teşekkürler,
not: yurt içi de olur yurt dışı da.
ek soru: peki bu "uzatılmış öğrencilik" halinizin o ekonomik şartlarla devam etmesine değdiğini/değeceğini düşünüyor musunuz?
baba parasıyla. maalesef ki.
araştırma görevliliği yapanlar da var aynı esnada okulda.
yurt dışı: baba parası. burs yok. çalışma imkanım yok.
çok zengin değilseniz ailenizin ve akrabaların desteğinin yanı sıra çalışmak elzem. özellikle yurtdışı için konuşuyorum.
yurt içi burslara başvurdum biri çıktı. kredi de aldım ama tez aşamasına geçtiğim için ailemin yanına döndüm dilekçe yazıp iptal edecem... zaten diğer türlüde tez aşamasına geçip çalışada bilirsin.. dişini sıkman gereken 1 yıl.. ama doktorayı bilemiycem.
çalışıyorum bir şirkette.
Yüksek lisansı, lisansın devamı niteliğinde, bir "uzmanlaşma" olarak görüyorum. Sonuç illa ki bilimsel hayat olacak diye bir şart yok. Bu durumda asistanlık da elzem değil ama insan artık yapacağı işe profesyonel olarak başlamak zorunda. Lisanstan sonra aileden para almayı çok zorunlu haller dışında eğitimin eksik kalması olarak görüyorum. Yüksek lisans yapan öğrenciler sonra akademik hayatta kalmak istiyorlarsa asistan olarak veya TÜBİTAK vb. projelerde çalışmalıdırlar. Akademik çalışmalar yapmayacak biri ise bu saydıklarımda çalışırsa körelir, o bir an önce istediği işe benzer bir işe kapak atmalıdır (şu anki şartlarda hiç kolay değil).
Doktora ayrı bir dünya. Doktora yapacak olan biri hayatını bilimsel araştırmaya adamış olmalıdır. Sonuç akademik hayat ya da araştırma merkezleridir. Yani bunlardan birinde kadro aranmalıdır. Bunların dışında bir işte çalışılarak yapılan doktora amacına pek ulaşmaz.
Uzatılmış öğrencilik maddi imkansızlığa değer mi? Çok kişisel bir soru. Çalışmak lisans sonrası öğrenciliğin olmazsa olmazıdır. Kazanç az da olsa uygun bir işte çalışmak şarttır.
kamuda çalışıyorum. işyerinde doktora yaptığım için angarya işlerden muaf tutuluyorum ama bu işyükünüzün sadece bir kısmı, kalan kısımlar için hem işte hem de evde çalışmak gerekiyor, bu nedenle doktorada öyle aman aman bir performans sergileyemiyorum ama yine de özelde çalışırken doktora yapmaktan daha iyi.
kısa donem askerlikten sonra küçük bir işyeri actım. sonra yüksek lisansa basladım. yaptığım işin yuksek lisansla hiçbir ilgisi yok. Ne alaka diyenlere, para kazanmak için diyorum.
bende hem çalışıp hem y.lisans yapıyorum. canım çıkıyo, çoğu zaman mal gibi oluyorum, hiç bişeye yetişemediğim için arada bi ağlama krizine giriyorum, günde en fazla 4 saat uyuyabiliyorum ama olsun. mutluyum.
iknci soru için cevap veriyorum, evet bence değiyor. çünkü elimden gelen daha iyi bir şey yok. çok uzun süre işsiz kalmış biri olarak diyebiliyorum ki o kadar çok var ki benden, bir yerde bir fark yaratmam gerekiyor. böylece ileride daha iyisini yapabileyim. istediğim yerde, istediğim alanda, en önemlisi de mutlu olarak, iş tatmini yaşayarak hayatıma devam edebileyim.
26 yaşına gelip de baba parasıyla okumak zordur. ama şu an çalışmam imkansız, kendime bile zor yetiyorum zamansızlıktan. zaten istemiyorlar da haftanın 2-3 günü okulda olan insanı, işverenler. o yüzden bir süre bu şartlara devam etmek ve tadını çıkarmak lazım.
yurt içinde yüksek yaptım şimdi doktorayı bitirmek üzereyim. yüksek lisans yaparken 3 ayrı işte, doktoranın ilk yılında 5 ayrı işte çalıştım. şu an doktoranın son yılındayım 2 ayrı işte çalışıyorum, bu iki ayrı işin biri okulda ders veriyorum haftada 20 saat. yüksek lisans tezim birçok kapı açtı, bugüne kadar yayımlanmış pek çok kitapta bölümüm ve bilimsel makalem ve çevirilerim var. ayrıca yüksekten beri evin geçimi, kirası, her şey benim üzerimde. bir de köpeğimiz var. ayrıca yine bu dönemde okuyamayan öğrencilere ve sahipsiz hayvanlara elimden geldiğince yardım ettim. senenin 6 ayı çok az uyuyorum, bel ağrısı, boyun tutulması, asabiyet yaşıyorum. babamdan bugüne kadar kuruş almış değilim, içim rahat, alana da bir şey demem. ek soruya yanıt: evet değdi.