İki aydır neredeyse her gün besliyorum bu üç kardeşi, daha 5-6 aylıklar. Annelerini sokakta duran küçücük kediden rahatsız olan mahalleli uzak bir yere götürüp bırakmış.

Kardeşler beni elimde mamayla görünce yanıma gelip sürtünüyorlar. Mamayı döküyorum, mamadan korkup kaçıyorlar. Elimi uzatıyorum, yine aynısı. Ben uzaklaşınca gelip yiyorlar ancak. E salak çocuklar, en başta niye gelip sürtünüyorsunuz korkuyorsanız? Başka zamanlarda elimde poşet görünce de iki üç sokak peşime takılıyorlar mama kapabilmek umuduyla.

Ben bu bebeklere nasıl yaklaşabilirim? Hayvanlardan pek anlamıyorum, davranışları hakkında bilgim de yok. Mahalledeki varlıklar yavruları da istemiyor, alıp uzakta bir yere atacaklar diye korkuyorum. Çok minikler, çevreyi de bilmezler. Geçici yuva olmak isteyen bir dostum var, insanlardan o kadar korkuyorlar ki böyle bir şeye cesaret edemiyorum. Ne yapmalı bunları insana alıştırmak için?

 

Bence insanlara alışmasınlar. İnsan görünce kaçsınlar istiyorum. Şeref yoksunu birine denk gelmesinler.

rock n roll

İnsana alışmasınlar.

Yemek vermek filan güzel, ama ufak bir tekme ile kaburgaları kırılan, beli kırılan çok kedi gördüm malesef. Belki 30'dan fazla ve bu sadece benim izlediğim, farkettiğim hayvanlar. Veterinerde tedavi olsalar bile bir kısmı sakat kaldı malesef.

Ben sokak hayvanlarına yemek bırakırken bile onları kovalayıp, yemeği bırakıyorum. Arkamı döner dönmez yemeğe atlıyorlar. Ama mümkün olduğunca insandan uzak duruyorlar.

Zaten size de yaklaşmadıklarına göre, başka birisi canlarını yakmıştır muhtemelen ve bu yüzden size de henüz güvenmiyorlardır.

alfired
1

mobil görünümden çık