Bir ajansta jr. art direktör olarak çalışıyorum. Maaşımdan memnun, iş yerimden ve iş yerimin kalitesinden memnun değilim.
Uzun yıllar serbest çalıştım, sonrasında geçen yıl uzatmalı okulumu bitirip sektöre girmeye karar verdim ve girdim.
Şimdi;
Başka büyük ve iyi ajanslara geçmeye çalışıyorum fakat bu sektöre girdikçe tanıdık olmanın, çevreye sahip olmanın ne kadar büyük öneme sahip olduğunu birebir deneyimleme şansım oldu.
Ve yaşım önümde büyük engel olduğunu düşünüyorum çünkü okuldan zamanında mezun olup çıkan insanlar 20 li yaşlarının başlarında, ortalarında bu ünvanı alıp (jr), bir kaç sene öyle çalışıp benim yaşlarımda atıyorlar o ünvanı. Hem çevreleri oluyor hem deneyimleri.
Benim serbest çalışma deneyimim daha değerliyken (hangi açıdan diyebilirsin; müşteri temsilcisi de bendim, muhasebe de bendim, kreatif de bendim art direktör de bendim, işi getiren, işi bağlayan da bendim) maalesef "ajans deneyimi" olmadığı için esgeçildiğini hissediyorum.
Eğer bu iş yerinde kalırsam, hem yaşlanacağım -ki zaten otuz oluyorum üç ay sonra, zaten yaşlıyım- hem de bu ajans bana büyük bir yere geçmek için adım olamayacak kalitede düşük işler yaptığı için olmam gereken yerde ve pozisyonda olamayacağım. Askerlik var iki sene sonra. Askere gitmeden bir şeyler yapmalıyım ki geldiğimde az problem yaşayayım.
Tamam bi bok yedim, zamanında artist gibi serbest çalışmayı seçip pastanın büyük dilimine göz diktim. Firmalaşamadığım için de bunu başaradım.
Büyük bir potansiyel vardı içimde ortaokuldan beri, şimdi ise tam değerlendiremediğim potansiyel benim her nefesimden çalıyor. Bazen devam etmenin ne anlamı var diyorum.
Otuz oluyorum. Ne bok yemeliyim, hiç bir fikrim yok. Sanki yanlış kararlarla ilerlenmiş bir oyun ve ben eski save dosyasını arıyorum.
şu an çalıştığın yerde elinden gelenin en iyisini yapmaya devam et. deneyim, tecrübe her yerde elde edilir. buradan alabildiğini almaya çalış.
karamsarlığına gelince zamanında serbest çalışmayıp çarkın içine girseydin de hep aklında serbest çalışsaydım zıplayacaktım devleşecektim fikri kalacaktı. ne yapsan diğeri için içinde ukte kalacak(tı). herkes bu muhasebeyi aklında zaman zaman yapar. huzurla çalışıyorsan. mutlu olmaman için sebep yoksa şanslılardansın.
İlk olarak 30 yaş okuldan yeni çıkmış biri için bir miktar büyük bir yaş (ki benim ailemde kariyerini ancak 35-40'ında veren ve şu anda mutlu kişiler de oldu) ama deneyimli biri için çok büyük bir yaş da değil. O aradaki fark zamanla kapanır.
Önemli olan çalışma ortamından memnun olmak bence. Ben bu nedenle daha yüksek maaşlı çalışabilecekken, çalıştığım yeri terk etmiyorum. Hayatımın %50'sinden fazlası işte geçiyor, bu nedenle işyeri mutluluğu çok önemli. (Yaş 30, iki ay önce doldurdum)
Bu nedenle, söyleyebileceğim şey bir yandan iş aramaya devam etmeniz. Maaşı aynı ve daha firmasal-kurumsal bir yer bulabilirsiniz. Alttan başlayabilirsiniz, nasıl olsa yükseleceksiniz. Bu sizin bakış açınıza da bağlı: yaşamak için mi çalışıyorsunuz, çalışmak için mi yaşıyorsunuz? Eğer yaşamak için çalışıyorsanız, maaşınızı aldıktan ve iyi yaşayabildikten sonra birkaç şey dışında nerede olduğunuz çok da önemli olmasa gerek. Eğer çalışmak için yaşıyorsanız, o zamanda her fırsatı kollamanız gerekli. Azimle aradaki farkı bir 4-5 senede kapatabilirsiniz.
30 yaşında oda arkadaşım var tercümanlığı bıraktı şu an mühendislik okuyor 1. Sınıf.
Bence hemen askere git. Hem aradan çıksın, hem de uzun uzun düşünürsün. Bir de 30 yasinda gencliginin daha ortasinda, gücünün zitvesindesin abi yasliyim ne demek.