Aslina bakarsan cok da iyi bir hayat yasiyor degilim, onceden iyiydi ama artik tukendim. Zevk vermiyor. Notr. Ama yine de insanalrin burun kiviracagi bir ise girmem. Zaten insanlarin burun kiviracagi is pek de rahat bir is degildir muhtemelen.
yani günün yarıya yakını memnun olmadığınız bi işle geçiyor, uyku vs de işin içine katınca size pek bi zaman kalmıyor. peki bundan kurtulmak için bi seyler yapan var mı? daha rahat, sade ve yeni bir hayat için? ne gibi şeyler mesela yapan varsa da..
kendimden ve seçtiğim yoldan tiksiniyorum. her şeyi bırakıp defolup gidesim var. çok net söyleyebilirim.
@monogram +1000. Kendime dair umutlarım bir bir azalıyor. Öyle bir seçim yapmışım ki sanki dipsiz kuyunun dibini arıyorum.
sectigim yoldan buyuk keyif aliyorum. bir kac konu haricinde idealizm sifir. calistigim kurumsal sirketi olabildigince corrupt etmek icin elimden geleni yapiyorum. bir gun bile ise erken gidip zamaninda cikmadim. 1 gun surecek ise 15 gun veriyorum 15 gun de buffer ekliyorum. herkes bir yozlasma icinde oldugu icin oyunu kurallarina gore oynuyorum. parami kazaniyorum, keyif aliyorum. bu sekilde gittikce kariyerim daha da ilerliyor. isimde orta seviye bir insan oldugum icin turkiye piyasasinda iyi oldugumu dusunuyorlar. girdigim kurumsal ortamda iyi olmak, o sirkette yatanlar icin tehlike arz ettiginden, herkes koyununu gutmek gayesinde oldugu icin cok basarili olmamdan ve onlarin pozisyonlarini tehlikeye atmamdan cekiniyorlar. koltuklarinin sarsilmamasi icin yan gelip yatmama seyirci kaliyorlar. ben kendime ve kendi islerime zaman ayirabiliyorum bu sayede disariya yaptigim orta seviye islerden guzel paralar kazanabiliyorum. bence herkesin kendi yontemini ve calistigi ortami iyi analiz etmeye ihtiyaci var.
Nefret ediyorum müdürüm yanımda boğulsa ilkyardim yapmam izlerim.
hayatta kalabilmek için para kazanmak lazım. hayatta güzel kalabilmek için daha çok para kazanmak lazım. kişisel olarak; yapmayı sevdiğim şeyler için para kazanmam lazım, bunun için emeğimi kiralıyor olmak her ne kadar ideal gelmese de adil geliyor; haliyle durumdan şikayetçi değilim. gerçekçi bakmak lazım, kimse kimseye yattığı için para vermez. şanslı kesim değilsen, havadan para akmıyorsa çalışmak zorundasın. bunu kabul edip kendine uygun şartları belirler ve belirli bir prensip içinde bu ticareti gerçekleştirirsen sorun yaşamazsın.
kendi adıma konuşursam, çalışma şartlarım zorlayıcı değil ve 3 kuruş daha kazanmak için bu şartları zorlaştırmayı seçmiyorum. kariyer hedefim yok ama daha çok para kazanmak için neler yapmam gerektiğini biliyorum. hiçbir zaman emeğimin karşılığını alamayacağımı biliyorum ama bunu değiştirmek için yapabileceğim bir şey yok. önemli nokta nelerle mutlu, nelerle mutsuz olduğunu bilerek bir hayat standardı oluşturmak ve o standardın altında kalmadan bir şekilde devam etmek.
sabah işe gitmemek için daha az kazandığım bir işte çalışıyorum. sadece akşamları çalışıyorum, ondada bahis yapıp kitap okuyorum. dönüşte otobüsle gitmiyorum taksiyle dönüyorum iş yeri karşılıyor. iş -ev arası 10 dakika. spor salonu iş arası 20 dakika. iş yüküm 1 saat filan sürüyor. 2.5 sene oldu ne kadar daha sürer bilemiyorum. 1 kez bile erkenden işe gitmedim zamanım gelince saniyesinde işten çıkıyorum. keyfini sürmediğim hayatın çilesini çekemem.
sevdiğin işi yapmak herhalde bunun çözümü ama sistem dışı yaşam kurmak da çözümdür bireysel, çift ya da küçük komünite. bu şekilde yaşayanlar var tercih etmeyip sonra sızlanmak bana anlamsız geliyor
sevdigin isi yapsan bile isyeri ortami adami isten sogutur. para kazanmak zorundayiz, bu olum gibi bir gercek. cok degil 1000 dolar ayda hazir para gelse hayatta calismam. tembellikten degil, hakkini alabilecegine inanmadigimdan.
iş güzel. haftasonu yolunu gözlemiyorum pek. hemen hafta sonu oluyo. erken kalkmak da zaten olması gereken bi şey. alıştıktan sonra sabah kim kalkıcak şimdi diye düşünmüyosun. her gün 2 de yatar, 7de uyanırım. bazen alarmı kapatıp uyuyakaldığım oluyo tabii ama o kadar olur. üst üste her gün 5 saat uyuyunca normal.