Birkaç yıllık evliyim öncesinde birkaç ilişkim oldu teki ciddiydi. Öncelikle ilk cümlenizde anlaşılan kişiyi bulmanın zor olması bence kesinlikle yaşla ilgili. 20li yaşların ilk yarısı ayrı ikinci yarısı ayrı. 30lqr başka 40a doğru iyice zorlaşıyor. Hem birçok insan evlenmiş oluyor hem kişiliğiniz uoturuyor esneyemiyorsunuz çok.
Kaybetmeye göze almak ise, oturalan kişilikte ne kadar esneyebileceğine karar veriyor kişi bence. Ne kadar değişebileceği, uyumun ne kadae sürebileceği vb. bir de şöyle gözlemim oldu 35-40 yaş arası çiftler için, hatınların maddi durumu iyiydi ve ailesi (eğitim, kültürel, maddi vb) erkekler kadın dostlarımı bıraktı. Aileleri tanıştıktan sonra oldu. Bence maddi olarak kaldıramayacaklarını düşündüğü ve kendini eksik-yetersiz hissetmesin diye. Korktular. Gerek yoktu ama bizim türk erkekleri bu tür şeylere de önem veriyor ve ilişki bitirebiliyor diye düşünüyorum.
işin içine aile giriyor olabilir
+
gelecek planlarının benzeşmesi aslında o kadar da benzeşme olmayabilir.
aptallık mıdır evet.
onun dışında doğru zaman / kişi / yer üçlemesini tutturmak neredeyse imkansız.
Aşksal değil evrimsel mevzular bunlar. Genetik çeşitlilik, üreme başarısını artırma vs. biyolojik açıklaması olan bir şey.
Heyecan olmaması, başla kızları keşfetme isteği
İnsan doyumsuz.
Kadınlar erkekleri erkekler kadınları tanımıyor.
Senin iyi sevişme dediğin ile erkeğin dediği aynı değil.
İnsanların doyumsuzluğuna engel olacak şeyler lazım.
Çok çalışkan, çok dindar erkeklere bakabilirsin mesela. Çalışkanlar çapkınlığa vakit bulamaz. Dindarlar bu bana yasak der.
bunlara sahip insanlarin da aradigi baska seyler var senin memnun olman onun da oldugu anlamina gelmez+1 boylesinin zor ihtimal olduğunu sen soyluyorsun ama o rahat iliski kuran, flortoz, sıkılgan, ozgurlugune duskun ve yenilik seven biri olabilir
Rahat batıyor net
Köpekler gibi pişmanım onu kaybettiğim için
Pek de aşksal olmamasi ..
Ayrıca abuzer artı bir.
İki sevişmeye öpüşmeye aşk demeyelim lütfen.
Evden işe işten eve giden sakin bir sosyal hayatı olan erkek bile konu evlilik olunca kısıtlanacağını düşünüyor, garip psikolojik bir olay
Hayatında bir bölümü kapatıp yeni bir bölümüne geçmeye hazır olmamakla ilgili
Bana da büyük israf geliyor. Kadir kıymet bilmezlik, tatminsizlik, olgunlaşmamislik, şerefsizlik.
20li yaşlarda özellikle kısıtlanma korkusu çocuk filan olup hayatın başka şekilde evrilmesi,
Hatta boşanıp nafakaya mahkum kalma,
Ama insan 30lu yaşlarda artık birini istiyor hayatında evlenmekte istiyor ama tek kişi olsun bitmesin istiyor.
Fakat şuan kız-erkek farketmeksizin insanlar çok fazla boşanıyor ve artık ömür boyu ilişkiye sıcak bakmıyorlar bence bu da güven duygusunu herkesin kaybetmesine sebep oluyor bu temelde oturmuyor ilişkilerde.
Ben merkezcilik. Narsisizm. Anasının büyütemediği kuzusu olma durumu. Ben erkeğim ben özgürüm ben istediğimi yaparım kafası. Elbette ki olgunlaşmamışlık, hamlık, çiğlik. Kadın için de geçerli. İnsanları tuvalet kağıdı gibi kullanıp atmayı güç sanan bir tomar salak olur bunlar. Kalp bir tek kendilerinde var, zaman, ömür bir tek bunlarda kıymetli falan. Yatırıp 200 zopa vursan yine akıllanmaz bilinçlenmez bunlar.
Popüler kültürün etkisi. Maalesef bu döneme denk geldi. Kadınları para avcısı olarak gören var. Erkeklerin birbirini gazlaması var.