Ekşi Duyuru

Hayatınızda neler olurdu? Mesela eskiden olsa bende yoksunluk belirtileri baş gösterirdi :)) Şimdi metanetle karşılarım.

Eğlence amaçlı sorduğum bir soru. Merak etmeyin en geç yarına silmiş olurum.

Arkadaşlar 2 senedir uzak ilişki yaşıyorum. Farklı ülkelerde, birbirimize 5 saat uzaklıktayız. Son 2 yılda yaklaşık 10 kere falan bir araya gelmişizdir. Ben 38 yaşındayım, o da 35. Yan yanayken uyumumuzun iyi olduğunu düşünüyorum ama birlikteyken sürekli bir tatil ve parti havası hakim. Yani iyi anlaşıyoruz ama tatil ve parti havasını bir kenara bırakırsak, aynı evde yaşamaya başladığımız zaman uyumsuzluklar artacak bundan eminim. Kız arkadaşım her an kendini bir şeyle meşgul etmek zorunda hisseden, sürekli dikkatini dağıtacak sesli bir şeylerle ilgilenen birisi. Instagram ve televizyon bağımlısı diyebilirim. Ben tam tersiyim, sakinliği ve sessizliği seviyorum.

Bunların dışında gelecek planlarımızda da ciddi çakışmalar var. Kendisi çocuk istemiyor, köpek istiyor. Ben de köpek istemiyorum ama birkaç sene içerisinde çocuk isteyeceğimden eminim. Yani evde bir hayvan beslenecekse bana göre bu kedi olmalı, köpek değil ama kız arkadaşımın da kediye inanılmaz alerjisi var. Özetle çocuk sahibi olup o çocuğa bakma sorumluluğunu almak istemediğini biliyor ve bu yüzden de annelik içgüdüsünü köpekle tatmin etmek istiyor diye tahmin ediyorum. Ayrıca gereksiz para savurma ve alkol problemi de var. Asla para biriktiremiyor, hep sıfıra sıfır. İçkisiz geçirdiği de bir gün yok.

Çocuk olayını ve içki problemini dile getirdim. Çocuk olayında azıcık yumuşama gösterse de alkol konusunda "Bir araya gelmediğimiz sürece düzelmesi mümkün değil" diyor. Benim yanıma taşınıp yaşadığım ülkede çalışabilmesi için de evlenmemiz gerekiyor. Evlenmezsek burada yaşama ve çalışma izni yok. Bu işin sonu nereye varacak gerçekten bilmiyorum. Böyle bir durumda siz ne yapardınız acaba?

Arkadaslar su durum sadece beni mi rahatsiz ediyor?
Mesela instada onume bir post dusuyor. Kadinin eski hali ve yeni hali arasinda kucuk bir benzerlik zorlasan bulursun anca. Oyle bir degisim var ortada. Herkes yorumlara harikasiniz hocam, siz bi sihirbazsiniz vs yaziyor doktor icin.
Kadinlar bi de o kisiye ozeniyor, kac para falan diyorlar. Bu bir basari mi doktor icin?

Estetik eskiden kisiyi biraz yukseltmek icin yapilirdi. Taninmayacak hale gelinmezdi, hatta belli olmasin istenirdi. Neden su an bu hale geldi?

Simdilerde bambaska biri olunuyor. Herkes tek tip. Her zamanin kendine gore standart bi guzellik anlayisi olabilir ama artik herkes o goruntu neyse gidip konduruyor yuzune. Alindan ceneye kadar...

Bu insanlar aynaya bakinca kendilerinden korkmuyorlar mi? Cunku artik farkli bir insan oldular. Yolda yururken yanlarindan benzerlerinin gecmesinden utanmiyorlar mi? Cok merak ediyorum ne hissettiklerini.

Daha üç ay önce tanıştık. Tanıştığımız gün belli etmeden arkadaşça randevuya çağırdı. Bir hafta boyunca her gün buluştuk. Birinci haftanın sonunda benim ruh eşi olduğumu düşündüğünü söyledi. Birinci ayın sonunda aşığım sana, benimle evlen demeye başladı. Beni ailesine anlatmış, tanıştırmak istiyor. Ben de kendisini sevdim ama duyguları zamanla perçinlenen bir insanım, her şeyi tam olarak yaşayıp görmeyi ve sonra karar vermeyi seviyorum. Yine de evlenirsek mutsuz olurum gibi gelmiyor.

Bu üç ay içerisinde istemediğim halde benim için bir ton para harcadı, bir sorunum olduğunda düşünmeden anında yanımda bitip yardım etti. Her gün beni çok sevdiğini söylüyor ve hissettiriyor da.

Ben kadın, o erkek kişisi. Yaşlar 27. genç olduğumuz için de böyle olabilir. Bilemedim. ama daha önce böyle bir şey yaşamadığım için tam anlamlandıramıyorum. Benden önce 5 yıllık bir ilişkisi varmış. Benimle tanışmadan 2 ay önce kendi isteğiyle bitirmiş. benimse hiç ciddi ilişkim olmamıştı.

dostlar, şu an yaşadığım şeyler sizce normal midir? insanlar böyle şıp diye mi birbirine aşık oluyor, evlenmeye karar veriyor? yoksa dengesiz bir durum mu var, çok ani olduğu için bir anda biter diye korkuyorum ve kendimi kaptırmamaya çalışıyorum. Sizce bir anda bu şekilde aşık olmak mümkün müdür, yoksa biten bir ilişkinin tesellisini mi veriyorum bir insana emin olamadım. Fikirleriniz çok değerli benim için, sağ olun.

bir konuyu kafamda bitiremiyorum. 2 hafta once bir ayrilik yaşadım sevdiğim kızın da bana asik olduğuna emindim ayni isyerinde çalışıyorduk tüm işaretler vardi gece gündüz konuşurduk bana yemek yapardi hep yanimda olmak isterdi bahaneler bulurdu beraber olmadigimiz zamanlarda cok kiskanirdi beni isyerindeki cok alakasiz birinden bile sevisirdik ikimizde cok zevk alarak hele hele bakışları yetiyordu bana. ama benimle eş zamanlı 4-5 kişiyle daha konuştuğunu hatta bazılarını yatağa attığını/atma amaci olduğunu kimi kardesim dedigi insanlarla ortamlarda siki fiki olduğunu isyerinde sarildigini öğrendim.(bazılarını kendi söyledi) yani ısyerindeki bir cok erkeğe yazmis gayet isinde gucunde adamlara bile. tabi dunyam basima yikildi. kurmadigimiz hayal kalmamıştı. dedigim gibi ben gercekten inaniyordim çünkü tüm isaretler vardi zaten bitti ama kafamda hâlâ bir yere oturtamiyorum hem öyle hem böyle nasil olabildi?

merhaba. özellikle bugün kendimi çok kötü hissediyorum çünkü benim yaptığım iş hiç beğenilmedi ve artı yük çıkarttı diğer kişilere. iş arkadaşım konuşmaların ekran görüntüsünü atmış, kötü şeyler söylenmiş benim sunduklarımla ilgili (bu kadar hakaret edeceklerini düşünmemiştim) ve haklılar.

son zamanlarda psikolojim yerle bir, işimi de etkiliyor...

böyle durumlarınız oldu mu? çünkü bunu kabul eden tek kişi benmişim gibi hissediyorum; diğer herkes mükemmel işler yapıyor ve en rezil benim..

biraz dertleşebilir miyiz?

Bir adam var, bir kadınla birlikte (muhtemelen).

Kadının arabasını kullanıyor, kadının evinde kalıyor, kadın bunun evinde zaten hep, kadına kendi arabasını veriyor, kadını kendi tüm yakınlarıyla ahbap etmiş falan. Ama sorunca kadın için "o benim iş yaptığım ekipten sadece, sevgilim değil" diyor.

Başkaları sevgilisi olup olmadığını soruyor. Onlara "şu an yok" diyor, hatta "daha önce hiç kimseye aşık olmadım veya hiç kimseyi sevmedim, en fazla hoşlantı oldu" diye ayrıntı veriyor. Salt amacı bu olmasa da tek tük flörtleştiği kadınlar da oluyor etrafında.

Öte yandan 7/24 bu kadınla birlikte, yapışık ikiz gibi dolaşıyorlar. Arkadaş gibi değil işte, anladınız. O enerji hissediliyor.

Kadın bir de sık sık Instagram'da onunla fotoğraf ve video paylaşıyor, sürekli onu etiketliyor falan. Adam da arada kendi fotoğraflarını o çekti diye onu etiketliyor ama herhangi bir yan yana fotoğraf yok. Adamın yakın arkadaşı da kadından ekip diye bahsediyor. Neyin ekibi abi bu? İkisinin iş alanları bile farklı.

Adam flörtöz, cıvık biri olsa kadını yedekte tutuyor derdim ama kendisi tam bir ağır abi. Sert, mesafeli, ciddi. Zaten kadın da ağır biri yani takılmalık bir şey yaşamaz.

Kadına sürekli yan yana olacak kadar değer veriyorsa, onu etrafındaki herkesle kanka moduna soktuysa neden sevgilim demiyor açıkça? Ağır abiliğine bağlayamıyorum bunu açıkçası, özellikle üstüne bastıra bastıra defalarca sevgilim yok demesini. İstese diyebilecek biri, hatta evlenmek istediğini falan da söylüyordu daha önceden.

Daha geçen ay "aşk siparişle gelmiyor ki, o kişiyi bekliyorum" diyordu yahu bu adam. Bu ne iştir dostlar? Akşam akşam aklıma takıldı, dedikodu tanesi olarak sormak istedim.

Herkese merhaba,

10 yıldır aramızdan su sızmayan ve ailemize kadar tanıdığımız bir arkadaşım vardı. Aynı iş yerinde değiliz ama aynı sektördeyiz. Bu kişi 2 sene önce bana çok büyük bir kazık attı. Sağlığımla ilgili bir konuda elinde güç olmasına rağmen tüm işlemlere engel oldu. Bu sağlık meselesi, çocuk sahibi olmakla ilgiliydi. Detay vermek istemiyorum.

Bu konuda yanımda olmayı bırakın, üstüne tekme attı. Ki o güç konumuna da benim çevrem sayesinde geldi. O gün bugündür denk geldiğimizde selam bile vermiyorum. Bugüne geldimizde benimle yakın olan arkadaşlarımın onunla yakın olması da beni incitiyor. Profesyonel hayatlarına karışamam ama benimle tatile giden, yiyen içen ve durumumu da bilen kişilerin onunla kakara kikiri yapması canımı sıkıyor ve bu insanlarla da görüşmek istemiyorum. Onlara söylediğimde “ne var canım, üstünden kaç sene geçti, hala orada mısın?” diyorlar. Ama ben onunla bağlantılı insanlarla bağlantılı olmak istemiyorum.

Sorularım:

1. Sizce beni ne rahatsız ediyor? Rahatsız olmam normal mi? O insanlarla güzel vakit geçiriyorum aslında ama sanırım benim muhabbetimden ve yeteneklerimden bile beslenmelerini istemiyorum. İkili oynuyorlarmış gibi geliyor ve rahat edemiyorum artık.
2. Bu durumu aşmak için ne yapmalıyım? 2 senede geçer zannettim geçmedi. Terapiye gidiyorum geçiyor ama sonra tekrar geliyor.

Yeni bir onedio sorusuyla karşınızdayım. Ben şu aralar Friends-Phoebe ile Kızıl Goncalar-Cüneyd arasında bir yerdeyim. Siz nerelerdesiniz?


Hayırlı akşamlar.

Benimki 1 saat, 13 dk, 7 saniye. Sizin kişisel rekorlarınızı alabilir miyim?

İyi geceler herkese.

Selamlar;

Açayım: Ben mesela şu an iş arama sürecindeyim. İki haftada bir iş görüşmesine gidiyorum, haftada üç gün spor yapıp temizlik falan yapsam geriye bir sürü boş zaman kalıyor. Uyuyup uyuyabilecegin günde maksimum 12 saat. E sonra uyanıyorsun, karnını doyurmak masraf, varsa içki, sigara masraf, gün içinde işte duygu durumunu stabil tutman gerekiyor, külfet. Sosyal hayat yok parasızlıktan, internette millete laf anlatmaya, iletişim kurmaya çalışıyorsun, efor israfı.

Şöyle bir sistem olsa: Desen ki ben hayatımın yoğun olmayan bir dönemindeyim, haftanın dört günü yaşasam yeter. Geri kalan üç gün kış uykusu gibi bir şeye yatsan. Bir şey olursa uyandırın gibi.

Her gün her gün yaşamak aşırı masraflı ya, siz ne diyorsunuz?

Teşekkürler.

Ben son bir senedir inanılmaz ısınmaya başladım bu char a. Kişisel hayatımda başımdan geçen bir iki şey sonucunda eşcinselliğini yaşayamayan adamların kadınlar için heteroseksüel erkeklerden neredeyse üç kat zararlı olduğunu fark ettiğimden beri bu meseleyi dolu dizgin yaşayabilen erkeklere saygım kat be kat arttı. Son dönemlerde eril tarafını keşfetmeye çalışıyor, vloglarinda anlattıklarını dinliyorum, gayet de aklı başında konuşuyor falan. Benim için bayağı ideal erkek Kerimcan oldu, hayat cidden enteresan.

Siz ne düşünüyorsunuz kendisi hakkında?

İçkili bir ortamdan sonra bir erkek arkadaş 3 kızı evlerine bırakacaktı. Bu erkekle en samimi olan benim. Bir kız (a) çok sarhoş evine kadar taşınacak. Normalde güzergaha göre de ilk a, sonra diğer kız (b), sonra beni bırakıp evine dönmesi mantıklı.
Hatta b bana dedi ki ilk a yı evine çıkaralım sonra beni atarsınız. Erkek olan da bunu duydu.
Ama erkek olan ilk beni bıraktı. Sonra b ile a yı, sonra geri dönüp tekrar b yi evine bırakmış.
sizce erkek b ye yazıyor mu?

Benimki, az önce fark ettim, System of a Down dinlerken rahatsız oluyorum :p

Sizde neler var? Teşekkürler.

Benim için felsefe bu. Felsefî bir kavramı ya da akımı anladığım zaman çok seviniyorum ama anlamak bayağı vakit alıyor. Bu konuda daha yetenekli olmak isterdim.

Yemek yapmak ve spor da bunların arasında. Ne kadar cabalarsam cabalayayim bir noktada tıkanıyorum, ilerisi yok.

Bir de sanırım insan ilişkileri. İnsanları severim, anlarım, merhametliyimdir ama kimseyle uzun süre arkadaş kalamam.

Günlük duyuru açma dozumu aldım, gidiyorum. İyi akşamlar herkese.

Eşler arası soğukluk bütün evliliklerde yaşanan geçici/kalıcı bir süreç midir?

Siz nasıl aştınız?

Şimdiden teşekkürler....

Sonunda bu da başıma geldi :)

Büyük bir kurumun içerisinde 16 kişilik bir birimiz. Ve birim yöneticimden hoşlanıyorum.

Ben 35, o 37 yaşında. İkimiz de uzun zamandır yalnızız. Bildiğim kadarıyla onun casual takıldığı biri vardı ama sanırım o da bitti. Kendisi tam bir minnoş anadolu çocuğu zaten, gerçek aşkı bekliyor tatlışım benim.

Tabi ki emin olmamakla birlikte kendisinin dikkatini çektiğimi düşünüyorum, zaman zaman ufak bakışlarını falan yakalıyorum.

Şimdik, böyle durumlarda mevzuyu ilerletmek için ne yapmak lazım? Baya kurumsal bir yerde çalıştığımız için, ayrica is yerinde duygusal ilişkilere çok sıcak bakilmadigi için açıktan yürümek kolay değil.

Taktik ve tavsiyelerinize ihtiyacım var. Kendisi böyle bir durumu deneyimlemiş ve başarıya ulaşmış suserlar varsa deneyimlerinizi duymak isterim.

Tabi belirtmeyi unutmuşum, ben kadın tarafıyım o erkek.

Belki kutlamak isteyen olur. Olur mu acaba :))

bu aralar self-terapi

Old-school duyuru sorularından devam. Benimkiler (nickleri yanlış yazabilirim):

ala09 ya da ala90 :)
Bruce
Mirket
geveze yazar
Feriyanimm
Amarante ile başlayan nick'li yazar
nundu

Bu yazarların yorumlarını okumak beni mutlu ediyor.

Sizde kimler var? Biriniz de beni yazarsınız artık.

Sizi bu siteye ne çekiyor? Ben günlük kaos dozumu almak ve işsizlik nedeniyle kısıtlanan enformasyon ve iletişim akışını normal seviyelere çekmek için buradayım.

Teşekkürler.

Okcupid ve bumble yukledim ama like'lari gormem icin parali versiyon kullanmam gerekiyor. Eskiden okcupid boyle degildi. Biraz gorebiliyorduk. Bumble icin de bi arkadasim eskiden gosteriyordu dedi o da degismis demek.
Ben mi bi noktayi kaciriyorum yoksa?
Ucretsiz sekliyle verimli kullanilacak bir app biliyor musunuz?

bir kadin arkadasim var, cok tatli
biri ve cok hamarat, elinden her is gelir ve her isi becerir. esi de biraz denyo biri. gecen erkek arkadasimla konusurken dedim ki "cok sansliyim, sen hic onlar gibi degilsin, iyi ki varsin." onlarin esleri bi sey istediklerinde yapmiyolar, gecen bana bi sey lazim olmustu misal ve vaktim hic yoktu, erkek arkadasim cok aradi bulmak icin, arkadasim o zaman demisti ne guzel benimki asla aramaz vs diye.

burdan sonra olay patliyor, benimki de bana dedi ki "asil sansli olan arkadasinin esi, karisi ne guzel ilgileniyor, hic kiymetini bilmiyor, bulamaz oylesini"

arkadasimla ben zit karakterlerdeyiz, ben daginik biriyim, yemek yapmayi sevmem vs. ben de memnun degilsin galiba dedim, o da "yani sen de oyle olabilirsin" dedi.

ben buna cok uzuldum, hatta sinirlendim o an kafasini koparasim geldi. uzuldugumu de soyledim, ben oyle olsam ben olmam ki dedim, yani sunu sunu degistir elbet denir ama direkt o ne sansli demesi okuz gibi icime oturdu.

ben de bk icinde yasamiyorum tabi ama arkadasim gibi asla degilim, o cok anactir, hemen herkesi sahiplenir, yemekler yapar, misafiri cok sever vs. ben hic sevmem, hic oyle biri degilim ozetle.

sizce kirilmakta hakli miyim? ben erkek arkadasimi kotu sekilde hic kimseyle karsilastirmam, maddi manevi. ona guzel bi sey soylerken olayin donup bana saplanmasi da sinirim bozdu ayrica.

ne dersiniz abartiyo muyum, yaram mi var gocunuyo muyum, yoksa hakli miyim uzulmekte?

Şehirdışına ablasını ziyarete geldik. Arkadaşının kınasına düğününe katıldık. Kısa bir çift oturması yaptık. Bugün aynı arkadaşı yine çift oturması yapalım demiş onu söyledi ben biraz gezelim daha dün buluştuk dedim. Demez olaydım... Suratlar asıldı nefret dolu bir bakış. Klasik rutinimiz bu şekilde.

Sonra ablası bir akrabasına gidiyordu. Dönüşte bir gezmelik bir yakın yere uğrayabiliriz diyerek. Son dakika siz de gelin dedi. Eşim Kendisi ben kısa sürede çocukla hazırlanamam dedi. Sonra bana döndü sordu. Ben de daha önce gittik zaten o gezmelik yere şart değil dedim.

İki saat sonra surat asma seansı devam ediyor. Ve diyorki buraya evde oturmaya bireysel zaman geçirmeye mi geldik. Ablalarla gidebilirdik. :)

Sizce yaşadığımız iletişim problemi nedir? Kim haklı?

Sonra ben de veryansın edip söylenip evden çıkıyorum. Nefret dolu davranıldığını hissederek. Sonra ağlama bağırma krizleri...

Ben en çok üç buçuk yaşındaki yeğenimi seviyorum. Benim için dünyanın bütün güzelliklerinin temsili. Bana en karanlık zamanlarımda güç veren yegâne ışığım. Siz en çok kimi seviyorsunuz?

Ben diamond tema'ya benziyorum saçlar haricinde. Bir de "Eğer ki beni sevmiyorsan bana canım deme, cicim de" diyen ablaya.

Hadi bakalım, hayırlı forumlar.

Bayramlıklar alındı mı? Temizlik yapıldı mı, barışılacak küsler listesi yapıldı mı?

Şimdiden herkese iyi bayramlar.

Ben kısa boylu insanların sinsi, anasının gözü olduğunu düşünüyorum. Sizde neler var?

mesela güneş gözlüğü
gündelik ucuz ve daha dikkatli kullandığım pahalı bi şey

spor için ayrı ayakkabı, gündelik ayrı, iş ayrı (yedekleriyle)

saat aynı şekilde

normal gözlükten de 2-3 tane var kırılırsa diye

sevdiğim eşyaları yedekliyorum sanırım
gömlek giyemediğim kadar çok var

minimal yaşama mı geçmek lazım alışveriş krizleri yaşaynca biraz abartıyorum sanırım
eskileri de atamayınca iyice birikiyor

sizlerde durum nasıl

30+ yaşında(yaşlarımız aynı) işyerimde(ofis binası) gördüğüm bakıştığım ve bir enerji hissettiğim birisi ancak hiç bir ortak noktamız yok ortak arkadaşlarda yok. tek karşılaştığım yer sabah asansör öğlen avm ortak alanı akşam iş çıkışı. tabi benim saatlerim onun saatlerine uymadığı için, kendi saatlerime denk getiriyordum işim genelde dışarıda ama sırf rastlantı yapabilmek için işte işi gücüde salmıştım:) neyse ama öyle negatif hiç bir şey hissetmedim. hatta bir çok kez kaçamak bakışlarını da yakaladım onun dışında sabahın 8 de gereksiz yanındaki kişiyle gereksiz muhabbet etmesi ben burdayım demesi vs. yani bunlar benim yorumlarım tabi ki ama çocukta değilim az çok anlayabiliyorum. bu zamana kadar da hiç tek denk gelemediğim için instagram dm den sohbet etmek istediğimi belirtir gayet medeni bir mesaj gönderdim.

yaklaşık 1-2 saat sonra cevap vermedi ve engelledi.(bu arada instagramdan birbirimizi takip etmiyoruz)

sorum şu; e hani o bakışmalar jestler yan yan çaktırmadan bakmalar, ben buradayım mesajları. yani 30+ yaşında birinin "hee gülümsedi tamam oldu bu iş" tribine girmem tabi ki ama anlamsız bir şekilde beklemediğim bir tepkiyle karşılaştım. hiç cevap vermemesini anlardım da neden engelledi anlamadım sizce neden? erkek arkadaşı olmadığını düşünüyorum uzun zamandır kimse iş çıkışı almaya gelmiyor tek takılıyor.

Kimseye yaranmaya çalışmadığımda, kimseyi memnun etmeye uğraşmadığımda, başıma gelen hiçbir şey için önce başkalarını suçlamadığımda, beni yargılayan herkesin en az benim kadar hayati noksanları olduğunu fark ettiğimde ve bana yapılan kötülüğe benzer şiddette cevap vermediğimde, tek başıma güçlenerek hayatıma devam edecek gücüm, iradem olduğunu fark ettiğimde ben kendimi sevmeye başladım. Başkalarının sevgisini kazanmak için soytarılık yapmaktan vazgeçtiğimde kısaca. Sizde bu süreç nasıl gelişti?

Teşekkür ederim.

nasıl algılarsınız? zeki/aptal, meraklı/hadsiz vs?

çok sevilen ve sevildiğimiz kişi zarar vermemek için uzaktan sevicem ama seni çok seviyorum diye uzak duruyorsa ona mesaj atar mıydınız?

not: ben daha inatçıyım, ölsem yazmam

Normalde evlilik fikrine baya uzak biriydim. Çocuk sahibi olmakta hiç istemediğim bir şey.


Son zamanlarda çevremde çok fazla evlenen oldu. Kuzenlerden 3'üde bu sene evlenecek. Tabloya baktığımda bir çok kişinin evlenerek akista olduğunu hissettim. Evlilik fikri mantıklı gelmeye başladı. 3 yıl ve daha uzun süreli bir ilişkimde olmadı esasen bu zamana kadar. Hep bir şekilde yolumuzun ayrilabilecegi kişileri kendime çektim, ya da evlenip çocuk sahibi olmak isteyen kişilerden ben uzaklaştım bir şekilde.

Kafa olarak uyusabilecegim biriyle evlilik fikri cazip gelmeye başladı ve bu sene oldu. Çok küçük yaşlardan beri annem ve babam ayrı. Büyürken de bir evlilik gözlemlemedim esasen.Bir yandan evlilerin dert yanması durumu var ama sağlam ilerleyen evliliklerde var.


Sizlerde de böyle bir his oldu mu evlilik düsünmezken?Olduysa kac yasinda oldu?

Yaş:34 kadın kisisi, çocuk konusunda netim,dusunmuyorum.

Biraz da pozitif basalım. "Şöyle biri olmasam başıma çok daha büyük belalar açardım." Dediğiniz ne var? Benimki herkesi eninde sonunda affediyor olmam. Affedip hayatıma tekrar almak değil ya da davranışını onaylamak değil. Sadece affetmek. Öç almamak, intikam planları yapmamak. Bazen bu tarafım yüzünden suistimale de uğruyorum ama kar-zarar analizi yaptığımda böyle olmasam ara sıra suistimale uğramaktan daha fazlası gelirdi sonucuna ulaşıyorum.

İki gün önce öldürmek istediğimi bugün affediyorum. Öyle olmasa belki de gerçekten zarar vermek için plan, program yapacağım. Bayağı soft power bence, aşırı mantıklı. Her şeyimiz de noksan, hasarlı değil. Maşallah bize.

Sizde neler var? Teşekkür ederim.

Bir sevgilim olsun, onunla gezip tozayım hayatı paylaşayım çok isterdim.
Uzun zaman olmadı bu, olanlar kısa sürdü çünkü ben sıkılıyordum.
Yani ilişki bir süre sonra, "o kızı gezdirmeliyim, o kızla buluşmalıyım, onu mutlu etmeliyim" e dönüyor.
Ben hiç zevk almıyorum ve bir iş bir ödeve dönüyor ilişki, üstümde baskı hissediyorum.

Sonra bir arkadaş vasıtasıyla bi kızla tanıştım. İyi gibi görünüyor uzaktan her şey.
Akıllı, sevecen ve beni çok seviyor.

Ama iletişimimiz konuşmalarımız he geçen gün kötüye gidiyor.
Bana göre o; sürekli dediği olsun isteyen, kendi bildiğinin doğru olduğunu sanan biri.
Mesela "şu beyaz desem; bunun doğru olmadığını kendinin doğru olduğunu söyler ama sonuçta bu beyaz der.

Ona göre kendi; çooook görmüş geçirmiş, hayatın her aşamasını geçmiş biri. Ben daha ergenim, ilişki ne bilmiyorum, evlilik ne bilmiyorum, hatta bi ara arkadaşımın olmadığını filan söyledi yani ben içine kapanık asosyal bir tipim demek istiyor.

Son zamanlar her telefon konuşmamız tartışma, ses yükseltme, onun ağlaması, gerginlikle bitiyor (ona göre normalmiş)

Farklı şehirlerdeyiz biraz uzak mesafe yürütüyoruz.

Birlikte güzel şeyler yapıyoruz, buluştuğumuzda mutlu oluyoruz, ten uyumumuz iyi gibi fakat ne zaman bir gezi vs yapsak sonunda bir tartışma ve gerginlik (ona göre normalmiş) yaşıyoruz.

Ayrıca ben onu çok eleştiriyormuşum, ama yanlış olana yanlış diyorum ama bunu deyince kızıyor ağlıyor beni suçluyor.

Tüm bunlar ışığında biz ciddi düşünüyoruz, tanışalı 6 ay filan oldu, aileler tanıştı, yüzük takıldı sanırım nişanlandık.

Sanırım diyorum çünkü her şey öyle hızlı ve kendi kendine gidiyor ki.

Kız şöyle şöyle yapalım diyor tadımız kaçmasın diye tamam diyorum dediği oluyor.
Tatil ayarlıyor şu tarihte gideceğiz diyor tamam diyorum gidiyoruz.

Bir akarsuda öylece ilerliyorum. Hayır dersem gerginlik oluyor tadımız kaçıyor ben bundan nefret ederim. Kimseyle laf dalaşına girmek istemem ben.

Artık evlenme aşamasına geldik.
Bana gün al salon tutalım diye sürekli söylüyor.
Arkadaşları sürekli soruyormuş ne zaman evleneceksiniz diye cevap veremiyormuş.

Kimse bana neyi ne zaman istediğimi sormuyor.
Evlenmek istiyor muyum veya sürekli tartıştığım biriyle evlenmek istiyor muyum bilmiyorum. Hayır diyemiyorum. Demekten korkuyorum, beni azarlamasından korkuyorum. Bana kızmasından korkuyorum.

Biraz karışık anlattım ama inanın çok sıkışmış durumdayım. Lütfen kendinizi benim yerime koyun ve bana fikirler verin buna çok ihtiyacım var.

Ben zorla mı evleniyorum? Ne yapmalıyım?

dun gece ucte kaldigi klinikte kedimi kaybettim. iki gecedir basinda bekliyordum. daha fazla dayanamadi. onu kaybettim. can cekisirken gordum. kollarimda kusarak debelenerek birakti gitti beni. hep hastaydi. gecen yaz fip olmustu, tedavisini yaptik, aylarca her sabah ayni saatte gs ilacini yaptim. gozum gibi baktim. cok zayifti, bi bobregi yoktu, kronik sinuzit, safrasinda camur, beyinde sivi birikmesi vardi, yasamaz dediler olmedi, inadina kilo aldi, guzellesti, kucuk cucem en sonunda 3 kilo bile olmustu. smokindi, kucucuk patileri, kucucuk bi surati vardi, her gece yanimda uyur, her firsatta kucagima cikardi. iki senedir benim nesem olmustu, goz bebegimdi. cok canim aciyor. aglamadan duramiyorum. bugun gomduk onu, yine defalarca optum onu. buz gibiydi, o haliyle bile olsa benim guzel kizimdi, sarildim, elimden aldilar, ustune toprak attilar. bi kis gunu mahallenin piclerinin elinden almistim eziyet ederlerken, yolda boynuma sarilmisti, butun gece tesekkur eder gibi yanimdan ayrilmamisti. o zamandan beri benim canimin iciydi. butun ev, hepimiz perisan olduk, ama en cok ben oldum. yoklugu burnumun diregini sizlatiyor, gozlerim hep onu ariyor. bi defa daha eski haliyle, saglikli haliyle gelse yanima diye neler vermezdim. ne yapacagimi bilemiyorum. evde baska kedilerim de var, onlari da canimdan cok seviyorum ama benim guzelim baskaydi. bu uzuntu nasil gecer?

Sizin tamam budur, kendimin en iyi versiyonu dediğiniz yaş kaç? Benim tam bu zamanlar. Fiziksel görünüm olsun, aldığım kararlar olsun kendimi zirvede hissediyorum. Sizin için bu kaç yaşında oldu ya da oldu mu?

Ben bugün istedim ve 37 yıllık hayatımda ilk kez birinden iliklerime kadar nefret ettim. Odadaki sineği peceteyle öldürmeden dışarı atan bir insanım ama sanırım bu insan yeryüzünden eksilse herkesin hayrına olur.

Negative vibe için özür dilerim, iki buçuk senedir hayatımı alt üst eden, benden her türlü faydalanan bir anası vesikalı sinirlerimi allak bullak etti. Bazı insanlar sanırım ölmeli ya. Özellikle bunları niye seviyoruz, kurtarmaya falan çalışıyoruz? Dümdüz ölsün.

Merhaba, yaklaşık 9 aylık bir ilişkim var. Sonrasında kendisinin eksisozluk hesabı olduğunu öğrendim. Yazdığı yazılara baktığımda önceki ilişkisine ait bit kaç tane güzelleme yaptığı ve eski erkek arkadaşına yazdığı güzel sözler var. Bunu ilişkimizin ilk başında görmüştüm, fakat sesimi çıkarmamıştım. Fakat aradan 9 ay geçmesine rağmen ve hala hesabını aktif kullanıyor olmasına rağmen bu yazıları silmemesini nezaketsizlik olarak yorumluyorum. Peki siz ne düşünüyorsunuz, konuşmalı mıyım bu konuyu yoksa görmezden mi gelmeliyim?

Teşekkürler.

Selam, bir süredir ciddi bir stres içindeydim. Bugün için halletmem gereken bir iş ve stres yaratan bir ortamda bulunmak zorundaydım ve hallettim. Bunu buraya yazma sebebim gerçekten rahatladım yüzümde güller açıyor. Bir kaç saate silerim duyurumu.

arkadasim evi biraz uzak olsa da beni eve birakip oyle gitti birakirken arabadan da indi hani vedalasmak icin. bi gel diyemedim cunku onun enerjisi vardi ben yorgundum. ufaktan aklima takildi ne diyoruz boyle anlarda?

Selamlar;

Kafa açan bir soruyla karşınızdayım. Ben diye bir kaybınız olmasa, yani "Aç mı kalırım?", "Öldürülür müyüm?", "Hakarete mi uğruyorum?", "Hayatım nereden geldi, nereye gidiyor?", "Yeterince başarılı mıyım? Olmam gereken noktada mıyım?" gibi ego kaynaklı problemleriniz olmasa, düşünme yetinizi ne şekilde kullanmak isterdiniz?

Teşekkürler.

Selamlar;

Uykularınızı kaçıracak bir soruyla karşınızdayım. En son ne zaman "Ben cidden bir halt bilmiyorum" dediniz? "Acaba cahil miyim" sorgusu değil ama, cahil olduğunuz gerçeği yüzünüze en son ne zaman çat diye çarptı?

Ben iki gündür topoloji anlamaya çalışıyorum, oradan ekstra boyutlara girdim ama konuyla gram alakam yok. Sözde matematik bitirdik, mektepliyiz. Amerika'da üniversite birinci sınıf matematik öğrencisi benim bildiğim matematikten fazlasını biliyor.

Cahilliğimi anladığım iyi oldu ama bir serinlik geldi.

Siz en son ne zaman yaşadınız bunu? Teşekkürler.

Bir şey için sayı tuttum. Oylama yapıyorum. İçinizden geçeni söyleyin. :)

Biri bakacaktı, benden fotoğrafları istedi.10 gün oldu mesaj kutusuna bakmıyor, siteye de girmiyor.Yüklediğim fotoğraflar silinecek.Bari baksa biri diyorum. İçinden gelerek bakacak biri varsa mesaj atabilir mi fotoğrafların linkini atayım.

Şöyle ki, ortak bir kadın arkadaşımız bizi birbirimize uygun buldu, ilk konuşmamızda şöyle oldu, ben yurtdışından dönüyordum, ortak arkadaşımız free shoptan sigara istemişti, hangi sigara vs için aradım, o an yanındaymış tanıştırmak istediği kadın da yanındaymış, telefonu o açtı, ben de anladım o olduğunu, hiç bozmadım, senin siparişin neydi, sana ne alayım vs dedim o da “aa ne kadar cömert bir erkek” vs dedi gülüştük. İkinci konuşmamız da bugün aynı şekilde oldu, yine arkadaşımı aradım, avukat olan açtı, yine gülüştük şakalar vs, konuşmada bir ara instagram konusu geçti, şimdi ekleyip bir mesaj atmak istiyorum ama bir avukata atılacak komik bir şey olsun istiyorum, komik fikri olan?

Kötü bir insan olduğuna emin olmanıza rağmen hayatınızda tuttuğunuz birileri var mı?
Neden tutuyorsunuz?
(Akraba hariç)

2 haftada bir iş çıkışı bişeyler içtiğimiz eğlendiğimiz bir arkadaş grubumuz var. İş yerinden. Bazen 2 kadeh içip ayrılırız bazen sabaha kadar eğleniriz. Dün birinin evindeydik haliyle eğlence uzun sürdü.
Sarhoş kafayla dans ediyorsun, şarkı söylüyorsun vb.. bi kız bunları videoya alıyor ve bu beni çok rahatsız ediyor. Sarhoşken videoya alınmak istemiyorum. Ölçüp tartmadan da konuşuyoruz genellikle.
Bir kere anesteziden uyanırken başımda duran arkadaşım videomu çekmiş ondan bile çok soğumuştum.
Sizce çok mu abartıyorum? İş yerinden olmasına gerek yok normal arkadaşım da olsa rahatsız olurum sarhoşken video alınmaya.
Düzgün bir dille nasıl söylenir bunu istemediğim?

merhaba herkese. 3 gündür geçmeyen çarpıntımı dindirmek ve kız arkadaşıma karşı nasıl doğru davranabileceğimi öğrenmek için yazıyorum bunları. kendisi çok uzun bir süre tus çalışıp atandıktan sonra depresyona girdi ve bu depresyon 3 aydır sürüyor. ilk 2 ay iletişimimiz düzgündü ama mayıs ayında tamamen kabuğuna çekildi. tıp isteyerek okuduğu bir bölüm değildi, iyi de bir puan alıp istediği bir alana da yerleşti ama gerek tus bitince her şey harika olacak düşüncesinin boşa çıkması, gerek bu ay çalıştığı hocasının mobbing'i yüzünden bu ay çok kötü durumda artık. ilaca başladı (eferox) bugün 12. gün bunu baştan söyleyeyim. ve hocası haziran'da değişecek.

uzun yıllardır birlikteyiz, çok badireler atlattık zor günlerden geçtik ama hiç bu kadar kötü görmedim onu ve bu beni çok üzüyor. 3 gündür geçmeyen çarpıntım ve mide bulantım var, bu sabah 1 simiti 1 saatte yiyemedim. durumumu kendisine açıklarsam suçlu hissedip daha da üzülecek diye içimde tuta tuta çarpıntımın kalp krizine dönüşmesinden korkuyorum. ki kendisi de endişeli şeyler konuşamk istemediğini, elinden geleni yapıp çabaladığını söyledi bir hafta önce. "depresyondaki sevgiliyi mutlu etmenin yolları" başlığını okudum, yazılan çoğu şeyi yapıyorum, yıpratmadan yormadan yanında olduğumu hissettiriyorum ama sanki hala yetersiz kalıyormuşum gibi hissediyorum. günde birkaç kez mesajlaşıyoruz onda da evden çıktım eve geldim uyucam vb. şeyler yazılıyor. 7 yıldır hiç bu kadar az konuştuğumuz bir süreç olmamıştı endişeleniyorum.

bu süreçte ne yapmalıyım lütfen görmüş geçirmiş suser'lar tavsiye istiyorum. ilacın bu süreçteki etkisi ne olur? ne yapmaktan kaçınmalıyım ve neler yapmalıyım?