Ekşi Duyuru

Sevgili ahali,

Fazla nazlı, ne evet ne hayır diyen, ortada sürüncemede olmaktan hoşlanan kızlarımız oldukça var malumunuz. fazla naza ne kadar açıksınız? benim adım hıdır yapacağım budurlu net konuşmalar bile yola getirmiyorsa siz yol verir misiniz?

yoksa fazla naz çekici midir? çekici gelebilir mi?

kızlara soruyorum niçin naz yapılır amaç nedir? ele geçirilmek istenen şey nedir?

ben fazla nazın biraz uyuzluk göstergesi olduğunu düşünenlerdenim. görüşünüzü merak ettim sevgiler..

1 hafta önce belki de birçok insanın hayalindeki türden romantik bi evlilik teklifi aldım. Anın yoğun hisleri ile o an hiç düşünmeden evet dedim.

Ertesi gün sabahı uyandığımdan beri kendimi çok kötü hissediyorum. Erkek arkadaşımı seviyorum ama evlilik fikri daha ilk günden garip gelmeye başladı. Ailesi ile tanışma aşaması, ailelerin tanışma aşaması, sonrası falan aklıma geldikçe mideme ağrılar giriyor.

Ne onun bir birikimi var ne benim. Ben işe yeni girdim daha, öncesinde gönüllü olarak ufak miktarda bir ücret ile çalışıyordum merkezde. Şimdi resmi olarak işe girdim bu ay. o 4 yıldır çalışıyor ama bir birikimi yok.

Dün gece kredi çekelim, ev alalım beraber öderiz dedi. Ben de önce bi ailelerimiz tanışsın derken bir anda gerildik ve tartışmaya başladık. Bilmiyorum, ben mi haksızım. objektif olamıyorum sanki.

"Bir an önce düğün falan olsun bitsin, resmi olarak beraber yaşarsak çok daha az masrafımız olur ve aileleirmiz de ev kurmamıza yardımcı olur. "

Diyor ama ben hemen düğün yapmak falan istemiyorum, zaten onun istediği gibi oldu bittiye gelsin de istemiyorum. Evet manyak gibi para savuracağım bir şey istemiyorum ama yine de içime sinmez bu şekilde dediğimde de bana "senin amacın evlenmek mi gösteriş mi? " dedi. Benim ailem nişan, kına düğün ayrı ayrı olsun isterler bu tarz geleneklere bağlılar biraz. O da tam tersi evde nişan, 1-2 ay içinde de düğün olsun istiyor eğer illa nişan olacaksa.

Ailesinin durumu iyi, benim ailemin de durumu fena değil ama o ailesinden hiçbir şey talep etmiyor. Yani istiyor ki her şeyi borçlanıp biz alalım, artık borçlanamadığımız yerde de onun veya benim ailem yardımcı olsun. Ama o kadar borcu ödeyeceğiz diye resmen canımız çıkacakken bir de ev çıktı şimdi.

Bu işlerde ailenin de yardımı olması, sırayla olması gerekmez mi? Ayrıca bu düğün işinin oldu bittiye gelmesi çok kırıcı üzücü değil mi?

Sizin düşüncelerinizni merak ediyorum ben mi abartıyorum?

istanbul yaşayan beyaz yakalılara genel olarak bu sorum.

hafta kaç gün görüşüyosunuz yaklaşık? görüştüüğünüzde ne kadar vakit geçiriyorusunuz?

Çok sevgili Ekşi duyuru ailesi,

Burayı sık sık takip ediyorum ancak fark ettim ki, yazmaktan çok okumayı tercih ediyorum. Yazdığım şeyler ise çoğu zaman gönül işleri ile alakalı. Bunun sebebini de çevremdeki insanların (arkadaşlarım abim vb) kafamdaki sevgi-aşk kavramlarına farklı bakmaları. Bir fikir almak istediğimde sürekli "Salla, takma" diyorlar.
Sallayıp takmamak bence bu dünyadaki en kötü fikir.

2 yıla yakın süren bir ilişkim var ve daha önce buraya yazdığım can yanıklarımın hepsini tamir edip, beni dünyanın en mutlu erkeği yapan çok özel bir insan ile beraberim.

Ancak her ilişkide olduğu gibi, bizim de bazı zamanlar aramızda problemler oluyordu. Bunların çoğunluğu; benim hislerime daha çok önem vermem, onun ise hislerin yanında olaylara da çok önem vermesi. En basit örneği, ben iş çıkışı her zaman gittiğimiz sessiz bir restoranda baş başa yemek yemeyi tercih ediyorken o, daha farklı mekanları ve tatları denememiz gerektiğini düşünüyor. O yüzden sürekli yine mi aynı yer vb. tarzı sürtüşmeler yaşıyorduk.

Bir örnek daha, doğum günümde onun tarafından yapılan bir pasta beni dünyanın en mutlu ediyor ancak; benim onun doğum gününde hazırladığım sofra-yemekler ve romantik ortam ona yeterli gelmiyor. Daha ekstrem planlar yapmam gerektiğini söyleyip onu yeteri kadar önemsemediğimi düşünüyor.

Lafı çok uzatmadan, yaptığım şeylerin biraz daha kalbine dokunması gerektiğini söylüyordu.

Gel zaman git zaman, işim ve ailedeki hastalık problemleri sebebiyle aramıza bir mesafe girdi. Sık görüşememeye, onun heyecanına ortak olamamaya başladım. Burada büyük bir hata yaptığımın farkındayım ancak bu süreçte biraz daha anlayışlı olmasını bekledim; olmadı.

14 Şubatta işyerine çok güzel bir çiçek gönderdim. Ancak o gün herhangi bir plan yapmamakla beni suçlayıp artık bu konuların onu çok yorduğunu söyledi. Ben de durumu bildiğini, elimden geleni yapmaya çalıştığımı anlattım ancak, nafile. Biraz kavgadan bazı şeylerin artık eskisi gibi içinden gelmediğini söyledi.

Sonra mesajlar, konuşmalar azaldı. En son, bazı şeylerin onu düşündürdüğünü ve bu yüzden daha gerçekçi kararlar alması gerektiğini, kalbini bir kenara bırakıp aklıyla düşünmesi gerektiğini söyledi. Bazı sebepler dediği de, aramızdaki 2 yaş (benden 2 yaş büyük), benim belirsiz geleceğim (askerlik var ve aileme bakmak zorunda olduğumdan kısa vadede evlilik görünmüyor) tarzı sebepler.

En son giderken, hep beni eleştirdin ama hiç düşünmedin acaba ben ne yaptım veya yapmadım diye dedi. Gitti.

2 haftadır hiç konuşmadık. Bu iki haftada o kadar çok düşündüm ki, sanıyorum bir şeyi ben hayatımda ilk defa bu kadar fazla düşünmüşümdür. Çünkü gerçekten çok seviyorum.

Neyi yapmadığımı düşündüm; gerçekten onun kalbine dokunacak şeyleri hak ettiği kadar yapmamıştım. Evet belki bunların kendimce sebepleri vardı ancak, bahanem bu değildi.

Örneğin çok istediği bir kitabı, aklıma getirip de ona hediye etmemiştim. Ki 2 yıllık ilişkide en az 3-4 kere istemiştir bu kitabı.

Dün yalnız başıma bir mekana gidip filtre kahve içerken, ortak arkadaşlarımızın nişanına gittiğini gördüm. Ve fotoğrafı görünce çok şaşırdım. Her zaman gülen, hiçbir fotoğrafında yüzünde gülümseme eksik olmayan can parçam, çok soğuk bakıyordu. Benim kendi kendime uydurduğum bir hüsn-ü kuruntum mu değil mi diye düşünerek buna çok üzüldüğümü fark ettim. Bunun sebebi acaba ben miydim?

Tabii ki bu tarz durumlarda insanlar üzülür, ağlar. Ama ne olursa olsun; ki bir ayrılık dahi olacaksa ben onu böyle görmeye dayanamazdım.

O yüzden dün bir karar verip, sonunda ayrılık dahi olsa ona bendeki değerini hissettirecek bazı şeyler yapmaya karar verdim.

Benden çok istediği kitabı alıp adresine kargoladım. Gönderen olarak da kitabın yazarının ismini yazdım.

Sonra kitabın yazarıyla irtibata geçip durumu anlattım, ondan bir not istedim. Henüz bana dönüş yapmadı ancak dönüş yapacağına ve beni kırmayacağına inanıyorum. Ondan kız arkadaşıma yönelik bir not yazmasını, gerekirse gelip kendimin bu notu alabileceğimi veya bir fotoğraf-video aracılığı ile de olabileceğini söyledim. Dediğim gibi, gerekirse evine dahi gidip ona özel not-imza'yı alırım.

Daha sonra çok sevdiği bir roman yazarıyla irtibat kurmaya çalıştım ancak başarısız oldum. İmza günlerini-fuarları takibe aldım. Son kitabını yine ona özel imzalatıp bir şekilde ulaştıracağım.

Ve son olarak da, en çok sevdiği sanatçıya durumu anlatan bir rica maili gönderdim. Kendisi Türkiye'nin en özel insanlarından olduğu için beni kırmayacağını biliyorum. Daha önce de beraber birkaç kez onunla irtibat kurmuşluğu var. Onu anımsayacak ve bana yardım edecektir.

Bunların haricinde evinin-iş yerinin oralarda veya geçtiği herhangi bir yerde ona özel ufak tefek sürprizler yapmayı düşünüyorum.

Gerekirse iş yerindeki arkadaşları ile irtibata geçip, onun haberi olmadan yapabileceğim her şeyi yapmak istiyorum.

Velhasılı siz benimle aynı durumda olsaydınız daha neler yapardınız? Tamam belki kaybettim diye düşünüyorum ancak, bir ilişkinin bitmesi illa ki kavgalar ve kötü sözler ile mi olmalı yoksa böyle ufak tefek iyilikler insanın hayatında hep kalır mı?

Bunu, bana geri dönmesini her şeyden çok isteyen bir kişi olarak yazdığımın farkındayım. Ancak dediğim gibi, elimden geleni yapacağım ve eğer acı çekeceksem de - çekeceksek de - böyle güzel şeyler de olmalı.

Sevgiler,

su an hala sevdiğim bir kız var. bundan yaklaşık bi 6 ay kadar önce falan samimi olmaya başlamışızdır. ve o günden bu yana hiçbir zaman direkt bir adam olamadıgım için hafif hafif belli etmeye çalıştım duygularımı.

güzel bir doğum günü kutlaması yaptık.
kendimce güzel bir hediye verdim.
beraber sinemaya gittik
birçok kez dışarı çıkmışızdır, laflamışzdır
saatlerce telefonda takılmışzdır bla bla

ama ne zaman konuşmaya meyillensem kendime hep doğru zamanı bekle diye dur dedim. ne yalan söyliyim hiçbir zaman da kendimi kızla konuşacak kadar yakın bulamadım. bana hala bugün bile dostum diye hitap eder mesela. ve sanırım gerçekten dostu olarak görüyor beni, bunun farkındayım. ancak doğum günü kutlaması ve hediyesini verdiğimde bunu biraz kırdığımı düşünüyordum ve konuşmaya en yakın oldugum zamanda onlardı. nitekim aradan şu an yine baya zaman geçti ve o palas dostumlu muhabbetlere geri döndük.

diyeceğim o ki, seviyorum. ancak bana dostca yaklastıgının farkındayım. ne yapsam bilmiyorum. konuşmama gibi bir seçeneği istemiyorum. ama ona göre bu dost muhabbetini çerçevesinde ve aradan bunca zaman geçtikten sonra nasıl konuşabilirim bilmiyorum. ve soruyorum, ne yapmalı?

ne demek oluyor bu cümle?
"Keşke evlenmeden önce seni tanısaydım"

benden iyi nedime olur demek istese, ben er kişisiyim. bildiğim nedimeler de kadın oluyo. işin içinden çıkamadım öğle öğle.

31 yaşında, yaklaşık altı senedir evlilik hayalleri kurmasına rağmen evlenememiş bir insan kızıyım. (Sevgililerim oldu ama hiç kimse evlenme teklif etmedi.) Karakterimin ve fiziğimin çok iyi yanları olduğu gibi büyük defoları da var. Ben de kendim ve etrafımdaki isteyip de evlenememiş arkadaşlarım üzerinde yaptığım gözlemlere dayanarak bir tespit yaptım: Biz bu yaşa gelip de istemeyerek evlenememiş insanlar fiziksel ya da duygusal bir eksikliğe sahip oluyoruz galiba. (Gerçi eksiksiz insan var mıdır bilemedim.) Ne dersiniz, mümkün olduğunca objektif olmaya çalışarak; yanılıyor muyum?

4 aylık nişanlıyım, yaza düğünümüz var. kayınpederim bize hiç oturmaya gelmedi ailesiyle, zaten pek birilerine oturmaya gitmeyi seven bi tip değil. babam tutturmuş oturmaya gelmediler bi kere bile diye ayrılcaksın o aileyi istemiyorum diyor. babam çok mu geleneksel yoksa gerçekten ortada bi ezilmişlik mi var?

iş yerinde bi adam var, işe başladığımdan beri kendisine zerre hoşlantım yoktu. yahu hatta nötrün biraz altında, hafiften kıl bile oluyordum kendini beğenmiş hallerini gördükçe.

geçen hafta bir konudan konuşup şakalaşırken bana güldüğünde içimden 'ne güzel gülüyormuş ya' dedim. sonra kendime şaşırdım hatta, ne ortak noktamız var ne bişi. hatta sevmediğim insanlarla takılan biri kendisi. hiçbir yönden tipim bile değil zaten.

ama o günden sonra tavırları dikkatimi çekmeye başladı. kendine has mimik ve tavırlarını farkedip tatlı bulmaya başladıkça göreceğim zaman heyecanlandığımı farkettim. eski sevgilimi deli gibi özlüyordum, o bile aklıma çok gelmiyor. e ama dediğim gibi, aslında dışarıdan bakıldığında hiç ama hiç bana göre biri değil. ben de ona göre değilim. açıp aşk şarkıları dinlemiyorum veyahut oturup saatlerce onu düşünmüyorum. acaba boşluktan mı, can sıkıntısından mı bu hisler yoksa aşk mı? aşksa yandım, evlere şenlik günler beni bekliyor asdjhjkl



karşılıklı hisler, ne yapayım sorusu vb olmadığı için gönül işlerinden sormadım, hataysa affola. boşluktandır di mi bu, hıı? biz ne bilelim mk demeyin, arkadaşlara da anlatamıyorum ki hemen düğün davetiyesini istemesinler diye :/

Değerli hatun kişilerimiz sevgili duyuru kadınları,
Olayı uzun uzun anlatmaya kalksam çok kafa ütülerim, okunmaz.
Kısaca ispanyol 24 yaşında bir şahıs samimi davranmasına böyle gelip durduk yere ben fotoğraf çekerken kadraja girip poz vermesine, benden temel fotoğafçılığın teknik haltlarını öğrenmek için sorular sormasına ve facebook profili telefonuma girip kendini eklemesine rağmen olası bir kapadokya turu için "sen gidiyorsan ben de katılayım birlikte gideriz" "arkadaşının dedesi vefat etmiş geçmiş olsun" falan gibi ilgi görünce ve iki iltifat duyunca mesajları görmesine rağmen cevap vermemeye başladı. öncedinde başka arkadaşlarıyla başka zaman gidiceğini söyledi sadece.

bu "mesajı gördüm ama cevap vermiyorum üstelik senin gördüğümü bildiğinin de farkındayım"
tavrı "senin ilgin umrumda değil tipim değilsin" demenin kibar yolu mudur ? napayım şimdi bir daha selam sabah işine bile girmeyeyim mi kızla her pazartesi fotoğraf stüdyosundayım 4 saat.

hadi bi el atın.

Çok kısa yazacağım, tavsiyeye ihtiyacım var.

Bir nişanlı çiftimiz bir de ben varım. Erkeği ve kızı ayrı ayrı ortamlardan tanıyorum. Hatta kızla sadece facebook üzerinden ekliyiz. Ama bu çiftimiz benim onların çift olduğunu bildiğimi bilmiyor. Neyse dün erkek olanla fb üzerinden biraz sohbet ettik ve sevgilisini yada işte nişanlısını sürekli aldattığını ve işte bu yasak durumdan zevk aldığını ama kızın iyi bir kız olduğunu söyledi. Bu durumda ben kız arkadaşına bu durumu bildirmeli miyim? Dediğim gibi kızla da pek muhabbetim yok, sadece fb üzerinden biraz konuşmuştuk. Ama çocukla olan yazışmalar var elimde.

Sevgili duyuru sakinleri, 23 yaşında erkek bireyim. kendimi övmek için sayılı olan iyi taraflarımı şöyleyim böyleyim diye anlatmadan direk malum şahısa geliyorum. Kendisinin yaşını tam olarak bilmemekle beraber 35-40 yaşları arası olduğunu hesapladım. Aynı kamu kuruluşunda çalışıyoruz. O kariyerinin basamaklarını çıkarken ben bir şirkette, işten çıkmamın birilerinin 2 dudağının arasına bakacak bir konumdayım.

Nasıl bu bataklığa sapladığımı anlatayım size ; Her zaman ne kadar iyi, düşünceli ve nazik biri olduğunu biliyordum zaten onun bir gün çıkıp yanıma geldi ve benden bazı şeyler yapmamı istedi, zorunda değildim ama kabul ettim ve daha sonra teşekkür etti bir kaç dakika daha konuştuktan sonra ismimi sordu veee tanıştık (resmi olarak tabi ki yoksa ilgimi çekmeye başladıktan beri biliyordum ismini cismini).

O zamana kadar kimse bana denkleri gibi yukardan bakarak değil direk gözünün içine bakıp konuşmamıştı. Çok etkilendim ve o zamandan beri platonik evrene giriş yaptım. esotsm'dan joel abimiz gibi bende kendime şunu sordum: "neden bana azıcık ilgi gösteren her kadına aşık oluyorum?". Ben kendimi onun karşısına geçipte hislerimden bahsederken hayal bile edemiyorum. Yeminlen ergenliğime döndüm gece gece fotografına bakıp ağlamalar filan.

Ne istediğimden de emin değilim. Kafamda kurduğum şeyler arasında evlilik, çoluk çocuk yada onunla ilgili cinsel fantaziler yok. Sadece yanında olmak istiyorum. İşin psikolojik yanına inersek bunun sebebi bendeki özlemini duyduğum ideal anne/abla figürüyle alakası olabilir mi benim bu kadını 7/24 aklımdan çıkaramam ? Ne yapmalı şimdi bu kardeşiniz ? Kendisinin çalışma ortamına ulaşımım var, isimsiz notlar bıraksam filan nasıl olur ? Bi yandan da korkuyorum çünkü işten atılmam hiçte olasılık dışı değil. Sosyal profilindende ulaşabilirim eğer açtığım fake profili kabul ederse. Tam bir stalker oldum.

Diğer bir seçenek de zamana bırakmak tabi ama önceki tecrübelerime dayanarak bu bir ömür gibi geçecek acı dolu 6 ay 1 yıl arası zamana denk geliyor. Daha sonra bilincim onun hissettirdiği şeyleri bir süre boşa alıp daha sonra benim için yine imkansız olacak başka bir şahısa yükleyecek. Hayata iyi gözle bakan biri değilim, pesimistim, schopenhauer hastasıyım . Beni kontrol eden ipleri görsem bile, kendi doğamın programlanışından dolayı bu psikolojik acıyı görmezden gelemiyorum, bilincim izin vermiyor... lan felsefeye nerden giriş yaptık şimdi?

Selam ey romalilar,

Size gore iliskinin en guzel donemi nedir?

Ilk tanisma mi? sevgililigin bi tik alti arkadasligin bi tik ustu mu? Sevgili olduktan sonraki ilk ay mi? Ayrildiktan sonraki ilk hafta mi?

Bana gore sevgililigin bi tik alti arkadasligin bi tik ustu gibi geliyor artik. Eakiden en sevmedigim donemdi halbuki. Yasa gore degisen bi olgu sanirim.. yas ve cinsiyet ile belirtirseniz sevinirim.

arkadaşlar, sevgilimle 1,5 yıldır birlikteyiz. benden önceki sevgilisini facebook üzerinden sürekli aratıyordu. onunla da yaklaşık 1,5 yıl kadar sevgili kalmışlar. hep bana "psikopat biriydi, beni bıçakla kovalıyordu rüyamda o yüzden aratıyorum" demişti. ben durumdan rahatsız olduğumu, haftada bir aratmasının saçma olduğunu ve eski sevgilisini takıntı haline getirdiğini söyledim. tartıştık ve bana söz verdi.

kavgamızdan 2 ay sonra bir akşam yine bu elemanı arattığını gördüm. (hesabına habersizce girdim) önce inkar etse de, sonra kabul etti ve tekrar söz verdi.

bu akşam da yine aynı sebepten kavga ettik. yine aratmış elemanı. ben bağırdım çağırdım, o da yeminler etti yine.

son olarak bu eleman bir defa sevgilimi aramış ve sevgilimle yarım saat kadar konuşmuşlar. neden direk kapatmadığını sorduğumda "biraz alkollüydüm aklıma gelmedi" diyerek kendini savundu. ayrıca, sevgilim elemandan ayrılmış. sorduğumda da "salak bir çocuktu, serseri hallerini seviyordum, ergenlik dönemi şeyleri işte" gibi bir açıklama yapmıştı.

arkadaşlar böyle bir şey başına gelen oldu mu? ayrıca sevgilim kızların sürekli eski sevgililerini arattığını bunun normal olduğunu da savunuyor. böyle bir şey var mı? son olarak, ne yapmalıyım sizce?

not: sevgilim 21, ben 24 yaşındayız.

Arkadaşlar kız arkadaşımın kadınlar gününü kutlamayı unuttum ve haklı olarak şu anda bana baya kızgın. Durumu düzeltmek için ne yapabilirim?

Bulusmak için anlastık ama bir şartım var dedi
daha oraya gitmeden kahveler senden bir de falıma baktıracaz dedi ..Düpe düz kullanmak için bulusuyor ..Ayıp olmasın diye evet dedim ama şimdi ne desem gitmesem ? Ne yapsak sizce ?

son bir kaç yıldır böyle bir durum var. yalnızca film dizi karakterlerine (onda da oyuncunun kendisi değil) ve ya kitap karakterlerine ilgi duyuyorum. şöyle ağız tadıyla hoşlandığım, görünce heyecanlandığım kimse olmuyor. güzel bir kadın değilim ve tipime göre belki de beklentilerim yüksek, bundan mı kaynaklanıyor acaba? ama öyle bile olsa, benim için fazla düzgün tipli olan gerçek insanlara yine de ilgi duyardım gibi.
yani 19. yy romantik edebiyatı ve batman seven, beyaz tenli koyu renk saçlı falan diye giden bir listem var. acaba beklentilerim nedeniyle mi, yoksa haikaten 25 yaşından sonra hoşlanma ilgi duyma kayboluyor, elimizde olana razı oluyoruz ondan mı?

Sevilen kadın, bütün kadınların en güzeli değil midir?

Sizin işyerinde durumlar nasıl? şimdi koltuğuma oturdum öğle molası nasıl geçti diye. kafam zonkluyor resmen. sabahtan beri bana gelen tiplerden bazılarını paylaşacağım. bunlar normal tipler mi yoksa ben de mi bir problem var, tatile mi çıkmalıyım? yani öğle molası bir elimde kahvemi yudumlarken diğer elimle tlefonu kurcalıyorum. yanıma insanlar geliyor, selam vermeden direkt konuya giriyorlar ve öyle gidiyorlar. bu sırada benim ağzımdan tek bir kelime çıkmıyor.

Eski çalıştığım yerde cuma namazına gitiğimde ya beraber gitiğimiz birisi olurdu yada işyerine döndüğümde Allah kabul etsin diyen birileri. Burda cuma namazı dönüşünde yanıma gelen kızın sorduğu;

Erkaaaan ya üst dudağı ince olan insanlar sana da itici geliyor mu, hiç sevmiyorum üst dudağı ince insanları bak ben makyaj çizgisini yukarıdan alıyorum dudağım daha kalın gözükmemiş mi erkancım.

Erkan satın alma müdürlüğüne gidecek imza defteri nerede, çıldıracağım ayyy en son sen imzalamıştın. nerede bu. (15 dakika sonra karşılaşılır, erkan abicim kusura bakma demin yüksek sesle çıkıştım sana biliorsun biz kadınların özel günleri var,daha önceden de söylemiştim sana bunu.her ay bugünlerde regl oluyorum, çok sinirliyim, defteride buldum.kusura bakma yaa)

Erkan bey ben karımı çok seviyorum ve sporuma, uykuma dikkat ediyorum, bu yaşta enerji dolu hissediyorum, işimide çok seviyorum ve işimde de çok canlı görünüyorum değil mi. Ama sen bu yaşta salmışsın kendini, birde bekar adamsın. işini seven adam daha canlı görünür, karısını seven adam hayatı daha sever.(bu adam ve karısında birşey var galiba, geçende de gelip ben karımı ve işimi çok seviyorum, işe gelirken hergün traşımı oluyorum, iş çıkışı eve giderkende karımı sevdiğim içinde akşam traşımı oluyorum ama sen işini sevmiyorsun galiba gibisinden birşeyler söylemişi. neyse görcez bakalım sıkıntısını)

Erkan pazar günü maçı nerde izlicen. Olum sana dün şu kızın telefon numarasını nasıl alırım aklına birşeyler geliyor mu demiştim ya, sende whatsapp'ı olup olmadığını sor demiştin. Sordum beni eklemek mi itiyorsun dedi telefon numarasını verdi yaa. inanamıyorum, dur bakalım whatsapp'durum güncellemsine sevgilisi var mı. kızın telefonunu aldığıma inanamıyorum. ben bunu devamlı arar nasılsın falan der bağlarım keh keh. dur mesai başlamadn ne yemiş diye soryım whatsapp dan. Aaa ama bana whatsappını veririken kızın whatsappla birisiyle yazışsırken kalpli çicekli böcekli smileyliler attığını gördüm, sevgilisi mi var acaba ya. sence birisine kalp atmak ne anlama geliyor erkan?

Erkan sen pazar günü kendimi eve kapatcam adriana lima bile gelse dese ki; erkan bütün günü seninle geçirmek istiyorum, pazar günü berber çıkalım dese onu kapı dışarı ederim demiştin, kimse beni pazargünü dışarı çıkaramaz demiştin ya.2 saattir bunu düşünüorum bir erkek neden adriana lima gelse bile dışarı çıkmaz. bir maç bu kadar mı önemli olur ya. alt tarafı bir futbol topu.

İki insanın aynı anda karşılıklı olarak birbirine aşık olması ve bir araya gelmesi sizce de mucizevi bir olay değil mi?
Eğer öyle değilse niye bu kadar sıradan bir olay benim başıma gelmiyor? Yok eğer öyleyse niye bu kadar insan bu mucizeyi yaşarken ben yaşayamıyorum?
Ben hep birilerinin mutlu ilişkilerini uzaktan izlemek zorunda mıyım? Niye ben hep sevdiğim / hoşlandığım / aşık olduğum insanlarının başkalarına olan aşkını izliyorum?
Ben çirkin miyim, tipsiz miyim, kötü müyüm, neyim ben? Sorun bende mi yoksa kaderim mi bozuk benim? Dünya mı bozuk? Nerde sorun?
Kafam bozuk.

eksiduyu.ru

Düşündüm taşındım ve ondan uzaklaşmaya karar verdim. Çünkü bu işin olma ihtimali yok. Bazı hareketleri,davranışları ve bazı yaşanan olaylar öyle gösteriyor.

Ama ben onu hala seviyorum ve her gördüğümde daha kötü etkileniyorum. Ayrıca yaptığımız işten ötürü haftada en az 3 gün işle ilgili konuşmak zorunda kalıyorum. Tabi laf lafı açıyor filan bir bakıyor yine sohbet modundayım. Zaten zaafım var ona karşı. Her hareketi beni etkiliyor.

Şimdi benim istediğim şey şu ondan uzaklaşayım, mecbur olmadıkça konuşmayayım, konuştuğumda da soğuk davranayım. Ama bunları yapmak şu an için çok zor.

Bu konuda bana tavsiyeler verebilecek birileri var mı burada ?

Elimde olsa saklamaz mıydım seni kaburgalarımın içinde?


çok mu sevmiş ha baya cok sevmiş ozaman

Allah izin verirse kız arkadaşıma doğum gününde evlenme teklif edeceğim. doğum günü konseptiyle başlayıp sonunda evlilik teklifi olacak.. iki parça olacak cd de evlilik teklifi için selim gülgören aşıklar şehrini çaldırıcam. doğum günü için şöyle kallavi bi parça önerin be..

gamer olan ama sadece 1-2 ay wow oynamış erkek arkadaş adayıyla ilk buluşmaya world of warcraft tişörtü giyerek gitmek itici olur mu dersiniz? yoksa tam tersi mi olur?

(uzun süredir wow oynadığımı biliyor)

çok asosyalim yardım edin :(

Biz bir insana bu kadar yoğun duygular beslerken, onun bundan haberdar olup da bizi hiç sallamaması çok ilginç değil mi sahiden? Hani bu dünyada her şey etki tepki meselesiydi? Çok acımasızca çok..

Mart ayının ilk gününde yeniden bir soru ile sizlerleyim :)

Sizce evleneceğiniz kişinin mesleği ne olmalı ve neden?

o şarkılar bosuna değilmiş tavernacı abilerin evlendin gittin amk nikah memuru ocsun itsin sarkıları dinliyodum bunları ama bende karsılıgı yoktu bir aydır kafası şimdi geldi olm

evlenmek ne garip sey lan birine verdiğin sınırsız yetki var neredeyse sınırsız onun yanında soyunuyosun ve ailen bunu kabul ediyo sevgiliyken değil ama evlendiysen ondan coğunn olmasını kabul ediyosun allaam ya

Sevgili duyurumun Pronoviaslari, Oleg Cassinileri;

Gecen hafta, haftalar oncesinden ayarlayabildigim gelinlik randevularima gittim.
Ve bingo! Sansima da Pronovias ta %50 indirimi yakaladim :)
Daha once interneten begendigim modeller (ondina, petunia, orera) ya turkiye ye gelmemis, ya da ustumde iyi durmadi. Yardimci olan kiz da zaten simdi siparis versek, haziran ayina yetisemeyebilir, burada satista olanlari hem de indirimdeyken kacirmayin dedi. Satistaki gelinlikler de denenen gelinlikler oluyor.

Gelinlik 2015 Modern Bride koleksiyonundan Antic:
www.pronovias.com.tr

Tasarim Turkiye dekinde biraz farkli, benim ustumdeki görsellerdeki gibi.. 4000 kusurdan 2100 tl ye inmis. Diger denediklerimden daha iyi durdu ustumde. Indirim de son gun falan diye aceleye de gelip aldik, odemeyi de kredi kartiyla yapmis olduk..

Simdi Pronoviastan hayal fiyata gelinlik dusurdugum icin sevineyim mi yoksa aceleye gelip %100 icime sinmis olmayan ve hayatta tek sefer giyecegim bisey icin uzuleyim mi bilemedim. Sirtta dekolte, carpraz bantlar, ya da inci dugmeler, uzun kuyruk falan istiyordum. Bu gelinlikte hicbiri yok..bir de o ondeki kusak omuzlarimi kesti mi, iyi mi kotu mu durdu, fikirlere ihtiyacim var..
Artilari da ustumde digerlerine gore daha iyi durmasi, sade ve kibar olmasi, en onemlisi hafif ve tasimasi kolay olmasi (Roma da evlenecegimiz icin gun boyu disarida dolasip, cekimler olacak, bu tarlatansız giyilen, elbise gibi hafif bir model)

Kararsiz kaldigim icin aradim, iade edilemiyor ama degisim yapabilirlermis, gelinligi henuz teslim almadigim icin. Yarin tekrar gidiyoruz. Sizden de yorumlar alup daha donanimli gideyim ;)

1. Guzel mi boyle, degistireyim mi???
2. Pronovias ta başka model beğenemezsem, ödememizi geri alıp, başka yerlerde daha içime sinenini alabilsem ya, bir yolu yok mu?
3. Bana sırt dekolteli gelinlik bul duyuru! :))

edit: fotolar detaylandırıldı..

şimdi isteyen güler, isteyen "ahahhaaa salağa bak der" ama şöyle bir derdim var.


Bir avm'nin bir mağazasında çalışan bir kız var. Ben ne zaman o dükkana girsem direkt ben ilgileneyim arkadaşlar siz şurayı toparlayın falan diyor. Kız az çok beni tanıyor. Sürekli alışveriş yaptığım yer. Çok iyimser güler yüzlü vs vs. Her şeyini anlatmayacağım tabii :))


Geçen ben burdan gömlek aldım etek boyunu yaptırmak için tadilat fişi almıştım. Fişin üzerine adını soyadını yazmış. Biraz Twitterdan bakındım kızı buldum ama etik olmaz şimdi diyerek vazcaydım.

Sonuç olarak kızın adı Twitter'ı Facebook'u her şeyi var bende. Bu bi işaret mi derken bir gün sonra kız kendi cep telefonundan beni arayıp gömleğin tadilatının bittiğini istersem hafta sonu gelip alabileceğimi söyledi. Daha günlerden Çarşamba ama.


Akşam gelirim dediğimde bugün benim izinli günüm ama dedi. Neyse hafta sonu gittim kızla selamlaştık hal hatır derken ben gömleği alıp çıktım. Not akşam ise Twitterdan şey yazmış; "cool davranacağım diye karşısındakini görmezden gelenlere gıcık oluyorum. Ama yine de bişey diyemiyorum."


Şimdi benim aklım almıyor. Bu kız tanışmaya mi çalışıyor. Yoksa işini mi yapıyor?

Bu arada kızın Twitter hesabından bakıyorum. Sürekli cesaretin var mi? Duygularını söylemeyen çok şey kaybeder gibi şeyler paylaşıyor.


Acaba ben şu an odunluk mu yapıyorum? Yoksa kıza karşı hayallerim beni yanıltıyor mu?

i.imgur.com

badoo 8 tl verirsem bunu bana ayarlıcakmış. mozayiği kaldırmaya yüz görümlüğü istiyor itler. ne dersiniz lan?
hayatımın aşkı falan olmasın?

Ok, durum şöyle. Hoşlandığım kıza ufak bi hediye aldım ama veremiyorum çünkü kendisi sürekli arkadaşlarıyla birlikte. Hani sadece aynı fakülteden olsak bi' şekilde veririm ama sınıf da aynı, okulda arkadaşların diline de düşmek ve onu düşürmek de istemiyorum. Okul dışında pek de görüşmüyoruz. Resmen kitlendim kaldım, ne yapayım nasıl vereyim hediyeyi yardım edin :/

Uzun bi ilişkin vardi. Kendisi disari cikmayi, gezmeyi sevmediği ve o sira ben hayatimin en asosyal dönemini yasadigim için genellikle onun arkadaşlarıyla, evlerde oturmalik takildik. Yani ben bunun yasadigi mahalleye gidiyorum, birlikte bi arkadasina gidiyoruz cay, cips, sigarayapiyoruz, film izliyoruz vs ya da buluşup başka bi arkadasina gidiyoruz, pizza ismarlayip film izliyoruz ya da bunlar uç beş erkek bulusuyo ama benim ex beni de goturuyo, sabaha kadar "nasil yirtariz" muhabbeti yapiyolar ben bi köşede dinliyorum, benimki arada elimi tutuyor, yanagimdan makas aliyo falan. Neyse olay bu değil.

Simdi bu uç sene boyunca ben bu ex imin birkaç arkadaşıyla bayagi içli dişli oldum gide gele, kankilito muhabbetleri dönmeye başladı. Sonra biz bu arkadaşla ayrildik ama bi sure görüşmeye devam ettik. Hatta bu bahsettiğim arkadaşlarıyla da buluştuk ama uzun zamandır boyle şeyler olmuyor. Zaten ex i de sildim façeden. Arkadaş kalinmadi, o is yatti.

Fakat! Bu ex in arkadaşlarından biri bugün doğum gunumu kutladi boyle sanki sesi ni şuh gibiydi. Mesaj da atmiyor, ariyor. Ki bugün kimse aramadi beni doğum günümü kutlamak için. Ex de aramadi, arkadasi ariyor. Diyor ki bi ara buluşuruz falan. Gerçi kafadengi bi tipti, ben de bi iki buluşur, konusuruz sözü vermiştim de bu sefer başka turlu, tedirgin eden bi elektrik aldim adamdan.

Hayatim yeterince out of control zaten. Olu taklidi mi yapmaliyim bu arkadaşa? Boyle alengirlere girecek psikolojide değilim.

Ne yapayim?

Not: ilk "inanma silecek" bkz i verene bir çeyrek altin!

Sevgilimle üniversitede zamanlarımızdan beri beraberiz. Yaklaşık 4 sene oluyor ilişkimiz başlayalı ve artık onun yaşı dolayısıyla evlenmemiz gerektiği konusunda baskı oluştu üzerimizde. Onu çok sevsem de bazen gençliğimin tadını çıkaramadığımı düşünüyorum. Şimdiye kadar fazla sevgilim olmadı. Uzun süreli ilk ciddi ilişkim o. Onu hiç aldatmadım ama bazen yakın arkadaşlarımla bar vs. ortamlara gidip başka hatunlarla tanışınca, arkadaşlarım kızları yatağa atmaya, eve davet etmeye çalışırken ben sevgilim olduğu için hiçbirşey yapamıyorum. Arkadaşlarım her hafta farklı bir çıtırla birlikte olup ballandıra ballandıra anlatırken ben tüm gençliğimi tek bir kıza adadığımı farkediyorum ve içimde bir burukluk oluşuyor.

Geçenlerde sevgilim niye durgun olduğumu sorup beni sorguya çekince bu düşüncelerimden biraz bahsettim ona. Aramızda pek bir çekince yoktur kız arkadaşımla, ne düşündüğümüzü direkt olarak söyleriz birbirimize. Onu çok sevdiğimi ve ondan ayrılmayı asla düşünmesem de acaba onunla daha sonra tanışıp sevgili olsaydık daha mı güzel bir hayatım olacağını sorguladığımı söyledim. Hani üniversitede tanışmasaydık, 28 yaşımıza gelince falan tanışsaydık ama aramızda yaşanan herşey aynı şekilde yaşansaydı, ben de onunla tanışana kadar başka kızlarla düşüp kalkıp gençliğimin tadını çıkarsaydım falan filan...

Ben bunları söyleyince kız arkadaşım oldukça üzüldü. Söylediklerim yüzünden kendisini benim önümde bir engel gibi hissettiğini söyledi. Biraz tartıştık... Sonra sarılıp öptüm gönlünü aldım, konu kapandı. Birkaç gün sonra bu mevzuyu tekrar açtı bana. Erken yaşta tanışmamız yüzünden bazı şeylerin eksikliğini hissetmemin doğal olduğunu, kendisine asla anlatmamak şarıyla bazı günler dışarıda eğlenmeye çıkabileceğimi söyledi. Ben açık açık söyle diye ısrar edince de bana söylememek kaydıyla başkalarıyla yatabilirsin biz nişanlanana kadar dedi.

Kız arkadaşım böyle bir duruma izin verse de biraz gönülsüz bir şekilde, beni kaybetme korkusuyla böyle birşeye izin verdiğini düşünüyorum. Onu çok seviyorum ve onu üzecek hiçbirşey yapmak istemem. Bir yandan da benim yaşımdaki tüm arkadaşlarım 18'lik çıtırlarla beraber olurken, tüm hayatımı tek bir kadınla geçirmek istemiyorum.

Onun da izni olduğu için bu haftasonu kaldırabildiğim ilk hatunla çılgınlarca sevişeceğim muhtemelen, ama sonrasında vicdan azabı çekme ihtimalim de var. Kız arkadaşımla aramız bu olay yüzünden bozulabilir diye korkuyorum. Vazgeçtiğimi, başkasıyla yatmayacağımı mı söylesem? Ne yapsam bilemedim bir akıl verin ne olur...

Geçenlerde bir soru sormuştum çok sevdiğiniz birini kaybetmekle ilgili. (git: www.eksiduyuru.com)

En sevdiğim badimi de kaybettim, geri döndürmek zor artık.. Biliyorum mesaj bile yazmayacak ama her gün gelen kutum yeşillensin diye bakıyorum.

Neyse soruma geleyim, sizce ikinci şeyler aşağıdaki gibi mi olmalıdır?

"İstenmediğinizde ikinci mesaji atacak kadar gurursuz, haketmeyene ikinci şansı verecek kadar salak, başkasının ikinci tercihi kadar aptal olmayın gerisi olur"

Daha önceki duyurularım şunlardı belki hatırlayanlar olur: eksiduyu.ru & eksiduyu.ru

Özet olarak, ondan önceki hayatımı kafasına çok fazla takan, bu yersiz kıskançlıklar sebebiyle çok güzel başlayan bir ilişkiyi bok eden bir kız arkadaşım vardı. Bu sebeple o "olmayacak ben düzelmeyeceğim" dediği için, ben de "bu şekilde daha fazla sürdüremem o zaman" dediğim için 1,5 ay önce ayrıldık.

Uzun zaman sonra değer verdiğim ve sevgili olarak görüp, mutlu hissedebildiğim birisinin karşıma çıkıp da sonra bu şekilde bok olması beni baya yıprattı. Yeniden inanma ihtimalim olan tüm güzel hislerin içine sıçtı. Bu ayrılık sürecinde iş amacıyla görüştüğümüz bi kız vardı, onunla yattık. Yatmaya da devam ediyoruz bi süredir düzenli olarak. Bu kız dışında birisi daha oldu tek gecelik.

Sonuca geliyorum. Bu sevdiğim kız, 1 aylık süreçte çok düşündüğünü, benimle yeniden konuşup görüşmek istediğini, bi şans daha vermemiz gerektiğini söyledi dün gece. Uygun bir anım değildi. Ne cevap vereceğimi de bilmediğim için öküz gibi "arayayım ben seni sonra" dedim ve kapadık. Sesi düştü. Diğer kızla birlikteydik, ona anlattım üstü kapalı olarak. Çaresizliğe gel. Doğru düzgün bi akıl alamadım. Kendi arkadaşlarıma da bu detayları anlatmak istemiyorum ileride yeniden başlayabilecek bir ilişki ihtimaline karşı.

Soru 1) yeniden bir ilişkiye başlarsak eski problemleri yeniden yaşar mıyız dersiniz? görüşürsem duygusallıklar olacak. görüşeyim mi?

Soru 2) ayrılık sürecinde görüştüğüm başka kızlar olduğunu söylemeli miyim? yalan söylemek istemiyorum ama önceki sorunlar hep bu sebeplerle çıktığı için yeniden sebep olmak da istemiyorum. o bana kesin olarak bittiğini söylemeden kimseye yan gözle bile bakmadım. daha önce yazmıştım, ondan önce görüştüğüm herkesi tek kalemde silmiştim ilişkiye başlamadan önce zaten.

*** Soru 3 eklendi) Yeniden ilişkiye başlarsak, iş icabı görüşmeye devam etmemiz gereken kızı öncekiler gibi hayatımdan çıkarma lüksüm olmayacak. Elbette yatıp kalkmayacağız ama daha önce seks yaptığım bir kızla düzenli olarak görüşmeye devam etmem gerekecek en azından bir süre daha. Sevgilimin bunu bilmeden yaşaması etik mi? Bence değil. Hay amk.

Neyse tecrübelerinizi tavsiyelerinizi bekliyorum arkadaşlar. Uzun oldu kusura bakmayın işler karıştı. Sağolun.

Aslında x é değer verip y yi bulmamış gereken zamandayız da ben epey farklı geldim.


Konuştuğum herkesi sahipleniyorum ne bileyim yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyor gibi halbuki yok böyle bi dünya biliyorum ama sahiplenmekten değer vermekten vazgeçemiyorum.

É tabi gün geliyor üzülen ben oluyorum da.

Napsak ne etsek bilemedim

Hiçbir yaşanmışlığı olmayan uzun bir hikayeyi özetleyeceğim:

Bu kızı ben lisanstayken kesmeye başlamıştım, o karşılık vermiyordu. Sonra benim sevgilim oldu, kesmeye devam ettim (Buraya takılmışsınız. Açıklama: Gözlerimi kızın gözlerinden alamıyordum, o kadar güzel gözleri var. Ama hiçbir girişimde bulunmadım lan), bu sefer o da karşılık bakışları atmaya başladı. Uzun süre böyle kesiştik ama girişimde bulunmadık sevgilimden dolayı. Aynı okuldaydık ama isim-bölüm vs hiçbir şey bilmiyorduk. Sonra mezun oldum gittim, uzun süre hiç karşılaşmadık. İnternetten aramaya çalıştım ama bulamadım. Yurda geri dönünce yine birkaç ayda bir karşılaşmaya başladık, ve aynı şekilde kesişiyoruz. Ama bu sefer de onun sevgilisi olduğunu fark ettim. Gel zaman git zaman benim de başka sevgililerim oldu bitti, birkaç ayda bir karşılaştık ama tanışma fırsatımız olmadı, sonra karşılaşmalar da kesildi.

En son geçen yaz, tam bir kız benim kıçıma tekmeyi bastıktan bir hafta sonra bir konserde karşılaştık, bir senedir hiç karşılaşmıyorken. Bu fırsatı kaçıramazdım, ve bu kez bağlayıcılığım olmadığı için gittim yanına tanıştım. Konuştuk biraz, isimlerimizi öğrendik, okul/iş vs muhabbet ettik 10 dakika kadar. Sonra gitmesi gerektiğini söyleyince telefon numarasını istedim, verdi. Günün kalanında kızı bir elemanla gördüm ama sevgili miydi emin olamadım. Ertesi gün mesaj attım, cevaplamadı. Birkaç gün sonra aradım açtı, konuştuk biraz. Sonra birkaç kez mesaj attım, yarısını cevaplamadı. En son görüşme talebi içeren bir mesaj attım, cevap vermeyince daha da darlamadım. Muhtemelen sevgilisi var deyip gömdüm içime.

Şimdi yine aradan zaman geçti, o zamandan beri hiç karşılaşmadık. Bu aralar ben de yalnız kaldım ve bu kız aklıma düştü yine. Eğer sevgilisi yoksa bir şekilde iletişim kurmak ve fırsatımız olursa denemek istiyorum. Çok bakıştık vs, yani karşılıklı bir ilgi var. Tanıştığımızda bana telefon numarasını da verdiğine göre benimle ilgili bir ihtimal vermiş kafasında herhalde ama... Olmadı işte! Belki bu sefer denk gelsek olur... Ama şu an aradan 9 ay geçmişken yine yazamam kıza! Kızla karşılaşıp konuşsak o zaman arardım, ya da en azından sevgilisi olmadığından emin olsam belki... Ama bu durumda ne yapabileceğimi bilmiyorum.

Kızın Facebook hesabını buldum, ancak çok az şeyi açık. Üstelik başka hiçbir sosyal medya hesabını da bulamadım. Mesleğini ve o zaman çalıştığı yerin semtini biliyorum sadece. Akıl verin şu adama..? Kızla neredeyse hiçbir paylaşımımız olmadı ama, biraz da 'eskiden' kalan bir kız olduğu için bişeyler hissedebiliyorum. Yeni tanıştığım kızlara karşı çok zor bir şeyler hissediyorum. O yüzden bu kıza taktım kafayı.

Tikler akşama.

İlkokuldan bu yana tanıdığım arkadaşım var 12 yıldır falan tanıyorum. İyiyiz de.
nişanı için te izmirden mersin é gittim daha önce bununla ilgili yazmıştım da bulamadım Mobilim diye eklerim bulduğumda.

Şimdi geçen hafta istanbul daydım
o ve nişanlısı da istanbul a geldiler
görüşeceğiz işte
kızın şarjı çabuk bitiyor ya da ne bok yiyorsa aynı şekilde nisanlisinin da.
Neyse buluştuk biz bi sonraki gün kızdan hiç ses çıkmadı bende nisanlisina yazdım
napıyosunuz diye hani nereye gittiler gibi


Benim salak arkadaşım dana cevap veremediğim zamanlarda y ye yazma demekki isim var dedi


Önce cevap vermedim gerizekalı herhalde kıskanıyor dedim de benim ne işim olur onun nişanlısı ile dimi.
Sonra cevap verdim işte senden yaşam belirtisi yok whatsapp a girmedin bende y ye yazayım dedim diye


Şimdi durup düşünüyorum da benim arkadaşım bana mı güvenmiyor yoksa Problem Kendisinde mi

Ya arkadaşlar benim macar bi arkadasim var. Kiz alti ay önce turkiye'ye geldiğinde burada bi sığırla tanisti. Çocuk buna sert, soğuk yaptikca bu da kendini çocuğa asik olduğuna inandirdi. 23 yasinda, öğrenci. Anasindan babasından resmen para dilenip uçak bileti aliyor turkiye'ye gelmek için. Çocuk da öküz, gelme demiyor. Sende gönlüm yok demiyor ama zahmet edip kişi havaalanından almayi is görüyor kendine, mirin kirin ediyor.

Anasi da agzina sciyormus, ben de epey söyleniyorum bak yapma etme, yolun yol değil, bu herif senle ilgilenmiyor, vaktini harcama diye yok. Yine bildiğini yapiyor.

Nasil yapicaz bu isi? Türk erkeğine bu kadar meftunsa başka bi adayla mi tanistirayim? Napayim?

Bazen bir dostumuzdur, bazen çok hoşlandığımız bir kişi, bazen de hiç görmediğimiz ama sohbetinden keyif aldığımız bir insandır bu kişi.

İstemeden kırarız o insanı, sonra ne yaparsak yapalım eskiye dönmez herşey... Sonra bu üzüntüyle daha da batırırız durumu. Bundan sonra kopukluk olur. Hayatınızdaki boşluk artar. Aklınıza geldikçe üzülürsünüz.

Sorum iki taraflıdır; böyle üzdüğünüz bir kişiye kendinizi nasıl affettirebilirsiniz? Üzülen kişi siz olsanız karşınızdakinin yeniden güveninizi kazanmasını veya herşeyin eskisi gibi olması için şans verir misiniz?

Merhaba yine saçma bir soruyla karşınızdayım.

Şimdi 3-5 aydır tanıdığım bir kız var. Ben bunu ilk gördüğümden beri kendimi bir tuhaf hissediyorum. Benimle konuştuğunda, bana bir şey sorduğunda sanki dünyalar benim oluyor. Beni takmadığın da çok üzülüyorum. Bazen benle dalga geçtiği zamanlar oluyor ama bu anlar bile beni çok mutlu ediyor. Gecenin köründe arasa yardım et dese hiç düşünmem koşup giderim ki bunu başka kimse için yapmazdım hiç.

Ben niye bu kıza karşı böyle hissediyorum ki ?

Aşk filan değildir dimi ?

Edit: yazdıklarımı okudum da çok yüzeysel yazmışım. o yüzden siz yazdıklarımı 5 le 10 la filan çarpın lütfen

Kadınların eşit güzelliklerde olduğunu farzedelim: Bir tanesi zeki, eğlenceli, kültürlü, hoşsohbet, sosyal, girişken ama arıza -dikkat bozukluğu var mesela, gürültülü, size karşı çıkıyor dediklerinizi kabul etmediği zaman. Diğeri görece daha az zeki, sessiz sakin, duygularını belli etmiyor ama uyumlu, içedönük, yönlendirilebilir. Tercihiniz hangisi olur? Siz de diyelim egosu yüksek bir erkeksiniz. Tamamen ankettir bu, dileyen katılır katılmayanın canı sağolsun.

Merhaba, şimdi ben duyuruyu uzun sayılabilecek bir süredir takip etmekteyim. Özellikle de insan ilişkileriyle ilgili duyuruları okurum. Ve şöyle bir temel fikir var duyurularda: "bu memlekette kadın boşta kalmaz, mutlaka sevgilisi olur, erkek bulamaz kadın bulur." Bu fikri destekleyen o kadar sav var ki kendimi sorgulamaya başladım. Ama topluma bakıyorum tam tersi: kızlar ilk adım atamaz teklif edemez, etse kötü bakılır vs. ama erkeklerin böyle bir handikapı yok. Etrafa baktığımda en tipsiz erkeklerin bile sevgilisi olduğunu görüyorum. Hababam Sınıfı filminde hababamcılara gülüp duran bir çocuk vardı, onun kızıl versiyonu olan tipi kötü olan üstelik sosyal ilişkileri de sorunlu olan, herkesin yüzüne karşı dalga geçtiği tanıdığım bir erkek daha yeni evlendi. Ama çok güzel olup da yalnızlıktan şikayet eden bayanlar görüyorum. İşyerimde bir kız var lakabı "Miranda" çünkü hatun Miranda Kerr'in ela gözlü versiyonu ama ne zamandır sevgilisi yok yalnız, "tatile kız arkadaşlarımla çıkıyorum yalnızım" diye üzülüyor. Ben bu arkadaş kadar güzel olmasam da eli yüzü düzgün bir hatunum e benim de yok hani sırf kadın olmak yetiyordu? Ben bu durumu sosyal çevremin hiç olmamasına, işten eve evden işe bir hayat sürmeme bağlıyorum. (zoraki yalnızlık)

Bir de bu duyurularda 2 çelişen görüş var:

görüş 1: sevgili çabayla bulunmaz. Bir anda bir bakmışsın sevgilin var.
görüş 2: sevgili bulmak çaba ister. Evde oturarak sevgili bulamazsın !!

Ben özellikle sevgilim olsun diye değil ama sosyal çevre olsun diye bazı toplu etkinliklere filan katılmaya çalışıyorum. Ama yani birşey de olduğu da yok. Hani kadın olmak yeterdi, demek ki yetmiyor başka birşey bu. Adına ne denir bilmiyorum şeytan tüyü eksikliği mi, insanların sevgiliye artık ihtiyaç duymaması mı nedir yani? Soğukluk diyceksiniz ilk defa girdiğim ortamda tabi ki belli bir mesafeyi korumam lazım yoksa suistimale uğrar bu ve saygı duyulmazsın.. Tersini denedim ordan biliyorum ilk girdiğin bir ortamda insan kazanmak için sıcak samimi davranınca da karşıdaki laubali davranıyor,üstünden şakalar komiklikler yapmaya kalkıyor yani bunun ayarını da nasıl tutturmak lazım ?

Ve bu konuda sizin fikirlerinizi ve deneyimlerinizi merak ediyorum özellikle de duyurudaki kadınlar ne düşünüyor acaba.

Yani millet aşıkken çok yüceltir sevdiğini, aşk bitince ayılır ya "Ben bunun için mi yanmışım?" diye, bende tam tersi. Aşık olduğuma inandığım kişi 40 yaşında, yoğun kompleksli, 9 yaşında erkek çocuğu davrenışları sergileyen, yalancı, bilgisayar oyunu, maç ve TV bağımlısı, malı mülkü parası olmayan ve ağzı fiziksel anlamda kokan biri. Evet durumun farkındayım, ama gene de bu adam için üzüntü çekiyorum. Nasıl oluyor? Oysa pek salak biri de değilimdir ama kendimi nasıl engelleyemiyorum? Ay çok tuhaf değil mi?

ilişki derken içinde bağlılık ve diğer kavramlar en hafif halinde. ona göre..

şimd bu ilişkide;

seks bi nevi akış içinde kendiliğinden olan bir şey, burda amaç birlikte güzel vakit geçirmek
ama karşı tarafı hayatın önemli bir parçası haline !!getirmemek!!

kişi istediğini tercih edebilir tabii ama karşı taraf istiyorsa başkasıyla da birlikte olabilir.

ama gelip bunu anlatmaz, bu tabu.
saklamak gibi bi amacı da olmamalı. varsa var, bildimesi de teşvik ediliyor.

benle alakasız bir şey olmalı diğer yaşadığı da. girişim yok.

bir çeşit kendi hayatlarımızdan kaçıp nefes aldığımız bi yere girip
iki kıkırdayıp kendisine dönen iki kişi.
tatil gibi.

ne olur bu ilişkinin adı?

Diyelim ki 1,5 yıl önce süper bi aşkla evlendiniz çok iyi tanıdığınıza inanıp. Ve evlendiğinizde farketmeye başladınız ki karşınızdaki adam aslında sevgiliyken olan insan değil. Tartışmaları izleyen tartışmalar şeklinde devam eden 1,5 yıl ve her kavgada boşanalım mı diye soran bi koca - hatta öyle ki sormazsa garip karşılamaya başladım- Evlilik danışmanında geçirilen aylar falan filan. Her neyse zaman ilerlerken artan yalanlar ve bu yalanların ortaya çıkışlarında ileri sürülen saçma bahaneler. Lafın kısası sanırım gücüm kalmadı. Ve kendime yetecek kadar aklım da kalmadı. Tavsiye verecek ?

sizce ileride pişman olur musunuz? soru bu kadar, gayet açık. tikler eve gidince, yaklaşık yarım saat sonra.

bir iki ay görüştük. bu zamanın 3/4 ü adamı kırmadan kendimden uzaklaştırmaya çalışmakla geçti. en sonunda iki hafta önce mesajlaşmayı bırakmıştık ne güzel. zaten her yerde engelli, bir whatsapp kalmıştı. bugün tutup ordan naber nasılsın görüşmeyeli demiş. cevap vermeyince soru işareti yollamış. hani sanki cevap vermeyerek çok şaşılacak bi iş yapıyomuşum, allah allah sanki niye cevap vermiyomuşum gibi. whatsapp tan da engelledim. ama huzursuzum. bi köşe başında çat diye karşıma çıkacak gibi huzursuz ediyor. kendi kafasındaki gerçekliği yaşıyo. ona göre benim de gönlüm var ama kadın olduğum, şeytan olduğum için böyle değişik enteresan oyunlar yapıyorum hani kendime daha çok bağlayayım diye. çünkü başka işim yok, o da inanılmaz çekici, aklımı başımdan alan bir erkek irisi. böyle de maço, inanılmaz sinir bozucu bi tip.

hiç oralı olmadığımı nasıl anlatıcam ben bu adama? ölü taklidi yapıyorum şu an. daha da bi şey olmaz değil mi? ciddi huzursuz oluyorum artık.

Diyelim ki bir süredir görüştüğünüz biri var ve sizi yarın gece için bir arkadaşının doğum gününe davet etti. İsterseniz ayrı da takılabileceğinizi (malum, 14 Şubat) söyledi. Sizse hiç tanımadığınız kalabalık bir ortama girmeyi (fobi derecesinde) istemiyorsunuz. Gitseniz kasılacaksınız, belki de "kokmaz, bulaşmaz" tipte biri olacak algılanacaksınız. Doğum günü sahibine ayıp olacağı için ayrı takılmak da olasılık dışı. Gider miydiniz, gitmez miydiniz?

Dekoder açık kalmış farkındayım ama bu kaçıncı rüya oldu sayamadım


Bölümde arkadaş vardı samimiydik sonra bu samimiyete inanarak onun kiralık evi vardı oraya taşındık sonra samimiyet kalmadı düşman olduk.

O eve taşındık kaç kere rüyamda sevgili olarak gördüm onunla beni
o kadar yoğun ki.


Dün gece de yine gördüm ama bi evdeyiz boş ev onunmuş işte buluştuk bu evi sana yapıyorum mu dedı alt kattaki daire yi mi yapıyorum dedi anlamadım bildiğin bi kağıt doldurdu tapuya gideceğiz ama nasıl gözümün içine bakıyor anlatamam.


Sonra motorla gidelim vs derken uyandım

Bu herifin sesine bile tahammül edemiyorken rüyalar çok saçma