2008 yılında bi ingilizce kursuna gittim yaklaşık 6 ay falan. aradan 6-7 yıl geçmişken aynı sınıfta olan bi arkadaşım 'ya sınıftaki kimseyi hatırlamıyorum' demesiyle şimşekler çaktı bi anda patır patır saydım isim isim. onu da geç 6 ay boyunca bi kızla tek kelime etmemişken babasının bi kimyevi madde üreten fabrikası olduğunu hatırlıyorum, bi kızın balıkları vardı mesela ölmüştü epey üzülmüştü vs. asıl bomba şu;
kursun kantincisinin abisinin adını hatta abisinin oğlunun nerede askerlik yaptığını hatta nereleri olduklarını bile hatırlıyorum. bunlar hep bi cümlede saniyelik söylenen geçen şeyler sadece. aynı kursta ders veren avustralyalı bi hocanın kız kardeşinin adını biliyorum ve hangi üniversitede hangi bölüm okuduğuna kadar hatırlıyorum. bunlar da yine sohbet esnasında saniyelik cümlede geçen şeyler.
mesela en son çalıştığım yerde 400 kişiye yakın çalışıyordu ve şöyle söyleyeyim maksimum 50-60 tanesi ile hayatımda en az bi cümle kurmuşumdur ve çok rahat 300 kişiyi isim soyisim olarak biliyorum. tanışmıyoruz bile mesela ama 1 kere hangi departmanda kim var baktığımda direkt unutmamak üzere aklımda kalıyor.
mesela yaşım 27 kuzenimle ilkokulu aynı okulda farklı sınıflarda okuduk ve onun sınıfındaki adamları isim soyisim bugün hala hatırlıyorum. yine adamları zaten 20 senedir görmedim belki ama birden aklıma geliyor.
bi başka olay fii tarihinde babamın kahvesi vardı orada ergenken garsonluk yapıyordum ve tabi bilinir az çok herkes çift şeker içmez kimi çayı açık içer kimi demli kimi şekersiz kimi tek şeker kimi sakarin aradan 6 sene geçti ben hala kimin nasıl çay içtiğini hatırlıyorum bugün. tek tek sayıyorum böyle x açık 3 şekerli, y demli yarım şekerli. z normal şekersiz falan.
onu da geç hadi 3 sene önce yine çalıştığım farklı bi firmada yaygın dağıtımda bulunduğu müşterilerinin çalıştığım süre boyunca ne tür maldan ne kadar aldığını bugün yine hatırlıyorum ki bunların sayısı min 300 falandır.
mesela askerde 160 kişilik devrelerimin rahat 80 tanesini isim isim sayarım ki sadece 1 ay aynı ortamda bulunduk yani düşün.
bunun gibi aklıma gelmeyen daha ama hatırladığım tonla şey var kendi hayatımla ilgili böyle gereksiz ve üzerinden epey zaman geçmiş olan...
korkuyorum :(
Yerine kaydedecek daha nitelikli bir şey yaşamamış olabilirsin.
Bu konu hakkında endişelenmek yerine dil öğrenme gibi konularda bundan faydalanmayı deneseniz belki faydası olur, hem gereksiz şeyleri aklınızda tutmanız zorlaşır hem de kendinize yeni birşey katmış olursunuz :)
Bazı zamanlar ya da çoğu zaman dikkatli (net,temiz) dinliyorsun. Bu bahsettiklerin olması gereken şey. Yani insanın zaten varoluşunda olan bir özelliktir. Kimisi kullanamaz böyle mal mal dolaşır saçmalar, kimi de senin gibi kullanır hiç bir şeyi unutmaz. Bence bu özelliği fark etmen büyük bir şans. Yaş çok geç değil Müzikle ve ya resimle ya da Sanatın diğer dallarında kullanabilirsen çok şukela olur. Başta da dediğim gibi korkacak bir şey yok. Hatta ne mutlu size :) nat geo da buna benzer bir belgeselde vardı.
