Çocuk sevgisiyle romantik sevginin alakası yok ki, niye karşılaştırdın? Anne çocuğunu sevmeye programlanmış bir varlık, sırf çocuğu olduğu için. Ekstra bişey yapmadığı sürece bütün çocuklarını sever.
Sevgililik ise 2 insanın paylaştığı bir kurum. Sen aynı anda birden fazla insanı sevmeye meyilli olabilirsin ama ikisiyle aynı anda sevgililik kurumuna dahil olamazsın. Çünkü işin içinde cinsellik var, ikisiyle çiftleşmek var, kadının çocuğunun babasıyla aile kurması ve bunun gibi toplumsal denge gözeten kodlar var.
Aşk olarak bahsettiğimiz şeyin akıllı hayvan olan insanların fazla akıl yüzünden soylarının devamına halel gelmemesi adına geliştirdiği bir mekanizma olduğunu kabul edersek aynı anda birden fazla insana aşık olmanın fonksiyonel olmadığını anlayabiliriz.
Bence bu gerçek sevgi değil. Ruhsal açlığın giderilebileceği mecraları bulduğunda sahiplenme. Yani gıda sevgisi bir nevi.
anneyle çocuk arasında biyolojik bir bağ da var.
yani sadece "ay evladım o benim" diye vicdandan ve gönülden gelen bir sevgi söz konusu değil.
hormonlar, içgüdüler de işin içinde.
duygusal ilişkilerse tamamen performansa dayalı olan bir tür alışveriş.
performanstan kastım sevmek, seks, duygu alışverişi, ilgi vb. konularında birebir performansa göre duygularımızın değişebildiği bir tür er meydanı.
iki kişiyi sevmek tartışılabilir ama anne-çocuk sevgisiyle karşılaştırmak elmalar ve armutlar gibi biraz.
biri bana "en iyi arkadaşın kim?" diye sormuştu.
"iki tane var, karar veremedim şimdi böyle sorunca" demiştim.
"olmaz öyle şey, bir yangın çıksa muhakkak birini daha önce kurtarırsın" demişti.
öyle düşününce aydınlanmıştım, "hangisini kurtarırdım acaba?" diye.
bu durumda böyle düşünmek işe yarayabilir.
yani iki kişi sevilse de (ki bence mümkün değil, orada başka şeyler vardır), biri muhakkak daha çok seviliyordur.
Mumkun ve yapanlar var. Etrafta poligamiye ve monogamiye ayri ayri meyilli insanlar var. Keske herkes kendine uygun insan tipine denk gelebilse.
bence bu tamamen bir tabu meselesi. olabilir olamaz bilemem, kişinin hislerine bağlı. her his de gerçeği yansıtmaz, öyle sanıyor da olabilir insan, ona da bir şey diyemem. ama bu konulara "ıy" "vay adi" ya da daha hafif olarak "bu gerçek sevgi değil" diye yaklaşılması tamamen kültürel kodlardan kaynaklanıyor.