Ekşi Duyuru

Sevgili arkadaşlar,

Bir şekilde kendimi ayakta tutuyorum, depresyon modunda yatakta kıvranmıyorum fakat hiçbir şey yapasım gelmiyor. Lisanstan yeni mezun oldum, okulu yarım dönem erken bitirdim sözde o yarım dönemi dil çalışmaları için kullanacaktım, ales'i filan aradan çıkaracağım... Öyle bir moda girdim ki kolumu kıpırdatasım gelmiyor :( bu kafayla olmaz, yapılmaz bir şey :(

Özel ders ofislerinde çalışıyorum özetle ve pek sevmediğim ya da uzun vadede yapmayı düşünmediğim bir işle uğraşıyorum. Yaparken mutlu muyum? İşim çocuklarla olduğundan dolayı mutluyum. Güzel bir sistem oturttuğum için kendime güveniyorum ayrıca. Fakat bugün telafi dersi yapmaya gideceğim mesela, günümü böldüğü için, oraya gitmek zorunda olduğum için geriliyorum, bu yüzden de hiçbir şey yapasım gelmiyor. Kendi ofisimi açıp en azından zamandan tasarruf etmek dışında pek başka bir alternatifim de yok şu an... yani bu işi 1-2 yıl daha yapacağım mecbur.

Sadece kendime zaman ayırıp dinlenerek geçireceğim bir haftam dahi yok gerçi. Üstüne küçük bir de gönül kırgınlığı yaşadım, o da içime oturdu sanki hiç derdim yokmuş gibi. Hem yeni bir iş kur,hem başka işlere koştur... Azıcık gerildim.

Bu gerginliğin ve korkunun üstesinden nasıl geleceğimi bilmiyorum...

Birilerine anlatıp rahatlamam gerekiyordu sanırım.
Ben de burayı seçtim, sevgiler...

olan var mı ya konuşalım bi çok dertliyim ?

veya çok kişi varsa burda da paylaşabilirim.

bu kişilerden biri benim.

insan ayırt etmeden onlara elbette saygı duyuyorum ama duygusal bir şey yaşamak da istemiyorum. (ha ben onlar için çok da "fifi" yim orası ayrı konu.)

sağını solunu açan herkesi modern, kapananların hepsini geri kafalı görmüyorum. o yüzden öyle yanıtlar vermeyin.
kalıplara dayalı, tutucu bir düşüncede değilim.

ama erkekler yüzünden bir kadının kapanmasını kabul edemiyorum.

hakkımdaki görüşleriniz nelerdir?

Durumu olduğu gibi yazıyorum, azıcık uzun olacak ama içimi dökmezsem cidden kafayı yiyeceğim. Çok saçma biliyorum gerizekalıyım ama içim yanıyo abi.

Şimdi bu "hayvanın başkanı"yla biz aslında 6 senelik arkadaşız. Her zor zamanımda bir alo dediğimde yardımıma koşmuştur. İstanbulda üniversite okurken taşınacağım zaman hep gelip arabasıyla taşımıştır eşyalarımı. Ben başka bir şehre ailemin yanına gitmiştim bir kaç sene boyunca ne zaman istanbula bir işim olsa hep o çözmüştür. Yani aslında adamın kralıdır, şimdi arkasından sallıyormuşum gibi olmasın, iyiliğine iyidir.

Neyse geçtiğimiz nisan ayında ben istanbulda çalışırken yine taşınma durumum oldu ve ben yine onu aradım. Kardo dedim malum konu ya rica etsem.. Ne ricası saçmalama gelirim tabi dedi ve yine işimi halletti.

Bu arada yeni taşındığım yer onun evine yakındı o yüzden arada araşıyorduk akşamları çay içiyorduk falan. Hatta ben ona kardo ne zaman arasam koşuyosun sağol valla dediğimde, kızım senin ailen yok burada, arkadaş olarak boynumuzun borcu sana yardımcı olmak diyordu kurban olduğumun salağı :..( (hayır ağlamıyorum şu an)

Gel zaman git zaman bu akşam buluşmaları sıklaşmaya ve her akşam görüşmeye başladık. Ben ailemi özlediğim zaman beni teyzesine götürüyordu, teyzesinin anaçlığı, kuzenlerinin kafa dengi olması falan bana baya iyi geliyordu. Teyzesi, kuzenleri falanda bizi birbirimize yakıştırıyorlar, sevgili olsanıza siz diyorlardı ama ikimizde yok be ne alaka arkadaşız valla diyorduk. Harbiden de arkadaştık.

Aradan zaman geçti biz ne olduğunu anlamadan 10 temmuzda sevgili olduk. Çokta iyi olduk. Her şey çok güzeldi. İkimizde şaşırıyorduk hislerimize, cidden birbirimize çok değer veriyor, çok seviyorduk. Birimiz aç olsa diğerimizin boğazından lokma geçmeyecek kadar (burada harbiden ciddiyim)..

Sonra onun isteğiyle eylülde annelerimizi tanıştırdık, ben her ne kadar erken desem de, zaten 6 yıldır arkadaşız erken merken değil dedi. Sevdiler birbirlerini, tam kafa dengi çıktılar.

Tabi arada sırada tartışıyorduk ama öyle büyük şeyler değildi. Ekimde nişanlanmaya karar verdik. Kıyafetlerimize kadar sipariş verdik, ama bir akşam benimle konuşmak istediğini söyledi.

Son bir haftada biraz fazla tartıştığımızı ve benim bazı davranışlarımdan dolayı nişan olayını ertelemek istediğini söyledi. Anlattığına göre, sofradan kalkarken tabağını da kaldırır mısın demem, bir tartışmamızın ardından gömleğimi ütülesene dediğinde kendin ütüle demem gibi şeyler kafasında soru işaretleri oluşmasına neden olmuş.

Tamam dedim nişanlanmayalım hatta ayrılalım. Ulan nasıl fena oldum anlatamam ciğerim söküldü resmen o an ayrılalım demekten başka bir şey aklıma gelmedi, çünkü söylediği şeyler çok mantıksız geldi. Ben ayrılmak istemiyorum sadece bir süre görüşmeyelim dedi.

Bir hafta görüşmedik. Sonra ben dayanamadım aradım. ne yapıyoruz bu olanlar çok saçma diye. Görüşmeye başladık. Nişan olayından hiç bahsetmedik, ailelere de işlerimizi ayarlayamadık dedik. Tabi ki ben çok kırgındım, görüşmeye başlayalım diyen ben olmama rağmen yinede kırgınlığım bir süre geçmedi. Her tartışmada nişanı erteleyelim dediğin için bu ilişkiyi zedeleyen sensin dedim ona. Ki hala da öyle olduğunu düşünüyorum.

Sonrasında aramız baya düzeldi yine birbirimiz için geberme modlarına girdik. Ya aramızdaki sevgiyi nasıl anlatayım bilemiyorum. Şu güldür güldürde karısına çok aşık adam vardıya hani karısı damperli gamyooon dediğinde karısına deli gibi sarılan adam varya, işte onun gibi deliydik birbirimize. Her tartışmadan sonra hayvan gibi sarılırdık birbirimize.

Sonra bir kere daha büyük tartışma yaşadık yine bir süre görüşmeyelim dedi. Nefret ediyordum öyle demesinden. Bana bir saat ulaşamayınca ortalığı velveleye veren adam nasıl beni bir hafta aramaz diyordum, aklım almıyordu. Ve bir haftanın ardından yine ben aradım. Uzun uzun konuştuk, seni benden başka bu kadar sevecek birini biliyosan git dedim. Sana çok kızgınım bir haftadır sana sarılamadım, öpemedim, kokunu içime çekemedim. Bir daha buna neden olma dedi bana.

Barıştık ama ben hep "bir süre görüşmeyelim" dememesi konusunda onu uyardım. Defalarca en nefret ettiğim şeyin bu olduğunu anlatmaya çalıştım.Ne olursa olsun konuşarak çözelim diye defalarca tekrar ettim. Söz verdi bir daha söylemeyeceğim dedi.

Bu arada bir gün ben ona bir sebepten trip yapıyordum. Bir de başım çok ağrıyordu, o yüzden oturduğumuz yerden erken kalkıp eve gitmek istediğimi söyledim. Beni eve bırakırken yüzümü ellerinin arasına alıp, sen normalde benim yanımdan erken kalkmak istemezsin ne oluyor dedi bana. Yok bi şey dedim. Bak dedi eğer benden ayrılmak falan istiyorsan bil ki bu benim sonum olur, bir daha da toparlanamam dedi. Ondan ayrılmak istediğimi falan sandı galiba. Sonraki bir kaç gün nasıl iyi nasıl iyi bir dediğimi iki etmiyor falan. Hatta mart sonunda nişanlanmak için karar aldık, annesi annemi aradı tarih kararlaştırdılar falan.

Temmuzda da düğün yapalım diye konuştuk. Beyaz eşya baktık, ev baktık, uzun uzun ev mi alalım kiraya mı çıkalım diye konuştuk. Bu olaylar bir aydan fazla sürdü böyle. her şey çok güzeldi (tadı damağımda kaldı:...( Yılbaşında ne yapalım diye konuşurken, extrem bir şey yapmayalım ben yılbaşında sana evlenme teklif edicem dedi. İnternetten yüzük bile baktık. Burada şunu belirtmek isterim ki hiç bir zaman bir şey istemedim. Her şeyin en ölçülüsü en bütçesine uygun olanı konusunda ben ısrarcı oldum. Hatta tektaş için ucuz yollu bir şey almasını istedim, çünkü maddi değeri değil manevi değeri yeterdi bana ve zaten zor durumda satmaya kalksan beş para etmiyordu.

Ama yılbaşında bana evlenme teklifi etmedi. Sormadım neden diye, parası olmadığından dolayı etmemesi imkansızdı, hemde zaten ucuz bir şey alacağız diye kararlaştırmıştık.

Sonra 2017 nin ertesi günü çalıştığım tiyatro battı. İşsiz kaldım. Oyunlarımız iptal oldu. Bir iki yere bakındım ama sezon ortasında oyuncu arayan tiyatro bulmam imkansız diye mecburen sezon sonuna kadar mersindeki ailemin yanına gitmeye karar verdim. Hem de nişan, düğün hazırlıkları için iyi oldu diye bile düşündüm. Konuştuk ağlaştık, karar verdik. Nasıl olsa haziranda evlendiğimizde dönücem diye avuttuk kendimizi.

Ben 10 ocak a bilet aldım. Mersine geldim. Geldiğimin ilk üç günü çok kötü geçti. Hem işsizlik, hem tiyatrodan sahneden sezon sonuna kadar ayrı kalacak olmak hem de ve en büyüğü ondan ayrı kalacak olmak düşüncesi o kadar etkiledi ki beni. Telefonda biraz tartıştık ve ben bir şey sormak istediğimi söyledim. Yaklaşık 6 ay ayrı kalacağız, neden ufakta olsa bir yüzük takıp, ne olur ne olmaz simgesel de olsa bizi bağlamadın dedim. Tektaş değil sadece istedim ki herkes bilsin benim bir sevgilim var.

Bana verdiği cevap: Ne yazık ki yapamıyorum dedi. Çok istiyorum ama senin bazı davranışların aklıma geldikçe sana evlenme teklifi edemiyorum dedi. Kendimi sıkışmış hissediyorum sanki temmuzda evlenmek zorundaymışız gibi hissediyorum dedi.

Elim ayağım buz kesti. Nasıl ya dedim, sen değil miydin beni terk edersen bu benim sonum olur diyen adam. Ki kaldı ki evlenme olayını ortaya atan sen, uzatmayıp en kısa zamanda evlenelim diyen sen, ailelerin bir an önce tanışmasını isteyen sen, Her fırsatta evlenip evimizde yemek yiyip film izlesek keşke diyen sen. Evlilik olayı aklımda bile yokken aklıma sokan sen. Şimdi bu ne demek dedim.

Ve ne dedi sizce.."Bir süre görüşmeyelim".

Ondan sonrasını hatırlamıyorum. O cümleyi duyduktan sonra açtım ağzımı yumdum gözümü. Bir ara şöyle bir şey söyledi bana, haftalar önce sana balık alalım da bir arkadaşımızda balık yapalım demiştim, sende olmaz demiştin. Onu hatırladıkça beni sevmediğini bana değer vermediğini düşündüm dedi. En son bas bas bağırarak telefonu kapattığımı ve başımı gidip musluğun altına soktuğumu hatırlıyorum.

(Balık yapalım dediği arkadaşımız kankamız ama iki çocuğu var ve o gün evine temizlikçi gelmişti, ayrıca evinde balık yapılmasından çok hoşnut değil. Mecburen dışarda yeriz ya diyerek geçiştirmiştim.)

Sonra ertesi gün hızımı alamadığım için birkaç kere aradım ama açmadı, mesaj attım cevap dahi vermedi. Bende numarasını sildim, instagramdan fotolarımızı kaldırdım. Facebooktan da sildim. 25 gündür de aramadı. Bende aramadım. En yakın arkadaşlarımızla bile görüşmemiş. Facebook ve İnstagramını kapatmış.

Gün içinde telefonumu doksan bin kere kontrol ediyorum.

İlk hafta annemde ablamda bekle biraz, o da insan biraz kafasını toplasın diyorlardı. Ama artık unut ve hayatına bak diyorlar. Ve en acısı da ailemde dahil herkes, şimdi bu kadar küçük olayları takan adam yarın öbür gün daha büyük şeyleri tolore edemez diyor.

Kimseyi takmıyorum ama ailemin, o çok sevdikleri adam için artık böyle düşünmeleri çok koyuyor. Ablam artık saygı duyulacak bir kişi değil benim gözümde dedikçe içim acıyor. Anlatamıyorum derdimi hayır diyorum o bu cümleleri hak etmiyor. Bilmiyorsunuz onun nasıl iyi biri olduğunu nasıl beni sevdiğini bilmiyorsunuz. Annem her şey ortada işte seven adam nasıl dayanır bu kadar zaman diyor. Cevap veremiyorum.

Harbiden lan. Geberesice nasıl dayanıyor. Cidden bitti mi yani. Bir ayrılık konuşması yapaydı bari. Belkide böylesi daha iyi ve evlenseydik her şey bombok olacaktı ama şu an kalbim de beynimde bunu kabul edemiyor.

Sabahlara kadar uyuyamıyorum. Sabahta uyuyamıyorum. Hiç uyuyamıyorum. Gözlerimin altı fethullah gülen gibi oldu. Sabaha kadar sigara içmekten dolayı muhtemelen ciğerlerim ilkokuldaki sigara içen/içmeyen fotolarındaki içen adamın ki gibi simsiyah oldu. Hiç bir yere sığamıyorum.

Bütün arkadaşlarım istanbulda. Böyle yüzyüze dert anlatacağım kimsede yok burda. Çiçeklerle konuşuyorum, yemin ederim dün patlıcanla konuştum. O çok severdi patlıcan.

Neyse biraz rahatladım içimi dökünce. Buraya kadar okuduysanız sağ olun. Bana bir akıl verin demiyorum ama merak ettiğim bir şey var. Bu kadar çabuk biter mi bu .mınakoduğumun aşkı!

evet.

ve bundan çok çok utandığımdan bunu yakın bir arkadaşıma açabilmek şöyle dursun, buraya bile dolaylı olarak yazabiliyorum.

sandığınızın aksine tipten dolayı büyük bir sıkıntım yok. boyum kısa denebilir, ortalama da denebilir. obez değilim. yüzüm de fena sayılmaz. eğitim ve entelektüellik en gurur duyduğum yanımdır.

eğer etrafta güzel bir kadın varsa ama göz teması kurmak benim için bir hayal. miyopum zaten. bu yetmezmiş gibi eğer onun bana baktığını farkedersem yer yarılsa da içine girsem diye bekliyorum. büzülüyorum da büzülüyorum. diyaloglarım bile çok farkediyor kadınlarla, sanki bu hislerimi farkediyorlarmış gibime geliyor.

güzel bulmadıklarımda da bazen "beni hemen yatağa atmak istiyorsun farkındayım" bakışı görüyorum. öyle bir şey yok ki! böyle facebookta eskort hesaplarını arkadaş ekleyen, plajda bikinili birini gördü mü ağzının suyu akan adamlar gibi hissediyorum kendimi. halbuki öyle bir şey yok!

bütün pisliklerimi döktüm buraya. soru olarak ne soracağımı bilmiyorum. böyle olmak istemiyorum. nereden başlarım değişmeye? nasıl başlarım?

x/10 ?

konu gönül ilişkisine acılabilirdi ama bence daha üst bi pencereden olacagı icin buraya yazdım.
uzun suredir gorustugum ama bi turlu ilişkiye donusemeyen bir yakınlıgım olan kişiyle en son baya kavga etmiştik. 1 ay ustune gorustuk, daha sonra da gorusup bişeyleri konusup toparlamaya calısacaktık. en azından ben böyle dusunuyordum. fakat ertesi gun dayımın vefat haberini aldım. sonra ona da soyledim bunu. yaptıgı tek sey whatsapptan bassaglıgı dilemek ve bikaç kuru cumle oldu, ertesi gunse hiç yazmadı. oysa ben duyunca yanıma gelecegini dusunuyordum.
1.beklentilerim fazla mı?
2.bana karsı ozel bişey hissetmedigi asikar ama gecmiş zamanların hatrına daha farklı davranamaz mıydı? en azından bi aranır, durumun detayı ogrenilir vs.

tesekkurler, duyuru kendini imha eder kusura bakmayın

neden mesaj atarsınız? atanınız var mı? amaç ne?

karşı tarafın geçmiş önemli mi sizce ?

Bir arkadaşım ekolü hatta ekosesi:

Bu arkadaşım ki kendisi E dir, karşı cinse takılamıyormuş-ilişki basamaklarını ilerleyemiyormuş, şöyle ki- ihtimalleri düşünüp mutlaka asılan binlerce kişi olmuştur benim şansım ne olabilir ki diye dusunuyormuş. İleri gittiğinde -internette ya da gerçek hayatta bir duvar oluştugundan bahsetti- ilişkiyi dogru yönde ilerletemiyormuş. Bende dedim ki mert, bak mert , bu hepimizin sorunu aslında. Çok fazla iletişim icindeyiz, ama boş iletişim içindeyiz. Artık kimse göründüğü kadar temiz yürekli değil. pisleştik. pisleştirdiler bizi.. dedim.

Kendisi ağır mühendistir, sanırım ihtimal olasılık hesaplarından dolayı oldukça kötümser bakıyor bu kız-kadın olaylarına. Aslında ben dahi bu kötümserliği paylaşıyorum. Internette bişiler yapayım desem binlerce like duvar olmus topu taca cıkarıyor. Gercek hayatta zaten mert ağır muhendis oldugundan ekoseli gömleği fazla ilgi görmüyor...

Mert ile ben ne yapalım hacılar? hacıkadınlar?



not: spor yap diyenlere saygı cercevesi icinde antitezimi korum.

Evet gördünüz beğendiniz sevgilisi olduğunu bilmiyordunuz. Sonradan öğrendiniz yine de yürür müsünüz ? Yürüdünüz mü ? Özellikle kızlara soruyorum. Cinsiyet belirtirseniz sevinirim.

Yılda bir iki kez görüştüğüm bir fuckbuddym var. Denk geldi görüştük başka şehirlerdeyiz normalde. 2 saatimiz vardı sonra benim otobüsüm vardı. İşten sonra arabayla gelip aldı.Klasik seviştik ettik hatta bana senden niye kopamadığımı hatırladım, çok iyisin en iyisin vs diye bir sürü duygusal yaptı. Ama gelin görün ki ee sen otobüse nasıl gideceksin dedi? Metroyla dedim. İstiyosan metroya bırakayım dedi? Ben kendim giderim de en azından arabayla bırakmayı teklif etmesi nezaketen gerekmez mi? Arabayla 10 dk metroyla yarım saat mesafede bu arada. Ve bir işi yoktu bildiğim kadarıyla.Ben geç kalıyordum araya sıkıştırdım bu görüşmeyi. Bozuldum yani? Bozulmamam mı gerekirdi

Aşkın içinde barındırdığı güzel duyguları ve kavramları yazar mısınız? İlk aklıma gelen sevgi sonra şefkat.Başka neler var?

Kadınların evlilik dönemine girdiğinde ne kadar heyecanlandığını bilmeyen yoktur. Ama bunun altındaki psikolojik sebebi merak ediyorum daha çok :) kendilerini daha mı değerli hissediyorlar veya nasıl bir ruh haline giriyorlar? her şeyin en iyisi olmasını istiyorlar belkide en değer verdikleri zaman aralığı gibi geliyor. siz ne diyorsunuz bu konuda

Duyuru'nun aşk doktorları, selam.

Kadın kişisiyim. İkimiz de ergen değiliz. Sosyal medyadan tanışıp aylarca arkadaşça muhabbet ettik, daha yeni birkaç kez de görüştük. Tipim falan düzgün, yakışıyoruz da.
Sorun şu ki, ben iltifat ediyorum, buluşma davetinde bulunuyorum, beğendiğimi belli ettiğimi düşünüyorum kendi çapımda ama karşı tarafta arkadaşlık dışında tık yok. En başta efendiliğine yordum ama hoşlanan insan ne yapar ne eder hissettirir yani, haksız mıyım? (Sevgilisi vs de yok)

Bilmem kaçıncı kez sorulmuştur aynı soru ama ben de eksik kalmayayım: açılıp kurtulsam mı? En azından kafam rahat olur. Bu şekilde kafamı çok meşgul ediyor.
Öte yandan, beni cepte mi düşünür?

merhaba.
uzun zamandır stabil bir hayat yaşıyordum. bugün yaşadığım bir olay her şeyi değiştirmem gerektiğini, hayata yeniden başlamam gerektiğini gösterdi bana.
daha önce yapmak isteyip yapamadığım her şeyi yarından başlayarak yapmaya karar verdim. ama çok kötü hissediyorum hala. sizce tanıdığım herkesi silip, yaşadığım yeri değiştirip sıfırdan mı başlamalıyım, yoksa ağırdan alıp önce kendimi değiştirip geliştirip karşıma ne çıkacak ona mı bakmalıyım?

Zamanla geçer diyorduk ama geçiyormuş gibi gelmiyor bana.

Terk edilişimin üzerinden 4 ay geçti. Kız kim bilir mutlu mesut hayatını yaşarken ben hala acı çekiyorum ve kendime yediremiyorum durumu.

Beraber geçirdiğimiz 7 sene her gece gözümün önünden geçiyor. Neticede bütün bunları ikimiz yaşadık, ikimiz mutlu olduk ve tek taraflı da değildi.

Peki hal böyleyken karşı taraf nasıl bu kadar duygusuz kalabiliyor, nasıl bu kadar rahat?

Kızlara has bir mekanik mi bu?
Hayır kızmıyorum da, aynı kafayı yaşamak isterdim sadece.

Gerçekten bütün bunların üstesinden nasıl geleceğimi bilmiyorum.

Varsa eğer aramızda aynı yollardan geçmiş, benzer tecrübeler yaşamış biri lütfen bir akıl versin.

Merhaba. Facebookta açtığım bir post üzerine (postta bir yerin fotoğrafını istemiştim kim uygunsa/yakınsa yollasın diyerek) birisi bana bir mesaj attı ay tabi baş üstüne vs. diyerek, 3-5 mesaj sonra bu "başka emriniz var mı" ya dönüştü ben başta hani şakasına falan diye düşündüm- kaldı ki "ay zahmet olacak" "çok teşekkür ederim ya" falan tadında konuşuyorum ama sonra "hizmetçi konumunda olmak hoşuma gidiyor bırakın sizin finansal köleniz olayım" gibi bir laf etti. Şimdi ben domine etmeyi seven bir kadın değilim hiçbir şekilde bundan cinsel haz almıyorum, domine edilmeyi seven birisiyim aksine. Başta "deli glb neyse bana fotoyu atsın bb derim" gibi düşünürken şu an düşüncem "karşılıksız bir şekilde bir şeyler satın almak isteyen birisi var ve teknik olarak bundan rahatsız olmayıp aksine zevk alacak neden hayır diyeyim mal mıyım?" a dönüştü.

Kendisinin fantezisi olduğunun farkındayım, eğer kabul edersem bu onu mutlu edecek ama sizce "etik" midir bir insanı bu şekilde "kullanmak" ? Üstelik erkek arkadaşım da var kendisine anlattım "ben olsam üstüne atlardım teklifin eğer senden bir şey istemiyorsa" dedi. Biz mi iğrenciz?
Siz olsanız ne yapardınız?

www.eksiduyuru.com

şu soruda kadınlara ilişkilerde erkeğin boy meselesini sormuştum. cevaplayanların yarısından fazlası boy önemli dedi.

şimdi sorum erkeklere, ilişkide kadının boy/kilo oranı kadar önemli? kilolu olması hiç bir kadını reddetme sebebiniz oldu mu? internetten tanıştığınız birine boyunu/kilosunu sorar mısınız?

_______
bu arada bir tespit yapmak istiyorum, kilolu bir kadına kilosunu soralım kısa bir erkeğe de boyunu soralım. kadına sormak insanlar arasında daha ayıp karşılanıyor sanki. bunun sebebi ne olabilir? erkek boyunu değiştiremez, elinde değil ancak kadın kilosunu isterse değiştirme imkanına sahip. neden üzerinde bir insiyatifi olmadığı halde erkeğe sormak daha az ayıp?

ayıp tam doğru kelime olmayablir, hoş karşılanmıyor da diyebiliriz.

Merhaba ahali.
Şimdi kız sevdiğimi vs biliyor, konuşuyoruz, sonu ne olur bilmiyorum ama bir şey yapayım diyorum, başka bir yere gidecek 2-3 gün sonra otobüsle. Şimdi ailesi otogara gelmezse sıkıntı yok, sürpriz yaparım ama gelirse eğer, sanki ben de başka bir şey için oradaymışım gibi orada bulunup kızı görünce "aa sen de mi buradaydın ben de şuraya gidecektim de ya da birini uğurladım da, sen nereye desem ailesi olur ya sorarsa işte liseden tanıyorum(bu kısmı gerçek) vs desem güzel olur mu? Olmaz mı? :(

Size benzeyen hemen hemen ortak şeylerden zevk aldığınız insanla mı yoksa güldüğünüz şeyler, yapmayı sevdiğiniz şeyler çok farklı olan insan mı? İlkiyle daha çok kavga ediyorsunuz. İkincisiyle kavga yok karşı tarar bir şekilde alttan alıyor.

Sorunsuz şekilde oldu. Ardından mesajlaştık işte, kız sürekli teşekkür etti çok güzeldi falan. Şimdi kızı aramak istiyorum lan, gerçekten sesini özlemiş gibi oldum. Bir yandan da yavaş diyorum.
Aramamam gerek biliyorum ama bir yandan da neyin taktiğini yapıyorsun lan diyorum kendime. Ne yapayım.
Yarın olsa ise giderdim akşama kadar sıkıntı olmazdı.

ya da dememek.

bir ilişkide hiç "seni seviyorum" lafının geçmemiş olması arada sevgi olmadığı anlamına mı gelir? evetse neden ilişki sürdürülür? hayırsa neden denmez? mantık ilişkisi midir bu?

not: ilişkide hal ve hareketlerde başka sorun yok, geleceğe yönelik planlar vs yapılıyor karşılıklı.

Gençler bu işin sonu nereye gidicek?
Şimdi çok güzel bir hatun var.Neyse kızı bayadır stalkliyordum.Ama öyle aşk meşk yok.Neyse kıza instadan dm attm.Sonra o da bana yazdı.Neyse sonra muhabbet sohbet falan buluştuk.Nedense beni hep arkadaş gruplarına dahil ediyor.Buluşmaya arkadaşlariyla falan geliyor.Neyse sonra bununla yurtdısına gidelim dedim.Kabul etti yaklasık 1 ay tanşiyorız.1 kez bulustuk.Sizce o ve bir arkadaşı aynı zamanda ben.Beraber yurtdışına gidelim mi ? Tavsiyeniz ne ?

duyurunun güzel insanları
tıp okuyan kız arkadaş için özel, anlamlı, esprili, onun hoşuna gidecek bir hediye bakıyorum.
aldığınız, verdiğiniz ya da aklınıza gelen bir hediye var mı?

Bir süredir benden hoşlandığını bildiğim bir kız var. Kafam epey karışık olduğu için bu konuyu hiç düşünmemiştim ama artık daha berrak her şey. Bir şans vermek istiyorum kendisine ama bazı sorunlar var.

Şimdi öncelikle bu kız zamanında bana bir çok davette bulundu yemek vs. bahanelerle ama ben hiç kabul etmedim.

Sonrasında ben bunun bir teklifini kabul ettim (ders çalışma bahanesiyle) ve evine gittim. Evde bir süre oturduktan sonra bişeyler filan yedik. Sonra sobanın karşısında uykumuz geldi. Ben bunun dizine yattım o arada elini filan tutmuşum böyle ilginç samimi bir pozisyona girdik. Ben bir uyudum sanırım çünkü hayal meyal hatırlıyorum. Sonra hemen böbreklere baktım :)

Şaka bir yana bir süre daha oturduktan sonra ben evden ayrıldım.

Notlar :

1- Şimdi bu kız çok soğuk bir kız. Yani normal arkadaşım olan başka kızlarla bi daha samimi iken bununla çok soğuk aramız.

2- Bunun bana uymayan bir özelliği var. Fakat bunun yanında bana değer veriyor ve bunu hissediyorum yani. Mesela geçen bir şey öğrendim ona attığım ilk mesajı hala saklıyormuş kendisi.

3- Eskiden mesaj filan atardı ama artık atmaz oldu. Yani ben atınca atıyor sadece. Acaba bende vazgeçmiş olabilir mi ?

4- Bir de aramızdaki mesajları slm nbr den ileriye götüremiyorum ben. Bu konuda ne yapmalıyım bilemiyorum.

Sonuç olarak bana nasıl bir yol haritası çiziyorsunuz ? Ne yapmalı nasıl davranmalıyım ?

7 senelik ilişkimiz vardı ve onun beni terk etmesiyle sonuçlandı. Yaklaşık 4 ay oldu, bu süreçte neler çektiğimi bir ben bir allah biliyordur.

Sormak istediğim şöyle bir konu var,

Bundan 1 ay kadar önce kız facebook'ta arkadaşlıktan çıkardı. O güne kadar tek bir mesaj bile göndermemiştim. Bunun üzerine dayanamadım mesaj attım, nedenini sordum. Doğru dürüst bir açıklama yapmadı. Whatsapp'tan vs. yeri geldiğinde haberleşebileceğimizi söyledi. Tamam dedim ben de.

Bugün ne yapıyor ne ediyor diye bir bakayim dedim ve fark ettim ki kız beni hem facebook, hem whatsapp her yerden engellemiş.


-Kıza ne mesaj ne herhangi bir şey atmadım. Atmayacağımı da kendisi biliyordur.

-Kız sevgilisi olsa bile sosyal medyadan paylaşmayacak biri,
Sevgili yaptı ondandır teorisi çürüyor haliyle.

-Sürekli stalklıyorken(ki yapıyor biliyorum), beni her yerden engelleyerek bunun önüne geçmeye çalışıyor olabilir mi?

Bayanlar ve baylar, olay nedir?

merhaba arkadaşlar.
şöyle bi durum söz konusu. benim 18- 19 yaşlarında yaklaşık 18-19 ay süren ilk aşkım olan bi kızla ( ayşe olsun ) bi ilişkim oldu. şuan 24 yaşındayım fakat her zaman ayşenin yeri ben de ayrı.
ayşe benden sonra 3-4 sevgilisi oldu, çook uzaktan da olsa tanıdığım biriyle sevgili olmadan ilişkiye girdiler.bunlar benim açımdan ayşeyle ilgili hep kötü anılarım.
fakat ben ayrıldıktan yaklaşık 3 sene boyunca ne zaman içsem ona yazardım, konuşurduk fakat neyse ki bu huyum bitti. ben ayşeden sonra çok güzel bi okul kazandım allaha şükür oda orta bi üniversitenin normal bi bölümünü kazandı.
ben ailemden ayrıldım, ayşede ailemin bulunduğu bi şehirde.
biz ara ara salak saçma sebeplerden dolayı olsa bile konuşurduk ederdik. bu dönem ben okuluma gittiğimde ortak arkadaşlarımdan 2 sine ben tahayla tekrar olmak isterdim, onun yeri ayrı gibi birşeyler söylemiş. ben bunu 2 gün önce öğrendim.
aynı zamanda bu dönem içinde bi kaç kere konuşmuştuk. istanbula geldiğinde yaz bana görüşelim de demişti zaten.

daha sonra istanbula geldiğimde onun tanıdıgı bi arkadaşla snap attık ve oda gördü snabi. daha sonra 2 saat sonra ben buna yazdım işte napıyosun falan tarzı. ayşe de istanbula gelmişsin, bana haber verceğini pek zannetmiyordum, mutlu oldum, işte xxx günü müsait misin tarzı konuştu. benimde gerçekten o gün işim olduğu için olmaz ama yyy günü olur diye sözleştik.

şimdi ise buluşmaktan çok korkuyorum. onu real de yaklaşık 4 senedir görmüyorum ama ayda 1 kere fotograflarına bakan biriyim.
buluştuktan sonra ben yine köpek gibi aşık olmaktan korkuyorum.fakat aklımda o üstte anlattığım olaylar var. sizce napsam ?

bu durumda olup da buluşan oldu mu hiç ? muhabbet ne dönüyor genelde.

bi de kız gerçekten benim için zirve, diğer kızları kıyaslarken benim için referans noktası oluyor. eminim ki 10 yıl geçse de aklımda ayşe olacak :(

kafaaam çok karışık. dm falan da atabilirsiniz.

Instagram begenilerinin tamamen ' masumane' olduğunu düşünüyor musunuz? burda birçok kez gördüm, hoşlandığım biri var instagram' da begeneyim mi falan gibi sorular. yani aslında bunun bir ' yürüme' aracı olduğunu söyleyebiliriz. tabii ki bu tüm begenileri bu sekilde yorumlamamiz gerektiği anlamına gelmiyor.

erkek arkadaşım birlikteliğimizin ilk zamanlarında keşfet kısmında çıkan ' memeli dudaklı' falan bir sürü fotoğrafı futursuzca beğeniyordu. hatta bununla alakalı bir duyuru açmıştım. bundan çok rahatsız olduğumu söyledim. yapmayı kesti. fakat şu an da sıklıkla beğendiği şey, özellikle belirli kişilerin ' ben güzelim, hadi beni begenin' dercesine koyulmuş fotoğrafları. arkadaşları bunlar. ben bundan inanılmaz rahatsızlık duymaya başladım. bunu ona söyledigimde ' arkadaşım, ne alakası var' vs diyor. o zaman neden arkadaşının ' normal' fotografini begenmiyorsun.

evet insan sadece estetik geldiği için bir şeyleri begenebilir. ' güzel' i de begenebilir. ama neden içinden beğenmiyorsun. buna saçma bir ' sadakat' mi dersiniz bilemiyorum, ben birinden hoşlanıyorken başka kimseyi bile begenemiyorum. onun birini begenmesini birbirimize bu derece müdahale etmemeliyiz diyerek kabullenmeye anlamaya çalışıyorum. ama genelde aynı kişilerin ve aynı tarz fotoğraflarını beğenmesi inanılmaz canımı sıkıyor.

' birbirimiz için sadece biz olalım, başka kimseyi begenemez bakamaz' değil bu. bilmiyorum anlatabildim mi.

üstelik daha önce de bu kişilerden biriyle facebook konuşmalarını görmüştüm. sözde yıllardir arkadaşı olan bir kadın. ama konuşmalarındaki hava ' çaktırmadan benimle ilgilen, usul usul flortleselim' şeklindeydi. kıskanç biri oldugumu ve bunu istediğim gibi yorumladığımi düşünüyor olabilirsiniz. ama degil. mesela şey gibiydi' offf çok kilo aldım, lütfen bana hayır iyisin böyle güzelsin de' şeklindeydi.

siz ne düşünüyorsunuz ve bu sorusu aşmamız için napilabilir?

bu gibi durumlarda siz napıyorsunuz/ napardiniz?

Arkadaslar son zamanlarda birçok arkadaşım bunlardan oldu. İnstagramda 2000-3000 takipcisi olan, genelde memur, polis tarzı mesleği olan adamlar beni çok şaşırtıyor. Çünkü reelde kızlarla konuşamazken bile sanalda onlarca kızla flört ediyorlar. Sizin etrafınızda da türedi mi böyleler yoksa sadece ben mi görüyorum?

Beyler sevişirken otopilot modda mı takılıyorsunuz (yani dıs etkenler sizi etkilemiyor mu ---ben bakmam s.gerüm aga mod) yoksa en kucuk bir yorum ya da karsı tarafın zevk alamıyor gibi görünmesi sizi etkiliyor mu?

Karşı tarafı memnun etme ve o memnuniyetten daha da bir gaza gelme odaklı mısınız kısaca?

nasılız bugün?

kendi adıma 5ten beri uyanığım ama hala yataktan kalkamadım. böyle kepaze soğuğu sürüklemekten yoruldum..... ayrıca ygs çalışmam lazım, bu sene son şansım. ocak da bitti kaldı bir ay.

daha mı saygın gözünüzde? 30lu yaşlarda evli adamlar daha düzgün, efendi, iyi çocuklar da, bekar olanlar arızalı, çapkın, yolunu bulamamış adamlar gibi mi geliyor? özellikle kadınlara soruyorum.

selam. saatlerce goygoy yapılabilir, konuşulabilir ama yinede siz yalnız hissedersiniz. belki arkadaşlarınızla iyi vakit geçirdiniz belki güldünüz kıkırdadınız ama değişen olmadı. Bu nasıl oluyor? Kendimi yalnız hissediyorum ama tuhaf türden bir yalnızlık tüm bu yüzeysel konuşmalar duygularınızın derinliğine inmeden konuşulan şeyler... yalnızlığın gerçek formülü ne ?

Kalbimde herhangi bir biyolojik sorun yok ama en ufak bir üzüntü veya endişede çarpıntım oluyor, bazen çok şiddetli olabiliyor, passiflora veya başka bişey içeyim de geçsin şeklinde bir içgüdü oluşuyor.

Sol yumurtalığım acıyor, yere basamıyorum, bastıkça acıyor.

Sol üst bacak ve sol diz ağrıyor. Dün ve önceki gün de sağ ayağıma basamamıştım hiçbir sebep/etken yokken.

Duyuruyu medikal kategorisinde açmadım çünkü muhtemelen aslında hiçbir şeyim yok. Can acısı duyuyroum, kalbimden vücuduma müthiş bir zehir yayılıyor gibi hissediyorum. Doktorum bana fayda etmedi bu sefer, 3 gün önce gittiğimde hiç de rahatlamadım, gevşemedim...

Doktora söyleyemedim çünkü 1 seans daha verecek param yok. Annem hasta dışarı çıktığımda alınıp trip atıyor konuşmuyor benimle. Evde yapılması gereken çok fazla iş var ve yapamıyorum. Kafayı yemek üzereyim. Napıcam ben?

Böyle biri ile ilişki yaşar mısınız ?

sorum şudur ki:

ilişkide erkeğin boyu sizin için ne kadar önemlidir? sizinle aynı boyda/daha kısa biriyle beraber olur musunuz? boy hiç birini reddetmenize sebep oldu mu? internetten tanıştığınız birine boyunu sorar mısınız?


sebepleriyle birlikte söylerseniz daha hoş olur.

Bi süredir görüştüğüm kız Eskişehir'den Bursa'ya geldi. Çok güzel tatlı bir kız. Ona bakarken büyüleniyordum sanki. Dün otele gittik geceyi beraber geçirdik ama çıplakken o kadar güzel görünmüyorlar sanki. Mesela giyinirken iç çamaşırlarını giydi yine etkilendim. Way be kıza bak, yine çıkarsa yine hoşuma gitmicek sanki.

Demek istediğimi anlatamadım sanırım ama kızlar sanki iç çamaşırı ve elbiseli daha seksi güzel görünüyorlar sanki. Memenin az kısmı daha hoş görünürken hepsini görmek o kadar da güzel gelmiyor bana.

Birde duşa girip saçları yıkamama olayı var kızlarda. Kuruması kolay olmuyormuş. Pes artık.

Durun şimdi kendimi tam ifade edemedim eve gidince bu mesajı editlerim ama demek istediğim kızlar iç çamşırıyla daha güzel görünüyorlar, çıplak olunca o büyü bozuluyor sanki.

Asık oldugum biri var fakat hayatında biri vardı.3 gün önce bu herifi instagramda takipcilerinden cıkarmıs. Takip etmiyor yani artık.(evet usenmedim hepsine baktim) Araları da biraz bozuktu diye biliom.Burdan ekmek cıkar mı? Gaza basiyim mi?

selamlar,

üniversite zamanından çok cool olduğunu düşündüğüm bir arkadaşım var, başka bir bölümde okuyordu kendisi. çok konuşmuşluğumuz yoktu ama bi zamanlar ortak etkinliklerde bulunmuştuk ve bir şekilde telefon nolarımızı almışız.

2 ay önce bir konu üzerinden konuşmaya başladık, sonrasında da hafta 2-3 kere 10-20 dk yazışmaca. çoğunlukla konuşmaları o başlatıyor.

şimdi bu azcık konuşmalardan gaz alarak yürüsem mi ya da buluşsak mı acaba diye sorsam mı diye düşünüyorum.

ne yapayım sizce?

evettt arkadaşlar bir işin yok mu sorusu ile daha karşınızdayım.
starda kıvanç tatlıtuğun oynadığı dizide, bana korhan kıvanctan daha çekici geliyor. yani şööyle ikisini de koysalar karşıma ben korhan'ı seçerim:) sanırım ben böyle kel tipleri falan daha bir begeniyorum, sizde durum nedir hanımlar?

beyler isterseniz siz de cevap verebilirsiniz:)

Karakterinde yani tip, para vs dışında. Nasıl bi kişisel özelliği olsun istersiniz özellikle. Yani soyut şeylerden bahsediyorum.
Ben mesela zeki olsun isterim. Benden çok şey bilsin, zeki olsun. Boş muhabbet olmuyor hep bir şeyler öğreniyorum.

"karşı cins" demenin homofobik bir söylem olduğunu farkettim ve başlığı"İlişki yaşayacağınız kişide" olarak değiştirdim.

Merhaba, millet dayısının kızı, teyzesinin oğlu, yok annesinin bilmem nesi, babasının kuzeni falanla evleniyor.

Bana saçma ve yanlış geliyor. Siz ne düşünüyorsunuz? Siz evlenir miydiniz?

kız arkadaşım, gece çıkar, gezmeyi tozmayı sever, içki içer, istediği gibi giyinir. rahat bi insan -dı. ailesi de öyle. sevgilisi dinci, onu kısıtlıyor içki içince kızıyor, kıyafetlerine zaten karışıyor. ailesine çok bağımlı bi çocuk asla onların isteklerine karşı kendi doğrularını savunamıyor. yani hafta sonları kahvaltısını aileyle yapmak diye bir kuralları var. sevgili olduklarından beri kahvaltı yapamadılar diyebilirim. bazı görüşleri kız arkadaşımla uyuşmuyor. tipik akpli olduğu için çocuk 13 yaşındaki kızın evlendirilme yasasına "oo aslında öyle değil" diyen tiplerden. bana şaşkınlıkla anlatmıştı, çocuğun bu düşüncesini. zaten siyasi konular açıldığında kız bi geriliyo, onun gerici fikirleri yüzünden ondan soğumamızdan. çocuk genel hatlarıyla iyi biri düşünceleri olmasa.
böyle ilişkilerin asla sağlıklı ilerlediğini görmedim.
sizce kızla konuşup bir arkadaşımı daha organize edip kzı ayıralım mı ya da soğutalım mı ?

şimdi biri var hoşlandığım, akşam yemeğe davet edeyim diyorum. muhabbetimiz çok fazla yok. telefon numarası var bende. mesaj mı atayım yoksa arayayım mı davet için? arasam heyecandan konuşabilir miyim bilmiyorum. ne yapayım?
mesaj telefon whatsapp ... ?

Merhaba, kendinizle evlenir miydiniz?

yıllardır tanıdığın insanı bile tam olarak bilemezken barda veya bilmemnerde tanıştığı biriyle nasıl yakınlaşabiliyor insanlar artık anlam veremiyorum. türkiyede değil ama avrupada çeşitli clublara gittim bildiğin et pazarından farksızdı kim kimi tutarsa olayı vardı resmen hadi o zamanlar cahıldım dünyanın rengine gandım ama durup düşününce tanımadığın biriyle hele öyle bir ortamda tanıştığın biriyle bırak sevgili olmak yakınlaşmak bile çok riskli değil mi.

Merhaba,

Sevgilinize sizin ona verdiğiniz değeri, siz ondan hissedemediğinizi anladığımızda ne yapıyorduk?

Ayrılma isteği meşru mu oluyordu? Yoksa bu bazen herkes de olan gelip geçici bir duygu seli mi, sakin ol mu diyorsunuz?

İlk defa bu kadar büyük soğudum ve bozuldum. Ancaki ayrılmayı becerebilecek biri de değilim ne yazık ki..Keşke yapabilsem..

Beyler geçen gece arkadaş sayesinde bir kızla tanıştım, muhabbet ettik baya sonra öpüştük falan. Beni bir şeyler olacağına baya ikna etti. Sonra başka bir mekana geçtik, orada aramızdaki muhabbet biraz azaldı ve kız güle güle bile demeden çekip gitti.

Sizce yüzleşme mesajı atayım mı ayıp ettin tarzı? Baya içimde kaldı gibi.

ağlamaları doğal bir prosesin sonucu değil mi?

oh olsun mu?

teşekkürler.