Bir bilim adamının romanı
çok sürükleyici gelmişti
Tom sawyer'ın maceraları. 5. Sınıfta okumuştum. Okuduğum ilk roman diyebilirim. O an ki daracık ufkumla hayret ederdim tom sawyer'a. Kitabı okuduğum zaman onunla aynı yaştaydım. O maceralara atıldıkça sanki kendimi yanında hissediyordum. Hala o hisleri yaşatan bi kitaba rastlamadım.
Kitaplığımın en başında duruyor. Şuan bana göz kırpıyor içerden Tom "hadi gel daha salavatımız çok macera var" dercesine.. :))
Vadideki Zambak. Okuduğum ilk kitaptı, o nedenle yeri ayrı. Hatta ne zaman aklıma gelse esen meltem rüzgarlarının yüzüme vurduğu bir Fransız ilkbaharında kırlarda koşuyorumuş gibi hissederim kendimi.
kafka-dönüşüm
ortaokulda okumuştum. annem zorla kitap okuturdu o zaman kadar. ne anladım bilmiyorum ama dönüşüm sayesinde kitap okumayı sevmiştim. özeldir yani benim için.
gabriel garcia marquez yüzyıllık yalnızlık severek okuduğum ilk romandır kendisi :)
Asimov - vakif serisi.
Yasamak gormek istediğim gelecegi yazmis
Pal Sokağı çocukları
Yüzyıllık yalnızlık. Bayılarak okudum.
Onu seven bunu da sevdi: bir deliler evinin yalan yanluş anlatılan hikayesi.
john steinbeck - inci
neden bilmiyorum. ortaokulda okumuştum ve çok sevmiştim. hikayesi çok değişik gelmişti sanırım.
babalar ve oğullar - turgenyev.
bazarov karakteri. biraz nihilizm merakıyla okumuştum ama genç kuşakla eski kuşağın fikir çatışmaları, zaten merak duyduğum 1800'lü yıllar, üzerine arkadi ve bazarov gibi iki muhteşem karakter. kitabın gelişme ve sonuç kısmının muhteşemliği.
çok kitap okudum. *uzaklara bak* o yüzden en iyisi şudur diyerek pat diye kitap ismi veremem. ama çocuk yaşta okumama rağmen düzgünce anlayabildiğim, hala hatırladığım bir roman olduğu için oblomov; fikirleri ve istekleri her gün değişmesine rağmen vazgeçmediği tek hedefi yazarlık olan biri olduğum için de martin eden benim için zirvede yer alıyor. iki tane oldu.
bunun dışında en üst sıralarda yer alan, ilk ikisinden çok ayıramadığım şunlar var,
kumarbaz: çocukluğumdan beri bahisle içli dışlıyım. rus edebiyatı ve kumarın birleşimi 15-16 yaşında bir ergen için tadına doyulmaz bir zevk oluyor. hem kısacık kitaptı, çerez niyetine okunurdu. çok severim.
tatar çölü: 17-20 yaş arasını neredeyse HİÇBİR ŞEY yapmadan, bir şeyleri bekleyerek geçirmiş bir sığır olarak, bunu okuduğumda aydınlanma yaşadım. öyle süper, dehşet bir roman değildir. gazetecilikten gelme zaten adam. ama kendi durumum dolayısıyla benim için altın kitaplardan biri olarak kabul ediyorum bunu.
****
SPOILER SPOILER SPOILER SPOILER
yalnız şimdi fark ettim... sonum ana karakterlere benzemese bari, hepsinde mi bir kötülük olur yahu? biri servetini kaybeder, biri intihar eder, abov.
SPOILER SPOILER SPOILER SPOILER
***
edit: oblomov yerine gonçarov yazmışım sjhfjkl
The dark tower serisinin yerini hiçbir şey dolduramaz bende. 7 kitap yahu. Koca bir evren. Karakterleriyle kanka gibi oluyorsun bitince. Onlarla beraber o yolculuğu yaşıyorsun resmen. Bitince ağlamıştım ben.
kara kitap.
nedenlerini yazmak 5 sayda sürer. sadece oku derim
kara kitap.
dark tower serisi bende de
Çocukluğumda Muzaffer İzgü'nün Ökkeş serisini okumuştum. Tabii ki üstünden birçok kitap geçti ama ondan aldığım zevki hiçbirinden almadım.
şeker portakalı
çocukken çok feci ağlamıştı zezenin bazı hallerini kendimle benzeştirmiştim, ona yakın hissetmiştim o yüzden bende yeri ayrı.
bir de küçük prens.
evet ben masalları seviyorum :/
yaşar kemal- ince memed
herhalde yaşar kemal olduğu içindir :)
hatta 5 sene sonra tekrar okuyorum, şu an 2. kitaptayım.