaşlar,
Burada yazan arapça cümle nedir? çok merak ediyorum
Teşekkürler,
Burada yazan arapça cümle nedir? çok merak ediyorum
Teşekkürler,
norbert.donne@gmx.de
şu mail adresinden mail geldi para gönder falan diye, almanca olarak yazıyor, google translate pek güvenemedim.. 3 tane mail var, hatta iş bankası yapı kredi hesap no falan da var, neyin nesi acaba bu ?
mail adresim jenerik bir mail adresidir, isim@outlook.com ama aktif olarak kullanmıyorum.. almanca bilenler bi yardımcı olursa çok sevinirim
mail 1
Folgende Zahlungseingänge in dieser Woche:
Frank Polland 192 Euro
Fritz Trettenbach 192 Euro
Elfriede Ankele 192 Euro
Elisabeth Hempel 189 Euro
Frieda Behrens 189 Euro.
Bitte teilen Sie mir für die Überweisung noch den Ort und die Postleitzahl des
jeweiligen Kontoinhabers mit.
Viele Grüße
Norbert Donné
----------------
mail 2
Abrechnung KW 29
Eingänge in dem Zeitraum 378,00 Euro 576,00 Euro
70% 264,60 Euro 403,20 Euro
Lettershop 300 Euro 150,00 Euro 150,00 Euro
Überwiesen 114,60 Euro 253,20 Euro
Provision 30 % aus 378 Euro
Bzw. 576 Euro 113,40 Euro 172,80 Euro
-----------------
mail 3
Bei der IŞbank
Konto Nummer 3000 3354068
TR27 0006 4000 0023 0003 3540 68
BİC : ISBKTRISXXX
192.00 Euro
Yapı Kredibanka Konto Nummer
81266048 TR90000670 010000000 81266048 BIC
YAPITRISXXX und bei der Yapı Kredibank
182.00 Euro
Bitte teilen Sie mir mit,welche Bank für welche Person ist.
Für die Überweisung benötge ich den Namen (Vor- und Zuname),
den Wohnort und die Postleitzahl dazu. Ohne diese Angaben kann
ich keine erfolgreichen Überweisungen ausführen.
Viele Grüße
Norbert Donné
şu mail adresinden mail geldi para gönder falan diye, almanca olarak yazıyor, google translate pek güvenemedim.. 3 tane mail var, hatta iş bankası yapı kredi hesap no falan da var, neyin nesi acaba bu ?
mail adresim jenerik bir mail adresidir, isim@outlook.com ama aktif olarak kullanmıyorum.. almanca bilenler bi yardımcı olursa çok sevinirim
mail 1
Folgende Zahlungseingänge in dieser Woche:
Frank Polland 192 Euro
Fritz Trettenbach 192 Euro
Elfriede Ankele 192 Euro
Elisabeth Hempel 189 Euro
Frieda Behrens 189 Euro.
Bitte teilen Sie mir für die Überweisung noch den Ort und die Postleitzahl des
jeweiligen Kontoinhabers mit.
Viele Grüße
Norbert Donné
----------------
mail 2
Abrechnung KW 29
Eingänge in dem Zeitraum 378,00 Euro 576,00 Euro
70% 264,60 Euro 403,20 Euro
Lettershop 300 Euro 150,00 Euro 150,00 Euro
Überwiesen 114,60 Euro 253,20 Euro
Provision 30 % aus 378 Euro
Bzw. 576 Euro 113,40 Euro 172,80 Euro
-----------------
mail 3
Bei der IŞbank
Konto Nummer 3000 3354068
TR27 0006 4000 0023 0003 3540 68
BİC : ISBKTRISXXX
192.00 Euro
Yapı Kredibanka Konto Nummer
81266048 TR90000670 010000000 81266048 BIC
YAPITRISXXX und bei der Yapı Kredibank
182.00 Euro
Bitte teilen Sie mir mit,welche Bank für welche Person ist.
Für die Überweisung benötge ich den Namen (Vor- und Zuname),
den Wohnort und die Postleitzahl dazu. Ohne diese Angaben kann
ich keine erfolgreichen Überweisungen ausführen.
Viele Grüße
Norbert Donné
Cok kısa çevrilecek bir cümlem var. Sadece bir cümle. Yardım bekliyorum.
"as term for journalistic promotion of culture"
kültürün gazetecilik promosyonlarına özgü bir terimi ?
kültürün gazeteciliğe özgü bir tanıtım terimi olarak?
c. hiçbiri,
d. o zaman nasıl?
kültürün gazetecilik promosyonlarına özgü bir terimi ?
kültürün gazeteciliğe özgü bir tanıtım terimi olarak?
c. hiçbiri,
d. o zaman nasıl?
Hi there!
You've got an open support ticket and it's been awhile since we've heard from you. Hopefully this means your issue has been resolved; we're closing this ticket in hopes that it's true. If it's not, please respond to this email to reopen the ticket and confirm that the issue is not yet resolved.
The latest comment to your ticket was:
---
çevirebilen olursa sevinirim.
You've got an open support ticket and it's been awhile since we've heard from you. Hopefully this means your issue has been resolved; we're closing this ticket in hopes that it's true. If it's not, please respond to this email to reopen the ticket and confirm that the issue is not yet resolved.
The latest comment to your ticket was:
---
çevirebilen olursa sevinirim.
kitabın adı "disparate youth". bunu türkçe'ye öyle bir çeviririm ki yine kitap adı gibi durur diyen birileri var mı?
yaz boyunca almanca öğrenmek istiyorum fakat aynı zamanda çalıştığım için sabah 12 den önce akşam 10 dan sonra olan zaman dilimlerinde ancak bunu yapabilirim. kursa gitmek falan bu koşullara göre çok zor. aklıma gelen şey ise almancayı iyi bilen birinden(alman olsa süper olur, almancı olabilir)birebir derslerle öğrenmek. başka bir sıkıntı da maddi anlamda çok şey vaat edemiyorum malesef. bu koşullara uygun bana almanca öğretebilecek birini bulabilir miyim ya da bana bir önerisi olan var mı acaba?
selamlar. şimdi aklımda bir soru var, bilgisi olan arkadaşlardan yardım istiyorum.
italyan bir şirkette kariyer yapmak istiyorum. bunun icin de italyanca ögrenmeliyim tabii. mezun olmama 2-2bucuk sene var. ekim gibi de kursa başlayacağım.
sorum şu, ben direk italyanca kursuna mı gitmeliyim? yoksa önce ispanyolca öğrensem hem italyanca hem de diğer dillerde daha rahat mı ederim?
italyan bir şirkette kariyer yapmak istiyorum. bunun icin de italyanca ögrenmeliyim tabii. mezun olmama 2-2bucuk sene var. ekim gibi de kursa başlayacağım.
sorum şu, ben direk italyanca kursuna mı gitmeliyim? yoksa önce ispanyolca öğrensem hem italyanca hem de diğer dillerde daha rahat mı ederim?
bunu övgü içinde diye çevirdiğimizde ortaya saçma bir çeviri çıkmıyor mu ? in praise of love , in praise of slow vs. türkçeye uygun olmadığından mı anlamsız geliyor acaba ? yoksa övgü içindeden başka bir anlamı mı var ?
"ordo ab chao" ve "audi vide tace" cümleleri nasıl okunuyor?
selamlar,
ya cumle bile degil aslinda.
"icinden geleni icinden geldigi gibi soylemek" ifadesini ingilizce nasil yansitabilirim en duzgun sekilde?
many thanks in advance.
ya cumle bile degil aslinda.
"icinden geleni icinden geldigi gibi soylemek" ifadesini ingilizce nasil yansitabilirim en duzgun sekilde?
many thanks in advance.
listening alıştırması yapılabilecek site var mı ki?
merhaba,
bana gayet ayrıntılı bir şekilde almanca öğretecek bir kitap hakkında tavsiye lazım. almancam hiç yok, erkek arkadaşımdan öğrendiğim belli kalıplardan ibaret ve şu an ayrı ülkelerde olduğumuz için kendisi de yardımcı olamıyor, zaten ortak dilimiz ingilizce.
şu kolay yoldan almanca vb. kitapları istemiyorum, seneye phd için almanya'ya gideceğim, kursa gitmek için vaktimse hiç yok. aslında sadece kitap tavsiyesi değil, almanca hakkında genel tavsiyelerinizi alırsam (nasıl daha kolay öğrenilir, nasıl geliştirilir vb.) çok memnun olurum.
bana gayet ayrıntılı bir şekilde almanca öğretecek bir kitap hakkında tavsiye lazım. almancam hiç yok, erkek arkadaşımdan öğrendiğim belli kalıplardan ibaret ve şu an ayrı ülkelerde olduğumuz için kendisi de yardımcı olamıyor, zaten ortak dilimiz ingilizce.
şu kolay yoldan almanca vb. kitapları istemiyorum, seneye phd için almanya'ya gideceğim, kursa gitmek için vaktimse hiç yok. aslında sadece kitap tavsiyesi değil, almanca hakkında genel tavsiyelerinizi alırsam (nasıl daha kolay öğrenilir, nasıl geliştirilir vb.) çok memnun olurum.
Bu sebeple tapu kaydına her OSB’de bulunan 3. Kişilere satışta OSB Yönetiminden uygunluk görüşü alınacağına dair şerh koyulmuştur.
---
bu cümleyi çevirebilir misiniz rica etsem
---
bu cümleyi çevirebilir misiniz rica etsem
Merhaba arkadaşlar. Noktalama işaretleri ile ilgili bir şey kafama takıldı. Fazla vaktinizi almadan soruma geçeyim.
-- alıntı ---
Genç, esmer kız, yeni neslin son Türk kadınlarının o asla tatmin edilemeyecek olan ebedî kederiyle bulutlanan siyah gözlerini kitabından ayırmayarak, "Okuyorum büyükanneciğim." dedi. (Ömer Seyfettin; Bahar ve Kelebekler)
-- alıntı ---
Yukarıdaki örneği TDK'nın sitesinden aldım. "Noktalama işaretleri" bölümünde tırnak işareti için verilmiş bir örnek bu. Sondaki "'Okuyorum büyükanneciğim.' dedi." bölümüne dikkatinizi çekmek istiyorum.
Okuduğum bütün romanlarda şöyle bir anlatım görüyorum: "...siyah gözlerini kitabından ayırmayarak, 'Okuyorum büyükanneciğim,' dedi."
Kısacası redaktörler benim gözlemlediğim kadarıyla tırnak içinde yazılan alıntı cümlelerini eğer cümle henüz bitmediyse virgülle bitiriyorlar. Ama eğer cümle bitiyorsa sonuna nokta koyuyorlar. Örneğin: "Tamam," dedi kız, "Okuyacağım büyükanneciğim."
Yani cümle bitmiş olsa bile sonuna nokta koymuyorlar. Kısacası günümüz romanlarında gördüğümüz kullanımı örnek alsaydık yukarıda alıntıladığım cümle "...siyah gözlerini kitabından ayırmayarak, 'Okuyorum büyükanneciğim,' dedi." şeklinde bitmesi gerekiyordu. Cümle bitmiş, uzamıyor. "Okuyorum büyükanneciğim" ibaresinden sonra gelen başka bir şey yok. Ona rağmen nokta konmuyor, virgül tercih ediliyor. Fakat TDK'nın sitesindeki örnek böyle değil.
Bir diğer örnekte şu var: "Yaşlı kadın, 'Yetişin!' diye bağırdı."
İşte bu örneği romanlarda görüyoruz. Ünlem, soru işareti... Bu gibi noktalama işaretlerini alıntıların sonunda sık sık kullanıyorlar. Peki nokta neden hiç kullanılmıyor, onu merak ediyorum.
Sorumu açayım izninizle. Şu aşağıdaki örneklerdeki kullanımlardan hangisi ya da hangileri doğru?
1)
a) Kartvizitlerini uzattıktan sonra genelde böyle derlerdi: “Adım filanca, bilmemne mühendisiyim.”, “Ben falanca. Filan şirketin bilmemne koordinatörüyüm.”
b) Kartvizitlerini uzattıktan sonra genelde böyle derlerdi: “Adım filanca, bilmemne mühendisiyim...", "Ben falanca. Filan şirketin bilmemne koordinatörüyüm.”
c) Kartvizitlerini uzattıktan sonra genelde böyle derlerdi: “Adım filanca, bilmemne mühendisiyim", "Ben falanca. Filan şirketin bilmemne koordinatörüyüm.”
2)
a) Yaşlı adam, “Bireysel Emeklilik Hesabı açtırmak istiyorum.” deyince bankadaki memur, "Bir dakikanızı rica edebilir miyim?" diye sordu.
b) Yaşlı adam, “Bireysel Emeklilik Hesabı açtırmak istiyorum,” deyince bankadaki memur, "Bir dakikanızı rica edebilir miyim?" diye sordu.
3)
a) Çocuğu özel okula yazdırdıklarını duyunca, “Madem öyle, bizim oğlanı da oraya gönderelim,” dediler.
b) Çocuğu özel okula yazdırdıklarını duyunca, “Madem öyle, bizim oğlanı da oraya gönderelim.” dediler.
4)
a) Sürekli o amcanın yanına gidip, "Amca, bana ekmek pişirmeyi öğretsene," diyordum.
b) Sürekli o amcanın yanına gidip, "Amca, bana ekmek pişirmeyi öğretsene?" diyordum.
c) Sürekli o amcanın yanına gidip, "Amca, bana ekmek pişirmeyi öğretsene." diyordum.
5)
a) Öğretmenlerle konuştum, “Olabilir, bakarız.” diyip beni başlarından savdılar.
b) Öğretmenlerle konuştum, “Olabilir, bakarız,” diyip beni başlarından savdılar.
c) Öğretmenlerle konuştum, “Olabilir, bakarız” diyip beni başlarından savdılar.
6)
a) "Ben zaten bu konuyu biliyorum,” deyince şaşırıp gülümsediler.
b) "Ben zaten bu konuyu biliyorum.” deyince şaşırıp gülümsediler.
c) "Ben zaten bu konuyu biliyorum” deyince şaşırıp gülümsediler.
("Şaşırıp, gülümsediler" şeklinde mi yazmalı yoksa?)
7)
a) "Abi, valla biz de yapacağımızı bilemedik” gibi bir şeyler gevelemeye başladı.
b) "Abi, valla biz de yapacağımızı bilemedik,” gibi bir şeyler gevelemeye başladı.
c) "Abi, valla biz de yapacağımızı bilemedik.” gibi bir şeyler gevelemeye başladı.
Gerçekten bu konuda yetkin olan kişilerin yorumlarına ihtiyacım var. Cevaplarınız için şimdiden teşekkürler.
-- alıntı ---
Genç, esmer kız, yeni neslin son Türk kadınlarının o asla tatmin edilemeyecek olan ebedî kederiyle bulutlanan siyah gözlerini kitabından ayırmayarak, "Okuyorum büyükanneciğim." dedi. (Ömer Seyfettin; Bahar ve Kelebekler)
-- alıntı ---
Yukarıdaki örneği TDK'nın sitesinden aldım. "Noktalama işaretleri" bölümünde tırnak işareti için verilmiş bir örnek bu. Sondaki "'Okuyorum büyükanneciğim.' dedi." bölümüne dikkatinizi çekmek istiyorum.
Okuduğum bütün romanlarda şöyle bir anlatım görüyorum: "...siyah gözlerini kitabından ayırmayarak, 'Okuyorum büyükanneciğim,' dedi."
Kısacası redaktörler benim gözlemlediğim kadarıyla tırnak içinde yazılan alıntı cümlelerini eğer cümle henüz bitmediyse virgülle bitiriyorlar. Ama eğer cümle bitiyorsa sonuna nokta koyuyorlar. Örneğin: "Tamam," dedi kız, "Okuyacağım büyükanneciğim."
Yani cümle bitmiş olsa bile sonuna nokta koymuyorlar. Kısacası günümüz romanlarında gördüğümüz kullanımı örnek alsaydık yukarıda alıntıladığım cümle "...siyah gözlerini kitabından ayırmayarak, 'Okuyorum büyükanneciğim,' dedi." şeklinde bitmesi gerekiyordu. Cümle bitmiş, uzamıyor. "Okuyorum büyükanneciğim" ibaresinden sonra gelen başka bir şey yok. Ona rağmen nokta konmuyor, virgül tercih ediliyor. Fakat TDK'nın sitesindeki örnek böyle değil.
Bir diğer örnekte şu var: "Yaşlı kadın, 'Yetişin!' diye bağırdı."
İşte bu örneği romanlarda görüyoruz. Ünlem, soru işareti... Bu gibi noktalama işaretlerini alıntıların sonunda sık sık kullanıyorlar. Peki nokta neden hiç kullanılmıyor, onu merak ediyorum.
Sorumu açayım izninizle. Şu aşağıdaki örneklerdeki kullanımlardan hangisi ya da hangileri doğru?
1)
a) Kartvizitlerini uzattıktan sonra genelde böyle derlerdi: “Adım filanca, bilmemne mühendisiyim.”, “Ben falanca. Filan şirketin bilmemne koordinatörüyüm.”
b) Kartvizitlerini uzattıktan sonra genelde böyle derlerdi: “Adım filanca, bilmemne mühendisiyim...", "Ben falanca. Filan şirketin bilmemne koordinatörüyüm.”
c) Kartvizitlerini uzattıktan sonra genelde böyle derlerdi: “Adım filanca, bilmemne mühendisiyim", "Ben falanca. Filan şirketin bilmemne koordinatörüyüm.”
2)
a) Yaşlı adam, “Bireysel Emeklilik Hesabı açtırmak istiyorum.” deyince bankadaki memur, "Bir dakikanızı rica edebilir miyim?" diye sordu.
b) Yaşlı adam, “Bireysel Emeklilik Hesabı açtırmak istiyorum,” deyince bankadaki memur, "Bir dakikanızı rica edebilir miyim?" diye sordu.
3)
a) Çocuğu özel okula yazdırdıklarını duyunca, “Madem öyle, bizim oğlanı da oraya gönderelim,” dediler.
b) Çocuğu özel okula yazdırdıklarını duyunca, “Madem öyle, bizim oğlanı da oraya gönderelim.” dediler.
4)
a) Sürekli o amcanın yanına gidip, "Amca, bana ekmek pişirmeyi öğretsene," diyordum.
b) Sürekli o amcanın yanına gidip, "Amca, bana ekmek pişirmeyi öğretsene?" diyordum.
c) Sürekli o amcanın yanına gidip, "Amca, bana ekmek pişirmeyi öğretsene." diyordum.
5)
a) Öğretmenlerle konuştum, “Olabilir, bakarız.” diyip beni başlarından savdılar.
b) Öğretmenlerle konuştum, “Olabilir, bakarız,” diyip beni başlarından savdılar.
c) Öğretmenlerle konuştum, “Olabilir, bakarız” diyip beni başlarından savdılar.
6)
a) "Ben zaten bu konuyu biliyorum,” deyince şaşırıp gülümsediler.
b) "Ben zaten bu konuyu biliyorum.” deyince şaşırıp gülümsediler.
c) "Ben zaten bu konuyu biliyorum” deyince şaşırıp gülümsediler.
("Şaşırıp, gülümsediler" şeklinde mi yazmalı yoksa?)
7)
a) "Abi, valla biz de yapacağımızı bilemedik” gibi bir şeyler gevelemeye başladı.
b) "Abi, valla biz de yapacağımızı bilemedik,” gibi bir şeyler gevelemeye başladı.
c) "Abi, valla biz de yapacağımızı bilemedik.” gibi bir şeyler gevelemeye başladı.
Gerçekten bu konuda yetkin olan kişilerin yorumlarına ihtiyacım var. Cevaplarınız için şimdiden teşekkürler.