Ekşi Duyuru

şimdi ortalık biraz karışık. şöyle;

("yürümek" fiilini kullanırsak)

bana yürüyen biri var, adı elma. ben de ona yürümeye çalıştım ama sanırım başaramadım.
emlaya yürüyen kız var, adı armut.
elmanın yakın arkadaşı var, keriz. bu da bana yürüyor.

elma bana yürürken kerizin de bana yürüdüğünü öğrenince yol vermiş. oysa ben de ona yürüyordum ama belli edemedim sanırım hödük yapımdan ötürü. elma kerize yol verince, armutun da kendisine yürüdüğünü öğrenince karşılıkli bir yürüme söz konusu. kerizi allah kahretmesin e mi. ortalığı bulandırdı.

şimdi benim bu saatten sonra elmayla karşılıklı yürüyebilme ihtimalim yok mu hiç? keriz beni ne zaman görse kıstırıyor, en azından deneyelim diye. ben de ondan kaçıp kaçıp elmanın yanına gidiyorum resmen, belki olur da anlar diye. ne yapayım ki ben? yani ne yapayım da elmayla yürüme şansını elde edeyim? "delikanlı adam" arkadaşının yürüdüğü kız ona olumlu yanaşmadığında o kıza kendisi yürür mü? şansım hiç mi kalmadı?

bu arada elma ve keriz erkek. armutla ben kadın.

Sorum yalnızlara(dogru mu yazdım?)

Ya her ortamda yazar kasalar o kadar çok ki. hiçbir hatun-erkek boş kalmıyor, kalanlar da istek dışı oluyor falan filan..

Yani istediğimden değil ama şu matematiksel döngüyü kırmak istiyorum arkadaş ya, tohuma kaçıcaz.

Hem ben gelecekteki ogluma bisürü hatıralık bırakmak istiyorum.:( Hazır çoğu da. sormayın söylemem.

diyeceğim odur ki erkek nufus almnıs basını gidiyor, e hepsi de 18 yasından sonra yazarkasa olmaya dogru gidiyor. Kadın nufus azalısta, zaten türk kadını da kızmayın ama pek matah bisi değil.

Russian bride mi getirelim, onu mu yapalım yani?

Beni sevmedi, üstüne gitti bir başkasıyla birlikte oldu, ne haldeler bilmem. Aklımda hep "Beni niye sevmedi, akıllıyım, makulüm, sevimliyim, hoşsohbetim, espriliyim, eğitimliyim, maddi durumum iyi.." soruları dolanıyor. Kendini beğenmiş biri gibi anlaşılmak istemem, buu özellikler çevremdeki insanların da bana söylediği özellikler, dünyanın en mükemmel insanı değilim ama gayet makul biriyim. Benim karşıma böyle birisi çıksa severdim gibi geliyor.. "Beni niye sevmedi?" diye sorduğum zaman "Mecbur muydu seni sevmeye?" cevabını alıyorum, ama bunu kabul etmek çok zor. Anlamak istiyorum, bir açıklama bulmaya çalışıyorum..

Güzelce giyindik filan gittik karşısına. Tam olarak ne yapmak lazım aldığım mesajlardan çıkardığım anahtar kelime şu : kahve içmek. Önce sıradan sohbetler edip bir süre sonra işi kahve içmeye mi getirmeliyiz?

Yoksa ikinci bir gün daha gidip o zaman mı kahve kartını oynamalıyız ?

Ayrıca hikayenin tamamı için : eksiduyu.ru

son birkaç aydır daha fazla görmeye başladım. bunların sayısı arttı mı? ulan herkes mi sevgili yaptı ya :D

Tecrübelerinizi filan paylaşsanız süper olur.

eksiduyu.ru

Bu hafta mutlaka bir aksiyon gerçekleştirmeyi düşünüyorum.

Ama dur yapma yada önce şöyle şöyle yap diyeniniz varsa hani :)

Ahali , uzak mesafe ilişkisi olacağı için 1 sene önce de olabilecek bir beraberliğe baslayamadigim kisiyle dolu dolu bir 3gun geçirdim ve Konya'dan kafamda deli sorularla döndüm. O orda askeri pilot ve ben de cok severek yaptığım bir ise sahibim ,istanbulda yaşıyorum. Birbirimizi hic tanımıyoruz evet ve ben 30yasinda o 31yasinda olduğu için artık böyle nolursa olur diyerek bu olaya atilamiyorum. Ileriye dönük bir ilişki niyetim var ve dibini goremedigim suya dalmadim aklim salim olduğundan beri. Simdi diyecegim o ki ben isimden ayrilip Konya'da yasayabilme ihtimalimi bu adam için oraya gidip gelmeyi ve onun gelmesini gitmesi olayina girip bu ağrılı surece baslamalimiyim yoksa bu topa hiç girmemelimiyim ? duygularimdan eminim Onunla birlikte olmak istiyorum ama her sey yolunda giderse sonra ne olacak ? Bir kadin olarak daha detayli dusunuyorum ve sürekli ya mutsuz olursam heyezanina kapiliyorum. Elbet böyle bir sey yasayaniniz vardır goruslerinizi bekliyorum çok teşekkür ederim.

Merhabalar ekşi duyuru sakinleri...

Yakından tanıdığım birkaç kadından gördüğüm kadarıyla böyle bir olay malesef mevcut. Evde kalma korkusuna kapılan kadın, kendisiyle ilgilenen erkekler arasında eli yüzü düzgün, kariyerli bir adam varsa, erkeği falza beğenmemesine ve elektrik alamamasına rağmen bu adama aşıkmış gibi yapıyor ve elinden kaçırmak istemiyor.

Kadınlarda bu tarz bir davranışın varlığından uzun zamandır haberdardım, kadından kadına değişiklik gösterir bu tarz olaylar, herkes böyle yapmaz diye düşünüyordum ancak çok değer verdiğim ve böyle bir davranış görmeyi beklemediğim bir kişi de aynı şeyi yapınca cidden çok üzüldüm.

Olay da şu. 26-27 yaşladında hanım kişimize uzun süre talip çıkmayınca bu hesaplar yapmaya başlıyor. Bu sene tanışsam, 1 sene sonra evlilik teklif etse, nişan düğün derken evlensek, sonra 1-2 sene evlilik hayatının keyfini çıkarsak, sonra çocuk yapsak diye hesaplamalar yapınca çocuk yaptığında çok yaşlı olacağını düşünüyor ve kendi kendine bir panik havasına kapılıyor. Daha sonra arkadaşımın arkadaşı kontenjanından kendisiyle tanışmak isteyen 2-3 çocuk olduğunu öğreniyor. 2'sini tipten direkt olarak eliyor. 1 tanesini de fazla beğenmemesine rağmen bununla takılmaya başlıyor.

Başlarda onunla vakit geçirmekten hiç hoşlanmamasına rağmen belki ilerde severim düşüncesiyle çocukla takılmaya devam ediyor ve ondan hoşlanmadığını hiç belli etmiyor elemana. Sonra bir gün, ya ben bu çocuğu beğenmeye başladım, mutluyum onunla diye size geliyor. Siz de ona diyorsunuz ki sen kendini kandırmaya çalışıyorsun gibi geliyor bana, kendini onu sevmeye zorluyorsun, bırak uğraşma diyorsunuz ama dinlemiyor sizi. Siz de içinizden diyorsunuz belki gerçekten sevmiştir çocuğu, mutlu olur...

Sonra bir gün iş arama sitelerinin birinde başvurduğu bir şirketten bir adam telefonla ulaşmış buna. Telefon numarasını şirkete yaptığı başvurudan aldığını ve oradaki resmini görüp beğendiğini, kendisinin şirket patronunun oğlu olduğunu ve onunla romantik bir yemekte görüşmek istediğini söylemiş.

Kız bana geldi, ya buluşsam mı acaba, daha mı iyi anlaşırım, adam zengin zampara mıdır, beni kullanır mı acaba yoksa ciddi mi düşünüyordur falan filan birşeyler geveliyor... Lan sen 6 aydır görüştüğün kişiyi sevsen gözün başkasını görmezdi... Daha iyi bir aday çıktığı gibi karşısına unuttu kaç aydır takıldığı çocuğu... Bu eleman da mutlu bir ilişkisi olduğunu sanıyor. Eleman açısından aşırı zavallı bir durum bence.

Çok boktan bir durum değil mi lan bu? Düşündükçe moralim bozuluyor eleman için... Aynı şey benim de başıma gelebilir diye düşünmeye başladım. 25 üzeri bir kızla takılmaya bile korkar oldum beni böyle seviyorum ayağına parmağında oynatacak, ben de saf saf kız beni seviyor zannedeceğim diye... Belki de benim özgüvensizliğim, bilemedim. Gerçi oldukça özgüvenli bir insanımdır genel olarak.

Böyle bir davranış nasıl analiz edilebilir? Erkeğin anlama şansı var mı? Kızların evlenmek için seviyor gibi yapması hakkındaki genel yorumlarınız nedir? Mantık evliliği mi oluyor bu durum? Ya da bu tarz karşısndakini kandırarak bir mantık yapmak bu kadar normal de ben mi yanlış düşünüyorum acaba?

Merhabalar klasik bir giriş olacak ama şimdi bir kız var :)

Bir avm de çalışıyor. Daha önce defalarca gördüm ama konuşmaya çekindim açıkçası ismini filan da bilmiyordum.

Sonra bir gün kendisi çalıştığı yerde bana tuttuğum takımla ilgili (üstümde forma vardı) bir kaç şey söyledi çok şaşırdım ve pek sıcak bir dialog kuramadım çünkü hiç beklemiyordum.

Yine ara ara çalıştığı yere gittim bazen beni gördü bazen görmedi ama başka bir konuşma geçmedi aramızda.

Bu hafta öğrendim ki aynı yerde eski bir arkadaşımda çalışıyormuş ve kızı tanıyormuş arada sohbet ediyorlarmış.

Arkadaşımın yanına gittim ve kızın ismini filan öğrendim.

Sosyal medyada kendisi biraz araştırdım. Üniversitede okuyormuş bölümünü filan öğrendim. Ayrıca sevdiği hoşlandığı şeyler hakkında bazı bilgiler edindim.

Arkadaşım biraz uyuz biri olduğu için sevdiği hoşlandığı var mı soramadım.

Şimdiiiii

Ben bu kıza hislerimi açabilmek için ne gibi bir yol izlemeliyim ?

Biraz sohbet edip kahve içmeye mi davet etmeli ?

Orada çalışan arkadaşım ne gibi yardımcı olabilir bana?

Tam olarak nasıl bir yol izlemeliyim ?

(her türlü tavsiye, taktik, tecrübe ve bilgiye açığım)

Bi kiz var sizden baya uzak bir sehirde yasiyor yazin gelecek su an orda sevgilisi var ama ikiniz de birbirinize bir seyler hissediyorsunuz. Gecende kizla eleman kavga ediyorlar ama ayrilma yok o donemde kiz size yaziyor ama size tamamen bitti artik bisey hissetmiyorum elemana diyemiyor siz de sen bu heriften tamamen ayrilmadan ben o topa girmem nasi olsa iki gun sonra barisicaksiniz olan bana olur diyorsunuz ki oyle oluyor iki gun sonra barisiyorlar. Simdi bu hikayedeki erkek taraf siz olsaydiniz kiz size yurudugunde siz de ona yrur muydunuz kafasinda o eleman oldugunu bile bile. Yaslar otuzlarin basi.

abi gece uyandım, biraz akşama doğru yatmıştım. sabah dedim bir kahvaltı hazırlayayım ev ahalisine. kayınvalidem de bizde kalıyor birkaç gündür, evde 50 günlük bebek var yardımcı oluyor; o da sevinir. 3 yaşında kızımla (sever) gittim simit, sucuk, pastırma, peynir, bal, kaymak, meyve suyu aldım. geldim herkese tabak hazırladım. çay ve yumurtayı koydum. sucukları da pişirmek için hazır ettim. salonda masaya taşıyorum bardakları çatalları falan. karım geldi söylenerek ne iş çıkarıyorsun dedi ya la?! bu karıyla yaşanır mı abi? iş çıkarıyorsun dediği de, benim düzenim mutlaktır, mutfağa girdiysem arkamda iş asla bırakmam yani. altı üstü biraz bulaşık birikecek ona da haftaiçi her gün bakıcı geliyor zaten. attım tribi ben de. hazırladığım her şeyi mutfağa geri götürdüm, mutfak masasına koydum yesinler diye. öylece bırakıp kendi tabağımı alıp kapandım odama. sikerim kahvaltıyı, benim hayatım sikilmiş. tabağımı da yemedim duruyor orda.

birinden hoşlanıyorsunuz falan filan.
o kız böyle net değil de netten kastım işte sen çok iyi arkadaşsın gibi değil,,,

hani bir olayı anlatırken ama hoşlanmayla vs alakalı bir durumun veya kıza yürürken yapılan bir muhabbet üstüne değil,
' sonuçta işte o da arkadaşım sen de vıdı vıdı vıdı vs vs

ya ben mi çok dikkat ediyorum ya da saçmalıyorum,
siz bu durumda her şeyden vaz mı geçiyorsunuz demek arkadaş dedin ha! mı diyorsunuz içinizden her şeyi bırakıyor musunuz yoksa bunda bir şey yok olabilir mi?

Bir insanın ilişki anlamında doğru olması ama zamanlamanın yanlış olması gibi bir şey var mıdır sizce? Hani 'Şu an olmuyor, başka bir zamanda, başka bir yerde çok mutlu olabilirdik' gibisinden. Yoksa bir insan doğru kişiyse, zaman ve yer de zaten otomatik olarak doğru mudur? Bir de bir insanın 'doğru kişi' olması size ne ifade ediyor? Merak ediyorum.

Sevgili ahali,

Fazla nazlı, ne evet ne hayır diyen, ortada sürüncemede olmaktan hoşlanan kızlarımız oldukça var malumunuz. fazla naza ne kadar açıksınız? benim adım hıdır yapacağım budurlu net konuşmalar bile yola getirmiyorsa siz yol verir misiniz?

yoksa fazla naz çekici midir? çekici gelebilir mi?

kızlara soruyorum niçin naz yapılır amaç nedir? ele geçirilmek istenen şey nedir?

ben fazla nazın biraz uyuzluk göstergesi olduğunu düşünenlerdenim. görüşünüzü merak ettim sevgiler..

1 hafta önce belki de birçok insanın hayalindeki türden romantik bi evlilik teklifi aldım. Anın yoğun hisleri ile o an hiç düşünmeden evet dedim.

Ertesi gün sabahı uyandığımdan beri kendimi çok kötü hissediyorum. Erkek arkadaşımı seviyorum ama evlilik fikri daha ilk günden garip gelmeye başladı. Ailesi ile tanışma aşaması, ailelerin tanışma aşaması, sonrası falan aklıma geldikçe mideme ağrılar giriyor.

Ne onun bir birikimi var ne benim. Ben işe yeni girdim daha, öncesinde gönüllü olarak ufak miktarda bir ücret ile çalışıyordum merkezde. Şimdi resmi olarak işe girdim bu ay. o 4 yıldır çalışıyor ama bir birikimi yok.

Dün gece kredi çekelim, ev alalım beraber öderiz dedi. Ben de önce bi ailelerimiz tanışsın derken bir anda gerildik ve tartışmaya başladık. Bilmiyorum, ben mi haksızım. objektif olamıyorum sanki.

"Bir an önce düğün falan olsun bitsin, resmi olarak beraber yaşarsak çok daha az masrafımız olur ve aileleirmiz de ev kurmamıza yardımcı olur. "

Diyor ama ben hemen düğün yapmak falan istemiyorum, zaten onun istediği gibi oldu bittiye gelsin de istemiyorum. Evet manyak gibi para savuracağım bir şey istemiyorum ama yine de içime sinmez bu şekilde dediğimde de bana "senin amacın evlenmek mi gösteriş mi? " dedi. Benim ailem nişan, kına düğün ayrı ayrı olsun isterler bu tarz geleneklere bağlılar biraz. O da tam tersi evde nişan, 1-2 ay içinde de düğün olsun istiyor eğer illa nişan olacaksa.

Ailesinin durumu iyi, benim ailemin de durumu fena değil ama o ailesinden hiçbir şey talep etmiyor. Yani istiyor ki her şeyi borçlanıp biz alalım, artık borçlanamadığımız yerde de onun veya benim ailem yardımcı olsun. Ama o kadar borcu ödeyeceğiz diye resmen canımız çıkacakken bir de ev çıktı şimdi.

Bu işlerde ailenin de yardımı olması, sırayla olması gerekmez mi? Ayrıca bu düğün işinin oldu bittiye gelmesi çok kırıcı üzücü değil mi?

Sizin düşüncelerinizni merak ediyorum ben mi abartıyorum?

istanbul yaşayan beyaz yakalılara genel olarak bu sorum.

hafta kaç gün görüşüyosunuz yaklaşık? görüştüüğünüzde ne kadar vakit geçiriyorusunuz?

Çok sevgili Ekşi duyuru ailesi,

Burayı sık sık takip ediyorum ancak fark ettim ki, yazmaktan çok okumayı tercih ediyorum. Yazdığım şeyler ise çoğu zaman gönül işleri ile alakalı. Bunun sebebini de çevremdeki insanların (arkadaşlarım abim vb) kafamdaki sevgi-aşk kavramlarına farklı bakmaları. Bir fikir almak istediğimde sürekli "Salla, takma" diyorlar.
Sallayıp takmamak bence bu dünyadaki en kötü fikir.

2 yıla yakın süren bir ilişkim var ve daha önce buraya yazdığım can yanıklarımın hepsini tamir edip, beni dünyanın en mutlu erkeği yapan çok özel bir insan ile beraberim.

Ancak her ilişkide olduğu gibi, bizim de bazı zamanlar aramızda problemler oluyordu. Bunların çoğunluğu; benim hislerime daha çok önem vermem, onun ise hislerin yanında olaylara da çok önem vermesi. En basit örneği, ben iş çıkışı her zaman gittiğimiz sessiz bir restoranda baş başa yemek yemeyi tercih ediyorken o, daha farklı mekanları ve tatları denememiz gerektiğini düşünüyor. O yüzden sürekli yine mi aynı yer vb. tarzı sürtüşmeler yaşıyorduk.

Bir örnek daha, doğum günümde onun tarafından yapılan bir pasta beni dünyanın en mutlu ediyor ancak; benim onun doğum gününde hazırladığım sofra-yemekler ve romantik ortam ona yeterli gelmiyor. Daha ekstrem planlar yapmam gerektiğini söyleyip onu yeteri kadar önemsemediğimi düşünüyor.

Lafı çok uzatmadan, yaptığım şeylerin biraz daha kalbine dokunması gerektiğini söylüyordu.

Gel zaman git zaman, işim ve ailedeki hastalık problemleri sebebiyle aramıza bir mesafe girdi. Sık görüşememeye, onun heyecanına ortak olamamaya başladım. Burada büyük bir hata yaptığımın farkındayım ancak bu süreçte biraz daha anlayışlı olmasını bekledim; olmadı.

14 Şubatta işyerine çok güzel bir çiçek gönderdim. Ancak o gün herhangi bir plan yapmamakla beni suçlayıp artık bu konuların onu çok yorduğunu söyledi. Ben de durumu bildiğini, elimden geleni yapmaya çalıştığımı anlattım ancak, nafile. Biraz kavgadan bazı şeylerin artık eskisi gibi içinden gelmediğini söyledi.

Sonra mesajlar, konuşmalar azaldı. En son, bazı şeylerin onu düşündürdüğünü ve bu yüzden daha gerçekçi kararlar alması gerektiğini, kalbini bir kenara bırakıp aklıyla düşünmesi gerektiğini söyledi. Bazı sebepler dediği de, aramızdaki 2 yaş (benden 2 yaş büyük), benim belirsiz geleceğim (askerlik var ve aileme bakmak zorunda olduğumdan kısa vadede evlilik görünmüyor) tarzı sebepler.

En son giderken, hep beni eleştirdin ama hiç düşünmedin acaba ben ne yaptım veya yapmadım diye dedi. Gitti.

2 haftadır hiç konuşmadık. Bu iki haftada o kadar çok düşündüm ki, sanıyorum bir şeyi ben hayatımda ilk defa bu kadar fazla düşünmüşümdür. Çünkü gerçekten çok seviyorum.

Neyi yapmadığımı düşündüm; gerçekten onun kalbine dokunacak şeyleri hak ettiği kadar yapmamıştım. Evet belki bunların kendimce sebepleri vardı ancak, bahanem bu değildi.

Örneğin çok istediği bir kitabı, aklıma getirip de ona hediye etmemiştim. Ki 2 yıllık ilişkide en az 3-4 kere istemiştir bu kitabı.

Dün yalnız başıma bir mekana gidip filtre kahve içerken, ortak arkadaşlarımızın nişanına gittiğini gördüm. Ve fotoğrafı görünce çok şaşırdım. Her zaman gülen, hiçbir fotoğrafında yüzünde gülümseme eksik olmayan can parçam, çok soğuk bakıyordu. Benim kendi kendime uydurduğum bir hüsn-ü kuruntum mu değil mi diye düşünerek buna çok üzüldüğümü fark ettim. Bunun sebebi acaba ben miydim?

Tabii ki bu tarz durumlarda insanlar üzülür, ağlar. Ama ne olursa olsun; ki bir ayrılık dahi olacaksa ben onu böyle görmeye dayanamazdım.

O yüzden dün bir karar verip, sonunda ayrılık dahi olsa ona bendeki değerini hissettirecek bazı şeyler yapmaya karar verdim.

Benden çok istediği kitabı alıp adresine kargoladım. Gönderen olarak da kitabın yazarının ismini yazdım.

Sonra kitabın yazarıyla irtibata geçip durumu anlattım, ondan bir not istedim. Henüz bana dönüş yapmadı ancak dönüş yapacağına ve beni kırmayacağına inanıyorum. Ondan kız arkadaşıma yönelik bir not yazmasını, gerekirse gelip kendimin bu notu alabileceğimi veya bir fotoğraf-video aracılığı ile de olabileceğini söyledim. Dediğim gibi, gerekirse evine dahi gidip ona özel not-imza'yı alırım.

Daha sonra çok sevdiği bir roman yazarıyla irtibat kurmaya çalıştım ancak başarısız oldum. İmza günlerini-fuarları takibe aldım. Son kitabını yine ona özel imzalatıp bir şekilde ulaştıracağım.

Ve son olarak da, en çok sevdiği sanatçıya durumu anlatan bir rica maili gönderdim. Kendisi Türkiye'nin en özel insanlarından olduğu için beni kırmayacağını biliyorum. Daha önce de beraber birkaç kez onunla irtibat kurmuşluğu var. Onu anımsayacak ve bana yardım edecektir.

Bunların haricinde evinin-iş yerinin oralarda veya geçtiği herhangi bir yerde ona özel ufak tefek sürprizler yapmayı düşünüyorum.

Gerekirse iş yerindeki arkadaşları ile irtibata geçip, onun haberi olmadan yapabileceğim her şeyi yapmak istiyorum.

Velhasılı siz benimle aynı durumda olsaydınız daha neler yapardınız? Tamam belki kaybettim diye düşünüyorum ancak, bir ilişkinin bitmesi illa ki kavgalar ve kötü sözler ile mi olmalı yoksa böyle ufak tefek iyilikler insanın hayatında hep kalır mı?

Bunu, bana geri dönmesini her şeyden çok isteyen bir kişi olarak yazdığımın farkındayım. Ancak dediğim gibi, elimden geleni yapacağım ve eğer acı çekeceksem de - çekeceksek de - böyle güzel şeyler de olmalı.

Sevgiler,

su an hala sevdiğim bir kız var. bundan yaklaşık bi 6 ay kadar önce falan samimi olmaya başlamışızdır. ve o günden bu yana hiçbir zaman direkt bir adam olamadıgım için hafif hafif belli etmeye çalıştım duygularımı.

güzel bir doğum günü kutlaması yaptık.
kendimce güzel bir hediye verdim.
beraber sinemaya gittik
birçok kez dışarı çıkmışızdır, laflamışzdır
saatlerce telefonda takılmışzdır bla bla

ama ne zaman konuşmaya meyillensem kendime hep doğru zamanı bekle diye dur dedim. ne yalan söyliyim hiçbir zaman da kendimi kızla konuşacak kadar yakın bulamadım. bana hala bugün bile dostum diye hitap eder mesela. ve sanırım gerçekten dostu olarak görüyor beni, bunun farkındayım. ancak doğum günü kutlaması ve hediyesini verdiğimde bunu biraz kırdığımı düşünüyordum ve konuşmaya en yakın oldugum zamanda onlardı. nitekim aradan şu an yine baya zaman geçti ve o palas dostumlu muhabbetlere geri döndük.

diyeceğim o ki, seviyorum. ancak bana dostca yaklastıgının farkındayım. ne yapsam bilmiyorum. konuşmama gibi bir seçeneği istemiyorum. ama ona göre bu dost muhabbetini çerçevesinde ve aradan bunca zaman geçtikten sonra nasıl konuşabilirim bilmiyorum. ve soruyorum, ne yapmalı?

ne demek oluyor bu cümle?
"Keşke evlenmeden önce seni tanısaydım"

benden iyi nedime olur demek istese, ben er kişisiyim. bildiğim nedimeler de kadın oluyo. işin içinden çıkamadım öğle öğle.

31 yaşında, yaklaşık altı senedir evlilik hayalleri kurmasına rağmen evlenememiş bir insan kızıyım. (Sevgililerim oldu ama hiç kimse evlenme teklif etmedi.) Karakterimin ve fiziğimin çok iyi yanları olduğu gibi büyük defoları da var. Ben de kendim ve etrafımdaki isteyip de evlenememiş arkadaşlarım üzerinde yaptığım gözlemlere dayanarak bir tespit yaptım: Biz bu yaşa gelip de istemeyerek evlenememiş insanlar fiziksel ya da duygusal bir eksikliğe sahip oluyoruz galiba. (Gerçi eksiksiz insan var mıdır bilemedim.) Ne dersiniz, mümkün olduğunca objektif olmaya çalışarak; yanılıyor muyum?

4 aylık nişanlıyım, yaza düğünümüz var. kayınpederim bize hiç oturmaya gelmedi ailesiyle, zaten pek birilerine oturmaya gitmeyi seven bi tip değil. babam tutturmuş oturmaya gelmediler bi kere bile diye ayrılcaksın o aileyi istemiyorum diyor. babam çok mu geleneksel yoksa gerçekten ortada bi ezilmişlik mi var?

iş yerinde bi adam var, işe başladığımdan beri kendisine zerre hoşlantım yoktu. yahu hatta nötrün biraz altında, hafiften kıl bile oluyordum kendini beğenmiş hallerini gördükçe.

geçen hafta bir konudan konuşup şakalaşırken bana güldüğünde içimden 'ne güzel gülüyormuş ya' dedim. sonra kendime şaşırdım hatta, ne ortak noktamız var ne bişi. hatta sevmediğim insanlarla takılan biri kendisi. hiçbir yönden tipim bile değil zaten.

ama o günden sonra tavırları dikkatimi çekmeye başladı. kendine has mimik ve tavırlarını farkedip tatlı bulmaya başladıkça göreceğim zaman heyecanlandığımı farkettim. eski sevgilimi deli gibi özlüyordum, o bile aklıma çok gelmiyor. e ama dediğim gibi, aslında dışarıdan bakıldığında hiç ama hiç bana göre biri değil. ben de ona göre değilim. açıp aşk şarkıları dinlemiyorum veyahut oturup saatlerce onu düşünmüyorum. acaba boşluktan mı, can sıkıntısından mı bu hisler yoksa aşk mı? aşksa yandım, evlere şenlik günler beni bekliyor asdjhjkl



karşılıklı hisler, ne yapayım sorusu vb olmadığı için gönül işlerinden sormadım, hataysa affola. boşluktandır di mi bu, hıı? biz ne bilelim mk demeyin, arkadaşlara da anlatamıyorum ki hemen düğün davetiyesini istemesinler diye :/

Değerli hatun kişilerimiz sevgili duyuru kadınları,
Olayı uzun uzun anlatmaya kalksam çok kafa ütülerim, okunmaz.
Kısaca ispanyol 24 yaşında bir şahıs samimi davranmasına böyle gelip durduk yere ben fotoğraf çekerken kadraja girip poz vermesine, benden temel fotoğafçılığın teknik haltlarını öğrenmek için sorular sormasına ve facebook profili telefonuma girip kendini eklemesine rağmen olası bir kapadokya turu için "sen gidiyorsan ben de katılayım birlikte gideriz" "arkadaşının dedesi vefat etmiş geçmiş olsun" falan gibi ilgi görünce ve iki iltifat duyunca mesajları görmesine rağmen cevap vermemeye başladı. öncedinde başka arkadaşlarıyla başka zaman gidiceğini söyledi sadece.

bu "mesajı gördüm ama cevap vermiyorum üstelik senin gördüğümü bildiğinin de farkındayım"
tavrı "senin ilgin umrumda değil tipim değilsin" demenin kibar yolu mudur ? napayım şimdi bir daha selam sabah işine bile girmeyeyim mi kızla her pazartesi fotoğraf stüdyosundayım 4 saat.

hadi bi el atın.

Çok kısa yazacağım, tavsiyeye ihtiyacım var.

Bir nişanlı çiftimiz bir de ben varım. Erkeği ve kızı ayrı ayrı ortamlardan tanıyorum. Hatta kızla sadece facebook üzerinden ekliyiz. Ama bu çiftimiz benim onların çift olduğunu bildiğimi bilmiyor. Neyse dün erkek olanla fb üzerinden biraz sohbet ettik ve sevgilisini yada işte nişanlısını sürekli aldattığını ve işte bu yasak durumdan zevk aldığını ama kızın iyi bir kız olduğunu söyledi. Bu durumda ben kız arkadaşına bu durumu bildirmeli miyim? Dediğim gibi kızla da pek muhabbetim yok, sadece fb üzerinden biraz konuşmuştuk. Ama çocukla olan yazışmalar var elimde.

Sevgili duyuru sakinleri, 23 yaşında erkek bireyim. kendimi övmek için sayılı olan iyi taraflarımı şöyleyim böyleyim diye anlatmadan direk malum şahısa geliyorum. Kendisinin yaşını tam olarak bilmemekle beraber 35-40 yaşları arası olduğunu hesapladım. Aynı kamu kuruluşunda çalışıyoruz. O kariyerinin basamaklarını çıkarken ben bir şirkette, işten çıkmamın birilerinin 2 dudağının arasına bakacak bir konumdayım.

Nasıl bu bataklığa sapladığımı anlatayım size ; Her zaman ne kadar iyi, düşünceli ve nazik biri olduğunu biliyordum zaten onun bir gün çıkıp yanıma geldi ve benden bazı şeyler yapmamı istedi, zorunda değildim ama kabul ettim ve daha sonra teşekkür etti bir kaç dakika daha konuştuktan sonra ismimi sordu veee tanıştık (resmi olarak tabi ki yoksa ilgimi çekmeye başladıktan beri biliyordum ismini cismini).

O zamana kadar kimse bana denkleri gibi yukardan bakarak değil direk gözünün içine bakıp konuşmamıştı. Çok etkilendim ve o zamandan beri platonik evrene giriş yaptım. esotsm'dan joel abimiz gibi bende kendime şunu sordum: "neden bana azıcık ilgi gösteren her kadına aşık oluyorum?". Ben kendimi onun karşısına geçipte hislerimden bahsederken hayal bile edemiyorum. Yeminlen ergenliğime döndüm gece gece fotografına bakıp ağlamalar filan.

Ne istediğimden de emin değilim. Kafamda kurduğum şeyler arasında evlilik, çoluk çocuk yada onunla ilgili cinsel fantaziler yok. Sadece yanında olmak istiyorum. İşin psikolojik yanına inersek bunun sebebi bendeki özlemini duyduğum ideal anne/abla figürüyle alakası olabilir mi benim bu kadını 7/24 aklımdan çıkaramam ? Ne yapmalı şimdi bu kardeşiniz ? Kendisinin çalışma ortamına ulaşımım var, isimsiz notlar bıraksam filan nasıl olur ? Bi yandan da korkuyorum çünkü işten atılmam hiçte olasılık dışı değil. Sosyal profilindende ulaşabilirim eğer açtığım fake profili kabul ederse. Tam bir stalker oldum.

Diğer bir seçenek de zamana bırakmak tabi ama önceki tecrübelerime dayanarak bu bir ömür gibi geçecek acı dolu 6 ay 1 yıl arası zamana denk geliyor. Daha sonra bilincim onun hissettirdiği şeyleri bir süre boşa alıp daha sonra benim için yine imkansız olacak başka bir şahısa yükleyecek. Hayata iyi gözle bakan biri değilim, pesimistim, schopenhauer hastasıyım . Beni kontrol eden ipleri görsem bile, kendi doğamın programlanışından dolayı bu psikolojik acıyı görmezden gelemiyorum, bilincim izin vermiyor... lan felsefeye nerden giriş yaptık şimdi?

Selam ey romalilar,

Size gore iliskinin en guzel donemi nedir?

Ilk tanisma mi? sevgililigin bi tik alti arkadasligin bi tik ustu mu? Sevgili olduktan sonraki ilk ay mi? Ayrildiktan sonraki ilk hafta mi?

Bana gore sevgililigin bi tik alti arkadasligin bi tik ustu gibi geliyor artik. Eakiden en sevmedigim donemdi halbuki. Yasa gore degisen bi olgu sanirim.. yas ve cinsiyet ile belirtirseniz sevinirim.

arkadaşlar, sevgilimle 1,5 yıldır birlikteyiz. benden önceki sevgilisini facebook üzerinden sürekli aratıyordu. onunla da yaklaşık 1,5 yıl kadar sevgili kalmışlar. hep bana "psikopat biriydi, beni bıçakla kovalıyordu rüyamda o yüzden aratıyorum" demişti. ben durumdan rahatsız olduğumu, haftada bir aratmasının saçma olduğunu ve eski sevgilisini takıntı haline getirdiğini söyledim. tartıştık ve bana söz verdi.

kavgamızdan 2 ay sonra bir akşam yine bu elemanı arattığını gördüm. (hesabına habersizce girdim) önce inkar etse de, sonra kabul etti ve tekrar söz verdi.

bu akşam da yine aynı sebepten kavga ettik. yine aratmış elemanı. ben bağırdım çağırdım, o da yeminler etti yine.

son olarak bu eleman bir defa sevgilimi aramış ve sevgilimle yarım saat kadar konuşmuşlar. neden direk kapatmadığını sorduğumda "biraz alkollüydüm aklıma gelmedi" diyerek kendini savundu. ayrıca, sevgilim elemandan ayrılmış. sorduğumda da "salak bir çocuktu, serseri hallerini seviyordum, ergenlik dönemi şeyleri işte" gibi bir açıklama yapmıştı.

arkadaşlar böyle bir şey başına gelen oldu mu? ayrıca sevgilim kızların sürekli eski sevgililerini arattığını bunun normal olduğunu da savunuyor. böyle bir şey var mı? son olarak, ne yapmalıyım sizce?

not: sevgilim 21, ben 24 yaşındayız.

Arkadaşlar kız arkadaşımın kadınlar gününü kutlamayı unuttum ve haklı olarak şu anda bana baya kızgın. Durumu düzeltmek için ne yapabilirim?

Bulusmak için anlastık ama bir şartım var dedi
daha oraya gitmeden kahveler senden bir de falıma baktıracaz dedi ..Düpe düz kullanmak için bulusuyor ..Ayıp olmasın diye evet dedim ama şimdi ne desem gitmesem ? Ne yapsak sizce ?

son bir kaç yıldır böyle bir durum var. yalnızca film dizi karakterlerine (onda da oyuncunun kendisi değil) ve ya kitap karakterlerine ilgi duyuyorum. şöyle ağız tadıyla hoşlandığım, görünce heyecanlandığım kimse olmuyor. güzel bir kadın değilim ve tipime göre belki de beklentilerim yüksek, bundan mı kaynaklanıyor acaba? ama öyle bile olsa, benim için fazla düzgün tipli olan gerçek insanlara yine de ilgi duyardım gibi.
yani 19. yy romantik edebiyatı ve batman seven, beyaz tenli koyu renk saçlı falan diye giden bir listem var. acaba beklentilerim nedeniyle mi, yoksa haikaten 25 yaşından sonra hoşlanma ilgi duyma kayboluyor, elimizde olana razı oluyoruz ondan mı?

Sevilen kadın, bütün kadınların en güzeli değil midir?

Sizin işyerinde durumlar nasıl? şimdi koltuğuma oturdum öğle molası nasıl geçti diye. kafam zonkluyor resmen. sabahtan beri bana gelen tiplerden bazılarını paylaşacağım. bunlar normal tipler mi yoksa ben de mi bir problem var, tatile mi çıkmalıyım? yani öğle molası bir elimde kahvemi yudumlarken diğer elimle tlefonu kurcalıyorum. yanıma insanlar geliyor, selam vermeden direkt konuya giriyorlar ve öyle gidiyorlar. bu sırada benim ağzımdan tek bir kelime çıkmıyor.

Eski çalıştığım yerde cuma namazına gitiğimde ya beraber gitiğimiz birisi olurdu yada işyerine döndüğümde Allah kabul etsin diyen birileri. Burda cuma namazı dönüşünde yanıma gelen kızın sorduğu;

Erkaaaan ya üst dudağı ince olan insanlar sana da itici geliyor mu, hiç sevmiyorum üst dudağı ince insanları bak ben makyaj çizgisini yukarıdan alıyorum dudağım daha kalın gözükmemiş mi erkancım.

Erkan satın alma müdürlüğüne gidecek imza defteri nerede, çıldıracağım ayyy en son sen imzalamıştın. nerede bu. (15 dakika sonra karşılaşılır, erkan abicim kusura bakma demin yüksek sesle çıkıştım sana biliorsun biz kadınların özel günleri var,daha önceden de söylemiştim sana bunu.her ay bugünlerde regl oluyorum, çok sinirliyim, defteride buldum.kusura bakma yaa)

Erkan bey ben karımı çok seviyorum ve sporuma, uykuma dikkat ediyorum, bu yaşta enerji dolu hissediyorum, işimide çok seviyorum ve işimde de çok canlı görünüyorum değil mi. Ama sen bu yaşta salmışsın kendini, birde bekar adamsın. işini seven adam daha canlı görünür, karısını seven adam hayatı daha sever.(bu adam ve karısında birşey var galiba, geçende de gelip ben karımı ve işimi çok seviyorum, işe gelirken hergün traşımı oluyorum, iş çıkışı eve giderkende karımı sevdiğim içinde akşam traşımı oluyorum ama sen işini sevmiyorsun galiba gibisinden birşeyler söylemişi. neyse görcez bakalım sıkıntısını)

Erkan pazar günü maçı nerde izlicen. Olum sana dün şu kızın telefon numarasını nasıl alırım aklına birşeyler geliyor mu demiştim ya, sende whatsapp'ı olup olmadığını sor demiştin. Sordum beni eklemek mi itiyorsun dedi telefon numarasını verdi yaa. inanamıyorum, dur bakalım whatsapp'durum güncellemsine sevgilisi var mı. kızın telefonunu aldığıma inanamıyorum. ben bunu devamlı arar nasılsın falan der bağlarım keh keh. dur mesai başlamadn ne yemiş diye soryım whatsapp dan. Aaa ama bana whatsappını veririken kızın whatsappla birisiyle yazışsırken kalpli çicekli böcekli smileyliler attığını gördüm, sevgilisi mi var acaba ya. sence birisine kalp atmak ne anlama geliyor erkan?

Erkan sen pazar günü kendimi eve kapatcam adriana lima bile gelse dese ki; erkan bütün günü seninle geçirmek istiyorum, pazar günü berber çıkalım dese onu kapı dışarı ederim demiştin, kimse beni pazargünü dışarı çıkaramaz demiştin ya.2 saattir bunu düşünüorum bir erkek neden adriana lima gelse bile dışarı çıkmaz. bir maç bu kadar mı önemli olur ya. alt tarafı bir futbol topu.

İki insanın aynı anda karşılıklı olarak birbirine aşık olması ve bir araya gelmesi sizce de mucizevi bir olay değil mi?
Eğer öyle değilse niye bu kadar sıradan bir olay benim başıma gelmiyor? Yok eğer öyleyse niye bu kadar insan bu mucizeyi yaşarken ben yaşayamıyorum?
Ben hep birilerinin mutlu ilişkilerini uzaktan izlemek zorunda mıyım? Niye ben hep sevdiğim / hoşlandığım / aşık olduğum insanlarının başkalarına olan aşkını izliyorum?
Ben çirkin miyim, tipsiz miyim, kötü müyüm, neyim ben? Sorun bende mi yoksa kaderim mi bozuk benim? Dünya mı bozuk? Nerde sorun?
Kafam bozuk.

eksiduyu.ru

Düşündüm taşındım ve ondan uzaklaşmaya karar verdim. Çünkü bu işin olma ihtimali yok. Bazı hareketleri,davranışları ve bazı yaşanan olaylar öyle gösteriyor.

Ama ben onu hala seviyorum ve her gördüğümde daha kötü etkileniyorum. Ayrıca yaptığımız işten ötürü haftada en az 3 gün işle ilgili konuşmak zorunda kalıyorum. Tabi laf lafı açıyor filan bir bakıyor yine sohbet modundayım. Zaten zaafım var ona karşı. Her hareketi beni etkiliyor.

Şimdi benim istediğim şey şu ondan uzaklaşayım, mecbur olmadıkça konuşmayayım, konuştuğumda da soğuk davranayım. Ama bunları yapmak şu an için çok zor.

Bu konuda bana tavsiyeler verebilecek birileri var mı burada ?

Elimde olsa saklamaz mıydım seni kaburgalarımın içinde?


çok mu sevmiş ha baya cok sevmiş ozaman

Allah izin verirse kız arkadaşıma doğum gününde evlenme teklif edeceğim. doğum günü konseptiyle başlayıp sonunda evlilik teklifi olacak.. iki parça olacak cd de evlilik teklifi için selim gülgören aşıklar şehrini çaldırıcam. doğum günü için şöyle kallavi bi parça önerin be..

gamer olan ama sadece 1-2 ay wow oynamış erkek arkadaş adayıyla ilk buluşmaya world of warcraft tişörtü giyerek gitmek itici olur mu dersiniz? yoksa tam tersi mi olur?

(uzun süredir wow oynadığımı biliyor)

çok asosyalim yardım edin :(

Biz bir insana bu kadar yoğun duygular beslerken, onun bundan haberdar olup da bizi hiç sallamaması çok ilginç değil mi sahiden? Hani bu dünyada her şey etki tepki meselesiydi? Çok acımasızca çok..

Mart ayının ilk gününde yeniden bir soru ile sizlerleyim :)

Sizce evleneceğiniz kişinin mesleği ne olmalı ve neden?

o şarkılar bosuna değilmiş tavernacı abilerin evlendin gittin amk nikah memuru ocsun itsin sarkıları dinliyodum bunları ama bende karsılıgı yoktu bir aydır kafası şimdi geldi olm

evlenmek ne garip sey lan birine verdiğin sınırsız yetki var neredeyse sınırsız onun yanında soyunuyosun ve ailen bunu kabul ediyo sevgiliyken değil ama evlendiysen ondan coğunn olmasını kabul ediyosun allaam ya

Sevgili duyurumun Pronoviaslari, Oleg Cassinileri;

Gecen hafta, haftalar oncesinden ayarlayabildigim gelinlik randevularima gittim.
Ve bingo! Sansima da Pronovias ta %50 indirimi yakaladim :)
Daha once interneten begendigim modeller (ondina, petunia, orera) ya turkiye ye gelmemis, ya da ustumde iyi durmadi. Yardimci olan kiz da zaten simdi siparis versek, haziran ayina yetisemeyebilir, burada satista olanlari hem de indirimdeyken kacirmayin dedi. Satistaki gelinlikler de denenen gelinlikler oluyor.

Gelinlik 2015 Modern Bride koleksiyonundan Antic:
www.pronovias.com.tr

Tasarim Turkiye dekinde biraz farkli, benim ustumdeki görsellerdeki gibi.. 4000 kusurdan 2100 tl ye inmis. Diger denediklerimden daha iyi durdu ustumde. Indirim de son gun falan diye aceleye de gelip aldik, odemeyi de kredi kartiyla yapmis olduk..

Simdi Pronoviastan hayal fiyata gelinlik dusurdugum icin sevineyim mi yoksa aceleye gelip %100 icime sinmis olmayan ve hayatta tek sefer giyecegim bisey icin uzuleyim mi bilemedim. Sirtta dekolte, carpraz bantlar, ya da inci dugmeler, uzun kuyruk falan istiyordum. Bu gelinlikte hicbiri yok..bir de o ondeki kusak omuzlarimi kesti mi, iyi mi kotu mu durdu, fikirlere ihtiyacim var..
Artilari da ustumde digerlerine gore daha iyi durmasi, sade ve kibar olmasi, en onemlisi hafif ve tasimasi kolay olmasi (Roma da evlenecegimiz icin gun boyu disarida dolasip, cekimler olacak, bu tarlatansız giyilen, elbise gibi hafif bir model)

Kararsiz kaldigim icin aradim, iade edilemiyor ama degisim yapabilirlermis, gelinligi henuz teslim almadigim icin. Yarin tekrar gidiyoruz. Sizden de yorumlar alup daha donanimli gideyim ;)

1. Guzel mi boyle, degistireyim mi???
2. Pronovias ta başka model beğenemezsem, ödememizi geri alıp, başka yerlerde daha içime sinenini alabilsem ya, bir yolu yok mu?
3. Bana sırt dekolteli gelinlik bul duyuru! :))

edit: fotolar detaylandırıldı..

şimdi isteyen güler, isteyen "ahahhaaa salağa bak der" ama şöyle bir derdim var.


Bir avm'nin bir mağazasında çalışan bir kız var. Ben ne zaman o dükkana girsem direkt ben ilgileneyim arkadaşlar siz şurayı toparlayın falan diyor. Kız az çok beni tanıyor. Sürekli alışveriş yaptığım yer. Çok iyimser güler yüzlü vs vs. Her şeyini anlatmayacağım tabii :))


Geçen ben burdan gömlek aldım etek boyunu yaptırmak için tadilat fişi almıştım. Fişin üzerine adını soyadını yazmış. Biraz Twitterdan bakındım kızı buldum ama etik olmaz şimdi diyerek vazcaydım.

Sonuç olarak kızın adı Twitter'ı Facebook'u her şeyi var bende. Bu bi işaret mi derken bir gün sonra kız kendi cep telefonundan beni arayıp gömleğin tadilatının bittiğini istersem hafta sonu gelip alabileceğimi söyledi. Daha günlerden Çarşamba ama.


Akşam gelirim dediğimde bugün benim izinli günüm ama dedi. Neyse hafta sonu gittim kızla selamlaştık hal hatır derken ben gömleği alıp çıktım. Not akşam ise Twitterdan şey yazmış; "cool davranacağım diye karşısındakini görmezden gelenlere gıcık oluyorum. Ama yine de bişey diyemiyorum."


Şimdi benim aklım almıyor. Bu kız tanışmaya mi çalışıyor. Yoksa işini mi yapıyor?

Bu arada kızın Twitter hesabından bakıyorum. Sürekli cesaretin var mi? Duygularını söylemeyen çok şey kaybeder gibi şeyler paylaşıyor.


Acaba ben şu an odunluk mu yapıyorum? Yoksa kıza karşı hayallerim beni yanıltıyor mu?

i.imgur.com

badoo 8 tl verirsem bunu bana ayarlıcakmış. mozayiği kaldırmaya yüz görümlüğü istiyor itler. ne dersiniz lan?
hayatımın aşkı falan olmasın?

Ok, durum şöyle. Hoşlandığım kıza ufak bi hediye aldım ama veremiyorum çünkü kendisi sürekli arkadaşlarıyla birlikte. Hani sadece aynı fakülteden olsak bi' şekilde veririm ama sınıf da aynı, okulda arkadaşların diline de düşmek ve onu düşürmek de istemiyorum. Okul dışında pek de görüşmüyoruz. Resmen kitlendim kaldım, ne yapayım nasıl vereyim hediyeyi yardım edin :/

Uzun bi ilişkin vardi. Kendisi disari cikmayi, gezmeyi sevmediği ve o sira ben hayatimin en asosyal dönemini yasadigim için genellikle onun arkadaşlarıyla, evlerde oturmalik takildik. Yani ben bunun yasadigi mahalleye gidiyorum, birlikte bi arkadasina gidiyoruz cay, cips, sigarayapiyoruz, film izliyoruz vs ya da buluşup başka bi arkadasina gidiyoruz, pizza ismarlayip film izliyoruz ya da bunlar uç beş erkek bulusuyo ama benim ex beni de goturuyo, sabaha kadar "nasil yirtariz" muhabbeti yapiyolar ben bi köşede dinliyorum, benimki arada elimi tutuyor, yanagimdan makas aliyo falan. Neyse olay bu değil.

Simdi bu uç sene boyunca ben bu ex imin birkaç arkadaşıyla bayagi içli dişli oldum gide gele, kankilito muhabbetleri dönmeye başladı. Sonra biz bu arkadaşla ayrildik ama bi sure görüşmeye devam ettik. Hatta bu bahsettiğim arkadaşlarıyla da buluştuk ama uzun zamandır boyle şeyler olmuyor. Zaten ex i de sildim façeden. Arkadaş kalinmadi, o is yatti.

Fakat! Bu ex in arkadaşlarından biri bugün doğum gunumu kutladi boyle sanki sesi ni şuh gibiydi. Mesaj da atmiyor, ariyor. Ki bugün kimse aramadi beni doğum günümü kutlamak için. Ex de aramadi, arkadasi ariyor. Diyor ki bi ara buluşuruz falan. Gerçi kafadengi bi tipti, ben de bi iki buluşur, konusuruz sözü vermiştim de bu sefer başka turlu, tedirgin eden bi elektrik aldim adamdan.

Hayatim yeterince out of control zaten. Olu taklidi mi yapmaliyim bu arkadaşa? Boyle alengirlere girecek psikolojide değilim.

Ne yapayim?

Not: ilk "inanma silecek" bkz i verene bir çeyrek altin!

Sevgilimle üniversitede zamanlarımızdan beri beraberiz. Yaklaşık 4 sene oluyor ilişkimiz başlayalı ve artık onun yaşı dolayısıyla evlenmemiz gerektiği konusunda baskı oluştu üzerimizde. Onu çok sevsem de bazen gençliğimin tadını çıkaramadığımı düşünüyorum. Şimdiye kadar fazla sevgilim olmadı. Uzun süreli ilk ciddi ilişkim o. Onu hiç aldatmadım ama bazen yakın arkadaşlarımla bar vs. ortamlara gidip başka hatunlarla tanışınca, arkadaşlarım kızları yatağa atmaya, eve davet etmeye çalışırken ben sevgilim olduğu için hiçbirşey yapamıyorum. Arkadaşlarım her hafta farklı bir çıtırla birlikte olup ballandıra ballandıra anlatırken ben tüm gençliğimi tek bir kıza adadığımı farkediyorum ve içimde bir burukluk oluşuyor.

Geçenlerde sevgilim niye durgun olduğumu sorup beni sorguya çekince bu düşüncelerimden biraz bahsettim ona. Aramızda pek bir çekince yoktur kız arkadaşımla, ne düşündüğümüzü direkt olarak söyleriz birbirimize. Onu çok sevdiğimi ve ondan ayrılmayı asla düşünmesem de acaba onunla daha sonra tanışıp sevgili olsaydık daha mı güzel bir hayatım olacağını sorguladığımı söyledim. Hani üniversitede tanışmasaydık, 28 yaşımıza gelince falan tanışsaydık ama aramızda yaşanan herşey aynı şekilde yaşansaydı, ben de onunla tanışana kadar başka kızlarla düşüp kalkıp gençliğimin tadını çıkarsaydım falan filan...

Ben bunları söyleyince kız arkadaşım oldukça üzüldü. Söylediklerim yüzünden kendisini benim önümde bir engel gibi hissettiğini söyledi. Biraz tartıştık... Sonra sarılıp öptüm gönlünü aldım, konu kapandı. Birkaç gün sonra bu mevzuyu tekrar açtı bana. Erken yaşta tanışmamız yüzünden bazı şeylerin eksikliğini hissetmemin doğal olduğunu, kendisine asla anlatmamak şarıyla bazı günler dışarıda eğlenmeye çıkabileceğimi söyledi. Ben açık açık söyle diye ısrar edince de bana söylememek kaydıyla başkalarıyla yatabilirsin biz nişanlanana kadar dedi.

Kız arkadaşım böyle bir duruma izin verse de biraz gönülsüz bir şekilde, beni kaybetme korkusuyla böyle birşeye izin verdiğini düşünüyorum. Onu çok seviyorum ve onu üzecek hiçbirşey yapmak istemem. Bir yandan da benim yaşımdaki tüm arkadaşlarım 18'lik çıtırlarla beraber olurken, tüm hayatımı tek bir kadınla geçirmek istemiyorum.

Onun da izni olduğu için bu haftasonu kaldırabildiğim ilk hatunla çılgınlarca sevişeceğim muhtemelen, ama sonrasında vicdan azabı çekme ihtimalim de var. Kız arkadaşımla aramız bu olay yüzünden bozulabilir diye korkuyorum. Vazgeçtiğimi, başkasıyla yatmayacağımı mı söylesem? Ne yapsam bilemedim bir akıl verin ne olur...

Geçenlerde bir soru sormuştum çok sevdiğiniz birini kaybetmekle ilgili. (git: www.eksiduyuru.com)

En sevdiğim badimi de kaybettim, geri döndürmek zor artık.. Biliyorum mesaj bile yazmayacak ama her gün gelen kutum yeşillensin diye bakıyorum.

Neyse soruma geleyim, sizce ikinci şeyler aşağıdaki gibi mi olmalıdır?

"İstenmediğinizde ikinci mesaji atacak kadar gurursuz, haketmeyene ikinci şansı verecek kadar salak, başkasının ikinci tercihi kadar aptal olmayın gerisi olur"

Daha önceki duyurularım şunlardı belki hatırlayanlar olur: eksiduyu.ru & eksiduyu.ru

Özet olarak, ondan önceki hayatımı kafasına çok fazla takan, bu yersiz kıskançlıklar sebebiyle çok güzel başlayan bir ilişkiyi bok eden bir kız arkadaşım vardı. Bu sebeple o "olmayacak ben düzelmeyeceğim" dediği için, ben de "bu şekilde daha fazla sürdüremem o zaman" dediğim için 1,5 ay önce ayrıldık.

Uzun zaman sonra değer verdiğim ve sevgili olarak görüp, mutlu hissedebildiğim birisinin karşıma çıkıp da sonra bu şekilde bok olması beni baya yıprattı. Yeniden inanma ihtimalim olan tüm güzel hislerin içine sıçtı. Bu ayrılık sürecinde iş amacıyla görüştüğümüz bi kız vardı, onunla yattık. Yatmaya da devam ediyoruz bi süredir düzenli olarak. Bu kız dışında birisi daha oldu tek gecelik.

Sonuca geliyorum. Bu sevdiğim kız, 1 aylık süreçte çok düşündüğünü, benimle yeniden konuşup görüşmek istediğini, bi şans daha vermemiz gerektiğini söyledi dün gece. Uygun bir anım değildi. Ne cevap vereceğimi de bilmediğim için öküz gibi "arayayım ben seni sonra" dedim ve kapadık. Sesi düştü. Diğer kızla birlikteydik, ona anlattım üstü kapalı olarak. Çaresizliğe gel. Doğru düzgün bi akıl alamadım. Kendi arkadaşlarıma da bu detayları anlatmak istemiyorum ileride yeniden başlayabilecek bir ilişki ihtimaline karşı.

Soru 1) yeniden bir ilişkiye başlarsak eski problemleri yeniden yaşar mıyız dersiniz? görüşürsem duygusallıklar olacak. görüşeyim mi?

Soru 2) ayrılık sürecinde görüştüğüm başka kızlar olduğunu söylemeli miyim? yalan söylemek istemiyorum ama önceki sorunlar hep bu sebeplerle çıktığı için yeniden sebep olmak da istemiyorum. o bana kesin olarak bittiğini söylemeden kimseye yan gözle bile bakmadım. daha önce yazmıştım, ondan önce görüştüğüm herkesi tek kalemde silmiştim ilişkiye başlamadan önce zaten.

*** Soru 3 eklendi) Yeniden ilişkiye başlarsak, iş icabı görüşmeye devam etmemiz gereken kızı öncekiler gibi hayatımdan çıkarma lüksüm olmayacak. Elbette yatıp kalkmayacağız ama daha önce seks yaptığım bir kızla düzenli olarak görüşmeye devam etmem gerekecek en azından bir süre daha. Sevgilimin bunu bilmeden yaşaması etik mi? Bence değil. Hay amk.

Neyse tecrübelerinizi tavsiyelerinizi bekliyorum arkadaşlar. Uzun oldu kusura bakmayın işler karıştı. Sağolun.

Aslında x é değer verip y yi bulmamış gereken zamandayız da ben epey farklı geldim.


Konuştuğum herkesi sahipleniyorum ne bileyim yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyor gibi halbuki yok böyle bi dünya biliyorum ama sahiplenmekten değer vermekten vazgeçemiyorum.

É tabi gün geliyor üzülen ben oluyorum da.

Napsak ne etsek bilemedim

Hiçbir yaşanmışlığı olmayan uzun bir hikayeyi özetleyeceğim:

Bu kızı ben lisanstayken kesmeye başlamıştım, o karşılık vermiyordu. Sonra benim sevgilim oldu, kesmeye devam ettim (Buraya takılmışsınız. Açıklama: Gözlerimi kızın gözlerinden alamıyordum, o kadar güzel gözleri var. Ama hiçbir girişimde bulunmadım lan), bu sefer o da karşılık bakışları atmaya başladı. Uzun süre böyle kesiştik ama girişimde bulunmadık sevgilimden dolayı. Aynı okuldaydık ama isim-bölüm vs hiçbir şey bilmiyorduk. Sonra mezun oldum gittim, uzun süre hiç karşılaşmadık. İnternetten aramaya çalıştım ama bulamadım. Yurda geri dönünce yine birkaç ayda bir karşılaşmaya başladık, ve aynı şekilde kesişiyoruz. Ama bu sefer de onun sevgilisi olduğunu fark ettim. Gel zaman git zaman benim de başka sevgililerim oldu bitti, birkaç ayda bir karşılaştık ama tanışma fırsatımız olmadı, sonra karşılaşmalar da kesildi.

En son geçen yaz, tam bir kız benim kıçıma tekmeyi bastıktan bir hafta sonra bir konserde karşılaştık, bir senedir hiç karşılaşmıyorken. Bu fırsatı kaçıramazdım, ve bu kez bağlayıcılığım olmadığı için gittim yanına tanıştım. Konuştuk biraz, isimlerimizi öğrendik, okul/iş vs muhabbet ettik 10 dakika kadar. Sonra gitmesi gerektiğini söyleyince telefon numarasını istedim, verdi. Günün kalanında kızı bir elemanla gördüm ama sevgili miydi emin olamadım. Ertesi gün mesaj attım, cevaplamadı. Birkaç gün sonra aradım açtı, konuştuk biraz. Sonra birkaç kez mesaj attım, yarısını cevaplamadı. En son görüşme talebi içeren bir mesaj attım, cevap vermeyince daha da darlamadım. Muhtemelen sevgilisi var deyip gömdüm içime.

Şimdi yine aradan zaman geçti, o zamandan beri hiç karşılaşmadık. Bu aralar ben de yalnız kaldım ve bu kız aklıma düştü yine. Eğer sevgilisi yoksa bir şekilde iletişim kurmak ve fırsatımız olursa denemek istiyorum. Çok bakıştık vs, yani karşılıklı bir ilgi var. Tanıştığımızda bana telefon numarasını da verdiğine göre benimle ilgili bir ihtimal vermiş kafasında herhalde ama... Olmadı işte! Belki bu sefer denk gelsek olur... Ama şu an aradan 9 ay geçmişken yine yazamam kıza! Kızla karşılaşıp konuşsak o zaman arardım, ya da en azından sevgilisi olmadığından emin olsam belki... Ama bu durumda ne yapabileceğimi bilmiyorum.

Kızın Facebook hesabını buldum, ancak çok az şeyi açık. Üstelik başka hiçbir sosyal medya hesabını da bulamadım. Mesleğini ve o zaman çalıştığı yerin semtini biliyorum sadece. Akıl verin şu adama..? Kızla neredeyse hiçbir paylaşımımız olmadı ama, biraz da 'eskiden' kalan bir kız olduğu için bişeyler hissedebiliyorum. Yeni tanıştığım kızlara karşı çok zor bir şeyler hissediyorum. O yüzden bu kıza taktım kafayı.

Tikler akşama.