Ekşi Duyuru

Kime ait olduğunu bilmediğim çıplak kadın fotoğraflarına rastladım.

Her şey şöyle gelişti; eşimin cep telefonundaki bir uygulama, eşimin kullandığı mail adresine bağlı olarak uygulamayı kullanan arkadaşlarını gösteriyor. Uygulamayı göstermek için telefonunu almışken "Bak arkadaşlarını da görebiliyorsun," dedim ve seçeneğe tıkladım. Aralarında birçok kadın vardı. Benim de tanıdığım ama eşimin mailleşmek için bir nedeninin olmadığı, mailini nereden bulduğunu bilmediğim bir ismi de gördüm. Eşim o sırada telefonu elimden aldı, ne o bir şey söyledi ne de ben sordum.

Bir buçuk iki ay sonra önceki gün bilgisayarını yanımda açık bırakıp mutfağa gitti. Anlattığım olay aklıma geldi, şeytan dürttü. Masaüstündeki bir klasör ilgimi çekti ve bahsi geçen fotoğraflarla karşılaştım.

Ben fotoğraftakileri tanımıyorum, incelemeye fırsatım olmadı. Porno oyuncuları da olabilir, sıradan insanlar da. O fotoğraflarla karşılaşmak beni çok incitti. Eşim gelmeden acelece bilgisayarı eski haline getirdim ve kendi yerime döndüm. Hala çok şaşkınım.

A. Bu kadınlar eşimin ulaşabileceği kişiler değiller. (Porno oyuncusu ya da ünlüler gibi.)
B. Eşim beni aldatıyor.


Eğer A şıkkı doğruysa, yok yere olay mı çıkartıyor olacağım? Aldatmakla ne farkı olabilir? Eşimi cinsel olarak tatmin etmiyor muyum, bir erkek neden çıplak kadın fotoğraflarına bakma ihtiyacı hissedebilir? Eşinizin bilgisayarında kadınlar-çıplak kadın ya da erkekler-çıplak erkek fotoğraflarına rastlasaydınız ne hisseder ve yapardınız?

B şıkkıysa ne yapacağımı biliyorum ama diğer yandan A şıkkı ile B şıkkı arasında fark göremiyorum.


Eşimin bilgisayarını şifreli. Masaüstünde bunlar varsa diğer dosyalarda neler vardır diye düşünmeden edemiyorum...

Arkadaşlar çok kötü bir durumdayım. Yanıtlarken ruh halimi düşünün ne olur.

Bir yıllık evliyiz. Bir buçuk diyelim hadi. Tanışıklığımız öncesine dayanıyordu. Evlendikten sonra fikir ayrılıkları yaşadık, problemlerimiz oldu. Ne eşim ne de ben hakarete uzanan, birbirimizi aşağılayan tartışmalar yapmadık fakat gerginliklerimiz, soğukluklarımız eksik olmadı. Eşime soğuk kalmamaya çalıştım, ama o bana soğuk davrandıkça kalbim kırıldı, gücendim ben de yakın olamadım.

Onu çok sevdim. Seviyorum. O da beni seviyor biliyorum. Ama aramızda soğukluk devam ediyor. Eşim bana çok mesafeli. İnsan kendini değerlendiremez belki ama karakter olarak eşime bağlı ve saygılı bir eşim ben de. Halimiz beni mahvediyor. Çalışmıyorum evdeyim, her gün mahvoluyorum.

Eski ilgisi, mutluluğu yok. Benim yanlışlarım olduğu kadar onun da oldu. Hiç yüzüne vurmadım, çok fedakarlık yaptım. İçinden çıkamadığım bir duruma geldi hayatım.

Sebebini anlayamıyorum. Çok soğuyorum ama seviyorum da. Konuşmaya çalışınca olmuyor öyle. İletişim bozuk.

Ne yapmalıyım?

Kocamla siyasi görüşlerimizin yakın olduğunu sanıyordum. Evliliğimizin birinci yılındayız, siyasi olaylar yüzünden birbirimize giriyoruz. Akp'yi desteklemesi ve onlara oy vermesi ben çileden çıkartıyor. İki laf edemiyoruz. Eleştirme hakkını onda görmüyorum. Yarın bir gün savaş çıkarsa, ülke karışırsa onun da payı olacak. Yediremiyorum. Laf sokma ihtiyacındayım. İşin kötüsü Akp'ye oy verdiği için kin beslemeye başladım sanırım. Ne yapmalıyım?

Edit: Çok üzülüyorum ve son günlerde çok yıprandım.

Sevgilimle iki yıl önce tanıştık. Bir yıl önce evlenmeye karar verdik, birkaç ay sonra bir aksilik çıkmazsa evlenmiş olacağız.

Her şeyi açık açık yazacağım, bu sebeple lütfen yargılamayın.

İlişkimizin başlarında ailelerimiz işin içinde yoktu ve belli bir dengemiz vardı. Tanıştığımızda kendimi sevgilimden üstün gördüğüm oluyordu; kendimce ona göre daha kültürlü, daha akıllı, oturaklıydım. Onun da benden daha iyi, başarılı olduğu alanlar vardı. Sonra ısrarlarıyla ailelerimiz tanıştı, birbirlerini sevdiler. Fakat şöyle bir durum açığa çıktı; benim ailem damat adayına çok fazla bağlandı.

Erkek arkadaşımın ailesi maddi açıdan fazlasıyla iyi ve aile olarak da tanınan kişiler. Ailem de maddi olarak onlardan aşağı bir konumda olmadığı halde aynı aile kültürüne sahip değiliz, bu benim ailemi çok etkiledi. Başıma talih kuşu konmuş gibi davranmaya, sevgilim benim başıma gelebilecek en güzel şey, kimseye kısmet olmayacak bir adaymış gibi yansıtmaya ve davranmaya başladılar. Sevgilimle aramda geçen her ufacık tartışmada beni aptallıkla suçlayıp ses çıkarmamam gerektiğini, daha ne isteyeceğimi söyler oldular. Bunun tek sebebi de aile ve maddi durumu ne yazık ki. Yaklaşık bir yıldır bu devam ediyor.

Kendimi çok değersiz ve aptal hissetmeye başladım. Statü olarak onlardan aşağıda görüyorum. Aileme bu tavırlarının yanlış olduğunu söylüyorum fakat anlamıyorlar. Üstelik ben kesin evleneceğiz gözü ile bakmıyordum. Şimdi kapana kısılmış gibiyim. Ayrılma durumunda bütün aile bireylerinin üzerime üşüşeceğini ve suçlayacağını biliyorum.

Çok yoruldum. Sevgilimi seviyorum fakat tercihimi bilmiyorum. Bu işin içinden nasıl çıkmalıyım?