Bu ülkede ve Hristiyan olmayanlar tarafından tabii ki bahsettiğim. Genç kız ve erkeklerde son yıllarda çok fazla görüyorum, çoğunluğu gotik görünmek isteyen veya haç takmanın cool olduğunu düşünenler. Haydi onlara öykünme diyelim en basitinden. Peki kendine rockçı diyen 45-50 yaşındaki abilerin bu tarz kolye veya küpe kullanması? Hristiyan değiller yani dini bir amaç yok kesinlikle. Doğrudan yargılamaktan kaçınma çabasıyla birlikte zihnimde onlarla ilgili bir miktar ilginç bir profil çizilmesine sebep oluyor açıkçası bu. Siz ne düşünüyorsunuz? Yaştan, olgunluktan bağımsız olarak gayet normal mi?
Yorumlayalım lütfen.
Bir süredir bir beyefendi ile görüşüyorum. Kırklı yaşlarda, İzmirli. Oldukça düzgün bir adam. 5-6 yıl önce boşanmış. İyi niyetli, kibar, zarif, sevecen, eğlenceli, haddinden fazla yakışıklı. Ailesi ve akrabalarıyla yakın ve tatlı bir ilişkisi var, arkadaşlarının her biri gayet düzgün insanlar.
Atadan devam ettirilen bir siyasi görüşü sahiplenmiş. Atatürkçüyüz işte, CHP'ye oy veririz diyor ama herhangi bir politik duruşu veya temelli bir tarafgirliği yok. Sadece öyle görmüş, öyle bilmiş ve onu devam ettiriyor.
Rahat bir adam, daha doğrusu pek bir zorluk görmemiş hayatta. Babasının meyhanesi varmış, belli bir yaştan sonra ona devretmiş. Kendisi hem orayı işletiyor hem de çok kazanamasa da tutkusu olan müzisyenliği yapıp arkadaşlarıyla çeşitli mekanlarda sahne alıyor.
Ben sokak kedisi gibi büyüyüp hayata biraz yaralı ve kendimi korumak için görece saldırgan bir noktadan bakıyorum, davranışlarım da istemsizce bu tondan renkleniyor her daim. Normalde böyle değil veya en azından bu kadar değil ama benim yanımda tamamen pasif bir adama dönüşüyor. Bana sadece hayran hayran bakıyor, ne desem yapıyor. Ama sorun da bu ya, hep ben diyorum. Hep ben yönlendiriyorum, her girişimi ben başlatıyorum, her eylem(imiz)e ben karar veriyorum.
Çok sık bahsetmiyorum ama yeri geldiğinde, birkaç cümle ile bile geçse bende izi kalmış hatıraları anlamadığını hissediyorum. Daha doğrusu beni anlamak istiyor ama anlamlandıramıyor çünkü hayatında benzer bir çaresizliği hiç tatmamış. Yokluk görmemiş, bilinçsiz anne babaların evlatlarını ne kadar yaralayabileceğini hiç fark etmemiş, ötekileştirilmeye hiç maruz kalmamış. Say say bitmez. Bunlara ilişkin sık olmasa da herhangi bir cümlemde yabancı bir ülkenin hiç duyulmamış kabilesindeki kadınların evlilik merasiminden bahsediyormuşum gibi ''Allah Allah yav, hayatta böyle şeyler de mi yaşıyormuş insanlar? Çok ilginç valla.'' dercesine bana bakıyor.
Aslında son derece de düzgün bir adam, diyorum ya. Adamda hiçbir belirgin kusur bulamıyorum. Önceki ilişkilerim genelde derin ama bolca yaralı ve dengesiz adamlarlaydı, ben de böylesine alışkın olduğum için kendimi onlarla güvende bile hissediyordum. Fakat bu sefer bir şey var, olmamış bir şey. Yerini yadırgama, ait olamama hissi gibi. O kadar da hoş bir adam ki gerçekten hem fiziksel olarak hem huyu suyu olarak. Hoşlanmadım desem hoşlandım, gerçekten hoşlandım. Uyumumuz da fena değil. Beni asla kırmaz veya üzmez, bunların da farkındayım.
Bilmiyorum, şu an ben mi hiç yoktan sorun yaratıyorum? Acaba onu yüzeysel mi buluyorum? Bu mu bu huzursuzluğumun sebebi? Böyle hisler içinde yuvarlanmama rağmen devam edeyim mi onunla? Olmamışlık zamanla yerini farklı duygulara bırakabilir mi? Durumu ''p*ç seven, efendi erkeği beğenmeyen hatun'' seviyesine indirmeden yorumlarsanız çok mutlu olurum Ekşi Duyuru sakinleri.
Bir süredir bir beyefendi ile görüşüyorum. Kırklı yaşlarda, İzmirli. Oldukça düzgün bir adam. 5-6 yıl önce boşanmış. İyi niyetli, kibar, zarif, sevecen, eğlenceli, haddinden fazla yakışıklı. Ailesi ve akrabalarıyla yakın ve tatlı bir ilişkisi var, arkadaşlarının her biri gayet düzgün insanlar.
Atadan devam ettirilen bir siyasi görüşü sahiplenmiş. Atatürkçüyüz işte, CHP'ye oy veririz diyor ama herhangi bir politik duruşu veya temelli bir tarafgirliği yok. Sadece öyle görmüş, öyle bilmiş ve onu devam ettiriyor.
Rahat bir adam, daha doğrusu pek bir zorluk görmemiş hayatta. Babasının meyhanesi varmış, belli bir yaştan sonra ona devretmiş. Kendisi hem orayı işletiyor hem de çok kazanamasa da tutkusu olan müzisyenliği yapıp arkadaşlarıyla çeşitli mekanlarda sahne alıyor.
Ben sokak kedisi gibi büyüyüp hayata biraz yaralı ve kendimi korumak için görece saldırgan bir noktadan bakıyorum, davranışlarım da istemsizce bu tondan renkleniyor her daim. Normalde böyle değil veya en azından bu kadar değil ama benim yanımda tamamen pasif bir adama dönüşüyor. Bana sadece hayran hayran bakıyor, ne desem yapıyor. Ama sorun da bu ya, hep ben diyorum. Hep ben yönlendiriyorum, her girişimi ben başlatıyorum, her eylem(imiz)e ben karar veriyorum.
Çok sık bahsetmiyorum ama yeri geldiğinde, birkaç cümle ile bile geçse bende izi kalmış hatıraları anlamadığını hissediyorum. Daha doğrusu beni anlamak istiyor ama anlamlandıramıyor çünkü hayatında benzer bir çaresizliği hiç tatmamış. Yokluk görmemiş, bilinçsiz anne babaların evlatlarını ne kadar yaralayabileceğini hiç fark etmemiş, ötekileştirilmeye hiç maruz kalmamış. Say say bitmez. Bunlara ilişkin sık olmasa da herhangi bir cümlemde yabancı bir ülkenin hiç duyulmamış kabilesindeki kadınların evlilik merasiminden bahsediyormuşum gibi ''Allah Allah yav, hayatta böyle şeyler de mi yaşıyormuş insanlar? Çok ilginç valla.'' dercesine bana bakıyor.
Aslında son derece de düzgün bir adam, diyorum ya. Adamda hiçbir belirgin kusur bulamıyorum. Önceki ilişkilerim genelde derin ama bolca yaralı ve dengesiz adamlarlaydı, ben de böylesine alışkın olduğum için kendimi onlarla güvende bile hissediyordum. Fakat bu sefer bir şey var, olmamış bir şey. Yerini yadırgama, ait olamama hissi gibi. O kadar da hoş bir adam ki gerçekten hem fiziksel olarak hem huyu suyu olarak. Hoşlanmadım desem hoşlandım, gerçekten hoşlandım. Uyumumuz da fena değil. Beni asla kırmaz veya üzmez, bunların da farkındayım.
Bilmiyorum, şu an ben mi hiç yoktan sorun yaratıyorum? Acaba onu yüzeysel mi buluyorum? Bu mu bu huzursuzluğumun sebebi? Böyle hisler içinde yuvarlanmama rağmen devam edeyim mi onunla? Olmamışlık zamanla yerini farklı duygulara bırakabilir mi? Durumu ''p*ç seven, efendi erkeği beğenmeyen hatun'' seviyesine indirmeden yorumlarsanız çok mutlu olurum Ekşi Duyuru sakinleri.
Kiwi, InFace, Hoppo, Robx gibi markalardan bahsediyorum. Benzer markalardan bir IPL cihazı kullanıp memnun kalan var mı?
Braun ve Philips cihazları 10-25 bin TL arasıyken bu markalarınkiler 1000-3500 TL arasında değişiyor.
5 yıl önce aldığım Braun'un atışı bitti, son zamanlarda aşırı ısındığı için çok efektif kullanamıyordum zaten. Benzer bir model almak yerine ucuz markaları mı bir denesem diye düşünüyorum ama çok güvenemedim de. Olumlu yorumlar kadar olumsuz yorum da çok. Deneyimlerinizi dinlemek isterim.
Braun ve Philips cihazları 10-25 bin TL arasıyken bu markalarınkiler 1000-3500 TL arasında değişiyor.
5 yıl önce aldığım Braun'un atışı bitti, son zamanlarda aşırı ısındığı için çok efektif kullanamıyordum zaten. Benzer bir model almak yerine ucuz markaları mı bir denesem diye düşünüyorum ama çok güvenemedim de. Olumlu yorumlar kadar olumsuz yorum da çok. Deneyimlerinizi dinlemek isterim.
Ellerimde parmak dışları, tırnak kenarları, parmağın etli kısımları, avuç içlerim soyuluyor iki haftadır. En son yıllar önce üniversiteye başladığımda böyle olmuştu stresten, bir daha da olmadı. Şu an stres yaptığım ciddi bir durum da yok aslında, stabil yaşıyorum.
ibb.co
ibb.co
Bepanthol sürüyorum her gün birkaç kere. Ara ara vazelin, günde bir defa da sarı kantaron yağı sürüp bekletiyorum. Hiçbir değişiklik olmadı. Cildiyeye gidemeyeceğim bu aralar yoğunluktan ötürü. Bir öneriniz var mı sizin?
ibb.co
ibb.co
Bepanthol sürüyorum her gün birkaç kere. Ara ara vazelin, günde bir defa da sarı kantaron yağı sürüp bekletiyorum. Hiçbir değişiklik olmadı. Cildiyeye gidemeyeceğim bu aralar yoğunluktan ötürü. Bir öneriniz var mı sizin?
Mahallemde birkaç haftadır gördüğüm 3-4 aylık bir bebek kedi var. Annesi veya kardeşleri yok, tek başına hep. İnsanlardan aşırı korkuyor. Diğer kedilere mama götürdüğümde o da koşup geliyor ama daha büyük kedilerden de korktuğu için mamaya yanaşamıyor, uzaktan izliyor. Ben de onun önüne götürüp döküyorum, önce biraz kaçsa da sonrasında gelip yiyor.
Son günlerde ise hep şunu yaşıyoruz: onun önüne mama döküyorum, kaçmıyor ve yemeye başlıyor. Ben tam gidecekken elime pati atıyor. Pati attıktan sonra uzağa kaçıp geri geliyor mama yemeye bir de. :D İlk seferki derindi, çok kanadı. Neyse dedim. Ertesi gün yine aynısı oldu. Korkuyor desem patilemeden önce mamayı yiyor zaten, bir de tam ben geri çekildiğimde yapıyor hep bunu.
Bugün beşinci kez aynı şeyi yaşadık. Diğer kediler de arada pati atıyor ama onlarınki çizmiyor bile, uyarı patisi gibi daha çok. Bu çocuk gerçekten paramparça etti elimi, bugün yarım saat kan dursun diye bekledim. Elimi gören doktor arkadaşım kan durmazsa acile git de dikiş atsınlar bile dedi.
Önüne koyduğum mamayı da yiyen bu bebek kedi niye böyle yapıyor? Ben neyi yanlış yapıyorum? Önüne döküp gidiyorum, sevmeye de çalışmıyorum ki rahatsız olsun veya korksun. Fikir ve yorumlarınızı beklemekteyim.
Son günlerde ise hep şunu yaşıyoruz: onun önüne mama döküyorum, kaçmıyor ve yemeye başlıyor. Ben tam gidecekken elime pati atıyor. Pati attıktan sonra uzağa kaçıp geri geliyor mama yemeye bir de. :D İlk seferki derindi, çok kanadı. Neyse dedim. Ertesi gün yine aynısı oldu. Korkuyor desem patilemeden önce mamayı yiyor zaten, bir de tam ben geri çekildiğimde yapıyor hep bunu.
Bugün beşinci kez aynı şeyi yaşadık. Diğer kediler de arada pati atıyor ama onlarınki çizmiyor bile, uyarı patisi gibi daha çok. Bu çocuk gerçekten paramparça etti elimi, bugün yarım saat kan dursun diye bekledim. Elimi gören doktor arkadaşım kan durmazsa acile git de dikiş atsınlar bile dedi.
Önüne koyduğum mamayı da yiyen bu bebek kedi niye böyle yapıyor? Ben neyi yanlış yapıyorum? Önüne döküp gidiyorum, sevmeye de çalışmıyorum ki rahatsız olsun veya korksun. Fikir ve yorumlarınızı beklemekteyim.
Annemde birkaç yıl önce kısa bir süre arayla iki kez anal fissür (çatlak) olmuştu, kremle kolayca tedavi edilmişti.
Bir süre önce benim başlangıç seviyesinde hemoroid olduğunu tahmin ettiğim çok küçük bir şişlikten bahsetti. Doktora gittiğimizde krem verdi ve şişliğin kremle tamamen geçeceğini anlattı.
Kremi üç aydır kullanmasına rağmen şişlikte bir değişiklik yok, zaten çok büyük olmadığı ve ağrı sızı da yapmadığı için annemi rahatsız etmiyor. Fakat geçen hafta büyük tuvalet sırasında oluk oluk kan akmış pıhtılaşmış şekilde. Aynada baktığında o şişliğin patladığını görmüş. Yine ağrı sızı yok.
Doktora gidemedik o arada ama kreme devam ediyor. O günden beri her tuvalette kanama oluyormuş. İlk seferki kadar çok ve pıhtılı değil, taze kanmış. Yavaş yavaş kesik gibi ağrı da olmaya başlamış.
Önümüzde üç beş günde yine doktora gidemeyeceğiz. Acaba doğrudan hemoroid için değil de onunla bağlantılı olarak bu kesik haldeki kanayan yara için bir krem, ilaç tavsiyeniz olur mu? En azından kanama dursun, tuvaletini rahat yapabilsin isterim. Çevreden değişik çok fazla krem öneren oldu, internette her biri için hem olumlu hem olumsuz yorumlar var. Bir tavsiyeniz olursa sevinirim.
Bir süre önce benim başlangıç seviyesinde hemoroid olduğunu tahmin ettiğim çok küçük bir şişlikten bahsetti. Doktora gittiğimizde krem verdi ve şişliğin kremle tamamen geçeceğini anlattı.
Kremi üç aydır kullanmasına rağmen şişlikte bir değişiklik yok, zaten çok büyük olmadığı ve ağrı sızı da yapmadığı için annemi rahatsız etmiyor. Fakat geçen hafta büyük tuvalet sırasında oluk oluk kan akmış pıhtılaşmış şekilde. Aynada baktığında o şişliğin patladığını görmüş. Yine ağrı sızı yok.
Doktora gidemedik o arada ama kreme devam ediyor. O günden beri her tuvalette kanama oluyormuş. İlk seferki kadar çok ve pıhtılı değil, taze kanmış. Yavaş yavaş kesik gibi ağrı da olmaya başlamış.
Önümüzde üç beş günde yine doktora gidemeyeceğiz. Acaba doğrudan hemoroid için değil de onunla bağlantılı olarak bu kesik haldeki kanayan yara için bir krem, ilaç tavsiyeniz olur mu? En azından kanama dursun, tuvaletini rahat yapabilsin isterim. Çevreden değişik çok fazla krem öneren oldu, internette her biri için hem olumlu hem olumsuz yorumlar var. Bir tavsiyeniz olursa sevinirim.
İsimleri ben uyduruyorum. Biraz karışık ve uzun olabilir ama fikrinizi almak isterim, yorumunuzu paylaşırsanız sevinirim.
Ayşe ve Ali'nin 8-9 yıllık bir evliliği var ama aradaki bazı sebeplerden boşanmaya karar veriyorlar, Ali'nin karakter özellikleriyle ilgili bu sebepler.
Ayşe evden gittikten birkaç ay sonra Ali eve internette tanıştığı bir kızı getiriyor, bu kızla toksik bir ilişkiye başlıyorlar. 3 hafta sonra ayrılıyorlar, daha doğrusu Ali kızı evinden kovuyor çünkü kız sürekli Ali'nin eski eşine ve bir eski sevgilisine küfrediyor. Sonrasında Ali'nin Ayşe'yle barışma çabaları oluyor, Ali'nin ailesinin de çabalarıyla Ayşe yumuşuyor gibi ama araları tekrar bozuluyor derken o iş olmuyor.
Bu süreçte o kız da Ali'yle barışmak için onu sürekli taciz ediyor. Fake hesaplar açıp Ali'nin Instagram'ınu abluka altına alıyor, sürekli arkadaşlarıyla Ali'ye haber gönderip onu darlıyor, Ali'nin tüm sırlarını etrafa yayıyor, Ayşe hakkında etrafa iftiralar anlatıyor, Ayşe'nin fotoğraflarını altına fake hesaplardan küfürler yazıyor, en sonunda Ali'yi üzmek için onun artık görüşmediği ama 30 yıllık en yakın arkadaşı olan şahısla yatıyor. Ali'nin bunlardan haberi yok, belki gözünü de kapatıyor.
Aradan bir yıl geçiyor ve Ali ile bu kız tekrar barışıyor. Ali'nin yakın arkadaşları onu vazgeçirmeye çalışıyor ama Ali bir sebep sunmadıkları için anlam veremiyor çabalarına.
Başka biri 5-6 ay sonra Ayşe'ye ulaşıyor ve bu kızın yediği tüm haltları kanıtlarını da göndererek ona anlatıyor. Ayşe de Ali yerine onun yakın bir arkadaşına tüm bu mesajları ve görselleri gönderiyor, arkadaş kişisi bunları Ali'yle paylaşınca Ali yine kızı evinden kovuyor. Sonrasında kızın yine bitmek bilmeyen tacizleri, barışma çabaları oluyor (birkaç ay geçmesine rağmen şu an hala bunlara devam ediyor). Tabii bu olay tüm arkadaş çevresince de duyuluyor, herkes Ali'ye destek olmaya çalışıyor manevi olarak falan.
Bu sırada Ali ve Ayşe'nin ortak olan 20-25 yıllık yakın bir arkadaşı ve eşi bu kızla fotoğraf paylaşıyor. Ayşe bunu görünce kızın hem kendisine hem de Ali'ye yaptıklarını söyleyip "bunu nasıl yaparsınız?" diyor. Onlar da "bir etkinlikte karşılaştık, çok sevdik, çok tatlı kızmış, tekrar görüşmek için plan yaptık, özel hayatında ne yaşadığı bizi ilgilendirmez, ayrılık üzüntüsüyle bazı hatalar yapmış olabilir, senin rahatsız olacağın kadar büyük bir şey de yapmamış zaten sana" gibi şeyler anlatıyorlar.
Ayşe onların sözlerine hem şok oluyor hem de üzülüyor ve onlarla iletişimini kesiyor. Barışmaya çalışıyorlar, sürekli "amma abarttın ya, aklın hala Ali'de olduğu için kızı kıskanıyorsun" diyorlar. Çevrede Ayşe'yi destekleyen de oluyor, haksız bulan da. Hatta haksız bulanların sayısı daha fazla, ona "çocuk gibisin, olgunlaş biraz" gibi şeyler söylüyorlar sık sık.
Sizce Ayşe tavrında haklı mı?
1- Ayşe bunca yıllık arkadaşlığı böyle basit bir sebepten bitirmemeli. Kızın Ali ve Ayşe'yle yaşadığı mevzular arkadaş olan karı kocayı neden ilgilendirsin ki? Ayşe haksız ve kızı kıskandığı için abartıyor.
2- Davranışları bizzat kendilerine yönelik olmasa da etrafta hiç başka insan kalmamış gibi bu kadar rezil karakterde birini hayatlarına katmak istiyorlarsa, üstelik onca yıllık arkadaşlıklarına rağmen, Ayşe'nin hayatında yer almamalılar. Ayşe haklı.
Ayşe ve Ali'nin 8-9 yıllık bir evliliği var ama aradaki bazı sebeplerden boşanmaya karar veriyorlar, Ali'nin karakter özellikleriyle ilgili bu sebepler.
Ayşe evden gittikten birkaç ay sonra Ali eve internette tanıştığı bir kızı getiriyor, bu kızla toksik bir ilişkiye başlıyorlar. 3 hafta sonra ayrılıyorlar, daha doğrusu Ali kızı evinden kovuyor çünkü kız sürekli Ali'nin eski eşine ve bir eski sevgilisine küfrediyor. Sonrasında Ali'nin Ayşe'yle barışma çabaları oluyor, Ali'nin ailesinin de çabalarıyla Ayşe yumuşuyor gibi ama araları tekrar bozuluyor derken o iş olmuyor.
Bu süreçte o kız da Ali'yle barışmak için onu sürekli taciz ediyor. Fake hesaplar açıp Ali'nin Instagram'ınu abluka altına alıyor, sürekli arkadaşlarıyla Ali'ye haber gönderip onu darlıyor, Ali'nin tüm sırlarını etrafa yayıyor, Ayşe hakkında etrafa iftiralar anlatıyor, Ayşe'nin fotoğraflarını altına fake hesaplardan küfürler yazıyor, en sonunda Ali'yi üzmek için onun artık görüşmediği ama 30 yıllık en yakın arkadaşı olan şahısla yatıyor. Ali'nin bunlardan haberi yok, belki gözünü de kapatıyor.
Aradan bir yıl geçiyor ve Ali ile bu kız tekrar barışıyor. Ali'nin yakın arkadaşları onu vazgeçirmeye çalışıyor ama Ali bir sebep sunmadıkları için anlam veremiyor çabalarına.
Başka biri 5-6 ay sonra Ayşe'ye ulaşıyor ve bu kızın yediği tüm haltları kanıtlarını da göndererek ona anlatıyor. Ayşe de Ali yerine onun yakın bir arkadaşına tüm bu mesajları ve görselleri gönderiyor, arkadaş kişisi bunları Ali'yle paylaşınca Ali yine kızı evinden kovuyor. Sonrasında kızın yine bitmek bilmeyen tacizleri, barışma çabaları oluyor (birkaç ay geçmesine rağmen şu an hala bunlara devam ediyor). Tabii bu olay tüm arkadaş çevresince de duyuluyor, herkes Ali'ye destek olmaya çalışıyor manevi olarak falan.
Bu sırada Ali ve Ayşe'nin ortak olan 20-25 yıllık yakın bir arkadaşı ve eşi bu kızla fotoğraf paylaşıyor. Ayşe bunu görünce kızın hem kendisine hem de Ali'ye yaptıklarını söyleyip "bunu nasıl yaparsınız?" diyor. Onlar da "bir etkinlikte karşılaştık, çok sevdik, çok tatlı kızmış, tekrar görüşmek için plan yaptık, özel hayatında ne yaşadığı bizi ilgilendirmez, ayrılık üzüntüsüyle bazı hatalar yapmış olabilir, senin rahatsız olacağın kadar büyük bir şey de yapmamış zaten sana" gibi şeyler anlatıyorlar.
Ayşe onların sözlerine hem şok oluyor hem de üzülüyor ve onlarla iletişimini kesiyor. Barışmaya çalışıyorlar, sürekli "amma abarttın ya, aklın hala Ali'de olduğu için kızı kıskanıyorsun" diyorlar. Çevrede Ayşe'yi destekleyen de oluyor, haksız bulan da. Hatta haksız bulanların sayısı daha fazla, ona "çocuk gibisin, olgunlaş biraz" gibi şeyler söylüyorlar sık sık.
Sizce Ayşe tavrında haklı mı?
1- Ayşe bunca yıllık arkadaşlığı böyle basit bir sebepten bitirmemeli. Kızın Ali ve Ayşe'yle yaşadığı mevzular arkadaş olan karı kocayı neden ilgilendirsin ki? Ayşe haksız ve kızı kıskandığı için abartıyor.
2- Davranışları bizzat kendilerine yönelik olmasa da etrafta hiç başka insan kalmamış gibi bu kadar rezil karakterde birini hayatlarına katmak istiyorlarsa, üstelik onca yıllık arkadaşlıklarına rağmen, Ayşe'nin hayatında yer almamalılar. Ayşe haklı.
Google 500T vb. öneriyor, en az üç saat otobüs yolculuğu olmalı diyor. Yok mu daha kısa, daha yormadan ve konforlu gidilebilecek bir şekli bunun?
Reader At Work setini biliyorum ben bir tek. Başka bizdeki hangi üniversitenin kendi çıkardığı İngilizce hazırlık kitabı var?
Hayatım boyunca bitirdiğim tek bir parfüm oldu, onun dışındakiler hep yarım kalıyor. Çabuk sıkılıyorum veya yeni hoş bir koku bulunca dayanamıyorum, üç dört ayda bir tane yeni parfüm alıyorum. Ev parfüm doldu, hiçbiri de bitmiyor.
Siz tek parfüm insanı mısınız, yoksa benim yaptığımı yapan var mı? Hastalık mı bu bendeki acaba? İsraf oluyor diye zaman zaman üzülüyorum.
Siz tek parfüm insanı mısınız, yoksa benim yaptığımı yapan var mı? Hastalık mı bu bendeki acaba? İsraf oluyor diye zaman zaman üzülüyorum.
İki aydır neredeyse her gün besliyorum bu üç kardeşi, daha 5-6 aylıklar. Annelerini sokakta duran küçücük kediden rahatsız olan mahalleli uzak bir yere götürüp bırakmış.
Kardeşler beni elimde mamayla görünce yanıma gelip sürtünüyorlar. Mamayı döküyorum, mamadan korkup kaçıyorlar. Elimi uzatıyorum, yine aynısı. Ben uzaklaşınca gelip yiyorlar ancak. E salak çocuklar, en başta niye gelip sürtünüyorsunuz korkuyorsanız? Başka zamanlarda elimde poşet görünce de iki üç sokak peşime takılıyorlar mama kapabilmek umuduyla.
Ben bu bebeklere nasıl yaklaşabilirim? Hayvanlardan pek anlamıyorum, davranışları hakkında bilgim de yok. Mahalledeki varlıklar yavruları da istemiyor, alıp uzakta bir yere atacaklar diye korkuyorum. Çok minikler, çevreyi de bilmezler. Geçici yuva olmak isteyen bir dostum var, insanlardan o kadar korkuyorlar ki böyle bir şeye cesaret edemiyorum. Ne yapmalı bunları insana alıştırmak için?
Kardeşler beni elimde mamayla görünce yanıma gelip sürtünüyorlar. Mamayı döküyorum, mamadan korkup kaçıyorlar. Elimi uzatıyorum, yine aynısı. Ben uzaklaşınca gelip yiyorlar ancak. E salak çocuklar, en başta niye gelip sürtünüyorsunuz korkuyorsanız? Başka zamanlarda elimde poşet görünce de iki üç sokak peşime takılıyorlar mama kapabilmek umuduyla.
Ben bu bebeklere nasıl yaklaşabilirim? Hayvanlardan pek anlamıyorum, davranışları hakkında bilgim de yok. Mahalledeki varlıklar yavruları da istemiyor, alıp uzakta bir yere atacaklar diye korkuyorum. Çok minikler, çevreyi de bilmezler. Geçici yuva olmak isteyen bir dostum var, insanlardan o kadar korkuyorlar ki böyle bir şeye cesaret edemiyorum. Ne yapmalı bunları insana alıştırmak için?
Önereceğiniz isimler var mıdır?
Leyla Erbil, Nezihe Meriç ve Adalet Ağaoğlu geldi benim aklıma. Adalet Ağaoğlu'nun tek kitabı var sanıyorum öykü türünde. Pınar Kür ve Sevgi Soysal'ınkiler genelde öykü değil. Tezer Özlü'nün öyküleri de geleneksel kalıptan uzak diye düşünüyorum, yine de onları da inceleyeceğim.
Leyla Erbil, Nezihe Meriç ve Adalet Ağaoğlu geldi benim aklıma. Adalet Ağaoğlu'nun tek kitabı var sanıyorum öykü türünde. Pınar Kür ve Sevgi Soysal'ınkiler genelde öykü değil. Tezer Özlü'nün öyküleri de geleneksel kalıptan uzak diye düşünüyorum, yine de onları da inceleyeceğim.
Bu, bir fikir alma sorusudur.
Çok yakın bir arkadaşımın ailesinin yoğun ısrarıyla başını kapattığı 6-7 ay oldu. Bu kısımla ilgili fazla ayrıntı veremiyorum kendisinin isteği üzerine, aslında onun için oldukça sıkıntılı bir dönemdi. Bu süreçte bir doktora programına başvurdu, daha doğrusu sadece bu dönemde açılan bir program olduğu için başvurmak zorunda kaldı. Mülakata ve yazılı sınava o şekilde girdi ailesinin yüzünden ve kazandı, kayıt işlemlerini de o şekilde yaptı. Hocalar onu çok beğendiği için daha yakından tanımak istediler dönem başlamadan, ayrıca gidip hocalarla uzun uzun sohbet edip kendisini de tanıttı yine o halde. Bu sırada başvuran ve kazanan diğer arkadaşlarla da görüştü birkaç kere.
Program bu hafta başlıyor ve kendisi de yine başını açacak ama hocaların ve diğer öğrencilerin garip bakacağından endişe ediyor. Ben ve diğer arkadaşlarımız sorun olmayacağını söylüyoruz fakat kendisi endişeli, sırf bu sebepten doktorayı böyle mi tamamlasam diye düşünüyor.
Sizin yorumlarınızı almak için soruyorum bu soruyu aslında. Belki onun içini bir nebze rahatlatabilirsiniz veya endişelerinde haklı olduğunu tasdiklersiniz. Sizce sorun çıkarır mı veya ona karşı kötü bir düşünce gelişmesine sebep olur mu başını açması? Başı kapalı mı devam etmeli bu dönemde?
Ayrıca önemli mi bilmiyorum ama birkaç aydır çalışmıyor, tekrar iş başvurularında bulunacak ama sırf bu yüzden onu da erteleme düşüncesinde çünkü böyleyken dahil olmak istemiyor herhangi bir kuruma.
Çok yakın bir arkadaşımın ailesinin yoğun ısrarıyla başını kapattığı 6-7 ay oldu. Bu kısımla ilgili fazla ayrıntı veremiyorum kendisinin isteği üzerine, aslında onun için oldukça sıkıntılı bir dönemdi. Bu süreçte bir doktora programına başvurdu, daha doğrusu sadece bu dönemde açılan bir program olduğu için başvurmak zorunda kaldı. Mülakata ve yazılı sınava o şekilde girdi ailesinin yüzünden ve kazandı, kayıt işlemlerini de o şekilde yaptı. Hocalar onu çok beğendiği için daha yakından tanımak istediler dönem başlamadan, ayrıca gidip hocalarla uzun uzun sohbet edip kendisini de tanıttı yine o halde. Bu sırada başvuran ve kazanan diğer arkadaşlarla da görüştü birkaç kere.
Program bu hafta başlıyor ve kendisi de yine başını açacak ama hocaların ve diğer öğrencilerin garip bakacağından endişe ediyor. Ben ve diğer arkadaşlarımız sorun olmayacağını söylüyoruz fakat kendisi endişeli, sırf bu sebepten doktorayı böyle mi tamamlasam diye düşünüyor.
Sizin yorumlarınızı almak için soruyorum bu soruyu aslında. Belki onun içini bir nebze rahatlatabilirsiniz veya endişelerinde haklı olduğunu tasdiklersiniz. Sizce sorun çıkarır mı veya ona karşı kötü bir düşünce gelişmesine sebep olur mu başını açması? Başı kapalı mı devam etmeli bu dönemde?
Ayrıca önemli mi bilmiyorum ama birkaç aydır çalışmıyor, tekrar iş başvurularında bulunacak ama sırf bu yüzden onu da erteleme düşüncesinde çünkü böyleyken dahil olmak istemiyor herhangi bir kuruma.
Bir miktar karışık bir durum söz konusu ama sizin yorumlarınızı merak ediyorum.
2 yıl önce X kişisiyle yaklaşık 1 yıllık bir ilişki yaşıyorsunuz, kötü ve kavgalı bir şekilde ilişkiniz bitiyor ve X'i evinizden kovuyorsunuz. Bu süreçte X sizinle barışmaya çalışıyor sürekli ama siz hep reddetme halindesiniz.
6 ay önce bir yerde denk geliyor ve tekrar ilişkiye başlıyorsunuz. 5 ay sonra öğreniyorsunuz ki X, sizin 20 yıllık en yakın arkadaşınız olan (ama 2-3 yıldır görüşmediğiniz) Y ile siz ayrıyken birkaç ay beraber olmuş.
Y kişisi ise ortak yaptığınız işte para kaçırdığı için görüşmeyi kestiğiniz, sonrasında sizin tüm sırlarınızı ve özel bilgilerinizi ortaya dökmüş, her yerde sizin dedikodunuzu yapan birisi. Yani ikinizin arasında bir nevi düşmanlık söz konusu. Ayrı olduğunuz dönemde X, özellikle Y'ye ulaşıp onunla görüşmek istiyor ve ilişkiye başlıyor. Y, X'in ilişki içinde toksik olduğunu düşünüp ondan 1,5 ay içinde ayrılıyor.
Bunu size söyleyen yine X değil, bu ilişkiye şahit olan başka biri. X tüm bunları reddediyor, tamamen iftira diyor ama ortada X'in kendi hesabında paylaştığı (şu an silinmiş) Y ile olan samimi fotoğraflar ve videolar var. Siz ayrıldıktan sonra X'in hesabını takip etmediğiniz için haliyle bunlardan haberiniz olmamış.
Bu durumda nasıl davranırsınız, ?
a- Ayrılırım.
b- Biz ayrıldıktan sonra yaşanan bir ilişki yüzünden ayrılmam, o kişinin eskiden çok yakın arkadaşım olması veya şu an düşmanım olması önemli değil.
Not: Gerçek hikayede X kişisi kadın, Y kişisi erkek. Siz kendinize uyarlayabilirsiniz durumu. :)
2 yıl önce X kişisiyle yaklaşık 1 yıllık bir ilişki yaşıyorsunuz, kötü ve kavgalı bir şekilde ilişkiniz bitiyor ve X'i evinizden kovuyorsunuz. Bu süreçte X sizinle barışmaya çalışıyor sürekli ama siz hep reddetme halindesiniz.
6 ay önce bir yerde denk geliyor ve tekrar ilişkiye başlıyorsunuz. 5 ay sonra öğreniyorsunuz ki X, sizin 20 yıllık en yakın arkadaşınız olan (ama 2-3 yıldır görüşmediğiniz) Y ile siz ayrıyken birkaç ay beraber olmuş.
Y kişisi ise ortak yaptığınız işte para kaçırdığı için görüşmeyi kestiğiniz, sonrasında sizin tüm sırlarınızı ve özel bilgilerinizi ortaya dökmüş, her yerde sizin dedikodunuzu yapan birisi. Yani ikinizin arasında bir nevi düşmanlık söz konusu. Ayrı olduğunuz dönemde X, özellikle Y'ye ulaşıp onunla görüşmek istiyor ve ilişkiye başlıyor. Y, X'in ilişki içinde toksik olduğunu düşünüp ondan 1,5 ay içinde ayrılıyor.
Bunu size söyleyen yine X değil, bu ilişkiye şahit olan başka biri. X tüm bunları reddediyor, tamamen iftira diyor ama ortada X'in kendi hesabında paylaştığı (şu an silinmiş) Y ile olan samimi fotoğraflar ve videolar var. Siz ayrıldıktan sonra X'in hesabını takip etmediğiniz için haliyle bunlardan haberiniz olmamış.
Bu durumda nasıl davranırsınız, ?
a- Ayrılırım.
b- Biz ayrıldıktan sonra yaşanan bir ilişki yüzünden ayrılmam, o kişinin eskiden çok yakın arkadaşım olması veya şu an düşmanım olması önemli değil.
Not: Gerçek hikayede X kişisi kadın, Y kişisi erkek. Siz kendinize uyarlayabilirsiniz durumu. :)
We Need to Talk About Kevin, Dogtooth tadında film önerilerinizi beklemekteyim. Funny Games gibi aleni işkencenin bol olduğu filmleri önermezseniz sevinirim.
Kardeşimin oturduğu binanın yanında ve önünde çok büyük, bahçeli bir alan var ve yan tarafı da ana yol. Kenardan da bina kapısından kaldırım tarzı bir yol uzanıyor o yola, bahçeyle bağlantısı yok.
Bu bahçede sokak kedisi var iki tane (biri giriş kattaki birininmiş ama sahibi dışarı bırakmış, kedi o bahçeden gitmiyormuş 6-7 aydır) fakat bina halkı bu kedileri istemiyor.
Sebep de sabah işe giderken, akşama işten gelirken onları görmek istemiyorlarmış. Yüz yüze gelince mideleri bulanıyormuş, evde sesleri gelip uyuyamıyorlarmış. Bir tanesi tüyleri ağzımıza giriyor diyormuş. Bahçedeki kedinin ne sesi olacak da uyutmayacak veya tüyü ağzına girecek? Anlayamadık pek de neyse.
Kardeşimin yan komşusu olan adam bir tanesine tekme atmış geçen hafta, kedi havaya uçmuş. Kardeşim veterinere götürdü, evine alamadığı için yine bahçeye bıraktı. Kedileri gördüğü yerde küfreden kapıcıya kedileri kovması için istekte bulunmuşlar, adam da kedileri yakalayıp bodruma kilitleyeceğini söylemiş.
Bu insanları şikayet etme durumu söz konusu mu? Bir sonuç çıkar mı? Sesi çok çıkan tipler, kardeşimin gidip bunlarla kavga etme durumu yok ki sayıca da çoklar zaten. Ne yapsak bilemedik.
Bu bahçede sokak kedisi var iki tane (biri giriş kattaki birininmiş ama sahibi dışarı bırakmış, kedi o bahçeden gitmiyormuş 6-7 aydır) fakat bina halkı bu kedileri istemiyor.
Sebep de sabah işe giderken, akşama işten gelirken onları görmek istemiyorlarmış. Yüz yüze gelince mideleri bulanıyormuş, evde sesleri gelip uyuyamıyorlarmış. Bir tanesi tüyleri ağzımıza giriyor diyormuş. Bahçedeki kedinin ne sesi olacak da uyutmayacak veya tüyü ağzına girecek? Anlayamadık pek de neyse.
Kardeşimin yan komşusu olan adam bir tanesine tekme atmış geçen hafta, kedi havaya uçmuş. Kardeşim veterinere götürdü, evine alamadığı için yine bahçeye bıraktı. Kedileri gördüğü yerde küfreden kapıcıya kedileri kovması için istekte bulunmuşlar, adam da kedileri yakalayıp bodruma kilitleyeceğini söylemiş.
Bu insanları şikayet etme durumu söz konusu mu? Bir sonuç çıkar mı? Sesi çok çıkan tipler, kardeşimin gidip bunlarla kavga etme durumu yok ki sayıca da çoklar zaten. Ne yapsak bilemedik.
Soruyu bir arkadaşım için sormaktayım.
Kadın kişisi genelde 33-35 zannedilen, minyon görünümde, olgun bir hanım.
Erkek kişi ise yaşını gösteriyor, yine yaşına göre fazlasıyla olgun bir karakterde.
Arada duygular var, mantık var, fiziksel uyum var, keyifli sohbet var, eğlenme var. Hatta erkek kişisinin çocuk isteği de mevcut.
Sadece ikisi de biraz "Başkaları, aileler ne der? Acaba olur mu bu ilişki? Daha fazla birbirimize alışmadan ve sonra üzülmemek için hiç başlamasak mı?" kafasında.
Sizce boşuna mı güzel beklentilerle yola çıkılıyor? Oluru var mı bu ilişkinin? 5-10 yıl sonra büyük sorunlar, akabinde pişmanlıklar mı ortaya çıkar?
Kadın kişisi genelde 33-35 zannedilen, minyon görünümde, olgun bir hanım.
Erkek kişi ise yaşını gösteriyor, yine yaşına göre fazlasıyla olgun bir karakterde.
Arada duygular var, mantık var, fiziksel uyum var, keyifli sohbet var, eğlenme var. Hatta erkek kişisinin çocuk isteği de mevcut.
Sadece ikisi de biraz "Başkaları, aileler ne der? Acaba olur mu bu ilişki? Daha fazla birbirimize alışmadan ve sonra üzülmemek için hiç başlamasak mı?" kafasında.
Sizce boşuna mı güzel beklentilerle yola çıkılıyor? Oluru var mı bu ilişkinin? 5-10 yıl sonra büyük sorunlar, akabinde pişmanlıklar mı ortaya çıkar?
Moda ve çevresinde bir yer olabilir. Tabelayı okuyamadım. Anlamak zor gibi fakat Kadıköylülerden ve Kadıköyseverlerden yana umutluyum. :)
ibb.co
ibb.co
Bir Instagram mesajı sorusu
morca #1572075
Bir kişiyle birkaç hafta önce bir yazışmamız olmuş, son mesajı ben atmışım ve mesaj ''görüldü (bugün)'' şeklinde duruyor. Bu dün görüldü oldu, geçen hafta görüldü oldu, en son sadece görüldü kaldı. Fakat şunu fark ettim, geçen hafta aniden tekrar ''bugün görüldü'' yazmaya başladı. Sonra tekrar dün derken yine ''görüldü'' kaldı. Bugün bir girip bakayım dedim, mesajın altında ''2 saat önce görüldü'' yazıyor şimdi de. Bu değişmelerin sebebi ne olabilir? Yeni güncellemeyle mesaja her girilip bakıldığında tekrar saat mi atıyor sistem?
Öncelikle teknoloji cahili bir bireyim. Bir dosyanın üzerine Foxit uygulaması aracılığıyla aldığım notlar mevcuttu. Başka birine dosyayı göndermem gerekince notlarımı sildim fakat o silinen notları bir şekilde görebilir mi veya geri getirebilir mi endişesi taşımaktayım. Görmesinin bir imkanı var mıdır?
Bağırsak hastalığı olmayan sağlıklı bir insanın kullanması durumunda herhangi bir zararı olur mu? Takviye gıda anlamında ne kadar kullanmak gerekir? Bazı sporcuların her sabah altı kaşık kullandığını duydum.
Biraz uzun olabilir fakat en kısa haliyle anlatmaya çalıştım. :)
Erkek tarafı, kadından 5-6 yaş büyük, 40'ların ortasında. Çok olgun, sakin, babacan, hayata karşı yorgun bir ruh. İstikrarlı kararları, tamamen stabil bir hayatı var. Orta yolcu, her şeye güzellikle ve sakinlikle halledenlerden. Ununu eleyip eleğini asmış ruh halinde, yaşayıp gidiyoruz işte kafasında.
Kadın tarafıysa konuşkan, neşeli, enerjik, girişken. Biraz daha dağınık yaşıyor hayatı. Atılgan, zaman zaman saldırgan, kendi hakkını savunmak zorunda kaldığı için güçlü ve yalnız insana dönüşmüş biri.
İlk olarak kadın erkeğe adım atıyor, erkek kabul ediyor. Arada karşılıklı olarak yoğun bir çekim olmasına rağmen erkek kısa süre sonra kendisini geri çekerek neredeyse kadından kaçıyor ve ''Ben kendi halinde, sıradan, düz bir adamım. Birinin beni olduğum gibi ve sadece ben olduğum için sevebilme, yanımda bulunma ihtimali bana uzak bir rüya gibi geliyor. Sen çok güzelsin, cıvıl cıvılsın. Bu kadın niye benimle diye altında bir numara arıyorum. Böyle düşünmek tabii ki kötü ama hayat bana böyle düşünmeyi öğretti. Birine alışıp üzülmek istemiyorum.'' gibi şeyler diyor. Bu arada erkeğin kayda değer bir geliri, makamı, ünü vs. kesinlikle yok. Kadın da dünyanın en güzel kadını falan değil zaten, belki bir tık ortalama üstüdür olsa olsa.
Kadının biraz bastırmasıyla erkek de duvarlarını yıkıyor, ilişkiye başlıyorlar. Erkek sevgisini açıkça gösteren biri değil ama kadın sevildiğini onun davranışlarından tabii ki anlıyor. Gündelik yaşamına kadını tamamen dahil ediyor, tüm gelecek planlarına katıyor, ailesiyle tanıştırıyor falan.
Sadece erkeğin davranışı biraz baba gibi. Kadını olgunlaştırmaya, büyütmeye çalışıyor sanki ve bunu yaparken bazen yargılayıcı veya kısıtlayıcı olabiliyor. Fakat kadın şımarık biri değil, aksine çocukluğundan beri tanıyanların kendisine olgun dediği bir kadın. Özellikle bu niyette olmasa bile erkek sanki kadını daha uygun, daha iyi olan şeyleri yapmaya ikna ediyor gibi bir tavır içinde. Kadın aslında erkek sayesinde daha düzenli bir hayat yaşamaya başlıyor ama ona belli etmese de zaman zaman kendisini yetersiz, çocuksu hissediyor onun yanında.
Dışarıdan bakıldığında çok alakasız görünen iki kişi. Arada çekim var, güvende olma hissi var, yan yanayken nadir anlar dışında huzur var, eğlenme ve bol bol gülme var, iyi sohbet var, kırk yıldır tanışıyor gibi hissetme var.
1- Böyle bir ilişki yürür mü sizce? Çok alışmadan, bağlanmadan ''farklıyız'' denilip yolları ayırmalı mı?
2- Erkek kişisi hakkında ne düşünürsünüz? Kadını yetersiz mi görüyor, beğenmiyor veya değiştirmeye mi çalışıyor?
Erkek tarafı, kadından 5-6 yaş büyük, 40'ların ortasında. Çok olgun, sakin, babacan, hayata karşı yorgun bir ruh. İstikrarlı kararları, tamamen stabil bir hayatı var. Orta yolcu, her şeye güzellikle ve sakinlikle halledenlerden. Ununu eleyip eleğini asmış ruh halinde, yaşayıp gidiyoruz işte kafasında.
Kadın tarafıysa konuşkan, neşeli, enerjik, girişken. Biraz daha dağınık yaşıyor hayatı. Atılgan, zaman zaman saldırgan, kendi hakkını savunmak zorunda kaldığı için güçlü ve yalnız insana dönüşmüş biri.
İlk olarak kadın erkeğe adım atıyor, erkek kabul ediyor. Arada karşılıklı olarak yoğun bir çekim olmasına rağmen erkek kısa süre sonra kendisini geri çekerek neredeyse kadından kaçıyor ve ''Ben kendi halinde, sıradan, düz bir adamım. Birinin beni olduğum gibi ve sadece ben olduğum için sevebilme, yanımda bulunma ihtimali bana uzak bir rüya gibi geliyor. Sen çok güzelsin, cıvıl cıvılsın. Bu kadın niye benimle diye altında bir numara arıyorum. Böyle düşünmek tabii ki kötü ama hayat bana böyle düşünmeyi öğretti. Birine alışıp üzülmek istemiyorum.'' gibi şeyler diyor. Bu arada erkeğin kayda değer bir geliri, makamı, ünü vs. kesinlikle yok. Kadın da dünyanın en güzel kadını falan değil zaten, belki bir tık ortalama üstüdür olsa olsa.
Kadının biraz bastırmasıyla erkek de duvarlarını yıkıyor, ilişkiye başlıyorlar. Erkek sevgisini açıkça gösteren biri değil ama kadın sevildiğini onun davranışlarından tabii ki anlıyor. Gündelik yaşamına kadını tamamen dahil ediyor, tüm gelecek planlarına katıyor, ailesiyle tanıştırıyor falan.
Sadece erkeğin davranışı biraz baba gibi. Kadını olgunlaştırmaya, büyütmeye çalışıyor sanki ve bunu yaparken bazen yargılayıcı veya kısıtlayıcı olabiliyor. Fakat kadın şımarık biri değil, aksine çocukluğundan beri tanıyanların kendisine olgun dediği bir kadın. Özellikle bu niyette olmasa bile erkek sanki kadını daha uygun, daha iyi olan şeyleri yapmaya ikna ediyor gibi bir tavır içinde. Kadın aslında erkek sayesinde daha düzenli bir hayat yaşamaya başlıyor ama ona belli etmese de zaman zaman kendisini yetersiz, çocuksu hissediyor onun yanında.
Dışarıdan bakıldığında çok alakasız görünen iki kişi. Arada çekim var, güvende olma hissi var, yan yanayken nadir anlar dışında huzur var, eğlenme ve bol bol gülme var, iyi sohbet var, kırk yıldır tanışıyor gibi hissetme var.
1- Böyle bir ilişki yürür mü sizce? Çok alışmadan, bağlanmadan ''farklıyız'' denilip yolları ayırmalı mı?
2- Erkek kişisi hakkında ne düşünürsünüz? Kadını yetersiz mi görüyor, beğenmiyor veya değiştirmeye mi çalışıyor?
Başlıkları ve bıçak kısmı birkaç defa bu şekilde temizlenmiş, sonrasında da suya tutulmamış yani öyle kalmış ve tekrar kullanılıp kolonyayla temizlenmiş ürün. Görünürde farklı bir şey yokmuş fakat uzun vadede yıpratır mı kolonya? Markası, Philips.
Tanıdığım bir kadın arkadaş var, 32-33 yaşında.
Instagram hesabında sürekli okuduğu kitapları story olarak paylaşıp kitabın yazarını ve yayınevini etiketliyor. Onlar görene kadar bunu her gün veya birkaç gün arayla yapıyor, yazar veya yayınevi onu görüp de paylaşımını kendi hikayelerinde paylaşınca o paylaşımı da paylaşıyor. Kalplerle, çok teşekkür ederimlerle, harikasınızlarla falan. Çoğu zaman okuduğunu da sanmıyorum, sevgilisinin evinde gördüğü kitaplar birçoğu.
Aynı şeyi zaman zaman resim sergilerinde de yaptığını gözlemledim, sürekli tablonun sahibini etiketliyor o kişi görene kadar. Veya az buçuk ünlü biriyle fotoğraf çektirdiyse o kişiyle olan fotoğrafını sık sık paylaşıp alta 99 tane etiket yazıyor ki o kişi veya grup onu görüp kendi hesaplarında paylaşsın.
Bu davranış basit bir dikkat çekme arzusu mu? Böyle biri arkadaşınız veya sevgiliniz olsa bu hali sizi rahatsız eder miydi, yoksa garip bulmakta haksız mıyım?
Instagram hesabında sürekli okuduğu kitapları story olarak paylaşıp kitabın yazarını ve yayınevini etiketliyor. Onlar görene kadar bunu her gün veya birkaç gün arayla yapıyor, yazar veya yayınevi onu görüp de paylaşımını kendi hikayelerinde paylaşınca o paylaşımı da paylaşıyor. Kalplerle, çok teşekkür ederimlerle, harikasınızlarla falan. Çoğu zaman okuduğunu da sanmıyorum, sevgilisinin evinde gördüğü kitaplar birçoğu.
Aynı şeyi zaman zaman resim sergilerinde de yaptığını gözlemledim, sürekli tablonun sahibini etiketliyor o kişi görene kadar. Veya az buçuk ünlü biriyle fotoğraf çektirdiyse o kişiyle olan fotoğrafını sık sık paylaşıp alta 99 tane etiket yazıyor ki o kişi veya grup onu görüp kendi hesaplarında paylaşsın.
Bu davranış basit bir dikkat çekme arzusu mu? Böyle biri arkadaşınız veya sevgiliniz olsa bu hali sizi rahatsız eder miydi, yoksa garip bulmakta haksız mıyım?
Yoğun değil de daha doğal olanlarından bahsediyorum.
Son kullanma tarihi 7 gün geçmiş kedi ödül çubuğu verilir mi? Çok ciddi bir soruna sebep olmaz diye düşünüyorum ama bilemedim.
1