Kronik mutsuzluk benimki. Nedeni yok. Etrafta gulusen tipleri gorunce kiskaniyorum. Benim de kafam dolu olmasa da mutlu olsam. :/
kapitalizm beni mutsuz ediyor.
Mor kukuletali çıplak bir cüce atımı çaldı :(
evde yalnız oturuyorum. sıkıldım.
Biraz yalnızlıktan biraz da ev işlerinden...
bugün bi arkadaşımı üzdüm tamamen hatalıyım konuşmak ona hissettirdiklerimi düzeltemez, kötü hissettirdiğim için çok üzülüyorum
edit: olayı lafını benden iyi ya da kötü esirgemeyecek dört arkadaşıma anlattım, hepsi de hatanın bende olmadığını söyledi başlarım boşuna üzülmüşüm :)
Gecmisten gelen yerlesmis bi mutlusuzluk var bende sanki.
Ara ara yoklayan cinsten.
Bunun disinda yine gecmisle baglantili ama daha somut olarak eskiden teptigim firsatlar da beni mutsuz ediyo bazen. Cunku tersi secimler yapsaydim su an daha farkli olabilirdi bazi durumlar diye dusunmekten kendimi alamiyorum
Sevgilimin kronik mutsuzluğu beni mutsuz ediyor bu aralar, tam da kendiminkinden kurtuldum diye sevinirken üstelik.
Fazla mutsuzuz. Az kaldi.
Çalacak at bulamıyorum bu ara.
@kisa, yalnız ben cüce değilim yanlış görmüşsün.
3 hafta sonra direksiyon sınavım var ama araba kullanmayı öğrenemiyorum.
işle ilgili büyük sıkıntılarım var. özel hayatımla ilgili de sıkıntılarım var.
ben de söyleyeyim. insanlarla anlasamiyorum, muhtemelen ölene kadar böyle devam edecek. akut, apaçık/ belirgin bir anlasamama değil bu, kendi içimde anlaşamıyorum. small talklar benim için çok zor. yalnızım. neyse acıdım kendime böyle ağız dolusu söyleyince :///
Masa bası calismak mutsuzlastiriyor insani. Efor gerektiren isler/aktiviteler yapmak lazim. Bircogumuzun mutsuzlugunun kaynagi hareketsiz yasam.
dünyanın en sıkıcı tuzağına düştüm.
Kronik mutsuz değilim ama yeteri kadar mutlu da sayılmam. İstediğim hayatı yaşayamadığım için mutsuzum.
yaşamadan ölmeye itirazım var
Genel olarak mutsuz değilim ama okul bitince ne yapacağımı düşününce anlık mutsuz oluyorum.