biliyor musun hiç sevgilim olmadı. yaşım 24. red yedim hep. iki kez sevdim, ciddiyim. ikisinde de red yedim. bazen ciddi olarak ne diyorum kendime biliyor musun? bir kere de beni biri beğensin, bak o zaman diyorum. beğenilmediğim saplantısı var yani. ulan bir kız da bana yazmadı arkadaş diyorum ya kendi kendime. bu konuda psikolojimin bozuk olduğunu kabul ediyorum. tipimin de ortalama üstü olduğunu söylerler. hani 10 kişiden 7 si yakışıklı der bana, öyle. ama nerde ben göremedim işte. boy 1.80 üzeri, iş kallavi. özgüven de kesinlikle yok değil, sosyal ve iş hayatında baya iyi denebilir hatta. ama gelgelelim hep aynı korkular var şimdi: o kız bana bakmaz, ben bu işe hiç baştan girişmeyim en iyisi havası var şu an. (bir de bu seferki sanki çıtası daha da yüksek bir hedef gibi geliyor onun da etkisi var). çünkü kendisi çok güzel ve kültürlü geliyor bana, belki benden de yüksek sanki seviyesi. ne biliyim öyle de eziğim işte.(bu arada kallavi bir bölümde de master yapıyorum)
henüz 3 hafta oldu tanışalı, ortak ortamda toplamda 15 saat geçirmişizdir ama benim sürekli aklımda kendisi. o benim halimi ne kadar fark etmiştir dersen, belki yüzde 3 ihtimaldir geri kalanı arkadaş olarak bakıyordur diyebilirim. her zamanki gibi, açılma yok tabi ki. çünkü korkuyorum, sanki '' yaa sen beni çok yanlış anlamışsın, dostum ama naptın sen yaa'' gibilerinden bir tepki alacak mışım gibi ya da ''benim zaten ölümüne beraber olduğum bir erkek arkadaşım var zaten ama ne sosyal medyada ne de yüzük vs. ile belli etmiyorum, rahat takılıyorum'' gibisinden bir şeyle karşılaşmaktan korkuyorum. çünkü kendisi rahat ama dediğim gibi erkek arkadaşı var mı yok mu kestiremedim. bir de son olarak 'çok güzel' geliyor bana.. ben ona yakışmayacakmışım, ayak uyduramayacakmışım gibi yani. bir nevi eziklik duygusu ama başta dediğim gibi normalde olmaması gereken bir eziklik bu öyle söyleyim.
peki şimdi aşık oldun da ne yaptın bunun için diye sorarsan söyleyim: sosyal medyadan deli gibi dinlediği şarkıları dinliyorum hiç durmadan art arda, replay'la sarmaş dolaş. fotoğraflarına bakıyorum sürekli her defasında hayranlığım artarak. kafamda bir güzel büyütüyorum yani anlayacağın. geceleri yastığa başımı koyduğumda ağlıyorum onu düşünüp düşünüp. annem ölmüş gibi manyak manyak. ve arabesk hiç bu kadar güzel gelmemişti diyorum. bulduğum sigaraları içerek efkarlanıyorum işte.
bi arkadaşım diyor ki seviyorsan gider konuşursun, bi kahve içelim mi dersin.. kabul ederse konuşursun olursa ordan yürürsün yoksa zaten gönlü yoksa olmaz o iş sen de yoluna bakarsın diyor. doğru diyor ama işte ben de hiç bir zaman öyle olmuyor. saplantı halinde büyüterek acı çekerek 1 senede anca atlatıyorum ben. ve şu ana kadar inan hayatta yüzüm gülmüyordu, mutlu değildim, kendimi boşlukta hissediyordum sanki. kısacası hayatımda bir heyecan yoktu. kendime hiç bakmıyordum. kısaca ümidi kesmiştim yaşadıklarım ve bu haller yüzünden.. çünkü en sonuncu kızda konuşmada bir sıkıntı yoktu, içtiğimiz kahvenin de haddi hesabı yoktu. fakat sonuçta belki de yan cepte olan ben, yine sevgilisine yenik düşmüştüm. o yüzden, şimdi bu benle konuşsa, konuşuyor ama kesin sevgilisi vardır, nezaketen konuşuyordur derim. kısaca bi siktir git diyene kadar ben hep böyle hem ümit hem korkuyla saçma sapan debeleneceğim biliyorum. bilmiyorum duyuru, gerçekten ben bir şey bilmiyorum. anlamıyorum gerçekten ve şu an başlamadan vazgeçmek istiyorum galiba. evet, sonunda bu kararı verdim. öptüm. iyi geceler. tüm sevip de karşılık bulanlara da selam söyle benden..
aynen benim hayatımın özeti abi. ne demek istediğini dibine kadar anlıyorum, sadece benim yaş senden biraz daha az o kadar. bir de senin kadar kaptırmıyorum kendimi bir kıza. ama genelde benimde bütün hoslandıgım kızların sevgilisi falan oluyor. kaderimiz böyleymiş diyip devam ediceksin, yada s*kerim sevgilisini diyip yardırcaksın yapacak bir şey yok. bazen eger kendini begendirebilirsen sevgililerini bırakıp geliyorlar, arkadaslarımdan biliyorum. bu ülkede kız basına 5 adam düşüyor en az, savasmak zorundasın yoksa hep böyle devam ederiz hacı, yapacak bir şey yok.
Allah razı olsun kardeşim. okuduğun için de..
yau sen deli misin? kendine eziyet ediyosun böyle yaparak. omuzlarından sarsmak lazım seni valla. anlattığın kadarıyla beğenilmemen için somut bi sebep yok, belli ki sadece biraz şanssızsın. e şanssızım diye de oturup hiçbir şey yapmamak olur mu? kendini biraz zorla. git hoşlandığın kıza bi kahve içmeyi teklif et. kabul etmezse ya da işte sevgilisi falan varsa sen yine acını çek. zaten gidip teklif etmesen de kendini sefil edeceksin belli. olumsuz sonucu bu kadar kabullendiysen denemenin hiç sakıncası kalmıyor mantıken. lütfen kendini toplayıp bi şeyler yap.
ya abi bir de aslında bu kızın tarzı bana pek de uygun değil düşünceleri aklıma gelip gidiyor. şöyle ki; sosyal anlamda, dini inanç anlamında ileride uyuşmazlık çıkabilecek düşüncesi kafamı yoruyor. hani insanlar der ya ' bu kız sana göre değil' diye bazen öyle düşünüp boşveriyim, hiç girişmeden unutmaya çalışıyım diyorum. ama bi yandan da kolay kolay aşık olamıyorum abi. dedim ya 2 sene sonra kalbimin çarptığını hissettim. aradaki dönemde sanki saman doldurmuşlar içime gibi hissediyormuşum. hayatın anlamı yoktu. şimdi gittim mesela baya para verip marka pantolon filan aldım. traş oldum vs. bakımlı oluyum beni beğensin tarzında. bir yandan da bununla mı beğenecek beni diyorum, cool oluyum vs. diyorum. işte saçmalıyorum. kendimin hani o piç değil de 'efendi' adam gibi gözüktüğümü düşünüyorum ve kendi kendime bana bakmaz belki salak olarak görüyordur diyorum. dedim ya abi psikolojim bozuk işte, saplantılıyım malesef.
rancho ikiz olma ihtimalimizi sevdim.merakla takip ediyorum duyurunu.hele şu "başlamadan vageçmek istiyorum" kısmı ile onun sevdiği müzkleri dinleme,yeni kıyafetler falan aynı. bikaç hafta önce aynı içerikli duyuruyu bende yazmıştım.hoşlandığım kızın sınıf kapısında bekliyordum görmek için artık derslerine girmeye filan başlayacağım.yardım edeyim sana filan dedim.bu midende duyduğum sıcak sıkıntı kütlesinden bıktım.artık ortak zamanların artması için deli gibi uğraşıyorum.biraz daha bu ortak olduğumuz saatleri arttırıp söyleyeceğim ben.bende de yakışırmıyım ki ona yada uyuşabilirmiyiz kaygısı var ama bunu karşı tarafa iletmeden bilemeyiz.biraz yürek yiyip açıl.ben öyle yapacağım şahsen.
abi şey yalnız gittiğimi kursa daha 2 ay yüzyüze bakacağız. herhangi olumsuz birşeyde o kurs biter benim için. sıkıntı olabilir. gitmem gereken bir yer. sona kadar beklersem de başka biri mi kapar düşünceleri yok değil. ya da friendzone durumları işte..
bu kadar sevmişsen bekleme o kadar. 2 ayda nikah şahidi bile olabilirsin bırak friednzonu.
ya işte kendimce şöyle bir düşünce var, okul biteli 3 sene oldu. liseli ya da üniversiteli değilim ya artık şey düşünüyorum açılma konusunda, amele durumuna düşmeyim. çocuk gibi davranmayım, küçük düşmeyim vs. gibi şeyler var. sonuçta karşı taraf da öyle mezun hallerinde.
bir de abi şu an kızın umurunda olmama ihtimalim var ve yüksek.. bilmiyorum tabi sevgilisi bile olabilir ama hiç bir yerden belli olmuyor. ve nasıl çaktırmadan öğrenebileceğimi de bilmiyorum. mesela şey yapıyorum kendimce face den bir fotoğrafını beğeniyorum onun beğenmesini bekliyorum. ama o beğenmedi. veya nasılsın naber diyorum biraz yazışıyoruz normal sonra devam etmiyor. bunun gibi şeylerden dolayı şu an ki izlenimim pek olumlu değil açıkçası :(
kısacası en temiz yoldan nasıl bu işleri yapabilirim? dediğim gibi şu an kursta her şey ortak yapılıyor, fazla da bir sammiyet yok. bir yere gidelim demem abes olabilir.. ya da hiç bir şey olmaz mı dersiniz? damdan da düşsen olacağı varsa olur yoksa olmaz mı dersiniz? kızların fikri zamanla değişir mi yoksa baştan bakacağı tipler zaten belli midir? vay be ne sordum demi :(
en kesin cevabı bence ortak zaman yaratmak.varsa ortak arkadaşın bu daha kolay olur.yani gözünün önünde dur ki sen hislerini açık ettiğin zaman kafasında senin hakkında soru işareti kalmasın seninde içinde "ya ah beni bi tanısaydı .. olurdu " gibi kemirici sorular olmasın.tek önereceğim bu olur.kendimi biraz motive ettim son bikaç haftadır ve vardığım nokta bu :ortak zaman.ya malesef ben kaçmak zorundayım.sabah erken kalkıyorum.sormak istediğin yada dertleşmek istediğin bişey varsa ister özelden ister buradan sorabilirsin.ancak yarın cevaplayabilirim.iyi akşamlar
Kızla aranızdaki farklılıklara falan çok takılma ve bence kafanda ona bir karakter de çizme çünkü tanıdıkça kızı hayal kırıklığına uğrayabilirsin.Öyle damdan düşer gibi de konuşma,eğer yakın bir arkadaşı varsa kızlardan onla yakın olmaya çalışabilirsin.Kafanda konuşamayacağına inanmışsın,çok korkuyosan olabileceklerden başka birinin kıza senin ondan hoşlandığını söylemesi hayat kurtarıcı olabilir.Tabi ama burda kilit nokta sen ona söylemeden o üçüncü şahısın durumu anlayıp senden gizli kıza söylemesi.Baya garip açıkladım ama anladın sen onu reis.
